Yazar "Akdemir, Asena" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Gece Yeme Anketi-Türkçe Formunun psikiyatrik ayaktan hasta popülasyonunda geçerlilik ve güvenilirlik çalışması
    (2014) Atasoy, Nuray; Saraçlı, Özge; Konuk, Numan; Ankaralı, Handan; Güriz, Olga S.; Akdemir, Asena; Sevinçer, Güzin Mukaddes
    Amaç: Bu çalışmanın amacı, psikiyatrik ayaktan hasta popülasyonunda Gece Yeme Sendromunun (GYS) şiddetini ölçmek için kullanılan Gece Yeme Anketinin (GYA) Türkçe sürümünün geçerlilik ve güvenilirliğini değerlendirmektir. Yöntem: GYA'nin Türkçe sürümünün faktör yapısı, iç tutarlılığı ve geçerliliği incelenmiştir. GYA'nin Türkçeye çevirisinin ardından İngilizceye tekrar çeviri yapılmıştır. Düzeltme ve semantik uyarlama sonrası anketin anlaşılabilirliği değerlendirilmiştir. GYS tanısı psikiyatrik görüşme yapılarak konulmuştur. GYA 433 hastaya, iki hafta sonra yapılan tekrar testi ise 141 hastaya uygulanmıştır. Sonuçlar: Cronbach alfa katsayısı 0.69 bulunan anket yeterli iç tutarlılık göstermektedir. Test-tekrar test toplam puanları arasındaki intraclas korelasyon katsayısı 0.96 olarak bulunmuştur. Psikiyatrik değerlendirme sonucunda 97 hastada GYS saptanmıştır. ROC eğrisi altında kalan alan 0.90 olarak bulunmuştur. GYA puanında 18 değeri sınır değer olarak kabul edildiğinde duyarlılık %90.7, seçicilik %73.8 oranındadır. GYA'nin doğrulayıcı faktör analizinde özgün ankete benzer şekilde dört faktörlü yapı elde edilmiştir. Tartışma: Bu çalışmaya göre GYA'nın Türkçe sürümünün geçerli bir test olduğu, iyi tanısal özellik gösterdiği ve iç tutarlılığının yeterli olduğu söylenebilir
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The prevalence and clinical features of the night eating syndrome in psychiatric out-patient population
    (W B SAUNDERS CO-ELSEVIER INC, 2015) Saracli, Ozge; Atasoy, Nuray; Akdemir, Asena; Guriz, Olga; Konuk, Numan; Sevincer, Guzin Mukaddes; Ankarali, Handan
    Objective: In this study we aimed to investigate the prevalance and clinical correlations of night eating syndrome (NES) in a sample of psychiatric outpatients. Method: Four hundred thirthy three consecutive psychiatric out-patients older than 18 years were evaluated in the outpatient clinics using clinical interview according to the DSM-IV with regard to psychiatric diagnosis. Participants were also screened for presence of NES utilizing both clinical interview and self report based on Night Eating Questionnaire (NEQ) instruments. Sociodemographic and clinical features such as age, gender, education level, socioeconomic level and body mass index (BMI) were also recorded. The Body Shape Questionnaire (BSQ) and the Symptom Checklist-90 Revised (SCL-90R) were administered. Results: Based on the proposed diagnostic criteria of the NES via utilizing clinical interview method, 97 (32 male, 65 female) of the sample met diagnostic criteria for NES. The point prevalence of NES was 22.4%. No statistically significant differences were found between the two groups in terms of age, gender, marital status, education and BMI. The patients with NES had higher NEQ, BSQ and SCL-90R subscale scores than patients without NES. Prevalance of depressive disorder, impulse control disorder, and nicotine dependency was higher among patients with NES. No differences were found with regard to the medication (antipsychotics, antidepressants and mood stabilizers). Conclusion: Night eating syndrome is prevalent among psychiatric outpatients and associated with depression, impulse control disorder, and nicotine dependency. Body dissatisfaction and higher symptom severity are also other risk factors for the development of NES. (C) 2014 Elsevier Inc. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Validity and Reliability of a Turkish Version of the Body Shape Questionnaire Among Female High School Students: Preliminary Examination
    (WILEY-BLACKWELL, 2012) Akdemir, Asena; İnandı, Tacettin; Akbaş, Duygu; Kahiloğulları, Akfer Karaoğlan; Eren, Mehmet; Canpolat, Banu Işık
    The aim of this study is to assess the validity and reliability of a Turkish version of the Body Shape Questionnaire (BSQ) among young people. The BSQ was initially administrated to female high school students (N=665) and administered a second time to a subset of subjects (N=144). The subjects also completed the Eating Attitudes Test, the Body Image Satisfaction Questionnaire (a dieting questionnaire) and the Hopkins Symptom Checklist (SCL-90), and were weighed, and their body mass indices were calculated. Testretest reliability of the BSQ was 0.81. The BSQ score correlated highly with the Eating Attitudes Test, Body Image Satisfaction Questionnaire and the Hopkins Symptom Checklist. Higher BSQ scores were also associated with higher body mass index. The results suggest that the Turkish version of BSQ is a valid and reliable tool for assessing body image concerns in teenagers.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Yeme Bozukluğu ve Bipolar Bozukluk Birlikteliği
    (2013) Akdemir, Asena; Sarı, Bahar Narğis
    Yeme bozuklu?u özellikle genç kadynlarda syk görülür.Yemenin kysytlanmasy, tykynyrcasyna yeme, kusma, laksatifkullanymy hastaly?yn tany koydurucu özellikleridir.Toplumda görülme orany genç kadynlarda AnoreksiyaNervosa için %0.3 ve Bulimia Nervosa için %1 olup obesiteyi de bu grup içinde alyrsak %5-10 olarak saptanmy?tyr. Bipolar yelpazesinde bu oran %1-5 arasyndabildirilmektedir. Her iki hastalykta yer alan depresif bulgular e? tany ile ilgili ara?tyrmalary ba?latmy?tyr. Bipolarbozuklu?u olan hastalardaki yeme bozukluklarynyn veyeme bozukluklu hastalardaki bipolar bozuklu?unya?amboyu yaygynlyk oranlarynyn toplum örneklemlerindeve klinik çaly?malarda, kysmen e?ikalty ve bu bozukluklarynspektrum belirtileri de dahil olmak üzere bu hastalyklarynkomorbiditesinin yüksek oranda oldu?u gösterilmi?tir.Bulimik davrany?lar, dürtüsellik ve affektif bozukluklargenetik yatkynlyk veya erken ya?am travmasynyn sonucuolarak serotonerjik nörotransmisyondaki bozuklukla ili?kili olabilir. Bipolar bozukluk ve beraberinde yeme bozuklu?u olan hastalara farmakolojik tedavi yakla?ymlary hersendromun tedavisinin di?eri üzerindeki olasy yan etkilerinin incelenmesine ihtiyaç duyar ve her ikisine deyarayabilecek ajanlarla bazen her iki sendromun datedavisi olasydyr. Bazy vakalarda, duygudurum düzenleyicilerinin monoterapi olarak kullanylmasy veya serotonerjikilaçlara eklenmesi yardymcy olabilir. Bu da her ikihastaly?yn etiyolojik olarak benzer patofizyolojikmekanizmalarla ortaya çykty?ynyn bir kanyty olabilir.