Yazar "Demir, Banu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    12 haftalık dans egzersizlerinin beden algısı ve zihinsel dayanıklılığa etkisi
    (Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2022) Demir, Banu; Taşkın, Halil
    Bu araştırmanın amacı, dans eğitimi alan üniversite öğrencileri ile dans eğitimi almayan üniversite öğrencileri arasındaki zihinsel dayanıklılık ve beden algılarında oluşabilecek farklılığın incelenmesidir. Araştırma yarı deneme modellerinden kontrol gruplu öntest-sontest modeli temel alınarak desenlenmiştir. Çalışmanın amacına uygun olarak deney grubunu Selçuk Üniversitesi Dilek Sabancı Devlet Konservatuarı Sahne Sanatları (tiyatro-Şan) bölümünde öğrenim gören 30'u kadın, 20'i ise erkek olmak üzere toplam 50 öğrenci kontrol grubunu da aynı sayıda oluşturmuştur. Araştırmada deney grubunda 12 haftalık dans etkinliği uygulaması kontrol grubunda ise bu süreç zarfında herhangi bir program uygulanmamıştır. Araştırma öncesinde deney ve kontrol gruplarına ön-test olarak beden algısı ölçeği ve zihinsel dayanıklılık ölçeği uygulanmıştır. Aynı ölçme araçları her iki gruba da son-test olarak da uygulanmıştır. Haftada 3 kez 2'şer saat olarak gerçekleştirilen dans egzersizlerinde; Bolero ve vals egzersizleri, ısınma, temel adım çalışması, ritm çalışması, partnerle birlikte çalışma, koreografik çalışma etkinlikleri yapılmıştır. Öntest-Sontest uygulamaları deney ve kontrol gruplarında eş zamanlı olarak gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmanın verilerini toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formunun yanı sıra, Zihinsel dayanıklılık ölçeği ve Bedensel Algı Ölçeği kullanılmıştır. Grupların psikolojik dayanıklılık ve beden algısı ölçeği puanlarını karşılaştırmak için Parametrik testlerden İlişkisiz Örneklem t test ve İlişkili Örneklem t testi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre deney ve kontrol gruplarının zihinsel dayanıklılık ve beden algısı ölçeğinin bütününde öntest puanları arasında anlamlı farklar bulunamamıştır. Bununla birlikte son test puanlarında gerçekleştirilen deneysel işlemler sonucu deney grubundaki katılımcılar anlamlı düzeyde yüksek zihinsel dayanıklılık elde etmişlerdir. Yine deney grubunun kendi içerisinde gerçekleştirilen öntest-sontest karşılaştırmalarında başlangıç düzeyine kıyasla yüksek zihinsel dayanıklılığa ulaştıkları görülmüştür. Bununla birlikte kontrol grubunun öntest-sontest zihinsel dayanıklılıklarında anlamlı bir değişim ya da fark ortaya çıkmamıştır. Çalışmada bir diğer karşılaştırma ise deney ve kontrol gruplarının sontest beden algıları üzerinde gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın bulgularına göre deney grubundaki deneklerin beden algısı alt boyutlarına ilişkin son test puanlarının görünüş değerlendirme, beden alanlarında doyum ve toplam beden algılarında anlamlı farklar bulunmuştur. Bununla birlikte fiziksel yeterliliğin yönelimi, sağlık değerlendirilmesi ve sağlık yönelimi sontest puanlarında deney ve kontrol grupları arasında anlamlı farklar bulunamamıştır. Genel olarak öntest-sontest karşılaştırması yapıldığında deney grubunun kendi içerinse yüksek ve olumlu beden algısı düzeyine sahip olduğu görülmüştür. Araştırma bulgularına dayalı olarak özelde dans genelde spor ve fiziksel aktivite yoluyla beden algısı ve zihinsel dayanıklılığın geliştirilmesi konusunda önerilerde bulunulmuştur.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Analyzing the Alexithymia Scores of University Students Who Do and Do Not Do Sports
    (Selçuk Üniversitesi, 2021 Aralık) Gözen, İlhan; Yalçın, Yahya Gökhan; Kıvrak, Ali Osman; Demir, Banu
    This study is conducted to analyze the differences in the alexithymia scores of university students who do and do not do sports. In total, 365 university students participated voluntarily in the study. 189 (106 men and 83 women) of them were licensed for at least 2 years in a team or individual sports branches, and 176 (98 men and 78 women) of them did not do sports. In order to reach the data of the study, the personal information form which is developed by researchers, and the Toronto alexithymia scale with 20 questions developed by Bagby et al. in 1994 (2) and adapted into Turkish by Güleç et al.(10) have been used. According to the results of the research, no significant differences were found in the total alexithymia scores and the subdimensions of Difficulty in Recognizing Emotions, Difficulty in Expressing Emotions, and Extraverted Thinking in accordance of the gender of university students who do and do not do sports.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Effect of Dance over Depression
    (COLLEGIUM ANTROPOLOGICUM, 2011) Akandere, Mehibe; Demir, Banu
    Dance and movement therapy are consisted of music, easy exercises and sensorial stimulus and provide drugless treatment for the depression on low rates. In this study, it has been aimed to examine the effect of dance over the depression. A total of 120 healthy male and female conservatory students ranged from 20 and 24 ages volunteered to participate in this study. They were divided randomly into 1 of 2 groups: dance training group (DTG; N=60) and control group (CG; N=60). A dance training program was applied to the subjects three days a week (Tuesday, Thursday, and Saturday) during 12 weeks. The subjects in the control group did not participate in the training and participated only in the pre and post test measurements. Beck Depression Scale was used for the pre and post test measurements of subjects. 12 weeks of dance training has been found to be effective on the depression levels of the subjects participating in the research as the training group (p<0.05). The depression level of males and females before training has meaningfully decreased after 12 weeks of dance training (p<0.05). When the depression levels of the subjects participated in research as the control group were separately evaluated for males and females, no meaningful change has been found in the depression levels during 12 weeks (p>0.05). In conclusion, it has been seen that dance affects the depression levels of university students positively and decreases their depression levels.