Yazar "Kesen, Nur Feyzal" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe AİLE AİDİYETİ ÖLÇEĞİ: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI(2014) Mavili, Aliye; Kesen, Nur Feyzal; Daşbaş, SerapBu çalışmanın amacı, bireylerin ailelerine duydukları aidiyetlerini belirlemeye yönelik bir ölçme aracı geliştirmektir. Çalışma sonunda aile aidiyetini temsil ettiği düşünülen toplam 17 maddeden oluşan beşli likert tipi bir ölçek elde edilmiştir. Ölçek, Konyadaki farklı üniversitelerde öğrenim gören 1579 üniversite öğrencisi üzerinde uygulanmıştır. Temel bileşenler analizi öncesinde verilerin faktör analizine uygunluğunu değerlendirmek amacıyla Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) ve Bartlett testi yapılmıştır. Bu testin sonucunda KMO değeri 0,96 ve Bartlett Sphericity testi ki-kare değeri ise 16943,875 (p0,001) olarak anlamlı düzeyde bulunmuştur. Yapılan faktör analizi ve varimaks döndürme sonucunda ölçeğin toplam varyansın %60ını açıklayan iki faktörlü (aile aidiyeti ve kendilik aidiyeti) bir yapı gösterdiği belirlenmiştir. Ölçeğin iç tutarlılık katsayısı (Cronbach Alfa) 0,94 olarak hesaplanmıştır. Aile Aidiyeti Ölçeği (AAÖ) olarak adlandırılan ölçeğin, başta aile danışmanlığı olmak üzere ailelere yönelik tüm hizmet alanlarında kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir araç olduğu belirlenmiştir.Öğe Çocuk yuvası ve yetiştirme yurdu deneyimi olan yetişkinlerde şiddet eğilimi üzerine bir araştırma(2015) Kesen, Nur Feyzal; Daşbaş, SerapGeçmişte çocuk yuvası ve yetiştirme yurdunda kalan bireylerin şiddet eğilimlerini ölçmektir. Yöntem: Araştırma tarama modelinde kesitsel olarak yapılan bir araştırmadır ve Şubat-Mayıs 2013 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örnekle Yöntem: Araştırma tarama modelinde kesitsel olarak yapılan bir araştırmadır ve Şubat-Mayıs 2013 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örnekle- mini yetiştirme yurdu ve çocuk yuvasından çıkmış sosyal paylaşım sitelerindeki gruplara üye olan 170 kişi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi anketi ve Şiddet Eğilim Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları SPSS programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Verilerin normal dağılı- ma uyduğu görülmüş, bu nedenle bağımsız gruplar için "t" testi ve "tek yönlü varyans analizi" yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan 170 kişinin yaş ortalaması, 32,38 dir (ss:7.82). Katılımcıların 46 (%27.1)'sı kadın, 124 (%72.9)'ü erkek; 98 (%57.6)'i evli, 72 (%42.4)'si bekârdır. Katılımcıların şiddet eğilim puan ortalamaları 43'tür. Ayrıca yapılan istatistik analizlerinde;"çocukluk çağında travma geçirme", bireylerin "eğitim durumu","aile tutumu", "aylık gelir" "yuva ve yurtta kalma süresi" değişkenlerine göre şiddet eğilimleri puan ortalamaları arasında anlamlı düzeyde bir farklılaşma bulunmuştur. Sonuç: Çocuk yuvası ve yetiştirme yurdu deneyimi olan yetişkinlerin şiddet eğilimlerinin fazla olduğu ve bazı değişkenlerin bu eğilimi arttırdığı görülmüştür. Araştırma bulguları- nın da desteklediğine göre, eğitim seviyesini artırmak, çocukların demokratik bir aile ortamında büyümelerini sağlamak, ekonomik refahlarını artırmak, çocukluk çağında çocukların ağır bir şekilde etkilenebilecekleri ortamlardan uzak tutmak, yurt ve yuvalarda kalma yerine alternatif bakım modellerini geliştirmek şiddet eğilimlerini azaltacaktır.Öğe Eğitim, yoksulluk ve kadına yönelik şiddet(2018) Babahanoğlu, Rasim; Kesen, Nur Feyzal; Daşbaş, SerapAmaç: Kadınların kadın sığınma evine gelme nedenlerinin eğitimdurumu ve gelir durumuna göre dağılımını incelemektir.Yöntem: Araştırma kartopu örnekleme yöntemi kullanılarakyapılan tarama modelinde tanımlayıcı bir araştırmadır.Araştırmanın çalışma grubunu 2013 yılında kadın sığınma evindekalmış ve sığınma evinden ayrılmış 210 kadın oluşturmaktadır.Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi anketikullanılarak elde edilmiştir. Araştırmanın sonuçları SPSS programıkullanılarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Araştırmaya katılan 210 kadının yaş ortalaması31.44'dir (ss:10.56). Bu kadınların sadece %4,8'inin bir mesleğivardır. %55,1'i 18 yaş öncesinde ilk beraberliğini yaşamıştır.%31,9'unun kronik sağlık sorunları vardır. %38,1'inin sosyalgüvencesi yoktur. Ayrıca kadınların gelir seviyeleri arttıkça kadınsığınma evine gelme oranlarında düşüş saptanmıştır.Sonuç: Kadınların ve eşlerinin gelir ve eğitim seviyeleri ailesisteminin sağlıklı bir şekilde devamının sağlanması açısından sonderece önemlidir. Yapılan ve uygulanan sosyal politikalarda eğitimseviyesini yükseltmeye ve eğitim seviyesi gözetilmeksizin meslekedindirmeye ağırlık verilmesi, ayrıca alkol ve madde bağımlılığıkonusunda farkındalık geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır.Öğe Ergenlerde Saldırganlık ve Öfke Düzeyleri? Arasındaki? I?li?şki?: Yeti?şti?rme Yurtları Üzeri?nde Bi?r Araştırma(Selçuk Üniversitesi, 2007) Kesen, Nur Feyzal; Deniz, M. Engin; Durmuşoğlu, NeslihanBu araştırmanın amacı, yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin, saldırganlık ve öfke düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi, ergenlerin yaş ve yurtta kalma süreleri ile öfke ve saldırganlık düzeyi arasında ilişki olup olmadığının incelenmesidir. Araştırmanın evreni Konya ilinde bulunan erkek ve kız yetiştirme yurdunda kalan 2828 sayılı yasa ile korunma ve bakım altında bulunan ergenlerden oluşmuştur. Araştırma örneklemine toplam 201 ergen dahil edilmiştir. Ergenlerin yaş ortalamaları 15.20 dur. Araştırma sonuçlarına göre; ergenlerin sürekli öfke ve öfke tarzı alt boyutları ile saldırganlık alt boyutları arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Yetiştirme yurdunda yaşayan ergenlerin yaşları ile “genel saldırganlık” ve alt boyutlarından, atak, dolaylı, sinirli ve negatif saldırganlıklar arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ergenlerin yaşları ile sürekli öfke düzeyleri ve öfke dışa alt boyutları arasında da anlamlı düzeyde ilişki bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen diğer bir sonuç ise, ergenlerin yurtta kalma süreleri arttıkça saldırganlık ve öfke düzeyleri de artmaktadır.Öğe Üniversite Öğrencilerinin Aile Aidiyeti ve Özgeci Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Konya İli Örneği(Selçuk Üniversitesi, 2020) Özdemir, Sezen Gizem; Kesen, Nur Feyzal; Daşbaş, SerapBu araştırmada, üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ve özgeci davranışlarına çeşitli değişkenlerin etkisinin incelenmesi ve aile aidiyetiyle özgeci davranışları arasındaki ilişkinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Tarama modelindeki bu araştırma, Konya ilinde çeşitli üniversitelerde eğitimine devam etmekte olan ve gönüllü katılım sağlayan 987 üniversite öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Veriler Katılımcı Bilgi Formu, Aile Aidiyeti Ölçeği ve Özgecilik Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS Statistic 20 programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygun olduğu görülmüş ve Independent-Samples T Testi, One-Way ANOVA testleri ve Pearson Kolerasyon testleri yapılmıştır. Üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ile özgeci davranışlar arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, aileyle düzenli zaman geçirme sıklığı, ailelerinde yaşanan problemlerde katılımcıların takındıkları tutumları, aile-akraba ilişkileri, yardım isteyebilecekleri arkadaş sayıları, yaşamlarının çoğunda hissettikleri duyguları, ailelerinin duygularını anlama durumu, ailelerinin yanında ağlayabilme durumu ve ailelerinin kendilerini başkalarıyla kıyaslama durumu bağımsız değişkenleri ile aile aidiyeti ve özgeci davranışları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Örneğin, aile aidiyeti yüksek olan öğrenciler, aileleri tarafından kıyaslanmadığını ve ailelerinin yanında ağlayabildiklerini belirtmiştir. 7 ve üstü sayıda arkadaşından yardım isteyebileceğini belirten öğrenciler daha yardımseverdir. Ailede yaşanan probleme uyumlu tutumda bulunan öğrencilerin aidiyeti ve sorumluluk davranışları yüksektir.Öğe Yetiştirme yurtlarında kalan çocukların kuruluşa geliş nedenlerinin incelenmesi(2012) Kesen, Nur Feyzal; Karakaş, Özlem; Deniz, M. EnginBu araştırma 1996-2004 yılları arasında Türkiye’deki 109 yetiştirme yurdunda yaşayan çocukların yetiştirme yurduna birincil geliş nedenlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yetiştirme yurduna geliş nedenlerine baktığımız zaman; anne-baba boşanması (n4540; %17.1), ebeveynin terki (n2216; %8.3), ebeveynin ölümü (n12353; %46.6), ekonomik yetersizlik (n3716; %14), enseste maruz kalma (n174; %0.66), cinsel istismar (n309; %1.16), fiziksel ve duygusal istismar (n938; %3.55), zorla evlendirilmek (n36; %0.13), diğer nedenlerden (ebeveynin biri ya da her ikisinin özürlü olması, cezaevinde olmaları, deprem gibi doğal afetler, töre vs...) (n2209; %8.33) olmak üzere toplam 26491 çocuk olduğu görülmektedir. Boşanma, terk edilme, ekonomik yetersizlik, ebeveyn ölümü nedeniyle yetiştirme yurduna gelen erkek çocukların sayısı, kız çocukların sayısından fazladır. Fiziksel, cinsel, duygusal istismar, ensest, zorla evlendirme nedeniyle yetiştirme yurduna gelen kız çocuklarının sayısı, erkek çocukların sayısında fazladır. Yıllara göre bakıldığında, her geçen yıl yetiştirme yurduna gelen çocuk sayısında artış görülmektedir.
