Yazar "Nohutcu, Rahime M." seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Basic-fibroblast growth factor (b-FGF) ve dexamethasone (Dex)'un pre-osteoblastların (MC3T3-E1) proliferasyonu, total protein miktarı ve hücre morfolojisi üzerine etkisi(2005) Hakkı, Sema S.; Nohutcu, Rahime M.Amaç: Kemik sement ve periodontal ligament dahil periodontal dokuların gelişimi ve rejenerasyonu için uygun hücre-hücre ve hücre-matriks etkileşimleri gereklidir. Büyüme ve farklılaşma faktörleri, periodontal rejenerasyonda önemli olan olay ve etkileşimleri düzenlemektedir. basic-Fibroblast Growth Factor (b-FGF) ve/veya Dexamethasone (Dex)'un osteoprogenitor hücrelerin (MC3T3-E1) davranışlarının düzenlenmesindeki etkisinin incelenmesi için, hücreler farklı konsantrasyonlarda b-FGF ile muamele edildi. Gereç ve Yöntem: Proliferasyon deneylerinin sonucuna göre uygun konsantrasyon 0.3 ng/ml olarak seçildi. Hücreler Dex ve /veya b-FGF ile muamele edilerek, 3, 7 ve 10. günlerde proliferasyonları, total protein miktarları, 3. günde ise hücre morfolojileri açısından değerlendirildi. Bulgular ve Sonuç: b-FGF, hücrelerin proliferasyonu ve protein miktarını belirgin şekilde artırdı. Dex ile muamele edilen hücrelerin morfolojisinde bir değişiklik izlenmezken, b-FGF uygulanan hücrelerin, iğsi fibroblast-benzeri hücrelere dönüştüğü izlendi. Sonuçlar, b-FGF ve Dex'in MC3T3-E1 hücrelerinin davranışlarını ve morfolojisini düzenleyebileceğim, böylece mineralize dokuların şekillenmesini ve rejenerasyonunu etkileyebileceğini göstermektedir.Öğe Basic-fibroblast growth factor ve dexamethasone'un periodontal ligament hücrelerinin proliferasyonu, protein miktarı ve tip I kollajen mRNA ekspresyonu üzerine etkisi(2004) Hakkı, Sema S.; Hakkı, Erdoğan E.; Akkaya, Mahinur S.; Nohutcu, Rahime M.Amaç: Periodontal hastalıkların tedavisinde temel amaç, periodontal ataçmanın mineralize ve yumuşak doku bileşenlerinin rejenerasyonudur. Periodontal Ligamentin (PDL), ideal rejenerasyondan primer olarak sorumlu hücre grubunu içerdiği, yeni sement ve yeni kemik formasyonunu sağlayabilecek kapasitesi olduğu gösterilmiştir. PDL, sementoblast ve/veya osteoblasta farklılaşabilen, heterojen bir hücre popülasyonuna sahiptir. Son zamanlarda PDL'nin karak-terizasyonu ile ilgili çalışmalar, bu hücrelerin osteo-blast benzeri özelliklerinin belirlenmesi ve periodontal ligamentde osteoblastik hücre popülasyonunu uyarabilecek büyüme faktörlerinin tespit edilmesi yönünde yoğunlaşmıştır. Polipeptid büyüme ve farklılaşma faktörleri, yara iyileşmesi sürecinin düzenlenmesi ve uyarılmasında önemli rol oynayan biyolojik yönlendiricilerdir. Bu çalışmanın amacı, basic-Fibroblast Growth Factor (b-FGF) ve Dexamethasone (Dex) gibi biyolojik faktörlerin, PDL hücrelerinin fonksiyonlarına ve tip I kollajen mRNA ekspresyonlarına etkilerinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntemler: PDL hücreleri ortodontik nedenlerle çekilen premolar dişlerden elde edildi. İlk aşamada PDL hücrelerine farklı konsantrasyonlarda b-FGF ( 0.1, 1, 10 ve 50 ng/ml) uygulanarak etkin konsantrasyon saptandı. Takiben, PDL hücreleri, b-FGF (1 ng/ml), Dex (10-7 M) ve bu faktörlerin kombinasyonu ile muamele edildi. PDL hücrelerinin proliferas-yonu hemositometre ile ve total protein miktarı Lowry metodu ile 0, 3, 7, 10 ve 15. günlerde değerlendirildi. Hücrelerin mitotik aktivitelerinin tayini 3H thymi-dine kullanılarak 24. saatte gerçekleştirildi. Tüm gruplardan 0, 3 ve 7. günlerde total RNA izole edilerek, 'Reverse Transcriptase-Polymerase Chain Reaction (RT-PCR)' tekniği ile tip I kollajen mRNA ekspresyonları belirlendi. Bulgular: PDL hücreleri için b-FGF'nin etkin konsantrasyonunun 1 ng/ml olduğu belirlendi. Üçüncü günde gruplar arasında anlamlı bir fark izlenmezken, b-FGF'nin, hücrelerin proliferasyonunu 10. ve 15. günlerde diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı şekilde artırdığı gözlendi (p0.001). b-FGF'nin diğer gruplarla kıyaslandığında tüm zaman periyotlarında PDL hücrelerinin total protein miktarını artırdığı ancak bu artışın 3. ve 15. günlerde istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi (p0.001). Dex'in tek başına hem proliferasyonu hem de protein miktarını anlamlı şekilde inhîbe ettiği gözlendi, b-FGF'nin PDL hücrelerinin mitotik aktivitesini 24. saatte diğer gruplarla kıyaslandığında anlamlı şekilde artırdığı saptandı. İnsan PDL hücrelerin, tip I kollajen mRNA ekspresyonunun, 3. günde b-FGF ve Dexb-FGF ile muamele edilen gruplarda, kontrol grubu ile kıyaslandığında azaldığı, 7. günde ise b-FGF'nin kontrol grubundakine benzer şekilde tip I kollajen mRNA ekspresyonu sergilediği tespit edildi. Tek başına Dex ile muamele edilen grupta ise kontrol grubu ile kıyaslandığında hem 3. günde, hem de 7. günde tip I kollajen mRNA ekspresyonunun çok az miktarda inhibe olduğu gözlendi. Sonuç: b-FGF ve/veya Dex'in PDL hücrelerinin aktivitesini farklı bir şekilde etkileyebildiğini ve b-FGF'nin periodontal rejenerasyon sürecinde hücrelerin biyolojik aktivitesini artırabileceğini düşündürmektedir. Ancak, bu faktörlerin PDL hücrelerine olan etki mekanizmasının açıklığa kavuşmasına yönelik daha fazla araştırma gerekmektedir.Öğe Bone Morphogenetic Protein-7 Enhances Cementoblast Function In Vitro(Wiley, 2010) Hakkı, Sema S.; Foster, Brian L.; Nagatomo, Kanako J.; Bozkurt, S. Buket; Hakkı, Erdoğan E.; Somerman, Martha J.; Nohutcu, Rahime M.Background: Bone morphogenetic protein (BMP)-7 is a potent bone-inducing factor and was shown to promote periodontal regeneration in vivo and in vitro; however, to our knowledge, the specific effect of BMP-7 on cementoblasts has not been defined. We aimed to investigate the effects of BMP-7 on cementoblasts, which are cells responsible for tooth root-cementum formation. We hypothesized that BMP-7 would regulate mineralized tissue-associated genes in cementoblasts and influence the expression profile of genes associated with cementoblast extracellular matrix (ECM) and cell adhesion molecules (CAMs). Methods: A murine immortalized cementoblast cell line (OCCM.30) was cultured with and without 50 ng/ml BMP-7. After 72 hours, total RNA was isolated, and mRNA levels for bone/cementum markers, including bone sialoprotein (BSP), osteocalcin (OCN), osteopontin (OPN), and runt-related transcription factor-2 (Runx2), were investigated by real-time quantitative reverse transcription-polymerase chain reaction (Q-PCR). In vitro mineral nodule formation was assayed on day 8 using von Kossa staining. A pathway-specific gene-expression array was used to determine BMP-7-responsive ECM and CAM genes in cementoblasts. Results: Mineralized tissue markers were strongly regulated by BMP-7, with an almost three-fold increase in BSP and OCN transcripts and significant increases in OPN and Runx2 mRNA expressions. BMP-7 treatment markedly stimulated cementoblast-mediated biomineralization in vitro compared to untreated cells at day 8. BMP-7 treatment altered the OCCM.30 expression profile for ECM and CAM functional gene groups. BMP-7 tended to increase the expression of collagens and matrix metalloproteinases (MMPs), mildly decreased tissue inhibitors of MMPs (TIMPs), and had mixed regulatory effects on integrins. Using Q-PCR, selected array results were confirmed, including a significant BMP-7-induced increase in MMP-3 and a decrease in TIMP-2 mRNA expression. Conclusion: These results support the promising applications of BMP-7 in therapies aimed at regenerating periodontal tissues lost as a consequence of disease.
