Öğüt, AdemErbil, Cihat2018-02-262018-02-262008Erbil, C. (2008). Sosyal sermayeye örgütsel yaklaşım: Bir model önerisi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.https://hdl.handle.net/20.500.12395/9122Anlamsal olarak oldukça eskilere dayansa da, kavramsal olarak ancak yirmici yüzyılın başlarında ortaya koyulabilen sosyal sermaye; bireylerin, bireylerin oluşturduğu örgütlerin ve/veya örgütlerin oluşturduğu yapıların -kısacası toplumsal aktörlerin- birbirleri ile olan güvene dayalı ilişkileri aracılığıyla kurdukları bağlarla yapılandırdıkları ağlar üzerinden sağladıkları etkileşimler sonucunda, amaca yönelik yürüttükleri faaliyetlerde meydana gelen değişim(ler) ve/veya bu faaliyetler sonucunda elde edilenler üzerinde ortaya çıkan fark(lar) olarak tanımlanabilir. Bu bağlamda; ağlar, güven, normlar ile ilgi ve katılım unsurlarını içerdiği ifade edilen sosyal sermayenin, birden fazla bireyin var olduğu ve etkileşim içerisinde bulunduğu -yani, sosyal yaşamdan söz edilebilen- her yerde oluşturulmasından, geliştirilmesinden ve tabii ki yönetilmesinden söz etmenin mümkün olduğu ifade edilir. İşte bu çalışmada da, bireylerin çeşitli düşüncelerle, ortak bir amaç etrafında bir araya gelerek oluşturdukları örgütler özelinde -hem içerisinde yer alan bireylerin kendi aralarındaki etkileşimleri; hem de toplumsal bir aktör olarak, çevresinde yer alan diğer aktörlerle olan ilişkileri dikkate alınarak- sosyal sermayenin yönetilmesi konusu incelenmiştir. Çalışma kapsamında, öncelikle, sosyal sermaye kavramı -kavramın tam olarak ne anlama geldiğinin anlaşılabilinmesi açısından- genel bir yaklaşımla, çok yönlü olarak ele alınmıştır. Ardından, örgütsel sosyal sermayenin ne anlama geldiği, toplum ve örgütler açısından öneminin ne olduğu, (örgütlere sağladığı) faydaları, unsurları ve türleri üzerinde durularak, sosyal sermayeye örgütler açısından açıklık getirilmeye çalışılmıştır. Son bölümde ise, örgütsel sosyal sermayenin yönetilmesine ilişkin bir model önerisinde bulunulmuş; böylelikle, sağladıkları sosyal sermayelerini sürdürmek ve geliştirmek isteyen örgütlere ne yapabileceklerine ilişkin genel bir yaklaşım sunulmuştur.Social capital, which is semantically dates back to quite old times, but conceptually had not been put forth until the beginning of the twentieth century, can be defined as change(s) which occur(s) in the purposeful activities of social actors, and/or as difference(s) which take(s) place on what is gained as a result of these activities, resulting from these social actors? interactions they provide through the networks they configure with the help of ties that these actors formed by the means of their trust-based relationships with each other. In this context, it is stated that every place where there is more than one individual in interaction, it is possible to talk about the formation, development, and of course the management of social capital that is said to include elements as networks, trust, norms and attention and attendance. Here in this study, management of social capital is analyzed specifically within the framework of organizations. Within the scope of this study, firstly, the concept of social capital is discussed in a broad and multi-dimensional way ?in order to make the concept be understood in its full meaning. Then it is tried to clarify social capital in terms of organizations by putting the emphasis on the meaning of organizational social capital, its importance for society and organizations, its benefits (for organizations), its elements and types. In the final part, a proposal of a model regarding the management of organizational social capital is made and hereby a broader approach is offered for the organizations which want to maintain and develop the social capital they provided.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSosyal sermayeÖrgütsel sosyal sermayeÖrgütsel davranışSocial capitalOrganizational social capitalOrganizational behaviourMaster Thesis