Yazar "Üngör, Mete" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Çözücüye Daldırılarak Şekillendirilmiş Guta-Perka Tekniğinde Kloroform ve Halotan ile Elde Edilen Apikal Sızdırmazlıkların Karşılaştırılması
    (2002) Erdemir, Ali; Üngör, Mete
    Bu çalışmanın amacı, kloroform ve halotan gibi iki farklı çözücüye daldırılarak şekillendirilmiş guta - perka tekniğinin oluşturduğu apikal sızıntıyı karşılaştırmaktı. Bu çalışmada 57 adet tek köklü insan dişi kullanıldı. Kanal preparasyo-nunu takiben, her grupdan örnekler kanal dolgu patı olarak AH Plus kullanılarak kloroforma daldırılmış, halotana daldırılmış veya hiç çözücü uygulanmamış gutta perkanın lateral kondensas-yonu tekniğiyle dolduruldular. Yedi gün 37C de % 100 nemli ortamda saklandıktan sonra, dişler 24 saat 100 mmHg vakum altında metilen mavisi boyasına bırakıldı. Bundan sonra dişler dik olarak kesilip ikiye ayrıldı ve boya penetrasyonu lineer olarak stereomikroskopla ölçüldü. Kloroform ve halotan grupları arasında istatistiksel olarak önemli bir fark yokken (P0,05), her iki çözücüye daldırma tekniği de geleneksel lateral kondensasyon grubundan önemli derecede daha az boya sızıntısı gösterdi (P0,05).
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Effect of Two Different Root Canal Sealers and Smear Layer on Resistance to Root Fracture
    (Elsevier Science Inc, 2002) Çobankara, Funda Kont; Üngör, Mete; Belli, Sema
    The purpose of this in vitro study was to test the effect of Ketac-Endo (KE) and AH 26 on resistance to root fracture and also to evaluate the effect of smear layer. Seventy-two human maxillary canine teeth were randomly divided into six groups (n = 12) and were prepared using six different methods: group 1: KE, without smear layer (smear -); group 2: KE, with smear layer (smear +); group 3: AH 26, smear (-); group 4: AH 26, smear (+); group 5 (negative control): nonprepared; group 6 (positive control): prepared but unfilled. After storing 1 week in 100% humidity at 37 degreesC, the coronal lingual walls and root canal spaces were lowered 2 mm below the buccal walls of the roots. The samples were placed into acrylic resin blocks so that 10 mm of buccal roots were exposed and were placed in a specially designed steel pad at an angle of 15 degrees to the long axis of the root. A slowly increasing force was applied at the junction of the buccal wall and root canal space until fracture occurred. The force required to fracture each tooth was recorded as kg and statistically analyzed using oneway analysis of variance and Duncan tests. The results indicated that instrumentation of the root canals significantly weakened the tooth structure to fracture (p < 0.05). The canals obturated with either sealer were significantly stronger than roots whose canals were instrumented but not obturated (p < 0.05), and there was no difference between the sealers. The presence or absence of the smear layer did not cause any significant effect on the root fracture resistance of the teeth (p > 0.05).
  • Küçük Resim
    Öğe
    An in Vitro Evaluation of the Apical Sealing Ability of a New Resin-Based Root Canal Obturation System
    (Elsevier Science Inc, 2006) Onay, Emel Olga; Üngör, Mete; Oruçoğlu, Hasan
    The purpose of this study was to assess the apical sealing ability of the new resin-based Epiphany-Resilon root canal filling system, and to compare this with the sealing abilities of different pairings of AH plus, guttapercha, Epiphany, and Resilon. Seventy extracted human single-rooted teeth were used. All teeth were instrumented using a set of ProTaper rotary instruments. The canal spaces were filled with different combinations of core and sealer using lateral condensation, as follows: group 1, AH Plus + gutta-percha; group 2, AH Plus + Resilon; group 3, Epiphany + Resilon; group 4, Epiphany + gutta-percha, Apical leakage quantity was measured with the computerized fluid filtration meter. Statistical analysis indicated that Epiphany gutta-percha combination had the least amount of microleakage than all the other groups; AH Plus guttapercha combination proved to have second least amount of microleakage among the groups. AH Plus-Resilon combination demonstrated the greatest amount of microleakage. There were a significant difference between Epiphany gutta-percha and AH Plus-Resilon combinations (p < 0.05). It was found that there were no significant differences between Epiphany-Resilon combination and all the other groups (p > 0.05).
  • Küçük Resim
    Öğe
    Local Anesthetic Efficacy for Oral Surgery - Comparison of Diphenhydramine and Prilocaine
    (MOSBY-YEAR BOOK INC, 1998) Uçkan, Sina; Güler, Nurhan; Sümer, Mahmut; Üngör, Mete
    Objective. Diphenhydramine has been suggested as an alternative local anesthetic agent for patients claiming allergy to local anesthetics. The present study attempted to determine the local anesthetic efficacy of diphenhydramine for oral surgery. Study design. Seventeen patients claiming allergy to local anesthetics were given diphenhydramine as anesthetic alternative and compared with seven nonallergic control patients treated with prilocaine. After determining an average value of vitality score of neighboring and contralateral teeth by electrical pulp stimulation, molar and premolar teeth were extracted and postextraction vitality scores determined. Visual analogue scale, anesthesia onset times, and the incidence of pulpal and soft tissue anesthesia were analyzed nonparametrically by means of Mann-Whitney U tests. Results. The mean onset time of pulp anesthesia with diphenhydramine (range, 4 to 7.5 minutes), excluding one failure, was not significantly different from that of prilocaine; (range, 4 to 13 minutes). The duration of anesthesia was significantly longer and the visual analogue scale lower in the group receiving prilocaine in comparison with the group receiving diphenhydramine. Conclusion. In the small group studied, diphenhydramine administration provided adequate anesthesia before oral surgery; it may be useful as an anesthetic alternative in patients with histories of allergy to local anesthetics.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Smear Tabakasının Farklı Kanal Dolgu Patlarının Adeziv Özellikleri Üzerine Etkisinin in Vitro İncelenmesi
    (2001) Kont Çobankara, Funda; Üngör, Mete
    Bu in vitro çalışmanın amacı iki farklı kök kanal dolgu patının (Ketac-Endo ve AH26) dentine adezyon özellikleri üzerine smear tabakasının etkisini incelemekti. Çalışmada alt ve üst yirmi yaş dişi anatomik kronlarının pulpa odası tavan kısımlarını içine alacak şekilde hazırlanıp düzleştirilen 60 adet dentin örneği kullanıldı. Tüm örnekler %17'lik EDTA ve daha sonra %5.25'lik NaOCl içerisinde yıkanmak suretiyle işlem sonucu oluşan smear tabakası uzaklaştırıldı. Daha sonra rastgele seçilen 30 örnekte 0 numaralı su zımparası kullanılarak eşit kalınlıkta yeni bir smear tabakası elde edildi. Smear tabakası varlığı ve yokluğunun kanıtı SEM'le yapıldı. Bu şekilde her bir kanal dolgu maddesi için smear tabakalı ve smear tabakasız olmak üzere hazırlanan 30'ar adet dentin örneği daha sonra 15'li iki eşit gruba ayrılarak toplam 4 grup oluşturuldu: Grup 1: AH26, smear (-), Grup 2: AH26, smear (), Grup 3: Ketac-Endo, smear (-), Grup 4: Ketac-Endo, smear (). Kanal dolgu patları deney için özel olarak hazırlanan çelik taşıyıcılar yardımıyla örnekler üzerine 90\circ 'lik açıyla konuldu ve tüm örnekler sertleşme için 37\circC ve nemli bir ortamda 1 hafta bekletildi. Daha sonra düzenek Testometric cihazı için dizayn edilen çerçeve üzerine yerleştirilmek suretiyle kanal dolgu patları ve dentin dokusu arasındaki bağlanma dayanımları ölçüldü. Değerler kg/cm2 cinsinden hesaplandı ve veriler istatistiksel olarak değerlendirildi. Elde edilen bulgular sonucunda smear tabakası kaldırılmasının her iki pat için bağlanma dayanımını anlamlı ölçüde arttırdığı (p0.05) ve AH26 kanal dolgu patı bağlanma dayanımının smear tabakası varlığında ve yokluğunda Ketac-Endo'ya göre istatistiksel olarak önemli ölçüde daha üstün olduğu tespit edildi (p0.05).