Türk Medeni Kanununda vesayet hukuku
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2012-01-04
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Vesayet, küçüklerin ve kısıtlıların yani hacir altına alınmış kişilerin korunması amacıyla oluşturulmuş bir kurumdur. Her ne kadar özel hukuk içerisinde düzenlenmiş ise de, aslında bir kamu hizmeti niteliği göstermektedir. Vasi, vesayet makamı ve denetim makamından oluşan vesayet organları incelendiğinde bu nitelik hemen göze çarpmaktadır. Nitekim küçüklerin ve kısıtlıların korunması amacıyla yapılması gereken iş ve işlemleri özel kurumlara bırakmayan devlet, bunların bizzat kendi eliyle yürütülmsini uygun görmüştür. Aslında bu durum kurumun amacı ile de örtüşmektedir. Kurumun koruma altına almak istediği kimselerin korunmaları, sosyal hayata adapte olmaları, ekonomik ve kişisel birtakım hak ve yükümlülüklerinin yerine getirilmesi, bu kurumun her açıdan sağlıklı bir şekilde işleyip gelişmesine bağlıdır. Dolayısıyla vesayet organları olan vasi, vesayet makamı ve denetim makamının şekli olarak var olması tek başına vesayet altındaki kişinin korunmasını sağlamaya yetmez. Belirtilen amaçları yerine getirmedikleri takdirde bu organlar zamanla işlevsiz birer kurum haline dönüşürler. Bu sebeple bu durum söz konusu organların her açıdan desteklenmesi ve geliştirilmesini gerekli kılar. İşte bütün bu belirtilenler doğrultusunda, Türk kanun koyucusu yeni 4721 sayılı Türk Medeni Kanununu kabul edip 1 Ocak 2002 tarihinde de yürürlüğe koymuştur. Kanun vesayet alanında da birtakım reformlar yapmıştır. Bu reformlar kurumun işleyişine katkıda bulunmuş, eski kanun döneminde meydana gelen boşlukları doldurmuştur. Bu düzenlemeler göz önüne alındığında, vesayet altındaki kişi ile vesayet organlarının adeta bütünleştiği görülür. Vesayet organları, vesayet altındaki kişinin zayıf yönlerini tamamlar, kişiliğini korur, ekonomik ve hukuki işlemlerini onun adına yerine getirir. Bunu yaparken de onun menfaatlerini gözetmek durumundadır. Kısacası, küçüklerin sosyal yaşama hazır hale gtirilmesi, kısıtlıların hak kaybına uğramadan yaşayabilmeleri vesayet organlarının başarısına bağlıdır.
Guardianship is an undertaking, founded to protect those who are under-aged and under legal disability. Though it is settled within private law, it actually serves as a public service. This feature is easily recognized when the guardianship bodies, which consist of judicial factor, orphan?s coyrt and auditing court. As a matter of fact, the state doesn?t let private law do acts on behalf of under-ageds and under legal disabilities, and undertakes this responsibility. In fact, this situation is compatible with the objectives of the state. That the wordship mechanism is performing regularly in every aspect and developing smootly depend on the fact that people are protected, adapted to social life, and some social and economial responsibilities are carried out. Accordingly, the formal existence of judicial factor, orphan?s court and auditing court isn?t singly sufficient enough to protect those who are under guardingship. İn the event that they don?t accomplish the stated objective, they turn into useless bodies. Therefore, the current situation neccessitates those mentioned bodies to be supported and improved at every aspect. In accordance with those mentioned above, the Turkish legislator constituted the Turkish Civil Code, act number 4721 on 1th Jan, 2002. The law made reforms on guardiangship system, too. These reforms contributed to operation of the system and recovered the legal gaps during the previous law. In view of these regulations, the people under guardianship and guardianship boodies seem to become integrated. Guardianship bodies suppert them and supply them, protect their personalities and perform their economical and legal acts. While doing so, they have to favor their interests. To conclude, to make under aged people ready for social life and to make sure that those under legal disability live without a loss of rigth depends on the success of guardiangship bodies.
Guardianship is an undertaking, founded to protect those who are under-aged and under legal disability. Though it is settled within private law, it actually serves as a public service. This feature is easily recognized when the guardianship bodies, which consist of judicial factor, orphan?s coyrt and auditing court. As a matter of fact, the state doesn?t let private law do acts on behalf of under-ageds and under legal disabilities, and undertakes this responsibility. In fact, this situation is compatible with the objectives of the state. That the wordship mechanism is performing regularly in every aspect and developing smootly depend on the fact that people are protected, adapted to social life, and some social and economial responsibilities are carried out. Accordingly, the formal existence of judicial factor, orphan?s court and auditing court isn?t singly sufficient enough to protect those who are under guardingship. İn the event that they don?t accomplish the stated objective, they turn into useless bodies. Therefore, the current situation neccessitates those mentioned bodies to be supported and improved at every aspect. In accordance with those mentioned above, the Turkish legislator constituted the Turkish Civil Code, act number 4721 on 1th Jan, 2002. The law made reforms on guardiangship system, too. These reforms contributed to operation of the system and recovered the legal gaps during the previous law. In view of these regulations, the people under guardianship and guardianship boodies seem to become integrated. Guardianship bodies suppert them and supply them, protect their personalities and perform their economical and legal acts. While doing so, they have to favor their interests. To conclude, to make under aged people ready for social life and to make sure that those under legal disability live without a loss of rigth depends on the success of guardiangship bodies.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kanunlar, Laws, Vesayet, Guardianship, Türk Medeni Hukuku, Turkish Civil Law, Türk Medeni Kanunu, Turkish Civil Code
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Kayran, B. (2012). Türk Medeni Kanununda vesayet hukuku. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
