Baka, Zeliha MügeErdur, Emire AybükeAlp, SevtapBaşçiftçi, Faruk Ayhan2022-12-102022-12-102017Baka, Z. M., Erdur, E. A., Alp, S., Başçiftçi, F. A., (2017). Unilateral dudak damak yarığına sahip hastalarda farengeal havayolunun değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi, 4 (3), 170-177. Doi: 10.15311/selcukdentj.3366582148-7529https://hdl.handle.net/20.500.12395/43785Amaç: Bu çalışmanın amacı unilateral tam dudak damak yarığına (UDDY) sahip hastaların farengeal hava yolu alanı, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postürünün değerlendirilmesi ve bu değerlerin dudak damak yarığına sahip olmayan kontrol grubu hastaları ile karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya rastgele ve retrospektif olarak seçilen 60 hasta dahil edilmiştir ve 2 gruba ayrılmıştır. Birinci grup UDDY (30 hasta; ortalama yaş, 15,07 ± 5,61 yıl), ikinci grup ise DDY olmayan iskeletsel Sınıf I (30 hasta; ortalama yaş, 16,34 ± 3,18 yıl) hastalardan oluşmaktadır. Hastalardan alınan lateral sefalometrik filmler üzerinde farengeal hava yolu alanları, yumuşak damak ölçümleri ve kraniyoservikal postür açıları hesaplanmıştır. Elde edilen verilerin gruplar arası karşılaştırmasında bağımsız T-testi kullanılmıştır. Bulgular: UDDY grubundaki hastaların kontrol grubuna kıyasla önemli ölçüde daha küçük toplam ve aerial nazofarengeal alana sahip olduğu bulunmuştur (P <0,05). Ayrıca UDDY grubundaki hastaların yumuşak damaklarının daha kalın ve daha kısa olduğu bulunmuştur (P <0,05). Adenoidal nazofarengeal alan, orofarengeal alan, sert damak/yumuşak damak açısı (ANS-PNS-P°) ve kranioservikal postür açılarında (NSL/CVT° ve NSL-OPT°) iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (P >0,05). Sonuç: UDDY sahip hastaların toplam ve aerial nazofarengeal alanları kontrol grubuna göre daha küçüktür. Bu nedenle bu hastalarda tedavi planlaması yapılırken farengeal hava yolu üzerine pozitif bir etkiye sahip olmasına dikkat edilmelidir.Background: The aim of this study was to evaluate the pharyngeal airway area, soft palate measurements and craniocervical posture of patients with unilateral cleft lip palate (UCLP) and compare these with control group patients who do not have a cleft. Methods: Sixty patients randomly and retrospectively selected were included in the study and divided into 2 groups. The first group consisted of UCLP patients (30 patients, mean age, 15.07 ± 5.61 years) and the second group consisted of skeletal Class I patients with no cleft (30 patients, mean age, 16.34 ± 3.18 years). The pharyngeal airway areas, soft palate measurements and craniocervical posture angles were calculated on the lateral cephalometric films taken from the patients. Independent T-test was used to compare the data between groups. Results: Patients in the UCLP group were found to have significantly smaller total and aerial nasopharyngeal area than the control group (P <0,05). In addition, the patients in the UCLP group were found to have thicker and shorter soft palates (P <0.05). There was no statistically significant difference between the two groups in adenoidal nasopharyngeal area, oropharyngeal area, hard palate/soft palate angle (ANS-PNS-P°) and craniocervical posture angle (NSL/CVT° and NSL-OPT°) (P >0,05). Conclusion: The total and the aerial nasopharyngeal areas of patients with UCLP are smaller than the control group. Therefore, care should be taken to ensure that there is a positive effect on the pharyngeal airway when treatment planning is performed in these patients.tr10.15311/selcukdentj.336658info:eu-repo/semantics/openAccessHavayolusefalometriyarık damakyarık dudakAirwaycephalometrycleft palatecleft lipArticle43170177