İnan, ÖzgürKaraca, Simel2025-04-172025-04-172021Karaca, S. (2021). Farklı ölçü teknikleri ve splintleme yönteminin çoklu implantlarda pozisyon doğruluğuna etkisinin değerlendirilmesi. (Uzmanlık Tezi). Selçuk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Konya.https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=RjZwH00oMG4iNa5SgvlggyM7HzPmiB0tOZr9wyeQorjYBxzd6w4-IUkK-r5oFFJthttps://hdl.handle.net/20.500.12395/54852Günümüzde dental implantlar tek diş eksikliğinde, kısmi dişsizlik ve tam dişsizlik durumlarında hastaların protetik rehabilitasyonunda yaygın olarak kullanılmaktadır. Dental implantlar, protezdeki stresleri karşılamak için periodontal ligament desteğine ve yastıklama etkisine sahip değildir. Bu nedenle protezde pasif uyumun sağlanamaması, vida gevşemesi, implant bileşenlerinin kırılması, oklüzal yanlışlık ve kemik kaybı gibi mekanik ve biyolojik komplikasyonlara yol açabilir. Pasif uyumu sağlamanın ilk ve en önemli adımı, implantlar arası mesafeyi tam olarak aktaran doğru bir ölçü almaktır. İmplant ölçülerinin doğruluğu, ölçü malzemesinin türü, ölçü tekniği, ölçü başlıklarının splintlenmesi, ölçü seviyesi, implantların açılanması ve derinliği gibi birçok faktörden etkilenir. Çalışmada paralel yerleştirilmiş implantların farklı ölçü teknikleri ve splint materyalleriyle elde edilen ölçülerin ölçü hassasiyetini nasıl etkilediği araştırılmıştır. Otopolimerizan transparant akrilik rezinden yapılmış ana modele 4 implant cerrahi rehberler kullanılarak planlanan konumlara paralel şekilde yerleştirildi. Kapalı kaşık, splintsiz açık kaşık, soğuk akrilik, akışkan kompozit ve patern rezin ile splintli açık kaşık ölçü teknikleri kullanıldı. Toplam 65 adet alçı model ile ana model üç boyutlu tarayıcıda tarandı. Ana model referans alınarak elde edilen alçı modellerde lineer ve açısal ölçümler yapılıp sonuçlar istatistiksel grafikler ile karşılaştırılmıştır. Çalışmanın sonucunda paralel yerleştirilmiş implantlardan hiçbiri, kullanılan herhangi bir ölçü tekniği veya splint materyali ile splintlenerek tam olarak ana modeldeki pozisyonda aktarılamamıştır. Kapalı kaşık tekniği en kötü doğrulukla sonuçlanırken en iyi doğruluğu splintsiz açık kaşık ve splintli teknikler göstermiştir.Today, dental implants are widely used in prosthetic rehabilitation in countries with single tooth deficiency, partial edentulism and complete edentulism. Dental implants are not supported by cushioning effect of periodontal ligament. Therefore, failure in achieving passive fit in the prosthesis can lead to mechanical and biological complications such as screw loosening, fracture of implant components, occlusal inaccuracy and bone loss. The first and most important step in achieving passive fit is to make an accurate impression that accurately transfers the distance between implants. The accuracy of the implant impressions is influenced by factors such as the type of impression material, the impression technique, the splinting of the impression copings, the level of impression, and the angulation and depth of the implants. In this study, accuracy of different impression techniques and splint materials in parallel positioned implants was evaluated. Four parallel implants were placed to the planned positions in the main model made from autopolymerizing transparent acrylic resin. Closed tray, open tray without splint, open tray with self cure acrylic, flowable composite and pattern resin splinted impression techniques were used. All 65 dublicate casts and the main model were scanned with a 3D scanner. Taking main models' data as reference, linear and angular measurement variations of study models were compared with statistical graphics. As a result, none of the impression technique or any splint material could provide the exact transfer of the parallel implants of the main model. The closed tray technique resulted in the worst accuracy, while the open tray without splint and the splint techniques showed the best accuracy.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessAçık Kaşıkİmplant ÖlçüsüÖlçü HassasiyetiOpen TrayImplant ImpressionImpression AccuracySpecialist Thesis705731