Yazar "Erol, Atilla" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 23
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Addition of sufentanil to bupivacaine in caudal block effect on stress responses in children(BLACKWELL PUBLISHING, 2007) Erol, Atilla; Tuncer, Sema; Tavlan, Aybars; Reisli, Ruhiye; Aysolmaz, Gokhan; Otelcioglu, SerefBackground: The aim of the present randomized study was to determine the effect of adding sufentanil to bupivacaine, compared with bupivacaine alone in caudal block, on the surgical stress response in children. Methods: The children were premedicated with midazolam 0.5 mg/kg. All children received induction with nitrous oxide and sevoflurane. Anesthesia was maintained with the same volatile agents in the both groups. The children were randomly allocated to two groups. Group I received bupivacaine alone (n = 17) and group II received bupivacaine + sufentanil (n = 16). Caudal block was performed with 0.25% bupivacaine 2 mg/kg (group I) or 0.25% bupivacaine 2 mg/kg with sufentanil 0.5 mu g/kg (group II) after induction of anesthesia. Blood samples were obtained after induction of anesthesia (T-0) to measure baseline concentrations of cortisol, prolactin, glucose and insulin. Additional samples were obtained 30 min after the start of surgery (T-1), and 60 min after the end of surgery (T-2). Results: All of the basal values (T-0) were within the normal ranges of the authors' laboratory for children of this age group and there were no differences between the groups (P > 0.05). In both groups, glucose concentration increased at T-1, compared with T-0 and T-2 (P < 0.05). The glucose concentration was unchanged at T-2 compared with T-0 in both group (P > 0.05). In both groups, prolactin concentration increased at T-1, compared with T-0 and decreased at T-2, compared with T-1 (P < 0.05). Cortisol decreased at T-1 and T-2, compared with T-0 in both groups. (P < 0.05). Insulin concentration remained unchanged at T-0 and T-2, but increased slightly at T-1 in both groups (P > 0.05). There were no significant differences in plasma prolactin, cortisol, glucose and insulin levels between the two groups at T-1 and T-2 (P > 0.05). Conclusion: There is no advantage in adding 0.5 mu g/kg sufentanil to bupivacaine over bupivacaine alone in the caudal block, with regard to the surgical stress response in children.Öğe Akciğer Kist Hidatiği Nedeniyle Intraoperatif Anafilaktik Şok (Olgu Sunumu)(2002) Erol, Atilla; Günal, Hilal; Ulus, Fatma; Şahan, Leyla; Şavkılıoğlu, EserEkinokokkozis, dünyanın bazı bölgelerinde sık görülen parazitik bir infeksiyondur. Kistin rüptürü çeşitli anafilaktik reaksiyonlara neden olabilir. Anafilaksi yaşamı tehdit edici bir reaksiyondur. Bu yazıda bilateral akciğer kist hidatiği nedeniyle yapılan median sternotomi esnasında meydana gelen anafilaktik şok olgusu sunulmaktadır.Öğe Anestezi cihazı ortamı ve volatil anesteziklerin Candida albicans’ın üreme hızına etkileri(2004) Topal, Ahmet; Erol, AtillaAmaç: Maske, konnektör, tüp ve nemli solunum devreleri gibi anestezi ekipmanları infeksiyon vekontaminasyon için iyi bir ortam sağlarlar. Fakat volatil anesteziklerle anestetize edilen hastalarda kontaminasyon beklendiği kadar sık değildir. Biz bu çalışmada, halotan, izofluran ve sevofluranın ve anestezi cihazı ortamının in vitro şartlarda C. albicans üreme hızı üzerine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Yöntem: C. albicans ışık kırıcılığı, spektrofotometre ile 450 nµ’da ölçülerek giriş değeri olarak kaydedildi. Daha sonra C. albicans bir ve iki MAC (Minimum alveolar konsantrasyon) halotan, isofluran ve sevoflurana % 50 oksijenli anestezi cihazı ortamında bir, iki, üç ve dört saat süreyle maruz bırakıldı. C. Albicans’ın işlem sonundaki spektrofotometredeki ölçüm değeri çıkış değeri olarak kaydedildi. Sonuç: Volatil anestezikler ve anestezi cihazı ortamı C. albicans üreme hızını inhibe etti.Öğe Auditory function after spinal anaesthesia: the effect of differently designed spinal needles(LIPPINCOTT WILLIAMS & WILKINS, 2009) Erol, Atilla; Topal, Ahmet; Arbag, Hamdi; Kilicaslan, Alper; Reisli, Ruhiye; Otelcioglu, SerefBackground and objective Recurrent, bilateral or unilateral, persistent or transient, mild or profound hearing loss has been reported after spinal anaesthesia. We studied the effects of the needle type (Quincke, ballpen, pencil-point spinal needles) on hearing loss after spinal anaesthesia with the use of pure-tone audiometry. Methods Forty-five ASA physical status 1 patients scheduled for elective inguinal herniorraphy with spinal anaesthesia were enrolled in the study. The patients were randomly divided into three groups. Group Q (n = 15) patients received spinal anaesthesia through a 25-gauge (G) Quincke spinal needle, group B (n = 15) patients received the same through a 25-G ballpen spinal needle and those in group P (n = 15) received the same through a 25-G pencil-point spinal needle. Patients were interviewed about postoperative complaints such as postdural puncture headache, vertigo, nausea-vomiting, transient neurological symptoms and major neurological deficits. Pure-tone audiometry was performed by an audiologist at specific time intervals. Results The number of patients who had greater than 10 dB hearing loss in group Q was significantly more than that found in group B and group P at 250, 500, 4000 and 6000 Hz on postoperative day 1. When group B and group P were compared for change in hearing, no statistically significant difference was detected at any frequency tested. Conclusion Because the use of ballpen and pencil-point needles reduces hearing loss after spinal anaesthesia, these needles are preferred. Eur J Anaesthesiol 26:416-420 (c) 2009 European Society of Anaesthesiology.Öğe Bronkoalveolar lavaj (Bal) sıvısındaki nötrofillerin kemotaktik fonksiyonları üzerine sevofluran, desfluran ve propofal anestezisinin etkileri(2007) Acat, Cevdet; Erol, Atilla; Topal, Ahmet; Reisli, Rukiye; Resisli, İsmail; Otelcioğlu, ŞerefAmaç: Desfluran, sevofluran veya propofol ile gerçekleştirilen anestezi uygulamasının, bronkoalveolar lavaj (BAL) materyalindeki nötrofillerin kemotaktik fonksiyonları üzerine olan etkilerini akımsitometri yöntemi ile değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: ASA I grubu, 18-40 yaş arasında, 30 hasta rasgele üç gruba (Grup DDesfluran, Grup SSevofluran, Grup PPropofol) ayrıldı. Hastalar diazepam ve atropin ile premedike edildi. Hastaların sistolik ve diastolik arter basıncı, oksijen saturasyonu ve end-tidal CO2 değerleri ile desfluran ve sevofluranın minimum alveoler konsantrasyon ve % değerleri kaydedildi. Anestezi indüksiyonunda tüm hastalara 2-3 mg kg-1 propofol 1 mcg kg-1 fentanil ve 0.6 mg kg-1 rokuronyum bromür uygulandı. Anestezi idamesinde inhalasyon ajanları 1-1,5 MAC olacak şekilde, propofol infüzyonu ise, 12 mg kg-1 dozunda başlanıp 9, 6 ve sonunda 4 mg kg-1 dozuna düşürülerek uygulandı. Fiberoptik bronkoskopla indüksiyondan ve operasyon bitiminden hemen sonra bronkoalveolar lavaj yapıldı. Elde edilen BAL örneklerindeki nötrofillerin, bazal (BAHO) ve N-formil-met-leu-phe (fMLP) ile uyarılmış (UAHO) aktive hücre oranları akım sitometrik yöntemle ölçüldü. Bulgular: Hastaların demografik özellikleri, anestezi/cerrahi süreleri ve hemodinamik bulgular gruplar arasında benzerdi. Grup P’de propofol verilmeden önceki bazal aktive hücre oranları (BAHO), propofol uygulaması sonrası BAHO ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti. Propofol anestezisi sonrasında N-formil-met-leu-phe (fMLP) ile uyarılmış aktive hücre oranları (UAHO), BAHO’na göre anlamlı olarak daha yüksekti. Grup D’de desfluran anestezisi sonrasında UAHO’ları, BAHO’larına göre anlamlı olarak daha yüksekti. Grup S’de sevofluran verilmesinden önce ve sonra, BAHO ve UAHO arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları BAL nötrofillerinin kemotaksi fonksiyonu üzerine en az etkili ajanın sevofluran olduğunu göstermiştir.Öğe Caudal anesthesia for minor subumbilical pediatric surgery: a comparison of levobupivacaine alone and levobupivacaine plus sufentanil(ELSEVIER SCIENCE INC, 2008) Erol, Atilla; Tavlan, Aybars; Tuncer, Sema; Topal, Ahmet; Yurtcu, Mueslim; Reisli, Ruhiye; Otelcioglu, SerefStudy Objectives: To compare the postoperative analgesic efficacy and duration of analgesia after caudal levobupivacaine 0.20% with and without the addition of sufentanil 0.5 mu g kg(-1). Design: Prospective, randomized study. Setting: University teaching hospital. Patients: 40 ASA physical Status I pediatric Patients, aged one to 7 years, who were scheduled for elective minor subumbilical surgery. Interventions: Patients were divided into two groups to receive either a single caudal injection of one mL kg(-1) levobupivacaine 0.20% (Group L) or levobupivacaine 0.20% plus sufentanil 0.5 mu g kg(-1) (Group LS). Measurements: Analgesia (Children and Infants Postoperative Pain Scale score), motor block (Motor Blockade Scoring), and side effects were assessed at predetermined time points during the first 24 postoperative hours. Main Results: The Children and Infants Postoperative Pain Scale scoring at the first hour was significantly lower in Group LS than in Group L. No significant differences were found between the two groups for Pain scores at two, three, 4, 5 6 9 12, and 24 hours. Degree of motor block was comparable between the two groups. Conclusion: The effect of adding sufentanil to caudal levobupivacaine on postoperative pain scores is brief after elective minor subumbilical surgery in children. (C) 2008 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Çocukların premedikasyonunda intranazal midazolam ve midazolam-sufentanilin karşılaştırılması(2008) Topal, Ahmet; Erol, Atilla; Tavlan, Aybars; Kılıçaslan, Alper; Yalçın, NaimeAmaç: Çocuklarda premedikasyonda intranazal uygulanan midazolam ve düşük doz midazolam-sufentanil kombinasyonunun sedasyon, hemodinami ve derlenme üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Elektif tonsillektomi ve/veya adenoidektomi operasyonu planlanan 50 çocuk randomize olarak iki gruba ayrıldı. Olgulara Grup M (n25): 0,2 mg kg-1 midazolam, Grup M/S (n25): 0,1 mg kg-1 midazolam 0.75 µg kg-1 sufentanil premedikasyon amacıyla anestezi indüksiyonundan 20 dk. önce intranazal olarak uygulandı. Premedikasyon uygulanmadan önce ve sonra ortalama kan basıncı (OKB), kalp hızı (KH), periferik oksijen satürasyonu (SpO2) ve Ramsey sedasyon skorları değerlendirildi. Olguların ailelerinden ayrılmaları ve operasyon masasında venöz kanülasyona yanıtları değerlendirildi. Anestezi indüksiyonu % 50 O2 - % 50 N2O içinde % 8 sevofluran, 10 µg kg-1 alfentanil ile sağlandı. Yüz maskesine yanıt (kabul/ret) şeklinde değerlendirildi. Anestezi uygulaması % 50 O2 - % 50 N2O karışımı içinde % 2-3 sevofluran ile sürdürüldü. Operasyon sonrası görülen ajitasyon Davis skorlaması, ağrı seviyeleri “postoperative pain score” (POPS) skorlaması ile değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arasında hemodinamik ölçümlerde anlamlı farklılık gözlenmedi (p0.05). Aileden ayrılma, yüz maskesine yanıt, postoperatif 30. dk.’daki POPS ve Davis skoru Grup M’de, venöz kanülasyona yanıt, Grup M/S’de daha iyi saptandı (p0.05). Postoperatif 10. dk.’daki Davis ve POPS skorları benzerdi (p0.05). Sonuç: Midazolam-sufentanil kombinasyonunun, tek başına midazolam kullanılmasına iyi bir alternatif oluşturamadığı kanısına varıldı.Öğe A COMPARISON OF RECOVERY CHARACTERISTICS OF SEVOFLURANE AND PROPOFOL-REMIFENTANIL ANESTHESIA IN GERIATRIC PATIENTS(GUNES KITABEVI LTD STI, 2011) Celik, Jale Bengi; Topal, Ahmet; Erol, Atilla; Guven, Selcuk; Kara, InciIntroduction: In this study we aimed to compare the recovery characteristics of propofol/remifentanil and sevofluran/remifentanil anesthesia in 100 geriatric patients undergoing urological procedures. Materials and Method: The patients were randomized to receive either propofol-remifentanil (group P) or sevoflurane-remifentanil (Group S) anesthesia. Recovery characteristics, the time to post-anesthetic discharge scoring system (PADSS) score and Aldrete score of 9 point, Digit Symbol Substitution Test (DSST) and Trieger Dot Test (TDT) values were compared between two groups. Results: Extubation time was significantly shorter in group P than in group S (5.3 +/- 2.9 min vs 7.8 +/- 3.8 min, p=0.038). The times of first eye opening, response to verbal commands and orientation were similar in both groups. The time of Aldrete score of 9 points (grup P: 14.2 +/- 3.6 min, group S: 16.3 +/- 4.5 min) and PADSS of 9 points (group P: 19.3 +/- 5.7 min, group S: 22.1 +/- 4.2 min) were also similar (p > 0.05). Time to return to the normal value of DSST was significantly shorter in Group P compared with Group S, and TDT was similar in both groups (p > 0.05). No significant differences were observed in the incidence of postoperative complications and VAS score (p > 0.05). Conclusion: Both propofol-remifentanil and sevoflurane-remifentanil appears to be an adequate anesthesia in geriatric patients.Öğe A comparıson of recovery characterıstıcs of sevoflurane and propofol–remıfentanıl anesthesıa ın gerıatrıc patıents(2011) Çelik, Jale Bengi; Topal, Ahmet; Erol, Atilla; Güven, Selçuk; Kara, İnciGiriş: Bu çalışmada ürolojik cerrahi girişim geçirecek 100 ileri yaş hastada propofol-remifentanil kullanılarak uygulanan total intravenöz anestezi ile sevofluran-remifentanil anestezisinin derlenme özelliklerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Hastalar propofol-remifentanil (grup P) veya sevofluran-remifentanil (grup S) anestezisi verilmek üzere rasgele ayrıldı. Derlenme özellikleri, anestezi sonrası gönderme skor sistemi (PADSS) ve Aldrete derlenme skorunu 9 olma zamanı, Digit Symbol Substitution Test (DSST), Trieger Dot Test sonuçları kaydedildi. Bulgular: Ekstubasyon zamanı grup P'de grup S'e göre belirgin olarak kısa bulundu (5.32.9 dk ve 7.83.8dk, p0.038). İlk göz açma, verbal uyarılara cevap ve oryantasyon gruplar arasında benzerdi. Aldrete skorunun 9 olma zamanı (Grup P: 14.23.6 dk, Grup S: 16.34.5 dk)ve PADSS'in 9 olma zamanı (Grup P: 19.35.7 dk, Grup S: 22.14.2 dk) iki grupta benzer bulundu (p0.05). DSST'in normale dönmesi grup P'de grup S ile karşılaştırıldığınd belirgin olarak hızlı idi (p0.05) ve TDT iki grupta benzerdi (p0.05). Bulantı/kusma, titreme, göğüs duvarında sertlik ve VAS ağrı skoru değerlerinde belirgin fark yoktu (p0.05).Öğe Effects of desflurane, sevoflurane and propofol on phagocytosis and respiratory burst activity of human polymorphonuclear leucocytes in bronchoalveolar lavage(LIPPINCOTT WILLIAMS & WILKINS, 2009) Erol, Atilla; Reisli, Ruhiye; Reisli, İsmail; Kara, Reyhan; Otelcioğlu, ŞerefBackground and objective In polymorphonuclear leucocytes, phagocytosis and respiratory burst activity are mainly responsible for bacterial killing. We aimed to investigate the effects of anaesthesia with desflurane, sevoflurane and propofol on these functional activities of polymorphonuclear leucocytes in bronchoalveolar lavage fluid. Methods Sixty patients scheduled to have tympanoplasty surgery were studied. The patients were divided into three groups (group D, desflurane; group S, sevoflurane; group P, propofol). Anaesthesia was induced with propofol, fentanyl and rocuronium in all groups. Anaesthesia was maintained with inhalation agent or propofol. Bronchoalveolar lavage was performed immediately after induction of anaesthesia and after surgical procedure by a fibreoptic bronchoscope. Leucocyte respiratory burst and phagocytic activity in bronchoalveolar lavage fluid were determined by flow cytometric analysis of gated leucocyte populations within 2 h after each bronchoalveolar lavage sample. Changes in leucocyte functions with time were expressed as mean fluorescence intensity. Results There were no significant differences in phagocytic activity of polymorphonuclear leucocytes within and between the groups. The respiratory burst function of polymorphonuclear leucocytes showed a significant increase after surgery in group P (P<0.05). When we compared the differences between the three groups, we found the difference in mean fluorescence intensity as statistically significant between group P and group S. Conclusion This study showed that propofol anaesthesia increased the respiratory burst function of polymorphonuclear leucocytes in bronchoalveolar lavage fluid. Eur J Anaesthesiol 26:150-154 (c) 2009 European Society of Anaesthesiology.Öğe Effects of Preoperative Oral Melatonin Medication on Postoperative Analgesia, Sleep Quality, and Sedation in Patients Undergoing Elective Prostatectomy: A Randomized Clinical Trial(Springer Tokyo, 2010) Borazan, Hale; Tuncer, Sema; Yalçın, Naime; Erol, Atilla; Otelcioğlu, ŞerefPurpose Our intention was to assess the effectiveness of preoperative oral melatonin medication on sedation, sleep quality, and postoperative analgesia in patients undergoing elective prostatectomy. Fifty-two ASA I-II patients undergoing elective prostatectomy were included in this study, randomly divided into two groups. Patients received an oral placebo (n = 26) or 6 mg melatonin (n = 26) the night before and 1 h before surgery. All patients received a standard anesthetic protocol. At the end of surgery, all patients received tramadol i.v. via a PCA device. Extubation time, intraoperative fentanyl consumption, and recovery time were assessed at the end of the operation. Pain scores, tramadol consumption, and sedation scores were assessed at 1, 2, 4, 6, 12, 18, and 24 h postoperatively, and sleep quality and subjective analgesic efficacy were assessed at 24 h after surgery. There were no significant differences in demographic data between the groups. Extubation time and recovery time from anesthesia were significantly longer in the melatonin group (P < 0.05). Intraoperative fentanyl usage, pain scores, and tramadol consumption were significantly lower in the melatonin group (P < 0.05). The postoperative sleep quality of patients was significantly better in the melatonin group than in the control group (P < 0.05). Postoperative VAS of pain was significantly lower in the melatonin group compared with the control group at 1, 2, 4, 6, 12, 18, and 24 h postoperatively (P < 0.05). Subjective analgesic efficacy of patients was significantly different between groups (P < 0.05). The sedation scores were significantly higher in the melatonin group than in the control group at 1 h and 2 h after surgery (P < 0.05). Preoperative oral melatonin administration decreased pain scores and tramadol consumption and enhanced sleep quality, sedation scores, and subjective analgesic efficacy during the postoperative period.Öğe The Effects of Repeated Sevoflurane Anaesthesia on Neonatal Rat Liver: the Role of Soda Lime [Tekrarlayan Sevofluran Anestezisinin Yavru Rat Karaciğeri Üzerine Etkileri: Sodalaym'in Rolü](2003) Ünal, M.; Reisli, Ruhiye; Tuncer, Sema; Erol, Atilla; Avunduk, M.; Ökesli, S.Experimental studies indicate that repeated exposure to sevoflurane can be hepatotoxic. It may be either related with direct effect of this anaesthetic agent or with the degradation of sevoflurane by soda lime which is also known to produce toxic products. The aim of this study was to investigate the effects of repeated sevoflurane anaesthesia on liver in neonatal rats with or without soda lime. Twenty seven rats were used in the experiment (15-30 g weight). The rats were randomly divided into three groups (9 each). The rats were placed in a specially prepared transparant plastic box. Group C was the control group. They received 100% O2. In the anaesthesia circle without sodalime sevoflurane in 2.5-2.7 % concentration with O2 (100%) were administered directly in group S, while the same gas mixture was applied through the soda lime in group, SS. Repeated anaesthesia (five times) was applied to the rats for sixty minutes with two days intervals. SGOT, SGPT and ALP levels were measured from the blood samples. Following sacrifice on the day ten, liver tissue samples were examined using light microscopy for histopathological evaluation. SGOT, SGPT and ALP levels were increased especially in group SS. There were only minimal changes in histopathological evaluation of liver from both experimental groups which were not statistically significant. As a result repeated sevoflurane anaesthesia with or without sodalime has minimal effects on liver.Öğe The effects of sevoflurane, desflurane and propofol on chemotactic functions of neutrophils in bronchoalveolar lavage [Bronkoalveolar lavaj (bal) sivisindaki nötrofillerin kemotaktik fonksiyonlari üzerine sevofluran, desfluran ve propofol anestezisinin etkileri](2007) Acat, C.; Erol, Atilla; Topal, A.; Reisli, Ruhiye; Reisli, İsmail; Otelcioğlu, ŞerefAim: We aimed to investigate the effects of anesthesia with desflurane, sevoflurane or propofol on chemotactic activity of neutrophils in bronchoalveolar lavage (BAL) material using with flow cytometry. Materials and Methods: The study includes thirty patients ages ranging from 18 to 40 with ASA class I. The patients were divided into three group (Group D=Desflurane, Group S=Sevoflurane, Group P=Propofol). All patients were premedicated with diazepam and atropin. Systolic and diastolic blood pressure, oxygen saturation, end-tidal CO2 values and minimum alveolar concentration of desflurane and sevoflurane were recorded. 2-3 mg kg-1 propofol, 1 mcg kg -1 fentanyl and 0,6 mg kg-1 rocuronium bromur were administered to all patients in the induction of anesthesia. The anesthesia was maintained with inhalation agent (1-1, 5 MAC) or propofol (the starting dose 12 mg kg-1 of propofol infusion was reduced to 9, 6 and a final 4 mg kg-1). Bronchoalveolar lavage was performed immediately after induction of anesthesia and surgical procedure by fiberoptic bronchoscop. The basal active cell ratios (BACR) and N-formyl-met-leu-phe (fMLP)-stimulated active cell ratios before and after anesthesia were determined by flow cytometry in BAL neutrophils. Results: Demografic properties, durations of anesthesia and surgery and hemodynamic parameters were similar between the groups. In group P, the basal active cell ratios (BACR) before administration of propofol compared to the BACR after administration of propofol were high. After propofol anesthesia, the fMLP-stimulated active cell ratios (SACR) were significantly higher than the BACR. In group D, after desflurane anesthesia the SACR were significantly higher than the BACR. In group S before and after administration of sevoflurane, there were no statistically significant difference between BACR and SACR. Conclusion: This study showed that sevoflurane was the least effective agent on chemotaxis of BAL neutrofils.Öğe The Effects of Sevoflurane, Desflurane and Propofol on the Percentages and Activation Molecules of the Lymphocytes: A Flow Cytometry Analysis of Bronchoalveolar Lavage Fluid(ORTADOGU AD PRES & PUBL CO, 2011) Erol, Atilla; Reisli, Ruhiye; Reisli, İsmail; Otelcioğlu, ŞerefObjective: We aimed to investigate the effects of anesthesia with desflurane, sevoflurane or propofol on the cell surface markers and the activation molecules of the lymphocytes in bronchoalveolar lavage (BAL) fluid via flow cytometry. Material and Methods: Sixty patients were scheduled for elective surgery. The patients were divided into three groups (Group D=desflurane, Group S= sevoflurane, Group P= propofol). The same induction agents were used for all groups. The anesthesia was maintained with an inhalation agent (1-1,5 MAC) or propofol (the starting dose 12 mg.kg(-1) of propofol infusion was reduced to 9, 6 and then 3-6 mg.kg(-1)). BAL was performed immediately after induction of anesthesia and surgical procedure with a fiberoptic bronchoscop. Blood pressures, oxygen saturation, end-tidal CO(2) values and minimum alveolar concentration of agents were recorded. The percentages of the lymphocytes and their activation molecules were determined by flow cytometry in BAL samples. Results: The percentages of active cytotoxic T-cells (CD8(+)CD25(+).) and active B cells (CD19(+) HLA-D12(+)) decreased after desflurane anesthesia. The percentage of cytotoxic T-cells decreased after propofol anesthesia. The anesthesia with sevoflurane had no effect on the percentages and the activation molecules of the lymphocytes in the BAL fluid. Conclusion: This study showed that desflurane and propofol decreased either the percentages of the cell surface markers or the activation molecules of the lymphocytes during perioperative period in a tissue sample whereas the sevoflurane had no effect on these parameters. We conclude that sevoflurane has no effect on the lymphocytes in the BAL sample.Öğe Genel anestezi ve genel anestezi ile birlikte uygulanan epidural levobupivakain veya bupivakain anestezisinin karşılaştırılması(2008) Çalımlı, Semra; Topal, Ahmet; Erol, Atilla; Tavlan, Aybars; Otelcioğlu, ŞerefAmaç: Cerrahi travmaya karşı oluşacak stres yanıtın baskılanması, intraoperatif hemodinami ve postoperatif analjezi kalitesi yönünden; genel anesteziye eklenen epidural bupivakain veya levobupivakain anestezisi ile genel anesteziyi karşılaştırılmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya total abdominal histerektomi bilateral salpingoooferektomi (TAH-BSO) planlanan 54 vaka kabul edildi. Olgular genel anesteziepidural bupivakain (Grup I), genel anesteziepidural levobupivakain (Grup II) ve genel anestezi (Grup III) uygulanan grup şeklinde randomize olarak 3 gruba ayrıldı. Monitorizasyon sonrası Grup I ve Grup II’ye lomber epidural kateter yerleştirilerek, duyusal blok seviyesi T6 dermatomuna ulaştığında 2 mg kg-1 propofol, 1 µ kg-1 dk-1 remifentanil, 0.6 mg kg-1 rokuronyum ile genel anestezi uygulandı. Grup III’e de monitorizasyon sonrası aynı şekilde indüksiyon sağlandı. Anestezi idamesi tüm gruplarda % 50 O2-% 50 hava karışımı içinde %1 sevofluran ve 0.1 µg kg-1 dk-1 remifentanil infüzyonu ile sağlandı. Glukoz, kortizol, insülin, C reaktif protein (CRP) analizi için preoperatif, postoperatif 1. ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Olgular; hemodinami, duyusal ve motor blok seviyeleri, kullanılan anestezik miktarları, anesteziden derlenme, postoperatif ağrı ve yan etkiler açısından takip edildi. Postoperatif ağrı tedavisi için; Grup I’e epidural bupivakainmorfin, Grup II’ye epidural levobupivakain morfin ile hazırlanan hasta kontrollü analjezi (HKA), Grup III’e iv morfin HKA uygulandı. Bulgular: Grup I ve II arasında duyusal bloğun T6 dermatomuna ulaşma zamanı, duyusal blok üst seviyesi ve motor blok açısından farklılık tespit edilmedi (p0.05). Perioperatif kullanılan remifentanil ve sevofluran toplam dozları ve ilave kas gevşetici gereksinimi Grup III’te, Grup I ve II’ye göre anlamlı olarak daha yüksekti (p0.05). Spontan solunum zamanı, ekstübasyon zamanı, göz açma zamanı, Aldrete derlenme skoru 9 olma zamanı Grup III’te, Grup I ve II’ye göre anlamlı olarak uzun idi (p0.05). Gruplar arasında glukoz, insülin ve CRP değerleri bakımından tüm zamanlarda anlamlı farklılık görülmedi (p0.05). Kortizol değeri, postoperatif 1. saatte Grup III’te, Grup I ve II’ye göre anlamlı olarak daha yüksek idi (p0.05). Visual analog skala (VAS) değeri 0. dk.’da Grup III’te en yüksek idi, diğer ölçüm zamanlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmedi. Bulantı-kusma ve kaşıntı, Grup III’te daha fazla gözlenmesine rağmen, gruplar arasında anlamlı fark yok idi (p0.05). Sonuç: Epidural bupivakain veya levobupivakainin etkileri açısından benzer olduğu, epidural genel anestezinin, genel anesteziye kıyasla intraoperatif olarak daha iyi hemodinamik stabilite sağladığı, özellikle postoperatif ilk saatlerde daha iyi analjezi sağladığı ve stres yanıtı daha iyi baskılayabildiği kanaatine varıldı.Öğe İntrakarniyal kitle cerrahisinde desfluran ve izofluran anestezisinin hemostalik sistem üzerine olan etkilerinin tromboelstografi yöntemi ile değerlendirilmesi(2008) Dursun, Murat; Tavlan, Aybars; Topal, Ahmet; Erol, Atilla; Otelcioğlu, ŞerefAmaç: İntrakraniyal kitle cerrahisinde izofluran ve desfluran anestezisinin, hemostatik sistem üzerine olan etkilerini TEG yöntemi ile karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: ASA I-III, supratentoriyal kraniyotomi planlanan kırk olgu çalışmaya dahil edildi. Kalp atım hızı, ortalama arteriyal basınç, periferik oksijen saturasyonu, PaCO2, ETCO2 basıncı, periferik vücut ısıları monitörize edildi. Anestezi indüksiyonunda tüm olgulara 1 µg kg-1 remifentanil 60 sn.’de iv bolus uygulandı. Remifentanil uygulamasını takiben 2 mg kg-1 iv bolus propofol verildi. Bilinç kaybı geliştikten sonra 0,5 mg kg-1 iv atrakuryum verilmesini takiben endotrakeal entübasyon yapıldı. Anestezinin idamesi için Grup I’de 0,5 minimum alveolar konsantrasyon (MAK) izofluran, Grup D’de 0,5 MAC desfluran kullanıldı. Anestezi indüksiyonu öncesi, indüksiyondan 1 sa. sonra ve postoperatif 24. sa’te TEG (tromboelastografi) yöntemi ile parametreler değerlendirildi. Bulgular: Grup içi ve gruplar arasında reaksiyon zamanı, koagülasyon zamanı, alfa açısı ve maksimum amplitüd değerlerinde ölçüm zamanlarında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (P0,05). Sonuç: İntrakraniyal kitle cerrahisinde desfluran ve izofluran anestezilerinin, hemostatik sistem üzerine olan etkilerini tromboelostografi yöntemi ile karşılaştırdığımız bu çalışmada; her iki ajanında TEG parametrelerini değiştirmediği, hemostatik sistem üzerine olumsuz etkilerinin olmadığı ve intrakraniyal kitle cerrahisinde güvenle kullanılabileceği kanısına varıldı.Öğe İntrakraniyal kitle cerrahisinde propofol-remifentanil ile desfluran-remifentanil anestezisinin karşılaştırılması(2006) Tavlan, Aybars; Erol, Atilla; Topal, Ahmet; Dayıoğlu, Mürüvvet; Kara, İnci; Otelcioğlu, ŞerefAmaç: Elektif intrakraniyal kitle cerrahisinde propofol-remifentanil ve desfluran-remifentanil ile gerçekleştirilen anestezi uygulamalarının hemodinami ve derlenme üzerine olan etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: ASA I-III grubu, 18-65 yaşları arasında 40 olgu rasgele iki gruba (Grup I Propofol, Grup II Desfluran) ayrıldı. Tüm olgulara premedikasyonda 0,03 mg kg-1 midazolam, anestezi indüksiyonunda 1 mg kg-1 lidokain, 1 µg kg-1 remifentanil (60 saniyede) intravenöz uygulandı. Eş zamanlı remifentanilin 0,5 µg kg-1 dak-1 infüzyonuna başlandı. Remifentanil uygulamasını takiben 2 mg kg-1 intravenöz propofol verildi. Dura açılmasından sonra remifentanil infüzyonu % 50 azaltıldı. Anestezinin idamesinde birinci grupta 6 mg kg-1st-1 propofol infüzyonu, ikinci grupta % 3 konsantrasyonda desfluran ortalama arter basıncı 60-100 mmHg olacak şekilde kullanıldı. Olgular kalp atım hızı (KAH), ortalama arter basıncı (OAB), derlenme kriterleri, peroperatif komplikasyonlar açısından değerlendirildi. Bulgular: Grup I'de entübasyondan 2 dakika sonra (t3), 10 dakika sonra (t4) ve çivili başlık takılınca (t5) başlangıca göre OAB artış oranı Grup II'ye göre fazlaydı (sırasıyla; p0.008, p0.008, p0.013). Çivili başlık takıldıktan 10 dakika sonra (t7) ve dura insizyonunda (t8) ise, başlangıca göre OAB artış oranı Grup II'de yüksekti (p0.030, p0.037). Gruplar KAH yönünden karşılaştırıldığında entübasyondan 2 dakika sonra (t3) ve 10 dakika sonra (t4) başlangıca göre Grup II'deki azalma daha fazlaydı (sırasıyla; p0.001, p0.001). Çivili başlık takılınca (t5), çivili başlık takıldıktan 10 dakika sonra (t7) ve dura insizyonunda (t8) ise, Grup I'deki azalma oranı Grup II'ye göre fazlaydı (sırasıyla; p0.002, p0.010, p0.007). Grup II'de göz açma ve ekstübasyon zamanları daha kısaydı (sırasıyla; p0.005, p0.001). Sonuç: İntrakraniyal kitle cerrahisinde, remifentanil ile kombine edilen desfluran ve propofol anestezisinin intraoperatif hemodinamik yanıtı etkin olarak baskıladığı, fakat desfluran ile kombinasyonun daha kısa sürede derlenme sağladığı kanısına varıldı.Öğe The Mechanisms of the Direct Vascular Effects of Sevoflurane on Saphenous Veins in Vitro(2009) Ölçer, Havva Feyza; Erol, Atilla; Şahin, Ayşe S.; Otelcioğlu, ŞerefAim: The purpose of this study was to determine the mechanism of the directs effects of sevoflurane on human veins in vitro. Methods: Dose-response curves were obtained for cumulative doses of sevoflurane(0.5, 1, 1.5 and 2 MAC) on saphenous vein strips precontracted with 5-hydroxytryptamine( 5-HT 10 -6 mol/L) incubated with either Nco-nitroL-arginine-methyl ester(L-NAME)(10-4 mol/L), indomethacine(10-5 mol/L), glibenclamide(10-6 mol/L) or tetraethylammonium(10-4 mol/L) Results: Preincubation of vein strips with tetraethylammonium(TEA, Ca++-activated K+ channel blocker) did not influence the relaxant responses to sevoflurane(p>0.05). L-NAME, indomethacine and glibenclamide reduced the relaxation response to sevoflurane(p<0.05). Conclusion: Our results demonstrated that sevoflurane produces concentration dependent relaxation in human saphenous vein. The relaxant effects of sevoflurane are probably related with activation of nitric oxide synthase, cyclooxygenase and KATP channels pathways.Öğe Preemptif deksketoprofen kullanımının postoperatif ağrı ve tramadol tüketimine etkisi(2011) Kara, İnci; Tuncer, Sema; Erol, Atilla; Reisli, RuhiyeAmaç: Bu çalışmada preemptif deksketoprofenin, postoperatif ağrı ve tramadol tüketimine etkisi değerlendirildi. Yöntem: ASA I-II grubu 50 olgu çalışmaya alındı ve rasgele iki gruba ayrıldı. Operasyondan bir saat önce grup I’e 25 mg oral deksketoprofen, grup II’ye oral plasebo verildi. Bütün olgulara standart genel anestezi uygulandı. Cerrahinin sonunda iv Hasta Kontrollü Analjezi (HKA) cihazı ile tramadol uygulandı. Ağrı şiddeti VAS ile postoperatif 1., 8. ve 24.saatlerde değerlendirildi. Tramadol tüketimi, yan etkiler ve hasta memnuniyeti kaydedildi. Bulgular: Ağrı skorları ve tramadol tüketimi grup I’ de daha düşük bulundu (P0.05). Bulantı ve kusma grup II’ de daha fazla görülürken, hasta memnuniyeti grup I’ de daha iyiydi (P0.05). Sonuç: Preemptif olarak verilen deksketoprofen, postoperatif tramadol ihtiyacını ve yan etki insidansını azaltmaktadır.Öğe Prevention of postoperative nausea and vomiting after thyroidectomy - Combined antiemetic treatment with dexamethasone and ginger versus dexamethasone alone(ADIS INT LTD, 2006) Tavlan, Aybars; Tuncer, Sema; Erol, Atilla; Reish, Ruhiye; Aysolmaz, Gokhan; Otelcioglu, SerefBackground: The aim of this study was to compare the prophylactic effects of dexamethasone plus ginger and dexamethasone alone on postoperative nausea and vomiting (PONV) in patients undergoing thyroidectomy. Methods: One hundred and twenty patients undergoing general anaesthesia for thyroidectomy were enrolled in this randomised, double-blind study. Patients received oral diazepam 10mg with either oral placebo (group I) or 0.5g of ginger (group II) as premedication 1 hour prior to surgery. Standard general anaesthetic techniques and postoperative analgesia were employed. Both group I and group II received intravenous dexamethasone 150 mu g/kg immediately before the induction of anaesthesia. Data were recorded over a 24-hour observation period after surgery. Results: In the dexamethasone-treated group, 14 patients experienced nausea, two patients retched, three patients vomited once, two patients vomited repeatedly, and 14 patients required a rescue antiemetic. In the dexamethasone-plus-ginger-treated group, 12 patients experienced nausea, one patient retched, four patients vomited once, no patients vomited repeatedly, and 13 patients required a rescue antiemetic. Dexamethasone plus ginger, did not significantly reduce nausea and vomiting compared with dexamethasone alone during the observation period. Conclusion: In conclusion, the prophylactic combination of antiemetic treatment with dexamethasone and ginger was not clinically or statistically superior to dexamethasone alone in preventing PONV in patients undergoing thyroidectomy.
