Yazar "Çetin, Özlem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 12 / 12
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    6 New chromosome numbers in the genus Marrubium L. (Lamiaceae)
    (SPRINGER, 2011) Martin, Esra; Çetin, Özlem; Akgül, Gencay; Ay, Hilal
    [Abstract not Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Antioxidant Activity and Biochemical Screening of two Glycyrrhiza L. Species
    (SCIENCEDOMAIN INT, 2016) Çakmak, Yavuz Selim; Aktümsek, Abdurrahman; Duran, Ahmet; Çetin, Özlem
    Aims: Glycyrrhiza L. is one of the most widely used plants in traditional medicine since antiquity. For the determining of the biochemical composition and antioxidant activity of methanolic extracts of two Glycyrrhiza species different parts. Study Design: In the current study, antioxidant activities, essential oils and fatty acid compositions of root and aerial parts of G. iconica and G. flavescens subsp. flavescens were examined. To measure antioxidant activities of methanol extracts, different chemical methods were carried out. Place and Duration of Study: Department of Biology, Physiology and Biochemistry Research Laboratory (December 2011-November 2012). Methodology: The antioxidant capacity tests were designed to evaluate the antioxidant activities of methanol extracts of Glycyrrhiza species tested. The extracts will be executed for their possible antioxidant activities by five different test systems namely total antioxidant capacity (phosphomolibdat assay), beta-carotene/linoleic acid test system, free radical scavenging (DPPH), ferric and cupric ion reducing power (CUPRAC). Total phenolic and flavonoid concentrations of each extract were also determined by using both Folin-Ciocalteu reagent and aluminum chloride. Results: The root of G. iconica showed the highest activity in all methods. The major components of essential oils from Glycyrrhiza species were 1-pentylcyclobutene, naphtalene, hexahydro farnesyl acetone, phytol, dimethylamine and n-hexadecanoic acid. In fatty acid profiles of these two taxa, the main fatty acids were palmitic and linoleic acids. Conclusion: Our results showed that studied parts of two Glycyrrhiza species can be used as an easily accessible source of natural antioxidants that could be important in pharmaceutical industry.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Karyological study on endemic Astragalus stereocalyx Bornm. (Milk-vetch) in Turkey
    (2010) Çetin, Özlem; Martin, Esra; Duran, Ahmet; Özdemir, Ayşe
    Türkiye’de doğal olarak yetişen Stereocalyx Bornm. seksiyonunda yer alan Astragalus stereocalyx Bornm. (Geven) türünde kromozom sayı ve karyotipi detaylı olarak analiz edildi. Bu tür Türkiye için endemiktir, Eskişehir ve Konya illerinde yetişmektedir. Bu türün kromozom çalışmasında ezme yayma preparasyon yöntemi kullanıldı. A. stereocalyx türünde somatik kromozom sayısı 2n 16 olarak belirlendi. Temel kromozom sayısı x 8 şeklinde gözlendi. Astragalus cinsine ait olan A. stereocalyx’in kromozom sayı ve morfolojisi Görüntü Analiz Sistemi kullanılarak araştırıldı. Türün karyotip formülü üç median ve beş submedian kromozom tiplerinden oluşmaktadır. Somatik kromozom boyu 1.07-2.23 ?m arasındadır. Toplam haploid kromozom uzunluğu 11.73 ?m olarak ölçüldü. Karyogram ve idiyogramı sentromerik indeks ve büyükten küçüğe doğru azalan oranda çizildi.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Karyology of the Scorzonera L. (Asteraceae) Taxa From Turkey
    (Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2012) Martin, Esra; Çetin, Özlem; Makbul, Serdar; Duran, Ahmet; Öztürk, Mehmet; Boduroğlu, Derya; Eşmekaya, Bahriye
    In this study, the karyotypes of 13 taxa of the tribe Lactuceae growing naturally in Turkey were examined. Of the species of the genus Scorzonera L. (Asteraceae), S. laciniata L. subsp. laciniata, S. cana (C.A.Mey.) Hoffm. var. jacquiniana (W.Koch) Chamb., S. suberosa C.Koch subsp. suberosa, S. moths M.Bieb. subsp. mollis, S. papposa DC., S. lacera Boiss. & Bal., S. elata Boiss., and S. parviflora Jacq. have a diploid chromosome number of 2n = 14. For S. phaeopappa (Boiss.) Boiss., this number is 2n = 28, and for S. eriophora DC., S. pseudolanata Grossh., S. tomentosa L., and S. kotschyi Boiss., it is 2n = 12. The average chromosome length of the taxa examined was between 1.20 and 7.63 mu m. All of the taxa have median and submedian chromosome pairs in their chromosome morphologies. With the exception of S. parviflora, the chromosome morphologies of the taxa examined are presented here for the first time.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Morphological, karyological and ecological features of halophytic endemic Sphaerophysa kotschyana Boiss. (Fabaceae) in Turkey
    (2010) Duran, Ahmet; Martin, Esra; Öztürk, Meryem; Çetin, Özlem; Dinç, Muhittin; Özdemir, Ayşe
    Tuz Gölü ve çevresinden toplanmış bir halofitik endemik olan Sphaerophysa kotschyana’nın morfolojik, karyolojik ve ekolojik özellikleri incelenmiştir. Genişletilmiş morfolojik deskripsiyonu ve görüntüleri verilmiştir. Bu çalışmada somatik kromozom sayısının 2n140-2B olduğu görülmüştür. SEM çalışmalarına göre polen taneleri prolate, 3-zonokolpate, orta büyüklükte ve suprareticulate ornemantasyonludur. Tohumlar reniform, ebatları 3.5 mm uzunluğunda ve 4.0 mm genişliktedir. Tohum yüzeyi düzensiz granüllüdür. Karyogram, idiyogram, polen ve tohum yüzeyinin SEM’de çekilmiş görüntüleri sunulmuştur. Bunlara ilave olarak, türün habitatı ve birlikte bulunduğu türler hakkında bilgi verilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    New chromosome counts of genus Stachys (Lamiaceae) from Turkey
    (TUBITAK SCIENTIFIC & TECHNICAL RESEARCH COUNCIL TURKEY, 2011) Martin, Esra; Çetin, Özlem; Akçiçek, Ekrem; Dirmenci, Tuncay
    Somatic chromosome numbers of 26 Stachys L. taxa (14 species, 11 subspecies, and 1 varietas), collected from different localities in Turkey, were counted for the first time, except for Stachys byzantina C.Koch and S. thirkei C.Koch. In this study, all of the Stachys taxa determined were somatic with chromosome numbers counted as 2n = 30. This research has made a contribution to the taxonomic revision of the genus Stachys in Turkey.
  • Küçük Resim
    Öğe
    New chromosome numbers in the genus Marrubium (Horehound) from Turkey
    (2011) Martin, Esra; Çetin, Özlem; Akgül, Gencay; Ay, Hilal
    Bu araştırmada, Türkiye’de doğal olarak yetişen Marrubium L. (Köpek otu) cinsine ait altı taksonun kromozom sayısı sayıldı. Marrubium (Lamiaceae) cinsine ait taksonların sahip olduğu somatik kromozom sayıları, Marrubium vulgare L. 2n342B, M. vulcanicum Hub.-Mor. 2n32, M. bourgaei Boiss. subsp. bourgaei 2n30, M. bourgaei Boiss. subsp. caricum P.H. Davis ve M. astracanicum subsp. astracanicum Jaq. 2n20, M. peregrinum L. 2n34’dür. İncelenen taksonlardan üç tanesinin kromozom sayısı ilk kez sunulmaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    New chromosome numbers of genus Stachys L. (sect. Eriostomum (Hoffmanns. & Link) Dumort., Lamiaceae) from Turkey
    (SPRINGER, 2011) Martin, Esra; Çetin, Özlem; Akçiçek, Ekrem; Dirmenci, Tuncay
    [Abstract not Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Phylogenetic Relationships Among the Taxa of the Genus Johrenia Dc. (Apiaceae) From Turkey Based on Molecular Method
    (Bangladesh Assoc Plant Taxonomists, 2010) Doğan, Bekir; Duran, Ahmet; Bağcı, Yavuz; Dinç, Muhittin; Martin, Esra; Çetin, Özlem; Öztürk, Meryem
    In the present study, ISSR markers were employed to determine the phylogenetic relationships among the taxa of Johrenia. The genera Angelica and Xanthogalum were selected as outgroups. Unweighted pair group method with arithmetic mean (UPGMA) and Principal Coordinate Analyses were conducted to view the molecular relationships. Johrenia alpina, J. depauperatum and J. aurea are transferred to the genus Dichoropetalum. The infrageneric and intergeneric phylogenetic relationship among the Johrenia and Dichoropetalum genera are determined.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Taxonomic Studies on the Genus Rhabdosciadium (Apiaceae) with Particular Reference to Turkish Species and Their Relationships with Some Closely Related Genera
    (VERSITA, 2010) Duran, Ahmet; Doğan, Bekir; Duman, Hayri; Martın, Esra; Öztürk, Meryem; Çetin, Özlem
    The genus Rhabdosciadium Boiss. is represented by five species in the world. Three of these five species are naturally spread in Iran and the others are found in Turkey. Rhabdosciadium is represented with Rhabdosciadium microcalycinum Hand.-Mazz. and R. oligocarpum (Post ex Boiss.) Hedge & J.M.Lamond in Turkey. The comprehensive morphologic description of these two species' samples collected from Elazig and Osmaniye is made. In addition, the fruit and pollens are examined by the electron microscope (SEM) and their diagnostic characteristics are evaluated. Using the Inter-Simple Sequence Repeat (ISSR) as the DNA finger printing method, the molecular relationship between both of the species are examined. Also, the molecular connection of the Rhabdosciadium Boiss. species with the Echinophora L., Myrrhoides Heister ex Fabr., Chaerophyllum L. and Anthriscus Pers. genera is studied and their phylogenetic relations are shown with the dendogram. In addition to this information their distribution map is given.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye Fibigia medik. (Cruciferae) cinsi üzerine moleküler ve mikromorfolojik bir çalışma
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2009) Çetin, Özlem; Duran, Ahmet
    Bu tez çalışması ile Türkiye'de doğal olarak yayılış gösteren Fibigia cinsine ait taksonlar moleküler ve mikromorfolojik yönden incelenmiştir. Ayrıca nümerik analizler sonucu elde edilen veriler NTSYS-pc paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Taksonlara ait polenler ışık ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile incelenmiştir. Ayrıca bu taksonlara ait tohumların taramalı elektron mikroskobu ile görüntüleri alınmıştır. Polen ve tohum yüzeyi ornemantasyonu retikulatedir. Ayrıca polenlerin trikolpat ve prolate olduğu gözlenmiştir. Fibigia cinsine ait farklı lokalitelerden toplanmış 19 örnekten 2XCTAB ve Qiagen kit ile DNA izolasyonları yapılmıştır. Bu örneklerin ISSR primerleri kullanılarak filogenetik akrabalığı araştırılmıştır. Moleküler çalışmalar sonucu elde edilen veriler NTYSY-pc paket programı aracılığı ile değerlendirilmiştir. Taksonlara ait örneklerin morfolojik olarak incelenmesi ile taksonomik değer taşıyan karakterler belirlenmiş ve taksonların nümerik sınıflandırmaya göre de filogenetik ilişkilerini yansıtan fenogramları oluşturulmuştur. Bu çalışma ile Türkiye Fibigia cinsi iki seksiyona ayrılmıştır. F. macroptera ve F. clypeata taksonları Eufibigia seksiyonunda, F. suffruticosa türü ise yeni bir seksiyon olan Purpureae seksiyonu altında yer almıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye'de yayılış gösteren Glycyrrhiza L. (Meyan) cinsinin revizyonu
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015-03-23) Çetin, Özlem; Duran, Ahmet
    Bu çalışmada, ülkemizde doğal olarak yayılış gösteren Glycyrrhiza L. (Fabaceae) cinsi taksonları morfolojik, sitotaksonomik, palinolojik, moleküler ve nümerik çalışmalara dayalı veriler kullanılarak revizyonu gerçekleştirildi. Tüm taksonların daha kullanışlı teşhis anahtarları ve kapsamlı betimleri yapıldı. Ayrıca habitat özellikleri, yayılış haritaları ve fotoğrafları verildi. Hayat formu ve IUCN kategorileri değerlendirildi. Glycyrrhiza taksonlarının kromozom sayıları belirlendi. G. asymetrica türünün somatik kromozom sayısı 2n=14, Glycyrrhiza glabra, G. echinata subsp. echinata, G. echinata subsp. macedonica, G. flavescens subsp. flavescens, G. flavescens subsp. antalyensis, G. asymmetrica taksonlarının somatik kromozom sayısı ise 2n=16'dır. Görüntü Analiz Sistemi (Bs200ProP) aracılığı ile karyotip analizleri yapıldı. Tohum yüzey ornemantasyonu taramalı elektron mikroskobu ile incelendi. Ayrıca polenler ışık ve elektron mikroskobu ile incelendi. Farklı lokalitelerden toplanan örneklerinden DNA izolasyonları yapıldı. ISSR verileri, ITS ve trnL-F bölgelerine ait sekans dizileri kullanılarak filogenetik analizleri yapıldı ve dendrogramları oluşturuldu. Glycyrrhiza cinsinin nümerik sınıflandırılmasında ise morfolojik çalışmalardan sağlanan veriler NTSYS programında analiz edilerek fenogramları oluşturuldu. Morfolojik, mikromorfolojik ve moleküler çalışmalardan sağlanan veriler Glycyrrhiza cinsinin üç alt cins (subgen. Glycyrrhiza, subgen. Liquiritia, subgen. nov. Glycyrrhizopsis) olarak ayrılmasını destekledi. Glycyrrhiza echinata subsp. macedonica taksonu Türkiye Florası için yeni kayıt olarak eklendi. Glycyrrhiza iconica hibrit bir bitki olarak tespit edildi. Beta amyrin-11 oxidase geninin intron ve ekzon bölgelerini belirlemek için Glycyrrhiza glabra ve Glycyrrhiza echinata subsp. echinata türleri kullanıldı. RNA izolasyonları yapıldıktan sonra cDNA sentezlendi. cDNA ve genomik DNA örnekleri Beta amyrin oxidase geni için sentezlenmiş primerler ile çoğaltıldı ve sekans analizi yapıldı. Yine Glycyrrhiza taksonlarında türler arasındaki polimorfizmi belirlemek amacıyla da intron ve ekzon karışımı bir bölge seçilerek PCR çalışmaları yapılmıştır. Bu bölge değerlendirilerek filogenetik bir ağaç oluşturulmuştur. Beta amyrin oxidase gen dizisi ile oluşturulan filogenetik ağaç ISSR, ITS ve trnL-F verileri ile oluşturulan ağaçlar ile korelasyon göstermektedir.