Yazar "Erdal. Sevim Can" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Mitolojik anlatılardan Yeşilçam'a üvey annelik temsilleri (1950-1990)
    (Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2024) Erdal. Sevim Can; Serarslan, Meral
    İlk çağlardan itibaren insanlar kendilerinin, evrenin ve çeşitli konulardaki oluşumların yaratılışlarını düşünmüş, içinde bulundukları yaşamı anlamlandırmaya çalışmıştır. İnsanlar buradaki anlamlandırmayı çoğunlukla kendi ürettikleri mitler ile gerçekleştirmiştir. Daha çok manevi değerleri içeren ve önce sözlü kültürle, daha sonra çeşitli materyaller kullanılarak yazıyla günümüze kadar ulaşan mitler; toplumları bir arada tutmuş, onların birbirlerine olan inanç bağını kuvvetlendirmiştir. Böyle mitlerin en bilinenleri genellikle Yunan ve Roma mitleri olmuştur. Bu noktada insanların kurgusal düşünüşlerinin ilk ürünlerinden Yunan mitlerinde ve Yeşilçam sinemasında üvey anneliğin nasıl temsil edildiği çalışmanın problemini; Yunan mitlerinde ve Yeşilçam filmlerinde üvey anneliğin olumlu ya da olumsuz bakımdan hangi bakış açısıyla sunulduğunu ortaya çıkarmak da çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Türkiye'de bulunan çalışmaların çoğunun anneliğe yönelmesi ve üvey annelikle ilgili alanyazında yapılan çalışmaların oldukça az olması ise çalışmanın önemidir. Nitel yöntemin kullanıldığı, betimsel analiz tekniğinin uygulandığı ve boylamsal araştırma desenine sahip bu çalışmada Yeşilçam sinemasında üvey anne karakterini merkeze alan filmler evreni içinden Memduh Ün'ün Yetim Yavrular (1955) filmi, Yücel Hekimoğlu'nun Paylaşılamayan Sevgili (1964) filmi, Ülkü Erakalın'ın Üvey Ana (1971) filmi ve Oğuz Gözen'in Küçük Mustafa Hayat Sokaklarında (1985) filmi çalışma nesnesi olarak seçilmiştir. Bu filmlere bakıldığında özellikle Yetim Yavrular ve Küçük Mustafa Hayat Sokaklarında filminde mitolojik anlatıların etkisiyle üvey annelerin her zaman kötü olabileceği vurgulanırken; Paylaşılamayan Sevgili ve Üvey Ana filminde ise "üvey annelik" mefhumunda annelik yattığı için kötü değil şefkatli, iyi bir karakter olarak olumlandığı ve üvey anne kavramını kötü sıfatından arındırarak ters yüz ettiği bulgulanmıştır.