Yazar "Karahan, Ali Yavuz" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 15 / 15
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Axis I and Axis II Psychiatric Disorders in Patients With Fibromyalgia(Elsevier Science Inc, 2010) Uğuz, Faruk; Çiçek, Erdinç; Salli, Ali; Karahan, Ali Yavuz; Albayrak, İlknur; Kaya, Nazmiye; Uğurlu, HaticeObjective: To determine the current prevalence of Axis I and Axis II psychiatric disorders in patients with fibromyalgia. Method: The study sample includes 103 patients with fibromyalgia and 83 control subjects. Axis I and Axis 11 disorders were determined by structured clinical interviews. Results: The rate or any Axis I psychiatric disorder (47.6% vs. 15.7%), major depression (14.6% vs. 4.8%), specific phobia (13.6% vs. 4.8%), any Axis II disorder (31.1% vs. 13.3%), obsessive compulsive (23.3% vs. 3.6%) and avoidant (10.7% vs. 2.4%) personality disorders were significantly more common in the patient group compared to the control group. Conclusion: Our results suggest that a considerable proportion of patients with fibromyalgia also present with Axis I and Axis II psychopathologies.Öğe Başarısız bel cerrahisi sendromu tedavisinde farklı egzersiz programlarının etkinliğinin karşılaştırılması(Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2011) Karahan, Ali Yavuz; Şahin, NilayBaşarısız bel cerrahisi sendromu (BBCS) lumbosakral omurga cerrahisini takiben hiç kaybolmayan ya da bir süre sonra yeniden ortaya çıkan dirençli veya tekrarlayıcı ağrı olarak tanımlanan önemli bir kronik bel ağrısı nedenidir. Spinal cerrahi geçiren hastaların yaklaşık olarak % 10-40' ında BBCS geliştiği bildirilmektedir. Özellikle günlük yaşam aktivitelerini önemli derecede kısıtlayan bu klinik tabloda tedavide; medikal tedavi, fizik tedavi, psikotrop ilaçlar, biofeedback, eğitim, kognitif ve davranışsal terapiyi kapsayan interdisipliner bir program izlenmelidir. Tedavinin amacı fonksiyonu arttırmak, ağrıyı azaltmak ve fiziksel aktiviteyi arttırmaktır. Bu çalışmanın amacı BBCS tedavisinde farklı egzersiz programlarının ağrı, fonksiyonel kapasite ve lomber ve diz kas kuvvetleri üzerindeki etkilerini araştırmaktı. Hastalar ve yöntem; Prospektif, randomize ve kontrollü olarak tasarlanan çalışmamıza Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı Polikliniklerine başvuran BBCS tanısı alan 80 hasta alındı. Hastalar randomize olarak 4 gruba ayrıldı. Tüm gruplardaki hastalar doktor tarafından anlatılan, hasta eğitim programı içerikli bel okuluna katıldı. Ayrıca birinci gruba izometrik egzersiz programı, 2. gruba Dinamik Lomber Stabilizasyon (DLS) egzersiz programı ve 3. gruba ev egzersiz programı verildi. Dördüncü grup ise kontrol grubu olarak alındı. Çalışmaya alınan hastalar; tedavi öncesinde, 8 hafta süren tedavi protokolü sonrasında, 3. ve 6. ay kontrollerinde lomber mobilite açısından; El parmak zemin mesafesi (EPZ), lomber Schober (LS), Modifiye LS ile, ağrı açısından vizüel analog ağrı skalası (VAS) ile, dizabilite açısından Modifiye Oswestry Dizabilite İndeksi (MODİ) ile, depresyon açısndan Beck Depresyon İndeksi (BDİ) ile, korku-kaçınma tutumları açısından Korku Kaçınma Tutumları Anketi (KKTA) ile, dinamik kaldırma kapasitesi açısından progresif isoinertial ağırlık kaldırma (PİLE) testi ile, objektif lomber ve diz kas gücü ölçümü açısından izokinetik dinamometre ile değerlendirildi. Bulgular; Çalışmamızda tedavi öncesi değerlendirmelerde gruplar arasında demografik veriler ve klinik değerlendirme parametreleri açısından anlamlı bir fark yoktu (P > 0,05). Çalışma sonunda İzokinetik ve DLS egzersiz tedavisi alan gruplarda tedavi sonu ölçümlerde tüm parametrelerde iyileşme kaydedildi (P < 0,05). Ev egzersiz grubu tedavisi verilen hastalarda ise tedavi sonunda EPZ mesafesi, VAS, MODİ, KKTA parametrelerinde ve lomber kas güçlerinde orta-düşük açısal hızlarda (90 º/sn ve 120 º/sn) iyileşme saptandı (P < 0,05). Kontrol grubunda (4. grup) ise değerlendirmeye alınan hiçbir parametrede tedavi öncesine göre anlamlı bir değişiklik izlenmedi (P > 0,05). Gruplar arası karşılaştırmada 1. ve 2. grupların tedavi sonrası tüm parametrelerde 4. gruba göre daha başarı olduğu gözlendi (P < 0,05 ). Yine 1. ve 2. grup tedavi sonu ölçümlerinde mobilite parametrelerinde, VAS, BDİ ve lomber kas gücü parametrelerinde 3. gruba üstün izlendi (P < 0,05 ). Sonuç; BBCS rehabilitasyonunda egzersiz tedavisi lomber mobilite, ağrı, dizabilite, korku kaçınma tutumları, depresyon, ağırlık kaldırma kapasitesi, lomber ve diz kas gücü ölçümlerinde başarılı sonuçlar vermektedir. Ayrıca çalışmamızın sonuçlarına göre izokinetik egzersiz ve DLS egzersiz programları BBCS hastalarında ön plana çıkan egzersiz protokolleridir.Öğe Characteristics of Isolated Headache patients in Cerebral Venous Sinus Thrombosis (CVST): The Results of VENOST - national survey(SPRINGEROPEN, 2018) Uluduz, Derya; Yalin, Osman Ozgur; Duman, Taskin; Domac, Fusun Mayda; Ozturk, Serefnur; Yayla, Vildan; Karahan, Ali Yavuz[Abstract not Available]Öğe COMPARISON OF THE EFFICACY OF GABAPENTIN AND PREGABALIN FOR NEUROPATHIC PAIN IN PATIENTS WITH SPINAL CORD INJURY: A CROSSOVER STUDY(CARBONE EDITORE, 2014) Kaydok, Ercan; Levendoglu, Funda; Ozerbil, Murat Onder; Karahan, Ali YavuzObjectives: To compare the efficacy and Side effects of gabapentin and pregabalin for the treatment of neuropathic pain(NP) in spinal cord injury (SCI). Methods: Twenty eight patients were included in the study. The patients were randomized to receive pregabalin or gabapentin. VAS(Vistial analog scak) pain score, neuropathie pain scale(NPS), Lattinen test(LT), Beck Depression Inventory(BDI) pain diary measures were used for the patient evaluation. We assessed patients at 4th and 8th weeks.Treatment groups were crOssed over after 2 weeks of wash-out period to receive the other treatment. Results: At the end of the study there: was significant improvement in VAS both with gabapentin and pregabalin (p<0.001). Statistically significant difference was present during the first 4 weeks in the asSessinent with VAS as for pregabalin group compared to gabapentin group(p<0.05). But after 8 weeks of treatments the significance disappeared between the pregabalin and the gabapentin groups (p>0.05). In NPS, and LT parameters, no difference was present between the two study groups before or after the treatment (p>0.05). In both groups no significant improvement was seen in emotional status as assessed with BD (p>0.05). Frequency of side effects and exclusion from the study due to side effects were higher for the pregabalin group but it was not significant between the groups (p>0.05). Conclusions: It is concluded that both drugs are effective and safe for the treatment of NP due to SC1 but no difference exist between the two drugs. We are in the opinion that large studies that include more patients and placebo control should be carried out for more accurate data about this topic.Öğe Effectiveness of physical therapy and exercise on pain and functional status in patients with chronic low back pain: a randomized-controlled trial(Baycınar Medial Publ-Baycınar Tıbbi Yayıncılık, 2018) Şahin, Nilay; Karahan, Ali Yavuz; Albayrak, İlknurObjectives: This study aims to investigate the effect of physical therapy modalities on pain and functional status in patients with non-specific low back pain. Patients and methods: Between February 2011 and August 2013, a total of 104 patients (38 males, 66 females; mean age 49.3 +/- 12.5 years; range 34 to 62 years) with non-specific chronic low back pain for more than 12 weeks without any neurological deficit were included in this randomized-controlled study. The patients were divided into two groups: physical therapy group (n=52) and control group (n=52). Both groups were given exercise and medical treatment; physiotherapy modalities were also applied in the physical therapy group. The patients were assessed using the Visual Analog Scale (VAS), Oswestry Disability Index (ODI), and Istanbul Low Back Pain Disability Index (ILBP) before treatment and at two weeks, three months, and one year after treatment. Results: A total of 100 patients completed one-year follow-up. In both groups, the VAS, ODI, and ILBP significantly improved after treatment (p<0.01), compared to before treatment values. There were statistically significant differences in the VAS, ODI, and ILBP scores at three months and one year after treatment between the physical therapy group and control group (p<0.05). Conclusion: Multidisciplinary approaches including physical therapy should be implemented to provide long-term improvement in pain and functional status in the treatment of non-specific chronic low back pain.Öğe EFFECTS OF EXERGAMES ON BALANCE, FUNCTIONAL MOBILITY, AND QUALITY OF LIFE OF GERIATRICS VERSUS HOME EXERCISE PROGRAMME: RANDOMIZED CONTROLLED STUDY(NATL INST PUBLIC HEALTH, 2015) Karahan, Ali Yavuz; Tok, Fatih; Taskin, Halil; Kucuksarac, Seher; Basaran, Aynur; Yildirim, PelinAim: To compare the effects of exergames (EGs) using the Xbox KinectTM device and home exercise (HE) on balance, functional mobility, and quality of life of individuals aged 65 years or older. Method: One hundred participants who met the inclusion criteria were randomized to the EG or HE group. The EG group took part in a 6-week programme using the Xbox360KinectTM device, and the HE group took part in a 6-week balance exercise programme at home 5 days a week. The Berg Balance Scale (BBS) was used to assess balance, the Timed Up and Go (TUG) test was used to evaluate functional walking, and the Short Form 36 (SF-36) was used to assess quality of life. Results: Forty-eight participants in the EG group and 42 participants in the HE group completed the study. The groups were similar in terms of age, sex, and pretreatment values of BBS, TUG, and SF-36. Although the BBS scores of both groups improved significantly (all p < 0.05), the post-treatment scores of the EG group were better than those of the HE group. The TUG scores improved only in the EG group (p <0.05). The increase in the BBS scores and decrease in the TUG test scores were significant only in the EG group (all p <0.05). A significant improvement was also observed in the quality of life parameters of physical functioning, social role functioning, physical role restriction, general health perceptions, and physical component scores in the post-exercise evaluations of the EG group. The participants commented that they found the EG programme very entertaining. Conclusion: The EG can be considered a safe, entertaining and sustainable alternative to HE programmes, and it may have positive effects on balance, functional walking and quality of life in geriatric subjects.Öğe Efficacy of therapeutic ultrasound in the treatment of spasticity: A randomized controlled study(IOS PRESS, 2011) Sahin, Nilay; Ugurlu, Hatice; Karahan, Ali YavuzThe purpose of this study was to investigate the effect of ultrasound (US) on the spasticity occurring in the ankle plantar flexor muscles after a cerebrovascular event. According to the modified Ashworth scale (MAS), the hemiplegic patients with stage 2-3 spasticity on the ankle plantar flexor muscles were enrolled in the study and divided into two groups. Passive stretching exercise was applied to both groups. Additionally, 10-minute US was applied to one of the groups, using the mode of continuous wave of 1.5w/cm(2) to the calf muscles before stretching. In order to monitor the efficacy of the treatment in the patients, MAS, Hmax/Mmax ratio, the ankle range of motion (ROM), Functional Independence Measure and Brunnstrom Motor Recovery Stage were evaluated. While a significant recovery was monitored in the MAS and ankle ROM measurements after treatment in both groups, no change was obtained in the other parameters. No significant difference was detected in any of the measurements between the groups. In this study, US treatment applied in combination with the ankle plantar flexor muscles passive stretching exercise was determined to have no effect on the stretching treatment in minimizing the spasticity.Öğe The GUSS test as a good indicator to evaluate dysphagia in healthy older people: a multicenter reliability and validity study(SPRINGER, 2019) Umay, Ebru; Eyigor, Sibel; Karahan, Ali Yavuz; Gezer, İlknur Albayrak; Kürkcü, Ayşe; Keskin, Dilek; Karaca, Gülten; Unlu, Zeliha; Tıkız, Canan; Vural, Meltem; Aydeniz, Banu; Alemdaroğlu, Ebru; Bilir, Emine Esra; Yalıman, Ayşe; Şen, Ekin İlke; Akaltun, Mazlum Serdar; Altındağ, Özlem; Keleş, Betül Yavuz; Bilgilisoy, Meral; Özçete, Zeynep Alev; Demirhan, Aylin; Gündoğdu, İbrahim; İnanır, Murat; Çalık, YalkınPurpose Dysphagia is known to be a disorder of the swallowing function, and is a growing health problem in aging populations. Swallowing screening tests have mostly been studied in comorbidities such as stroke associated with old age. There is no simple, quick and easy screening test to best determine the risk of oropharyngeal dysphagia in geriatric guidelines. We aimed to evaluate whether the Gugging Swallowing Screen (GUSS) test is an effective method for evaluating swallowing difficulty in healthy older people. Methods This cross-sectional and multicenter study was conducted at 13 hospitals between September 2017 and February 2019. The study included 1163 participants aged >= 65 years and who had no secondary dysphagia. Reliability was evaluated for data quality, scaling assumptions, acceptability, reliability, and validity as well as cutoff points, specificity and sensitivity. Results The age distribution of 773 (66.5%) patients was between 65 and 74 years and 347 (29.8%) of them were male and 767 (66%) patients were female. The average total GUSS score was 18.57 +/- 1.41. The Cronbach's alpha was 0.968. There was a moderate statistically significant negative correlation between the total GUSS and 10-item Eating Assessment Tool scores as well as between the total GUSS score and quality of life. The cutoff point of the total GUSS score was 18.50, sensitivity was 95.5% and specificity was 94.4%. Conclusions The GUSS test is a valid and reliable test to identify possible oropharyngeal dysphagia risk in healthy older people who had no secondary dysphagia. It is suitable as a screen test for clinical practice. Key summary pointsAim We aimed to evaluate whether the Gugging Swallowing Screen (GUSS) test is an effective method for evaluating swallowing difficulty in healthy older people. Findings Total GUSS score sensitivity was 95.5% and its specificity was 94.4%. Message The GUSS test is a valid and reliable test to identify possible oropharyngeal dysphagia risk in healthy older person who had no secondary dysphagia. It is suitable as a screen test for clinical practice.Öğe Indomethacin-Induced Psychotic Disorder(LIPPINCOTT WILLIAMS & WILKINS, 2016) Turkoglu, Gozde; Turkoglu, Serhat; Kayali, Seher; Karahan, Ali Yavuz[Abstract not Available]Öğe Kronik bel ağrılı hastalarda fizik tedavinin etkinliği(2011) Şahin, Nilay; Albayrak, İlknur; Karahan, Ali Yavuz; Uğurlu, HaticeAmaç: Bu çalışmanın amacı kronik bel ağrılı hastalarda fizik tedavinin etkinliğini ağrı ve fonksiyonel durum açısından değerlendirmekti. Yöntem: Çalışmaya bel ağrısı olan 60 hasta alındı ve randomize olarak ikiye ayrıldı. Gruplardan birine fizik tedavi modaliteleri, egzersiz ve medikal tedavi (grup 1) verilirken, diğerine sadece egzersiz ve medikal tedavi (grup 2) verildi. Tedavilerin etkinliği tedavi sonrası ağrı yönünden vizüel analog skala (VAS) ve fonksiyonel durum yönünden de Oswestry Disabilite İndeksi (ODİ) ile değerlendirildi. Bulgular: Tedavi öncesi VAS grup 1’de 16.092.11, grup 2’de 6.201.50 olarak değerlendirildi. Tedavi öncesi ODİ ise grup 1’de 51.508.3, grup 2’de 52.139.18 olarak tespit edildi. Tedaviden sonra her iki grupta da VAS ve ODİ açısından anlamlı iyileşmeler elde edildi. İki grup arasında ise tedavi sonrası grup 1’de grup 2’ye göre VAS skoru ve ODİ’de anlamlı değişiklikler gözlendi. Sonuç: Kronik bel ağrısı tedavisinde medikal ve egzersiz tedavisi yanında fizik tedavi uygulamalarına da yer verilmelidir.Öğe Shoulder pain due to enchondroma of the humerus(2011) Tüfekci, Osman; Karahan, Ali Yavuz; Kaydok, ErcanEnkondrom kemiğin medüller kavitesi içinde gelişen yaygın görülen benign hyalin kartilajinöz neoplazmdır. Uzun kemik enkondromları genellikle asemptomatiktir ve tesadüfen bulunurlar. Ağrı en yaygın ortaya çıkan semptomdur. Ağrı olmayan hastalarda lezyon genellikle diğer sağlık problemleri araştırılırken tesadüfen bulunur. En yaygın klinik görünümü impingement sendromu ve rotator manşon yırtığı şeklindedir. Karakteristik radyografik görünümü kısa tübüler kemiklerin diafizi veya uzun kemiklerin metafizi içindeki soliter lüsent lezyondur. Bu yazıda humerus proksimal epifizinde enkondrom saptanan 23 yaşında bir kadın hasta sunulmuştur.Öğe Sigara kullanımının bel ağrısı ile ilişkisi(2010) Albayrak, İlknur; Şahin, Nilay; Karahan, Ali Yavuz; Uğurlu, HaticeAmaç: Bu çalışmanın amacı sigara kullanımının bel ağrısı ile ilişkisi olup olmadığını belirlemekti. Yöntem: Çalışmaya bel ağrısı olan ve olmayan 200’er hasta olmak üzere toplam 400 hasta alındı. Hastaların tamamına hekim tarafından yaş, boy, vücut ağırlığı, meslek, öğrenim durumu, sigara kullanma alışkanlığı ve sistemik hastalık varlığını içeren anket dolduruldu ve fizik muayeneleri yapıldı. Bulgular: İki grup arasında yaş, cinsiyet, vücut kütle indeksi, meslek ve öğrenim düzeyi açısından anlamlı bir fark yoktu (p0,05). Gruplar karşılaştırıldığında sigara kulanımının bel ağrısı üzerine etkisi olmadığı tespit edildi (p0,05). Sonuç: Sigara kullanımının bel ağrısı ile ilişkili bir risk faktörü olmadığı kanısına varıldı.Öğe Spontaneous Osteonecrosis of the Medial Tibial Plateau: A Rare Differential Diagnosis of Knee Pain(GALENOS YAYINCILIK, 2013) Kucuksen, Sami; Karahan, Ali Yavuz; Kalkan, Havva[Abstract not Available]Öğe Sporcularda önemli bir kasık ağrısı nedeni; Osteitis pubis olgu sunumu(2011) Sallı, Ali; Karahan, Ali Yavuz; Salbaş, Ender; Özbek, OrhanOsteitis pubis (OP) futbolcular başta olmak üzere sporcularda kasık bölgesinin aşırı kullanım yaralanmalarından biridir. Pupik kemiği ayrışmaya zorlayan kuvvetler ve tekrar eden mikro travmalar sonucu gelişir. Tanıda anamnez ve fizik muayene önemli yer tutar ancak kesin tanı için görüntüleme, nadiren de biyopsi gereklidir. Tedavide istirahat, SOAİ ilaçlar, proloterapi ve fizik tedavi modaliteleri kullanılabilir. Ancak antrenmanlara erken dönüş ve etkin semptomatik tedavi için simfizis pubise lokal steroid enjeksiyonu uygun bir tedavi seçimi olabilir. Bizde yazımızda OP tanısı koyduğumuz ve Bilgisayarlı Tomografi (BT) eşliğinde lokal steroid enjeksiyonu uygulaması ile takip ettiğimiz 22 yaşındaki erkek futbolcuyu sunduk.Öğe Temiz aralıklı kateterizasyon uygulayan hastada dev üretra taşı(2012) Karahan, Ali Yavuz[Abstract not Available]
