Yazar "Duman, Selçuk" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 22
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Autologous Transplantation of Arterial Cells Improves Cardiac Function in a Rabbit Model of Infarcted Myocardium(Mary Ann Liebert, Inc, 2010) Tokaç, Mehmet; Aktan, Murad; Ak, Ahmet; Duman, Selçuk; Tokgözoğlu, Lale; Aygül, Nazif; Paksoy, Yahya; Porat, YaelCellular cardiomyoplasty is a promising approach for the treatment of severe heart failure. However, the question which cell line is the best to use is still a matter of debate. In this study, we aimed to evaluate the efficacy of arterial media-intima cell suspension (AMICS) transplantation in rabbit myocardial infarct model. The study was divided into 2 groups: group A (the cell-treated group, n = 9) and group B (the medium injection group, n = 8). Group A was further divided into 2 subgroups as branch-1 (treated with unlabeled cells) and branch-2 (treated with iron-labeled cells). The experimental myocardial infarction (MI) was induced by ligation of left anterior descending coronary artery with a combination of cryoinjury. Ten days after the MI, cells obtained from autologous femoral arteries were injected into the injured myocardium of group A, while group B received an injection of only DMEM medium. Clinical, echocardiographic, and histopathologic evaluations were done. As compared to the ninth day values, echocardiography showed a significant improvement in systolic functions and left ventricular (LV) dimensions of the cell-treated group on the 30th day. In the heart biopsy sections of branch-1, the immunostained injected cells were observed to exist closely, suggesting an organization. Cells existing separately and lumen-like structure organizations stained positive with both smooth muscle cell (SMC) a-actin and Prussian Blue were also showed in the histological observation of branch-2. Autologous AMICS transplantation seems to be a feasible and efficacious method for cellular cardiomyoplasty in our rabbit model.Öğe The Comparison of Pregnancy Outcomes of Progesterone or Progesterone Plus Estradiol for Luteal Phase Support in Icsi-et Cycles(Elsevier Science Inc, 2003) Görkemli, Hüseyin; Aktan, Murat; Ak, Dilek; Duman, Selçuk; Açyürek, Cemalettin[Abstract not Available]Öğe Comparison of pregnancy outcomes of progesterone or progesterone plus estradiol for luteal phase support in ICSI-ET cycles(KARGER, 2004) Görkemli, Hüseyin; Ak, Dilek; Akyürek, Cemalettin; Aktan, Murad; Duman, SelçukObjective: To find out the effect of estradiol with progesterone for luteal phase support in IVF-ICSI cycles. Materials and Methods: Patients were accepted for treatment in the ART unit of Selcuk University, Meram Faculty of Medicine, between January 2001 and March 2003. The study was done in a prospective manner. The age range of 252 women was 19 - 41 years and the total number of cycles was 310. All patients were treated with a long ovulation induction protocol. Patients were treated and divided into two groups in a randomized manner: group I used only 600 mg/day divided into three equal doses of micronized progesterone vaginally, and group II used transdermal estradiol 100 mug/day + 600 mg/day vaginal micronized progesterone. Results: 310 ICSI cycles were carried out in 252 infertile couples between January 2001 and March 2003. From 22 of these cycles, oocytes were retrieved but no embryos were developed. In the remaining 288 cycles there were embryo transfers. All embryo development was achieved by ICSI treatment. In 148 out of 288 cycles, the luteal phase was supported only by vaginal micronized progesterone ( group I). On the other hand, the remaining 140 cycles received vaginal micronized progesterone plus transdermal estradiol 100 mug/day ( group II). The number of beta-hCG-positive results in group I and group II were 20 (13.5 %) and 54 (38.5%) respectively. Conclusion: Adding estradiol to progesterone for luteal phase support in ICSI-ET cycles may increase implantation and pregnancy rates. Copyright (C) 2004 S. Karger AG, Basel.Öğe Does fetal hepatocyte transplantation provide metabolic support immediately after surgically induced acute hepatic failure in rats?(1999) Dilsiz, Alaeddin; Köseoğlu, Burhan; Kaymakçı, Aytekin; Aktan, Murat; Duman, Selçuk; Erdoğan, EnderAkut karaciğer yetmezliği yüksek mortalite oranı ile alakalıdır. Akut karaciğer yetmezliği (AKY) olan hastalarda cerrahi yaklaşım ortotopik karaciğer transplantıdır. Ancak bu yaklaşım birçok risk ve zorluk içerir. Eğer yetmezliğin kritik döneminde uygun destek tedavisi verilirse karaciğer rejenere olma ve kendiliğinden iyileşme fırsatını bulabilir. Bu çalışmada %90 hepatektomi ile AKY yetmezliği oluşturulan Wistar Albino sıçanlarda intrasplenik fetal hepatosit transplantasyonunun metabolik destek sağlaması değerlendirildi. Sıçanlar aşağıdaki gibi dört gruba ayrıldı. Grup 1. AKY’den 4 ay önce fetal hepatositler (0.1 ml Fetal Hepatosit (FH) süspansiyonu, 2x106 hücre) dalak içine transplante edildi. Grup 2. Fetal hepatositler AKY ile aynı zamanda transplante edildi. Grup 3. Hank’in dengeli tampon solüsyonu dalak içine enjekte edildi ve 4 ay sonra AKY oluşturuldu. Grup 4. Hank’ın dengeli tampon solüsyonunun enjeksiyonu ile AKY oluşturulması aynı zamanda yapıldı. Mortalite oranları, kan glukoz seviyeleri ve dalağın histopatolojik görünümü değerlendirildi. Grup 2, 3 ve 4’deki hayvanların hepsi 5 gün içinde öldü, grup 1’de 2 hayvan öldü, beşi ise yaşadı. Grup 1’de kan glukoz seviyeleri diğerlerine göre anlamlı olarak yüksekti. Hepatositlerin makroskopik nodülleri ve dalak içindeki mikroskopik organize hepatositler sadece grup 1’de gözlendi. Grup 2, 3 ve 4 ile kıyaslanınca grup 1’deki anlamlı yaşamda kalma oranları fonksiyon gören hepatositlerin sağladığı desteğe bağlıdır. Sonuç olarak AKY’den önce yapılırsa fetal hepatosit transplantasyonu hayatta kalma oranını iyileştirmektedir.Öğe Effects of balneotherapy on the number of blood leukocytes(2011) Cüce, Gökhan; Duman, Selçuk; Aktan, Tahsin Murad; İnce, BetülObjective: In recent years the use of mineral waters has become widespread throughout the world increasingly. There are studies indicating that the water temperature and the number of balneotherapy sessions are important. We aimed to investigate the effect of hyperthermia as a result of the balneotherapy sessions on the number of blood leukocytes in blood smears of humans. Material and Method: Balneotherapy sessions had applied in spa of Governor Saim Cotur (in Central Ilica town of Kahramanmaras). Patients entered the pool and stayed one hour a day. They waited for 1 hour in thermal water to neck level. Their ages were between 21-65 years and they did not have an infectious disease primarily. Blood samples were collected from 55 persons without distinction of sex. Groups were created according to the number balneotherapy sessions (1 hour, 3 hour, 5 hour, 10 hour). Blood smears were stained with May Grunwald Giemsa stain and 100 cells were counted at random areas. Monocyte, lymphocyte, eosinophil and neutrophil counts were determined separately. Group numbers were evaluated statistically and blood cells were evaluated morphologically. Results: There were significant differences between the groups in terms of the number of monocytes (p=0.001) and eosinophils (p=0.004). These significant differences were seen only the group which balneotherapy session applied 1 hour. There was no change in morphology of erythrocytes and leukocytes. Conclusion: One hour hyperthermal stress increases the number of monocytes and eosinophils in humans. Copyright © 2011 by Türkiye Klinikleri.Öğe Effects of nitric oxide synthase inhibition on intestinal damage in rats with experimental necrotizing enterocolitis(GEORG THIEME VERLAG KG, 2004) Çiftçi, İlhan; Dilsiz, A; Aktan, Tahsin Murad; Gürbilek, M; Duman, SelçukIn the inflamed intestinal mucosa of necrotizing enterocolitis (NEC), nitric oxide (NO) generated by inducible nitric oxide synthase (iNOS) may contribute to the pathogenesis of local intestinal damage. To study the importance of iNOS for the pathogenesis of NEC, the effects of selective (aminoguanidine, AG) and nonselective (1-nitroarginine methyl ester, L-NAME) iNOS inhibitors on intestinal morphologic changes were assessed in neonatal rats with experimental NEC. The neonatal rats were randomized into one of the five treatment groups. The control group consisted of rats that were breast-fed. The NEC group, consisting of neonates separated from their mothers, were gavaged with a special rodent formula to produce NEC. Rats in the sham, the AG, and the L-NAME groups were gavaged in a similar fashion to those in the NEC group; in addition, they were treated with 0.9% saline, 10 mg/kg/day AG, and 10 mg/ kg/day L-NAME, respectively. The rats were sacrificed on day 4, and the last 4 cm of terminal ileum was harvested for morphological studies and detection of nitrite and nitrate levels in tissue. The animals in the NEC and sham groups showed various degrees of intestinal inflammatory changes and increased tissue levels of nitrite and nitrate compared to those in the control group. Both AG and L-NAME treatment decreased the tissue levels of these nitrogen oxides, but the inflammatory changes of the intestine appeared to be attenuated only in the AG treated animals. L-NAME treatment did not improve the intestinal damage and increased mortality. These results may indicate that NO synthesized by iNOS plays a pathogenic role in formula-fed induced NEC and that inhibition of iNOS improves intestinal inflammatory damage.Öğe Farklı semen paramerrelerinde ışık mikroskobu düzeyinde spermatozoa morfolojisi ve nükleer kondansasyon değerlendirmesi(2009) Aksoy, Emine; Aktan, Tahsin Murad; Duman, Selçuk; Dursunoğlu, Duygu; Cüce, GökhanAmaç: Oligozoospermili ve teratozoospermili hastalarda Işık Mikroskobu düzeyinde sperm morfolojisi ve sperm DNA kondansasyonunun değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: oligozoospermili (n: 20) ve teratozoospermili (n: 25) hastalardan alınan seminal plazma örnekleri PBS ile 2 kez yıkandı ve smear hazırlandı, metil alkol ile fikzasyonu hazırlandı. Hematoksilen-Eosin, Toluidin-Blue, Giemsa ve Wright özel histolojik boyaları ile boyandı. Işık mikroskobunda 200 sperm hücresi sayılıp kondanse ve dekondanse başa sahip olan spermatozoalar belirlendi. Bulgular: Bu dört boya ile yapılan yaymalarda kondanse spermler, Hematoksüen-Eozin ve Toluidin Blue boyası ile boyanmış preperatlarda daha kolay ve net görüldü. İstatistiksel olarak dört boya ile kondansasyon değerlendirmesinde hasta grupları arasında fark olmadığı görüldü. Ayrıca oligozoospermili ve teratozoospermili hasta grupları için boyalar kendi içinde karşılaştırıldığında fark olmadığı görüldü. Ancak güven aralığı grafiğine bakıldığında; teratozoospermili hastaların oligozoospermili hastalara göre özellikle de Toluidin blue ile boyanmış grubun belirgin ölçüde homojen dağılım göstermesi; teratozoospermili hasta grubunun daha güvenilir kondanse sperm sağladığını gösterdi Sonuç: Sperm kondansasyon değerlendirmesi için toluidin blue boyası en güvenilir boyalardan bindir. Oligozoospermili ve teratozoospermili hastalar arasında ve bu dört boya arasında sperm nükleer kondansasyonunda fark yoktur. Ancak intrastoplazmik sperm injeksiyonu için kondanse sperm seçimi yapılırken oligozoospermili hastalara göre teratozoospermili hastalar daha güvenilir sonuç verebilir.Öğe A healthy baby from a cooled incubator(2004) Aktan, Tahsin Murad; Görkemli, Hüseyin; Duman, Selçuk[Abstract not Available]Öğe I?nsan Erkek Gonadlarının Fetal Dönemdeki Gelişiminin Histolojik Değerlendirilmesi(2001) Tosun, Murat; Büyükmumcu, Mustafa; Aktan, Murad; Duman, Selçuk; Kalkan, Serpil; Soylu, RefikAmaç: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Histoloji Embriyoloji Anabilim Dalında yapılan bu çalışmada fetal dönemde erkek gonadlarının gelişiminin izlenmesi amaçlanmıştır. Materyel ve Metod: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalında spontan düşük yoluyla elde edilmiş 26 adet erkek fetüs piyesinin gonadları çıkartıldıktan sonra klasik parafin tekniği ile takip edilip bloklandı. Her blokdan 5 m kalınlığında kesitler alınıp Hematoksilen Eosin ile boyandı. Kesitler ışık mikroskobunda değerlendirildi. Bulgular: Seminifer tübüllerin fetal gelişim sürecinde ilk haftalarda çok değişik çap ve büyüklüklerde olduğu ancak ilerleyen haftalarda benzer yapısal özellikler gösterdiği görüldü. Seminifer tübüller içinde yer alan spermatogoniaların ve Sertoli hücrelerinin sayılarının giderek arttığı, bununla birlikte, Leydig hücre sayısının 19. haftaya kadar arttığı ve bu dönemden sonra azaldıkları tespit edildi. Seminifer tübül lümeninin 19. hafta civarına kadar mevcut olmadığı, interstisiyel dokunun yani ekstrakordal bölümün ilerleyen yaşa bağlı olarak daha düzenli ve organize bir yapı aldıkları tespit edildi. Sonuç: Elde edilen bulgular gonadların intraembriyonik gelişimlerinin çok kompleks ve bununla birlikte sistematik bir düzen içinde gerçekleştiğini ortaya koymaktadır.Öğe I?ntrauterin Dönemde Dişi ve Erkek Gonadal Yapıların Gelişimine Etkin Olan Faktörler(2000) Tosun, Murat; Aktan, Murad; Duman, Selçuk; Erdoğan, Ender; Taşkapu, Hakanİnsanlarda dişi ve erkek gonadların intrauterin dönemdeki gelişimini birçok faktör doğrudan veya dolaylı yoldan etkilemektedir. Bunların içinde en önemli olanları başta genetik olmak üzere endokrinolojik ve çevresel faktörlerdir. Genetik faktörler içinde H-Y antijeni, WT-1 geni, Sry geni gibi çok önemli genler bulunurken; endokrinolojik faktörler içinde cinsiyet farklılaşmasında çok öneme sahip Anti Müllerian Hormon (AMHMüllerian Inhibiting SubstanceMIS)’un yanında Follikül Stimulan Hormon (FSH), Luteinizan Hormon (LH) ve Serotonin yer almaktadır. Bunların dışında Fibroblast Growth Faktör (FGF), Aromataz, Aktivin, İyonize radyasyon ve Mitomisin C gibi değişik çevresel ve kimyasal faktörler de gonadal gelişimi etkilemektedir. Bu veriler bize gonadların intrauterin gelişiminin oldukça kompleks olduğunu ve sayısız faktörün bu gelişimi doğrudan veya dolaylı yoldan olumlu veya olumsuz yönde etkilediğini ortaya koymaktadır.Öğe Improvement in embryo quality and pregnancy rates by using autologous cumulus body during icsi cycles(2011) Aktan, Tahsin Murad; Görkemli, Hüseyin; Gezginç, Kazım; Saylan, Aslı; Duman, Selçuk; Yılmaz, Fatma YazıcıAmaç: Bütünlüğü bozulmamış kumulus hücre kitlesi (BBKHK) hem embriyo kültürüne hem de embriyo transfer aşamalarında kullanımının gelişen embriyonun kalitesine ve gebelik oranlarına bir katkı sağlayıp sağlamadığını araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya kısırlık sorunu ile başvuran ve ICSI işlemine alınan toplam 133 çift dahil edildi, 67 tanesine BBKHK ilavesi yapıldı (çalışma grubu) ve 66 tanesine standart tedavi yapıldı (kontrol grubu). İşlemde kullanılan BBKHK’nın elde edilmesi için sadece kumulus korona oosit kompleksinden basit bir kesme işlemi yapıldı. Çalışma kontrollü olgu şeklinde dizayn edildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen her iki grubun yaş, östrodiol seviyeleri ve transfer günü endometrium kalınlığı özellikleri aynı idi (p0.05). Çalışma grubu kontrol grubu ile karşılaştırıldığında embriyo kalitesi (3.11.4 vs 2.41.1, p0.03), implantasyon oranları (53.7% vs 34.8%, p0.02) ve kalp atımı ultrasound teyidi ile devam eden gebelik oranlarında (44.7% vs 27.2%, p0.04) anlamlı farklılıklar ortaya çıktı. Sonuçlar: Embriyo kalitesi ve gebelik oranları BBKHK ilavesi ile arttırılabilir. Bu işlem zaman ve maddi maliyet artışı getirmeden sadece basit bir girişim ile kısırlık tedavisine önemli katkıda bulunmaktadır. (J Turkish-German Gynecol Assoc 2011; 12: 162-7)Öğe Improvement in embryo quality and pregnancy rates by using autologous cumulus body during icsi cycles(AVES, 2011) Aktan, Tahsin Murad; Görkemli, Hüseyin; Gezginç, Kazım; Saylan, Aslı; Duman, Selçuk; Yılmaz, Fatma YazıcıObjective: To determine whether the addition of intact cumulus cell mass (ICM) to both embryo culture (EC) and embryo transfer (ET) improves embryo quality and pregnancy rates. Material and Methods: A total of 133 infertile couples were included, of which 67 received ICM (study group) and 66 did not (control group). The ICM was obtained from a simple cutting of the cumulus corona oocyte complex (CCOC). A case control study design was used. Results: The clinical characteristics of the two groups before the embryo culturing step were similar with respect to age, estradiol level on the day of hCG and endometrial thickness on the day of embryo transfer (p>0.05). On the other hand study group with ICM had higher number of high quality embryos (3.1±1.4 vs 2.4±1.1, p=0.03), higher implantation rate (53.7% vs 34.8%, p=0.02) and higher ultrasound confirmation of gestational sac and fetal heart beat as ongoing pregnancy rates (44.7% vs 27.2%, p=0.04) compared to the control group without ICM. Conclusion: Addition of ICM improves embryo quality and pregnancy rates. This is a cost-and time-effective simple procedure that shows great promise for the improvement of infertility treatment. © 2011 by the Turkish-German Gynecological Education and Research Foundation.Öğe Improvement in rabbit corneal cell suspension viability after freezing with Gingko Biloba extract.(2007) Aktan, Murad; Okka, Berrin; Okka, Mehmet; Duman, SelçukWe investigated whether the addition of Gingko Biloba extract (EGb 761) to rabbit corneal epithelial medium before cell freezing improved cell viability after freezing then thawing. After removal of corneas, they were treated with enzymes and the corneal epithelium was prepared as a single cell suspension in freezing media with or without EGb 761. After freezing for two weeks then thawing, a higher cell viability was found in the cornea cell suspensions which had been frozen pretreated with EGb 761 in the media. The improvement with corneal cell viability with EGb 761 pretreatment is postulated to be based on the antioxidant capacity of the plant extract.Öğe Influence of cumulus cell coculture and cumulus-aided embryo transfer on embryonic development and pregnancy rates(AVES, 2010) Cihangir, Nalan; Görkemli, Hüseyin; Özdemir, Suna; Aktan, Murad; Duman, SelçukObjective: In this study, we aimed to evaluate the influence of autologous cumulus oocyte complex (COC) coculture on embryonic development and quality, and investigate the implantation and pregnancy rates after cumulus-aided embryo transfer in the ICSI-ET cycles. Material and Methods: Ninety five consecutive infertile women undergoing their first cycle of IVF teratment were included in the study. The cases were divided into two groups. Group 1 consisted of 48 women undergoing ICSI, along with autologous cumulus embryo coculture and cumulus-aided emryo transfer. Group 2 comprised 47 consecutive patients who consented to undergo ICSI and in whom autologous cumulus embryo coculture and cumulus-aided embryo transfer were not performed. Implantation and pregnancy rates were compared between the two groups. Results: The demographic data and controlled ovarian hyperstimulation parameters were similar in the two groups. The fertilization and cleavage rates were found to be higher in group 1 when compared with group 2 (p=0.03 and 0.001, respectively). There were no statistical significant differences for the implantation and clinical pregnancy rates between the two groups. Conclusion: Usage of autologous COCs as coculture may improve fertilization and cleavage rates. However, cumulus-aided embryo transfer does not produce an increase in implantation and pregnancy rates.Öğe Investigation of Skin Graft Viability with Dmem and Ham's F-12 Fluids(LIPPINCOTT WILLIAMS & WILKINS, 2001) Tosun, Zekeriya; Aktan, Tahsin Murad; Hoşnuter, Mübin; Savacı, Nedim; Duman, Selçuk[Abstract not Available]Öğe Meningomyelosel Anomalili Yenidoğanların ve Annelerinin Serumlarında Bulunan Olası Embriyotoksik Faktörlerin Tavuk Embriyosunda Oluşturduğu Malformasyonlar(2001) Günaydın, Ali Altan; Sezen, Şaban; Coşkun, Ömer; Cıncık, Mehmet; Öztaş, Emin; Duman, SelçukMeningomyeloselin etiyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Çalışmamızda, etiyolojiye katkıda bulunmak için embriyo-toksik faktör araştırması yapıldı. Yaşları 1-3 gün arasında değişen meningomyelosel'li 6 yenidoğan ile bunların annelerinden aseptik şartlarda serum alındı. Döllenmiş, embriyo oluşumunun sıfırıncı saatindeki beyaz yumurtalara ayrı ayrı 20 µl'lik serum enjekte edildi. Toplam 114 deney ve 111 kontrol yumurtaları kullanıldı. Deney serumuna maruz bırakılan tavuk embriyolarında kontrol grubuna kıyasla embriyo ölümü ve büyük anomali sıklığının arttığı gözlendi. Saptanan anomaliler nöral tüp, gastrointestinal sistem anomalileri, göğüs defektleri ile kas iskelet sistemi defekti ve anoftalmustur. Ayrıca deney embriyoları arasında genel bir büyüme yavaşlaması görüldü. Bu malformasyonların meningomyelosel'li bebeklerin serumlarında var olan ve anneden plasenta yoluyla geçen embriyotoksik faktör ya da faktörler yüzünden olduğu düşünüldü.Öğe Morphometric analyses of the development of dermis in human fetuses(1999) Aktan, Murad; Büyükmumcu, Mustafa; Şeker, Muzaffer; Mermer, S.; Duman, SelçukIn this study, the morphometric differences of the different derrnis regions during the development of the human fetus were investigated. The different dermis regions, namely, cranial, femoral and plantar (sole) parts of 40 fetuses which were between 12th-23.5th week gestation age were obtained from maternity hospital and after the routine H&E histological procedure, the measurement was performed with ocular micrometer. The first sharp increase was observed in the dermis of cranial region. It has been suggested that the thickness of the dermis is dependent on the collagen and elastic fibres, but the flexibility of the dermis is dependent on the number and the structure of the elastic fibres. The early beginning of the increase of the dermis thickness in the cranial part may be due to the effect of the cranio-caudal stimulation on the production of the collagen and elastic fibres in the embryonic term.Öğe Nitric oxide synthase inhibition prevents intestinal damage in gastroschisis: A morphological evaluation in chick embryos(W B SAUNDERS CO, 1999) Dilsiz, Alaeddin; Gündoğan, Ahmet H.; Aktan, Tahsin Murad; Duman, Selçuk; Aktuğ, TanjuPurpose: Increased small bowel nitric oxide (NO) synthase activity accused for postnatal intestinal dysmotility in gastroschisis. The purpose of this study is to evaluate the effect of prenatal NO synthase inhibition on intestinal damage in gastroschisis. Methods: Sixteen-day-old fertilized chick eggs were divided into 4 groups. In the control group, the allantoic and amniotic membranes were opened to create a common cavity. In the gastroschisis group, a defect in the abdominal wall was made, and intestinal loops were exteriorized. In the gastroschisis pretreated with L-NAME group, gastroschisis was created, and L-NAME was administered into the amnioallantoic cavity for 4 days. In the gastroschisis sham pretreated group, after the same surgical procedure as the previous group, same amount of saline was given beside L-NAME. At the end of 20th day of incubation, intestinal morphological changes were investigated macroscopically and microscopically. Results:Macroscopic changes such as shortening, thickening, and fibrous adhesions were found in the exteriorized bowels of the just gastroschisis group and the gastroschisis pretreated saline group. However, there was only mild thickening in the gastroschisis pretreated with L-NAME group. Microscopically, compared with the gastroschisis group, serosal thickness, muscular thickness, and bowel wall thickness were found to be significantly lower in the gastroschisis pretreated with L-NAME group (128.0 +/- 19.3 pm and 239.5 +/- 3.0 mu m V57.0 +/- 8.2 mu m and 145.0 +/- 9.7 mu m). Conclusion: It is possible to decrease intrauterine intestinal morphological changes in gastroschisis by inhibiting NO synthase. Copyright (C) 1999 by W.B. Saunders Company.Öğe Primer Infertil Çiftlerde Uygulanan Intrauterin Inseminasyonda Rekombinant FSH İle Klomifen Sitrat Sonuçlarının Karşılaştırılması(2002) Görkemli, Hüseyin; Aktan, Murat; Ak, Dilek; Duman, Selçuk; Akyürek, CemalettinAmaç: İntrauterin inseminasyon slkluslarında Klomifen sürat (KS) ve düşük doz rekombinant FSH (rFSH)'in gebelik başarısinı karşılaştırmak. Yer: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Yardımcı Üreme Teknikleri Ünitesi Materyal ve Metod: Toplam 55 kadına en fazla 2 siklus olmak üzere ya KS (31 siklus) ya da r FSH (51 siklus) ile ovulasyon indüksiyonu yapıldı. KS siklusun 5. günü başlandı ve 100 mg 5 gün kullanıldı, r FSH 501 Ü/gün dozunda siklusun 2. veya 3. günü başlandı ve en az 18 mın'lik öncü birfollikül elde edilene kadar devam edildi. Bulgular: Hasta başına düşen gebelik oranı KS-IUI sikluslarinda %57.l (12/21), rFSH-IUI sikluslarinda %52.9 (18/34) olarak bulundu. Bu istatistiksel olarak anlamlı degildi.(p0.05) Siklus başına düşen gebelik oranları KS-IUI sikluslarinda %38.7 (12/31) ve rFSH-IUI sikluslarinda %35.2 (18/51) olarak bulundu. Bu sonuçlar istatistiki olarak anlamlı değildi.(p0.05) Sonuçlar: Uygun hasta seçimi yapıldığı zaman KS-IUf uygulamasının infertilite tedavisinde en az rFSH-IUI uygulaması kadar başarılıdır. Tedavi maliyetleri gözönüne alındığında, daha önce klomifen sitrat tedavisi uygulanmamış olan hastalarda gonadotropinlere başlamadan önce birkaç siklus KS denenmesinin uygun olacağını düşünmekteyiz.Öğe Sperm retrieval and IVF-ICSI results in the treatment of obstructive and non-obstructive azoospermia(2005) Yurdakul, Talat; Görkemli, Hüseyin; Aktan, Murad; Duman, Selçuk; Güven, SelçukOBJECTIVE: It is usually possible to recover sperm in both obstructive and non-obstructive azoospermic patients by microsurgical epididymal aspiration (MESA) or testicular sperm extraction (TESE) and ICSI could be performed with these spermatozoas. STUDY DESIGN: Ninty-one males were diagnosed as azoospermia in the Urology Department, when sperm was able to recovered, intracytoplasmic sperm injection (ICSI) treatment was applied in our Assisted Reproductive Technology (ART) unit during the period of November 2000 to April 2003. MESA was performed to 13 obstructive azoospermic (OA) males and TESE was performed to 78 non-obstructive azoospsermic (NOA) males. RESULTS: Mature spermatozoa were picked up from all of the obstructive azoospermic patients. Mature spermatozoa were also picked up from 47 (60%) NOA patients. 92 ovulation induction cycles were carried out for ICSI. Of these cycles 29 were carried out with epididymal mature spermatozoa and 63 cycles carried out with testicular mature spermatozoa in non-obstructive azoospermics. In MESA group, fertilization rate was 149/243 (61%). Biochemical pregnancies were achieved in 6 couples (46%), a healthy twin was delivered in one couple (7.6%) and pregnancies of two couples are ongoing. In TESE group, fertilization rate was 181/488 (37.3%). Biochemical pregnancies were achieved in 13 couples (27%) and in 7 (14.8%) couples healthy delivery were done, one of them was twin . CONCLUSION: When sperm can be picked up by MESA or TESE from an azoospermic patient,IVF/ICSI is the only choice of treatment for these infertile couples.
