Yazar "Turaçlar, Nesrin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ebelik ve hemşirelik öğrencilerinin genetik hastalık ve genetik danışmanlık bilgi durumları
    (2014) Turaçlar, Nesrin; Altuntuğ, Kamile; Ege, Emel
    Amaç: Çalışmanın amacı ebelik ve hemşirelik öğrencilerinin genetik hastalık ve genetik danışmanlık bilgi durumlarını incelemektir. Yöntem: Bu çalışma kesitsel bir çalışma olup, çalışma yeri Türkiyedeki üniversitelerin hemşirelik ve ebelik bölümleri bulunan sağlık yüksekokullarıdır. Örnek seçiminde küme örnekleme yönteminden yararlanılmıştır. Farklı yüksekokullardan gelen 418 anketin tümü çalışmaya katılmıştır. Verilerin değerlendirilmesi SPSS 10.0 programında yapılmıştır. Sayı ve yüzde dağılımları ve ki-kare analiz testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamasının 22,31,3, %48,3ü ebelik, %51,7sinin hemşirelik öğrencisi olduğu, %21,3ünün anne babalarının akraba olduğu saptanmıştır. Çalışmamızda öğrencilerin %56,5i genetik bilgilerinin yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. Öğrenciler, genetik konusundaki bilgileri üniversite eğitimleri sırasında aldıklarını ifade etmişlerdir (%97,1). Bu öğrencilerin %64,4ü genetik bilgilerini Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları dersinden öğrendiğini ve bunun da yetersiz olduğunu belirtmişlerdir. Sonuç: Genetik hastalıklar, önlem programları ve son günlerde önemi ve sayısı giderek artan genetik testleri ile ilgili bilgilerin ebelik ve hemşirelik bölümü dersleri içerisine konması, okullarda bu konuda konferans ve seminerlerin verilmesi önerilebilir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Effect of Aspartame on Acetylcholinesterase Activity in Some of Rat Tissues
    (2017) Polat, Fikriye; Dere, Egemen; Arı, Ferda; Turaçlar, Nesrin; Bingöl, Günsel; Aztopal, Nazlıhan
    In this study, the changes in acetylcholinesterase (AChE) activity in the liver, lungs, kidney and brain tissues were investigated in the rats administered aspartame intraperitoneally. Aspartame, a widely used artificial sweetener, was given to the rats at doses of 50, 100 and 200 mg/kg. Changes in enzyme activity were recorded at 12 and 24 h following the injection. The activities of AChE at 12 h for all doses were significantly higher in the liver and kidney but not in those of lung and brain. However, the activities in the liver and kidney at 24 h after treatment for 200 mg/kg were similar to that of control. Consequently, it was observed that aspartame caused increases in the activities of AChE in the liver and kidney during the first hours after treatment but lost its effect at later times.
  • Küçük Resim
    Öğe
    In Vitro Effectiveness of Alcohol Based Hand and Skin Disinfectants Against Various Microorganisms
    (2009) Özkalp, Birol; Aladağ, Mustafa Onur; Turaçlar, Nesrin; Duman, Rüstem
    In this study, in order to define how effective alcohol based hand and skin disinfectant is to which concentration against Staphilococcus aureus (ATCC 29213), Escherichia coli (ATCC 25922), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 23853), Candida albicans (ATCC 10231) strains used for Test microorganisms, final microorganisms was disinfectant into the different concentrations of the disinfectant to be tested by being prepared as 2-5×109 CFU/ml according to the McFarland 5 turbidity of test disinfectant. After disinfectants were activated with microorganisms at previously experimented 30 seconds; 1,5,15 and 30 minute periods, colony counts at 1 ml. Levels were performed by way of cast-cultural plaque metod. Consequently, it was determined that 100% concentration of alcohol based skin and hand disinfectant was effective against Staphilococcus aureus in 1 minute, while other test microorganisms were effective in 30 seconds.
  • Küçük Resim
    Öğe
    In Vitro Effectivenss of Acid & Alcohol Based Ground and Surface Disinfectants Against Various Microorganisms
    (2009) Özkalp, Birol; Turaçlar, Nesrin; Aladağ, Mustafa Onur
    In this study, in order to define how effective one alcohol based ground and surface disinfectant with three -acid characters is to which concentration against Staphylococcus aureus (ATCC 29213), Escherichia coli (ATCC 25922), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 23853), Candida albicans (ATCC 10231) strains used for Test Microorganisms, final microorganisms was disinfectant into the different concentrations of the disinfectant to be tested by being prepared as 2-5×109 CFU/ml. according to the McFarland 5 cloudiness of Test disinfectant. After disinfectants were activated with microorganisms at previously experimented 1.5, 15 and 30 minute-periods, colony counts at 1 ml. levels were performed by way of cast-cultural plaque method. Consequently, it was determined that 1% concentration of alcohol based ground and surface disinfectant influenced Staphylococcus aureus strain at the rate of 0.5% in 1 min., and other concentrations over 1% influenced other test microorganisms in 1 minute. It was also determined that 0.1% and over percent concentrations of the disinfectant containing peracetic acid were effective against Staphylococus aureus in 1 minute, while other test microorganisms were effective in 1 minute at 0.5% and over percent concentrations.
  • Küçük Resim
    Öğe
    An investigation of micronucleus induction by butylated hydroxytoluene in wistar rat bone marrow cells
    (2014) Polat, Fikriye; Bingöl, Günsel; Turaçlar, Nesrin
    Bu çalışma ile sentetik antioksidan ve yiyeceklerde katkı maddesi olarak kullanılan Bütil Hidroksitoluenin (BHT) rat kemik iliğinde mikronükleuslu polikromatik eritrositlerin sayılarında herhangi bir artışa neden olup olmadığı araştırıldı. Mısır yağında çözülen BHT, iki farklı zaman periyodu ve üç farklı dozda (125, 250, 500 mg/kg v.a.), 8-10 haftalık erkek ve dişi Wistar albino sıçanlara (n36) intraperitonal olarak verildi. BHT muamelesinden 12 ve 24 saat sonra kemik iliği örnekleri MNPCE sayısı için analiz edildi. Ayrıca, polikromatik eritrositlerin normokromatik eritrositlere oranı (PCE/NCE) değerlendirilerek BHT’nin kemik iliğindeki sitotoksik etkisine bakıldı. Bütün BHT dozları ve iki farklı zaman periyodunda MNPCE’lerin sayısında 1.9- 2.84 kat önemli artışlar bulundu. Diğer taraftan BHT, kemik iliği sitotoksisite belirteci olan PCE/NCE oranını kontrol grubuna kıyasla düşürdü. Sonuç olarak bu çalışmada BHT’nin rat kemik iliğinde MNPCE oluşumunu artırdığını ve bu artışın, uygulanan dozlar ve verilme şekliyle ilişkili olabileceğini düşünmekteyiz.