Yazar "Kurtman, Fikret" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Karaköy (Gündoğmuş-Antalya) Taşkent-Hadim (Konya) Arasının Morfotektonik Özellikleri
    (2001) Turan, Ahmet; Kurtman, Fikret; Seymen, İhsan
    Orta Toroslar silsilesi üzerindeki Karaköy (Gündoğmuş)-Taşkent-Hadim bölgesi, Orta Alpin orojenik hareketlerine bağlı olarak oluşmuş kıvrımlı-kırıklı-naplı sıradağlar üzerindedir. Bölge genellikle tektonik hatlara, kısmen de litolojiye bağlı olarak çoğunlukla KB-GD uzanımlı yükselimler ve bu yükselimlere kısmen paralel, kısmen de açılı olarak gelişmiş vadilerle oldukça engebeli bir morfoloji arz eder. Bölgede Geç Paleozoyik-Erken Senozoyik aralığında teşekkül etmiş olan ve büyük bir ekseriyetle tabakalı kayalardan, daha az oranda da ofiyolitli melanj ve epimetamofitlerden yapılı kaya birimleri yüzeyler. Alpin devinimler neticesinde gelişen kıvrım ve kırıklara bağlı olarak oluşan boyunlar ve vadilerle parçalanmış belli başlı yükselimler, çoğunlukla senklinal doruklar şeklindedir. Bölgedeki bazı yükselimler de antiklinal doruklar halinde izlenir. Yükselimlerin bir bölümü ise normal çekim faylarıyla veya nap dilimlerinin üst üste katlanmasıyla oluşmuş kabartılardır. Mevcut formasyonlardan çoğu, karbonatlı kayalardan yapılı olduğundan, yörede yaygın biçimde yaşlı-eski karst oluşuklarına rastlanılır. Kırık tektoniğine bağlı olarak gelişen fay ve çatlaklar, karstlaşmayı arttırıcı bir etken olduğundan özellikle Permiyen, Triyas, Jura ve Kretase yaşlı kireçtaşları içinde lapya, dolin-düden ve uvalalara sık rastlanır. Ayrıca yer altı karst şekillerinden in ve mağaralar da bölgede yaygındır. Dolin çukurları, bazen birkaç metre derinliğinde su ile dolarak dolin gölleri oluşturmuşlardır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Toroslar’da Hadim bölgesinin paleotektonik dönem jeolojik evrimi
    (Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2007) Turan, Ahmet; Kurtman, Fikret; Seymen, İhsan
    Orta Toros kuşağı içerisindeki Hadim bölgesinde, otokton Geyikdağı ile allokton Bozkır, Bolkardağı ve Aladağ birlikleri kapsamındaki Hadim napları yüzeylemektedir. Bu tektonik dilimlerden her biri, çok farklı paleocoğrafik ortamları karakterize eden stratigrafik istifleri kapsar. Erken-Orta Kambriyen’de Hadim yöresi, dolomit-dolomitik kireçtaşı-biyoklastik kireçtaşı yapılışlı karbonatların çökeldiği sığ bir denizle kaplıdır. Bölge Geç Kambriyen-Ordovisiyen sürecinde, konodontlu ve graptolitli pelitik sedimentler içeren, denizel kırıntılıların çökeldiği bir havza konumundadır. Hadim bölgesinde Geç Ordovisiyen-Erken Devoniyen yaşlı kayalar yüzlek vermez. Geç Devoniyen-Karbonifer döneminde bol fosilli, karbonat ara katkılı kırıntılı birimlerin çökeldiği sığ denizel ortam şartları gözlenmektedir. Permiyen’de resifal, lagüner sığ karbonat şelfi durumunu koruyan yörede, Erken Triyas stromatolitli-oolitli sığ karbonatlar ile başlar ve üste doğru killi kireçtaşı-marn-şeyl fasiyeslerine geçilir. Kuzey bölümde olasılıkla Erken-Orta Triyas’da kumlu-çamurlu metaolistostromal bir topluluk gelişmişken; bölgenin güney bölümünde Orta Triyas’da kumlu, killi, karbonatlı litofasiyeslerin biribirleriyle ardalandığı tipik fliş istifleri şekillenmiştir. Bu fliş döneminin ardından Erken Kimmeriyen orojenik fazı ile kıvrımlanıp yükselen bölgede, Liyas-Dogger karasal-yarı karasal molasik kırıntılı çökellerle; Malm-Erken Kretase ise sığ ve duraylı şelf karbonatları ile temsil edilir. Geç Kretase’de duraysızlaşmaya başlayan sözkonusu karbonat platformunda Senoniyen’de çörtlü ve killi karbonatlar ile kırıntılı ardalanmasından oluşan pelajik ritmik serilerin gelişimi izlenir. Bölgede Geç Senoniyen- Erken Paleosen sürecinde oluşmuş farklı bir jeolojik topluluk ise, dalma-batma zonlarına özgü ofiyolitik melanjdır. Paleotektonik dönemde evrimini en son tamamlamış olan stratigrafik ünite Lütesiyen kayalarıdır. Lütesiyen birimleri altta bol mikrofosilli resifal karbonatlarla başlar. Daha sonra pelajik nitelikli kumlu-çamurlu kırıntılılardan yapılı fliş fasiyesine geçen Lütesiyen istifleri, en üstte vahşi fliş fasiyesi ile son bulur. Üst Lütesiyen-Oligosen birimleri inceleme alanında görülmez. Bu süreç bölgede kıvrılma-yükselme-naplaşma-aşınım dönemidir. Geç Eosen-Oligosen sürecinde allokton topluluklar (Bozkır, Bolkardağı ve Aladağ birlikleri) kuzeyden güneye doğru devinerek önce göreceli otoktona (Geyikdağı Birliği), daha sonra da alloktonlar bir birleri üzerine bindirmişlerdir.