Yazar "Togan, İnci" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 8 / 8
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evolutionary relationship among three native and two crossbreed sheep breeds of Turkey: preliminary results
    (ECOLE NATIONALE VETERINAIRE TOULOUSE, 2005) Soysal, M. İhsan; Koban, Evren; Özkan, Emel; Altunok, Vahdettin; Bulut, Zafer; Nizamlıoğlu, Mehmet; Togan, İnci
    The Turkish native sheep breeds, possibly being the neighbours of the earliest domesticated sheep populations, might be harbouring important genetic characteristics to be employed in the future for the improvement of sheep breeds. In order to design a conservation strategy, their genetic diversities must be determined. In the present study, based on three microsatellite loci, the genetic diversity of the Kivircik, Awassi, Akkaraman breeds (native) of Turkey as well as two of their crossbreeds Turkgeldi and Konya Merino were studied comparatively. It was observed that their heterozygoties are all high (0.6673-0.7822) compared to previously studied breeds, as expected for populations close to the center of domestication. Neighbour Joining (NJ) tree based on allele sharing distances indicated that the inertia of the breeds are not high. Yet, the genetic differentiations between the breeds based on pairwise F-ST (inbreeding coefficient) values are all significant. Furthermore, the three microsatellite loci could distinguish three groups of native breeds and their crossbreeds; 11) Awassi, 2) Kivircik-Turkgeldi and 3) Akkaraman-Konya Merino.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Genetic evidence for the distinctness of Kangal dogs
    (NATL VETERINARY RESEARCH INST, 2005) Altunok, Vahdettin; Koban, Evren; Chikhi, L.; Schaffer, A.; Pedersen, N. C.; Nizamlıoğlu, Mehmet; Togan, İnci
    The genetic diversity of Kangal dogs (n=23) was analysed using 100 canine microsatellites, and the results were compared to Central Anatolian feral dogs (n=51), Akbash dogs (n=6), and Turkish greyhounds (TG, n=3). The Kangal, Akbash, Turkish greyhound and feral dogs were found to be significantly different from each other by F-ST measure. Factorial Correspondence Analysis (FCA), which evaluated the span of genotypic variation between individual dogs, yielded 4 distinct groups of the animals. Group I was composed of 12 pure Kangal dogs (Kangal I) without the Kangal looking hybrids of Kangals and feral dogs. Group II contained the remaining 11 Kangal dogs (Kangal II), 1 Turkish greyhound, and all feral dogs except for one. Group III was comprised of the remaining 2 Turkish greyhounds, while Group IV consisted of all of the Akbash dogs. Kangal I, Akbash and Turkish greyhound groups were scattered in different parts of the three-dimensional FCA plot. We conclude that Kangal dogs are genetically distinct and hence they deserve to be identified as a breed. Furthermore, it has been observed that microsatellites can be employed in the conservation efforts of Kangals.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hasmer, Hasak ve Alman Si?yah Baş Koyun Irklarının Geneti?k Yapılarının Mi?krosatellit Markerlarla I?ncelenmesi?
    (Selçuk Üniversitesi, 2004) Bulut, Zafer; Nizamlıoğlu, Mehmet; Togan, İnci
    Bu çalışmada, 1 sal (Alman Siyah Baş) ve 2 melez (Hasmer ve Hasak) olmak üzere 3 farklı koyun ırkı arasındaki genetik farklılıkbenzerlik araştırılmışhr Bu amaçla, moleküler markarlardan 3 adet mikrosalellin markeri (OarFC820, OarJMP29 ve OarJMP58) kullanılmıştır Irklar arası genetik çeşitliliğin oldukça yüksek olduğu ve FST değerlerinin istatistiki olarak önemli (P<0.001) olduğu belirlenmiştir. Hasmer ve Hasak iklan için hesaplanan FST değerinin istatistik olarak önemsiz (P>0.05) ol duğu ve bu ik iran genetik olarak birbirlerinden farklı olmadıkları gözlemlenmiştir. Bütün populasyonlarda ink içi Fis değerlen önemsiz (P>0.05) olarak bulunmuş ve Hardy-Weinberg dengesinden sapmanın olmadığı gözlenmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    KONYA HAYVANCILIK MERKEZ ARAŞTIRMA ENSTİTÜSÜ’NDEKİ YERLİ VE MELEZ KOYUN IRKLARINDA BİYOKİMYASAL POLİMORFİZM İLE BAZI VERİM ÖZELLİKLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN ARAŞTIRILMASI
    (Selçuk Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi, 2008) Togan, İnci; Düzgün, Hüseyin
    ÖZET: Çalışmada yerli ve melez koyunların genetik yapılarını belirlemek amacıyla 3 farklı enzim lokusu; karbonik anhidraz 1 (CA1), superoksit dismutaz (SOD) ve esteraz D (EsD) nişasta jel elektroforezi ile incelendi. Araştırmada ‘’Konya Hayvancılık Merkez Araştırma Enstitüsü’’nden 375 adet yerli ve melez koyunun alyuvar enzimleri kullanıldı. Her enzim için literatür bilgilerine uygun tampon ve enzim aktivite boyaması için kimyasallar kullanıldı. Gözlenen izoenzim bantları analiz edildi. Ca1, Sod ve EsD enzim lokusları yönünden, yerli ve melez koyunlarda varyasyon görülmedi. Yerli ve melez koyunların aynı bantlara sahip ve hepsinin homozigot olduğu görüldü. Bu çalışma ile yerli ve melez koyunların çalışılan 3 enzim sistemi yönünden monomorfik olduğu, ayrıca araştırılan lokuslar yönünden melez koyunların yerli koyun ırklarına göre bir farklılık göstermediği sonucuna varılmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Konya hayvancılık merkez araştırma enstitüsü'ndeki yerli ve melez koyun ırklarında biyokimyasal polimorfizm ile bazı verim özellikleri arasındaki ilişkilerin araştırılması
    (2008) Nizamlıoğlu, Mehmet; Altunok, Vahdettin; Togan, İnci; Kurtoğlu, Firuze; Bulut, Zafer; Düzgün, Hüseyin
    Çalışmada yerli ve melez koyunların genetik yapılarını belirlemek amacıyla 3 farklı enzim lokusu; karbonik anhidraz 1 (CA1), superoksit dismutaz (SOD) ve esteraz D (EsD) nişasta jel elektroforezi ile incelendi. Araştırmada ‘’Konya Hayvancılık Merkez Araştırma Enstitüsü’’nden 375 adet yerli ve melez koyunun alyuvar enzimleri kullanıldı. Her enzim için literatür bilgilerine uygun tampon ve enzim aktivite boyaması için kimyasallar kullanıldı. Gözlenen izoenzim bantları analiz edildi. Ca1, Sod ve EsD enzim lokusları yönünden, yerli ve melez koyunlarda varyasyon görülmedi. Yerli ve melez koyunların aynı bantlara sahip ve hepsinin homozigot olduğu görüldü. Bu çalışma ile yerli ve melez koyunların çalışılan 3 enzim sistemi yönünden monomorfik olduğu, ayrıca araştırılan lokuslar yönünden melez koyunların yerli koyun ırklarına göre bir farklılık göstermediği sonucuna varılmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Red blood cell enzyme biochemical polymorphism in Anatolian shepherd dog
    (ECOLE NATIONAL VET TOULOUSE, 1999) Altunok, Vahdettin; Nizamlıoğlu, Mehmet; Ergüven, A.; Togan, İnci
    Anatolian shepherd dog (Asd), probably the descendants of the large hunting dogs of Mesopotamia, has been the most preferred dog in Anatolia as a guard dog of flocks. Furthermore, because of their high endurance of extreme of heat and cold, recently they started to be employed in African countries and in Australia. To help the conservation and management strategies to be establihed for this highly valuable gene pool, genotypes of 108 Asd individuals, belonging to four breeding farms and to local people in a region from Central Anatolia (altogether five populations), were determined by using horizontal starch gel electrophoresis based on ESD, PGD, CAI, GOT and SOD enzyme systems. Bands observed on starch gels for Asd were compared with those obtained from 21 other individuals belonging to 7 other well-known breeds. In the present study, CA(1) bands could be clearly seen perhaps for the first time in dogs. Number of the bands and their directions of mobilities for each system (ESD, PGD, GOT, SOD) were identical to those given in the literature. Furthermore, there were no mobility differences between the bands of Asd and other dogs, indicating the absence of private alleles in the Asd based on the systems studied. All systems were monomorphic except SOD. Also, low or null variability observed in these systems is also consistent with those of the previous results. Polymorphism observed in SOD was used to calculate the heterozygosity levels of the populations. Individuals from only one of the farms, the earliest farm established, did not exhibit any polymorphism. May the inferior morphometric characteristics of this population observed by previous researchers can be attributed to the lowest heterozygosity level of this population.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Y-Chromosome Polymorphisms in 12 Native, Karagül, Karacabey Merino Breeds from Turkey and Anatolian Mouflon (Ovis gmelinii anatolica)
    (2018) Parmaksız, Arif; Oymak, Ahmet; Yüncü, Eren; Demirci, Sevgin; Baştanlar, Evren Koban; Ünal, Emel Özkan; Togan, İnci
    In this study, 182 male animals from 12 native sheep breeds, as well as Karacabey Merino and Karagül breeds of Anatolia, wild sheep AnatolianMouflon (Ovis gmelinii anatolica) were used as the study material. Based on SRY and SRYM18 regions on the Y-chromosome, haplotypes of thepopulations were analyzed using DNA sequence analyses. The SRY region, A-oY1 allele was observed in all of the individuals studied. On the other hand,four different alleles corresponding to four Y-chromosome haplotypes were detected at the SRYM18 microsatellite region. Among native Anatolianbreeds (n143), H6 haplotype (80.41%), H4 haplotype (9.09%), H8 haplotype (8.40%) and H12 haplotype (2.1%) were identified. H6 haplotype wasobserved in all 16 individuals of Ovis gmelinii anatolica. Pairwise FST values based on haplotype frequencies were calculated for domestic sheep, andthe highest FST value was observed between Karagül and Kıvırcık along with Karagül and Ovis gmelinii anatolica with pairwise FST value of 0.43202(P0.01). Y chromosome polymorphism of sheep from Turkey were examined comparatively with the accumulated data in the literature. Out of sevenhaplotypes (H4, H5, H6, H7, H8, H12, H19) observed in Europe and Asia, 4 haplotypes (H4, H6, H8 and H12) were observed in Anatolia. H12 was aprivate haplotype of Sakız, H6 seems to be the predominant haplotype of domestic sheep (79.51%) as well as being the only haplotype observed inOvis gmelini anatolica. H4 haplotype seemed to be associated with fat tailed sheep migrating to Turkey, entering from south east of Turkey, which maybe related with the arrival of nomadic Turks.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Yerli ve melez bazı koyun ırklarında biyokimyasal polimorfizm
    (2008) Bulut, Zafer; Nizamlıoğlu, Mehmet; Altunok, Vahdettin; Togan, İnci; Kurtoğlu, Firuze; Tekin, M. Emin; Ergin, Ali
    Çalışmada yerli ve melez koyunların genetik yapılarını belirlemek amacıyla glutamat okzalasetat transaminaz (GOT) ve fosfoglukonat dehidrojenaz (PGD) enzim lokusları nişasta jel elektroforezi ile incelendi. Araştırmada ‘’Konya Hayvancılık Merkez Araştırma Enstitüsü’’nden 250 adet yerli ve melez koyunun alyuvar enzimleri kullanıldı. Her enzim için literatür bilgilerine uygun tampon ve enzim aktivite boyaması için kimyasallar kullanıldı. Gözlenen izoenzim bantları analiz edildi. Got ve Pgd enzim lokusları yönünden, yerli ve melez koyunlarda varyasyon görülmedi. Yerli ve melez koyunların aynı bantlara sahip ve hepsinin homozigot olduğu görüldü. Bu çalışma ile yerli ve melez koyunların çalışılan 2 enzim sistemi yönünden monomorfik olduğu, ayrıca araştırılan lokuslar yönünden melez koyunların yerli koyun ırklarına göre bir farklılık göstermediği sonucuna varılmıştır.