Yazar "Olcay, Keziban" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Borik Asitin Kök Dentin Üzerine Etkisi Mineral İçeriği ve Bağ Dayanımı AH-Plus: SEM-EDX Çalışması
    (2016) Akman, Melek; Belli, Sema; Olcay, Keziban; Özçopur, Betül
    Ammaaçç
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endodontik sebeplerle çekilmiş dişlerin mineral içeriğinin SEM-EDX yöntemi ile incelenmesi
    (Selçuk Üniversitesi, 2016) Olcay, Keziban; Ataoğlu, Hanife; Belli, Sema
    Amaç: Bu araştırmanın amacı; endodontik tedavi sonrasında diş dokularının mineral içeriğinde meydana gelen değişikliklerin, dişin farklı bölgelerinde Taramalı Elektron Mikroskobu-Enerji Dağılımlı X Işını Analizi (SEM-EDX) yöntemi kullanılarak incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada başarısız olmuş kanal tedavili dişler arasından çekim endikasyonu konulan, 20 adet tek köklü insan daimi dişi ve 20 adet kök kanal tedavisi görmemiş, ortodontik veya periodontal nedenlerle çekilmiş, çürüksüz, restorasyonsuz, sağlam tek köklü insan daimi dişi olmak üzere toplam 40 adet diş kullanılmıştır. Dişler kanal tedavisi sonrasında yapılarındaki mineral miktarında olası değişikliklerin endodontik tedavide başarısızlık ile ilişkisinin araştırılması amacıyla SEM-EDX analizine gönderilmek üzere %10’luk formalin solüsyonunda bekletildi. SEM-EDX analizi sırasında, her dişin bir yarısı, apikal, orta ve koronal olmak üzere standardize edilmiş 3 ayrı noktadan, elementel içerik ve elementel dağılım açısından 300 büyütme altında analiz edildi. Dişin diğer yarısı ölçüm amacıyla kullanılmadı. Bu analiz sırasında, oksijen, karbon, kalsiyum, fosfor, magnezyum, sodyum, sülfür, çinko, alüminyum, klor ve Ca/P ile ilgili veriler değerlendirildi. SEM-EDX ile elde edilen verilerin istatistiksel analizi ise tek yönlü varyans analizi ile yapıldı. Bulgular: SEM-EDX analizinin sonuçlarına göre kök kanal tedavisi olan dişler ve kontrol grubu arasında karbon, kalsiyum, fosfor, alüminyum ve klor ile ilgili anlamlı fark bulunmuştur (p<0,01). İki grup arasında oksijen, magnezyum, sodyum, sülfür, çinko ve Ca/P miktarı ile ilgili anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Apikal, orta ve koronal bölgeler açısından hiçbir grupta anlamlı bir farklılık yoktur (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada, kök kanal tedavisi sonrasında, dişin farklı bölgelerinde bir fark gözlenmezken, diş dokusunda karbon, kalsiyum, fosfor, alüminyum ve klor mineralleri açısından anlamlı farklılıklar olduğu sonucuna varılmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Endodontik tedavi görmüş çekim endikasyonu olan dişlerde dikey kök kırığı görülme sıklığı: İleriye dönük bir çalışma
    (2017) Olcay, Keziban; Ataoğlu, Hanife; Bellı, Sema
    Amaç: Dikey kök kırığı (VRF), ilgili dişin çekimini gerektiren, endodontik tedavinin komplikasyonlarından biridir. Bu ileriye dönük çalışmanın amacı, çekim endikasyonu bulunan endodontik tedavi görmüş dişler değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 1 yıllık bir süre boyunca 241 diş gözlendi. Tüm vakalar çekim endikasyonu bulunan endodontik tedavi görmüş dişler arasından seçildi. Hasta ve ilgili diş ile ilgili klinik belirtiler, işaretler ve bilgiler kaydedildi. Bulgular: 241 vaka arasında toplam 17 (%7,02) VRF vakası gözlendi. VRF, en sık alt çene birinci büyük azı dişlerin mesial köklerinde (% 23,5) meydana gelmiş ve bu dişlerin en sık çekilen dişler olduğu bulunmuştur (%35,2). Üst çene birinci büyük azı dişlerde VRF görülme sıklığı % 23,5; takiben, üst çene birinci ve ikinci küçük azı dişler aynı oranla (% 11,7), en sık kırılan dişler olmuştur. Kırıklar ağırlıklı olarak bukko-lingual idi ve kadın hastalarda daha sıktı (% 58,8). Ortalama hasta yaşı 36 idi ve VRF oluşana dek geçen ortalama sure 45 ay idi. VRF görülen dişlerin çoğunda kompozit onarım (% 41,1) vardı. Dişlerin % 23,5'inde post restorasyon vardı ve bu postlu dişlerin % 75'inde tam kron vardı. VRF alt çenedeki dişlerde ve üst çenedeki dişlerde benzer frekansta bulundu (p0,05). Sonuç: Endodontik tedaviden ortalama 45 ay sonra, alt çene birinci büyük azı dişler VRF nedeniyle sıklıkla çekime daha yatkın bulundu. Kırık gelişiminin olası nedenlerini ve kanıtlarını belirlemek için daha ileri araştırmalar gereklidir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    POLYTETRAFLUOROETYLENE TAPE AS TEMPORARY RESTORATIVE MATERIAL: A FLUID FILTRATION STUDY
    (ISTANBUL UNIV PRESS, ISTANBUL UNIV RECTORATE, 2015) Olcay, Keziban; SteIer, Liviu; ErdoGan, Hilal; Belli, Sema
    Purpose: The purpose of this study was to compare the sealing ability of temporary restorative materials at 24 hrs and 1 week. Materials and Methods: Endodontic access cavities were prepared in 56 extracted lower incisor-teeth and divided into 5 groups (n=10). Standard 5 mm deep access preparations were completed and root canals were prepared to size ISO # 30 file. The access cavities were restored as follows: Group 1: temporary restorative material (Ceivitron); Group 2: glass ionomer cement (Fuji II); Group 3: zinc oxide-eugenol cement (IRM); Group 4: zinc phosphate cement (Adhesor); Group 5: polytetrafluoroetylene tape (PTFE). The quality of the coronal sealing of each specimen was measured (24 hrs and 1 week) using fluid transport model. The data was analysed with repeated measurements of ANO VA, Tukey, Paired samples T-Tests. Results: A significant difference was found among the groups at all time-periods (p<0.05). At 24 hrs, PTFE showed similar leakage with Ceivitron, IRM, and Fuji II but it showed higher leakage than Adhesor. At 1 week, Ceivitron showed higher leakage than PTFE, meanwhile PTFE showed similar leakage with IRM, Fuji II, and Adhesor (p>0.05). Sealing ability of IRM and PTFE groups significantly increased by time (p<0.05 and p<0.001 respectively). Conclusion: Within the limitations of this study, PTFE showed an acceptable short-term sealing capability when compared to the other commonly used temporary restorative materials at 1 week measurements.