Yıldırım, SibelYiğit, Adem2025-02-062025-02-062021Yiğit, A. (2021). Ebeveynlik tarzının ve ebeveyn duygusal zekâsının çocuğun dental kaygısı üzerine etkileri. (Uzmanlık Tezi). Selçuk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Konya.https://hdl.handle.net/20.500.12395/54279Dental kaygı, belirli bir uyarana maruz kalmaksızın kişinin dental tedavilere karşı hissettiği korku ve endişe hali olarak tanımlanmaktadır. Dental kaygı günümüzde çocuk hastalarda önemli düzeyde sorun teşkil etmektedir. Dental kaygının öncelikli olarak çocuk ve aile üzerine olmakla birlikte diş hekimleri için de pek çok olumsuz etkisi vardır. Dental kaygı düzeyi yüksek olan bireylerde, tedavi gereksinimlerini ertelemeleri ile paralel olarak yaşam kalitesinin düştüğü, tedaviden kaçınma ve bunun sonucu olarak ağız ve diş sağlığı ile ilgili problemlerin arttığı belirtilmiştir. Bu sebeple, çocuklarda dental kaygı ve diş tedavilerine karşı duyulan korku çoğu ülkede halk sağlığı problemi olarak kabul edilmiştir. Dental kaygı bir çok nedene bağlı olan bir fenomendir. Yaş, sosyal ve duygusal gelişim düzeyi, mizaç, mental ya da gelişimsel bozukluklar, genetik faktörler, geçmişteki olumsuz dental deneyimler, ebeveynlik tarzı, ebebeynin duygusal zeka düzeyi çocuğun dental kaygı seviyesini etkileyebilmektedir. Bu tez çalışmasının amacı, Selçuk Üniversitesi Pedodonti Anabilim Dalı'na çeşitli dental şikâyetlerle başvuran çocuk hastaların dental kaygıları ile ebeveynlik tarzları ve ebeveyn duygusal zekâsı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç için de 2020 yılı içinde Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniğine çeşitli dental şikâyetlerle başvuran 7-12 yaş arası 105 adet çocuk hasta ve ebeveynlerine uygulanan anketler incelenmiştir. Çocuk hastalara dental kaygı seviyesini ölçmek için çocuk korku değerlendirme skalası-dental alt ölçeği uygulanırken, ebeveynlerine ise ebeveynlik tarzlarını tespit etmek için ebeveynlik stilleri ve boyutları ölçeği ve duygusal zekâ düzeylerini ölçmek için gözden geçirilmiş schuttle duygusal zekâ ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre demokratik, otoriter ve izin veren ebeveynlik ile çocuğun dental kaygısı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ebeveynin duygusal zekâsı ile çocuğun dental kaygısı arasında anlamlı bir sonuç bulunamamıştır. Demokratik ebeveynlik ile ebeveyn duygusal zekâsı arasında pozitif kolerasyon bulunurken, izin veren ebeveynlik ile ebeveyn duygusal zekâsı arasında negatif kolerasyon bulunmuştur. Ebeveynlik tarzı ve ebeveyn duygusal zekâsının çocuğun dental kaygısı üzerine etkileri ile ilgili çalışmalar sayıca yetersiz olup konu ile ilgili daha çok çalışma yapılması gerekmektedir.Dental anxiety is defined as a state of fear and anxiety felt by a person against dental treatments without being exposed to a specific stimulus. Dental anxiety poses a significant problem in pediatric patients today. Dental anxiety has many negative effects, primarily on the child and family, but also on dentists. It has been reported that in individuals with a high level of dental anxiety, their quality of life decreases in parallel with the delay in treatment needs, avoidance of treatment and consequently, problems related to oral and dental health increase. For this reason, dental anxiety in children and fear of dental treatments have been recognized as a public health problem in most countries. Dental anxiety is a phenomenon that depends on many reasons. Age, social and emotional development level, temperament, mental or developmental disorders, genetic factors, past negative dental experiences, parenting style, emotional intelligence level of the parent can affect the child's dental anxiety level. The purpose of this thesis study is to examine the relationship between dental anxiety of pediatric patients who applied to Selcuk University Department of Pedodontics with various dental complaints and parenting styles and parental emotional intelligence. For this purpose, the questionnaires applied to 105 pediatric patients aged 7-12 years who applied to Selcuk University Faculty of Dentistry Pedodontics Clinic in 2020 with various dental complaints and their parents were examined. While the child fear assessment scale-dental subscale was applied to pediatric patients to measure the level of dental anxiety, a parenting styles and dimensions scale to determine parenting styles and a revised schuttle emotional intelligence scale to measure their emotional intelligence were applied to their parents. According to the results, no significant relationship was found between democratic, authoritarian and permissive parenting and dental anxiety of the child. A significant result could not be found between the parents' emotional intelligence and the child's dental anxiety. While there was a positive correlation between democratic parenting and parental emotional intelligence, a negative correlation was found between permissive parenting and parental emotional intelligence. Studies on the effects of parenting style and parental emotional intelligence on the child's dental anxiety are insufficient in number, and more studies are needed on the subject.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDental KaygıEbeveynlik TarzlarıDuygusal ZekâDental AnxietyParenting StylesEmotioanal IntelligenceSpecialist Thesis662289