Yazar "Özer, İrfan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Konya ili anız alanlarında doğrudan ekim sureti ile baklagil yem bitkileri yetiştirme imkanları üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Konya.
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 1992) Özer, İrfan; Özkaymak, İhsan
    Bu araştırma, 1991 yılı Temmuz - Ekim döneminde Selçuk üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama çiftliğinde buğday anızından sonra ikinci ürün olarak ekilebilecek baklagil yem bitkisi türlerinin tespiti ile bunların verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Sulu şartlarda. "Tesadüf Blokları" deneme desenine göre dört tekerrürü! olarak kurulan bu araştırmada, yem bezelyesi (D - İÜ), adi fig ( 5S60 - S!./l), Iran üçgulü (Demet - S2 ). İskenderiye uçgulu ve koca fig baklagil yem bitkisi türleri kullanılmıştır. Bu bitki türlerinde 6 var yant deneme konusu olarak ele alınmıştır (bitki boyu, ye şil ot veıimi, kuru ot verimi, kuru madde verimi, ham pro tein oranı ve ham protein verimi). Baklagil yem bitkisi türleri 27/7/1991 tarihinde ekilmiş ve ot için 23/10/1991 talihinde hasat edilmiştir. Baklagil yem bitkisi türleri arasında bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot. verimi, kuru madde verimi ve ham protein verimi bakımından en yüksek değer Vicia şativa L. parsellerinde ( sırasıyla: 5S.0 cm, 2297.3 kg/da, 494. S kg/da. 4S5.0 kg/da, S9.3 kg/da ), en yüksek ham protein oranı ise, Pişum arvenşe L. parsellerinde (°ö 20.25) tespit edilmişitir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türkiye doğal vejetasyonundan seçilen çok yıllık çim (Lolium perenne L.) genotiplerinin ITS (iç transkribe boşluklar) ve karyotip analizleri ile farklılıklarının belirlenmesi
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015-03-02) Özer, İrfan; Tamkoç, Ahmet; Uysal, Tuna
    Çok yıllık çim, çim bitkisi olarak kullanılması, otunun lezzetli ve besin değerinin yüksek olması, hayvanlar tarafından sevilerek tüketilmesi nedeniyle yeşil alanlarda, çayır ve meralarda bulunması arzu edilen bir bitkidir. Bu çimlerden daha iyi faydalanabilmek için ıslahına ihtiyaç vardır. Çim ıslahının başarısında ise, ıslahta kullanılacak olan genotiplerin akrabalık ilişkilerinin bilinmesi büyük önem arz eder. Bu amaçla Orta Anadolu ve Akdeniz bölgelerinin doğal vejetasyonundan toplanmış olan çok yıllık çim genotiplerinin akrabalık ilişkilerinin belirlenmesi için karyolojik ve moleküler analizler ayrıntılı bir şekilde yapılmıştır. Genotiplerin kromozom sayıları 2n = 14 olarak tespit edilmiştir. Karyomorfolojileri oldukça değişken olup, genotiplerin çeşitli karyotip formüllere sahip olduğu bulunmuştur. Moleküler analizlerde, ITS (rDNA) ve rpl32 (cpDNA) gen bölgeleri amplifiye edilmiş ve çok yıllık çimlerin filogenetik ağacını oluşturmak için dizilenmiştir. ITS ve rpl32 gen bölgelerinden elde edilen genel verilere göre, çok yıllık çim genotiplerinin en olası ortak atası, Schenodorus alt cinsinin en belirgin diploid temsilcisi F. arundinaceae ile yakın ilişkilidir. Ayrıca, tek yıllık türlerin (L. rigidum veya L. temulentum gibi) önceleri çok yıllık atasal çim formlarına genetik olarak katkıda bulunmuş olabileceği düşünülmüştür. Tek yıllık ve çok yıllık genotipler arasındaki doğal melezlemeler, ardından geri çaprazlamalar (cins içi ve cinsler arası) filogenetik ağaçlarda çıkarımı daha fazla zorlaştıran yüksek politomilerden sorumlu bulunmuştur.