Yazar "Öztürk, Adem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Güncel kanal içi ilaçların ve yeni hidrojellerin rejeneratif endodontide kullanımı sonrasında E. faecalis biyofilmini uzaklaştırma etkinliği ve kök hücreler üzerindeki sitotoksik ve alkalen fosfataz aktivitesi
    (Selçuk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, 2024) Öztürk, Adem; Ünverdi Eldeniz, Ayçe
    Bu çalışma, rejeneratif endodontik tedavi (RET) kapsamında kullanılan konvansiyonel ve yeni nesil kanal içi medikamentlerin Enterococcus faecalis biyofilm tabakası üzerindeki antibakteriyel aktivitelerini ve dental pulpa kök hücreleri (DPSC) üzerindeki sitotoksik etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmada, üçlü antibiyotik patı (TAP), ikili antibiyotik patı (DAP), kalsiyum hidroksit (Ca(OH)₂) ve klorheksidin jel gibi geleneksel medikamentler ile birlikte kitosan hidrojel, klorheksidin hidrojel, hyaluronik asit hidrojel, metronidazol hidrojel ve diklofenak hidrojel gibi yenilikçi ajanlar kullanılmıştır. Çalışmada, medikamentlerin antibakteriyel etkinliklerini değerlendirmek için tek köklü kesici dişler ve sitotoksik etkilerini incelemek için ise 3. molar dişlerden elde edilen dentin diskleri kullanılmıştır. Kesici dişlerden elde edilen kök kanalları, E. faecalis biyofilmi oluşturmak amacıyla hazırlanmış ve çalışmada kullanılan medikamentlerin uygulanmasıyla antibakteriyel aktiviteleri değerlendirilmiştir. Ayrıca, 3. molar dişlerden elde edilen dentin diskleri üzerinde dentin pulpa kök hücreleri kültürlenmiş ve bu diskler üzerine çalışmada kullanılan medikamentler uygulanarak sitotoksik etkiler ve alkalen fosfataz (ALP) aktiviteleri incelenmiştir. Antibakteriyel etkinlik açısından, 2.5 mg/ml konsantrasyonundaki TAP ve DAP, E. faecalis biyofilmini tamamen ortadan kaldırmış (p<0,05) ancak DPSC canlılığına yönelik olarak TAP daha düşük canlılık oranları göstermiştir (p<0,05). Klorheksidin jel, E. faecalis biyofilmini önemli ölçüde azaltmış (p<0,05), fakat DPSC'ler üzerinde yüksek sitotoksik etki sergilemiştir (p<0,05). Ca(OH)₂, biyofilme karşı sınırlı antibakteriyel etkinlik göstermiş (p<0,05) ancak DPSC'ler üzerinde en yüksek canlılık oranını korumuştur (p<0,05). Yenilikçi ajanlardan klorheksidin hidrojel, E. faecalis biyofilmini tamamen ortadan kaldırırken (p<0,05), DPSC canlılığını büyük oranda azaltmıştır (p<0,05). Diklofenak hidrojel de yüksek antibakteriyel aktivite göstermiş (p<0,05), ancak DPSC'ler üzerinde belirgin sitotoksik etki yaratmıştır (p<0,05). Buna karşılık, kitosan hidrojel hem yüksek DPSC canlılığı hem de sınırlı antibakteriyel etkinlik sunmuştur (p<0,05). Hyaluronik asit hidrojel, biyofilme karşı daha düşük etkinlik gösterse de DPSC'ler üzerindeki sitotoksik etkisi minimal olmuştur (p<0,05). Bu çalışmada, antibakteriyel etkinlik sağlanırken dental pulpa kök hücrelerinin canlılığını korumak amacıyla belirli bir ilaç konsantrasyonu üzerinde durulmuştur. Bu konsantrasyon hem bakteriyel eliminasyonu sağlamak hem de DPSC canlılığını korumak için literatür verilerine göre seçilmiştir. Yüksek ilaç konsantrasyonlarının bakteriyel etkinliği artırabileceği, ancak DPSC üzerinde toksik etkiler yaratabileceği göz önünde bulundurularak ideal oranı belirlemek için farklı konsantrasyonlar üzerinde çalışmalar yapılmalıdır. Bu tür çalışmalar, ilaçların etkinliği ve güvenliğini optimize ederek rejeneratif endodontik tedavilerde kullanılan biyomateryallerin geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.