Yazar "Erkan, Ali İhsan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hamilelerde oral hijyen motivasyonunun çürük risk faktörleri üzerine etkisi
    (Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2015) Erkan, Ali İhsan; Ünlü, Nimet
    Çalışmamızın amacı hamilelikte verilen oral hijyen motivasyonu/eğitimi ve diyet tavsiyelerinin diş çürüğü risk faktörleri (ÇRF) üzerine etkisinin araştırılmasıdır. Çalışmamızda hamile ve hamile olmayan bireyler çürük riski ve tükürükte bulunan bazı bileşenler açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmaya 17-40 yaşları arasında sistemik rahatsızlığı bulunmayan ve hamilelik süreci normal devam eden 50'si 8-12 haftalık (n=50), 50'si 28-32 haftalık (n=50) hamile ve 50 hamile olmayan (n=50) 150 birey (n=150) dahil edilmiştir. Araştırmamız randomize klinik çalışma olarak tasarlanmıştır 8-12 haftalık hamile bireylerden oluşan G1a grubuna oral hijyen motivasyonu/eğitimi ve diyet tavsiyeleri verilmiştir. Bireyler oral hijyen durumu, eğitim, sosyoekonomik durum, DMFT indeksi, tükürük akış hızı, tükürük tamponlama kapasitesi, Steptococcus mutans(S.mutans) ve Laktobasil miktarı, plak indeksi, diş eti kanama indeksi, bulantı/kusma-reflü şikayeti ve diyet analizi açısından değerlendirilmiştir. G1a grubundaki bireyler 28-32 hafta arasında tekrar çağırılarak G1b oluşturulmuştur. G1a grubundan 4 birey çalışmadan çıkarıldığı için G1a ve G1b 46 bireyden oluşmuştur(n=46). Bireylerin ÇRF verileri istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Elde edilen veriler Karyogram programı için de kullanılarak diş çürüğünden korunma olasılığı değerlendirilmiştir. Bireylerden alınan 3cc tükürük örneği -800C'de depolanarak daha sonra toplu olarak tükürük kalsiyum, fosfat, total protein, total antioksidan ve flor miktarları tespit edilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri Spearman sıra korelasyonu, Ki-kare testi, Wilcoxon ve Mann Whitney-U testleri ile yapılmıştır (p<0,05). G1a ve G1b grupları karşılaştırıldığında G1b grubunda istatistiksel olarak diş fırçalama sıklığının daha fazla, S.mutans sayısının ve plak indeksinin daha düşük olduğu görülmüştür (p<0,05). Beslenme alışkanlıklarında, Laktobasil sayısınında ve tükürük tamponlama kapasitesinde gruplar arasında istatistiksel fark bulunmamıştır (p>0,05). Tükürük akış hızı yalnızca G1a grubunda G3 grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0,05). Karyogram programından elde edilen verilere göre G1b grubunda çürükten korunma olasılığı G1a ve G2grubundan istatistiksel olarak yüksek bulunmuştur (p<0,05). Hamilelerde tükürük kalsiyum miktarı hamile olmayan bireylerden istatistiksel olarak daha düşük bulunurken (p<0,05), total protein miktarı G2 grubunda en yüksek olarak tespit edilmiştir. Total antioksidan miktarı açısından gruplar arasında istatistiksel fark bulunmamıştır (p>0,05). Fosfat miktarı en yüksek G2 grubunda gözlenmiştir. G1b grubunda diğer gruplardan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek tükürük flor konsantrasyonu tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak yüksek çürük risk grubu içerisinde tanımlanan hamile bayanlara verilen oral hijyen motivasyonu ve eğitimi etkili ve faydalı bulunmuştur. Toplumumuzun ağız-diş sağlığı konusundaki bilinç düzeyi düşünüldüğünde hamilelik gibi dişlerini olumsuz etkileyen bir dönemde verilecek oral hijyen motivasyonu ve eğitiminin önemi daha da anlaşılmaktadır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    İki self-etch bonding sistemin biyouyumluluklarının ve bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesi
    (2014) Ülker, H. Esra; Tunçdemir, Tuğba; Erkan, Ali İhsan; Malkoç, Meral Arslan; Çobanoğlu, Nevin
    Amaç:Bu çalışmanın amacı iki farklı self-etch adeziv sistemin [Clearfil SE Bond (CSE) ve G-Bond (GB)] biyouyumluluk ve dentine bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Gereç - Yöntem:Çalışma için 8 adet çekilmiş çürüksüz insan üçüncü azı dişi kullanıldı. Tüm dişlerin oklüzal yüzeyleri düz bir dentin yüzeyi elde etmek için dişin uzun eksenine dik olacak şekilde aşındırıldı. Dişler rastgele 2 gruba ayrıldı ve dişlerin oklüzal yüzeylerine adeziv sistemler üretici firmanın önerileri doğrultusunda uygulandıktan sonra Gradia Direct kompozit ile restore edildi. Örnekler, bağlantı ara yüzeyine dik olacak şekilde kesildi (bağlantı alanı: 1 mm2) ve her grup için 15 çubuk elde edildi. Çubuklar daha sonra mikrogerilim bağlanma testine (Microtensile tester, Bisco, Schaumburg, IL, ABD) tabi tutuldu. Veriler tek yönlü varyans analizi kullanılarak analiz edildi. Biyouyumluluğun değerlendirilmesi için agar overlay testi yapıldı. 24 saat sonra inverted mikroskopla hücre dekolarizasyon zonu ve hücre lizis skorları tespit edildi. Veriler Kruskal wallis ve Mann withney U testi ile değerlendirildi. Bulgular: CSE (23.5 MPa), GB (18.9 MPa) dan daha yüksek bağlanma dayanımı gösterdi (p0.05). Agar overlay testi sonuçlarına göre ise her iki adeziv de pozitif kontrol grubundan daha az hücre lizisi ve dekolarizasyon zonu gösterdi (p0.001). Sonuç: Kullanılan bonding sistemlerin sitotoksisiteleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark olmadığı için daha yüksek bağlanma dayanımına sahip olan adeziv sistem (CSE) klinik olarak tercih edilebilir.