Yazar "Uygur, Ömer Faruk" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    Decreased Levels of G Protein-Coupled Estrogen Receptor in Bipolar Patients
    (Selçuk Üniversitesi, 2023 Ağustos) Hurşitoğlu, Onur; Belge Kurutaş, Ergül; Uygur, Ömer Faruk; Öztürk, Nurinnisa
    Objective: There is increasing evidence in the literature that estrogen and its receptors play an essential role in the etiopathogenesis of bipolar disorder due to gender differences in the course, severity, and peak periods of the disease. In this context, g protein-coupled estrogen receptor (GPER), defined in the reproductive system as well as the nervous system, endocrine system, and cardiovascular system, mediates the neurological benefits of estradiol; It is crucial to understand its role in this disease better. Method: This study aimed to compare serum GPER levels in euthymic bipolar disorder patients and healthy controls matched for age, sex, and body mass index. Results: In this study, we found decreased serum GPER levels in both genders separately and in total in the patient groups compared to the controls. Conclusion: Our results should be considered preliminary and should be repeated in more homogeneous groups with larger samples. In addition, we believe that further studies should be conducted on the therapeutic efficacy of G1 in depressive bipolar patients.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Prematür bebekleri̇n anneleri̇nde doğum sonrası depresyon sıklığı ve i̇li̇şki̇li̇ faktörler
    (Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2015) Uygur, Ömer Faruk; Annagür, Bilge Burçak
    Gereç ve Yöntem: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Kasım 2015-Ekim 2015 tarihleri arasında yatan prematür bebeklerin anneleri çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya katılmak isteyen katılımcılara ilk önce yapılandırılmış klinik görüşme ölçeği ve sosyo-demografik veri formu uygulandı. Sonrasında, Edinburgh Doğum Sonrası Depresyon Ölçeği, Durumluluk ve Süreklilik Kaygı Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği katılımcılar tarafından dolduruldu. Veriler SPSS 15 programı kullanılarak değerlendirildi. Değişkenler ortalama±standard sapma olarak verildi. Tüm parametrik verilerin, Kolmogorov–Smirnov testi ile normal dağılıma uygun olup olmadığına bakıldı. Katagorik verilerin karşılaştırması Chi-square ve Fisher Exact testi ile; parametrik veriler ise t testi ve Mann-Whitney U testi kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Prematür doğum yapan annelerin SCID-I taraması ile %20,8'inde (n=25) doğum sonrası depresyon olduğu saptandı. Doğum sonrası depresyonu olan anneler ile doğum sonrası depresyon olmayan anneler arasında sosyo-demografik veriler açısından anlamlı fark yoktu. Doğum sonrası depresyonu olan grupta istatistiksel olarak anlamlı şekilde planlanmamış gebelik, gebelik sürecinde herhangi bir tıbbi hastalık daha fazlaydı. Sosyal destek ise anlamlı olarak daha düşüktü. Psikiyatrik öykü açısından değerlendirildiğinde postpartum depresyonu olan grupta gebelik sürecinde depresyon, doğum sonrası depresyon öyküsü, gebelik süreci dışında depresyon öyküsü ve ailede psikiyatrik bozukluk öyküsü anlamlı olarak daha fazlaydı. Postpartum depresyonu olan annelerin bebeklerinde 5.dakika Apgar skorları istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşüktü. Edinburg Postpartum Depresyon Ölçeği (EPDS) ve Durumluluk Süreklilik Kaygı Ölçeği (STAI I ve STAI II) puanları doğum sonrası depresyonu olan grupta anlamlı olarak daha yüksek, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (MSPSS) puanları ise anlamlı olarak daha düşüktü. Sonuç: Doğum sonrası depresyon hem anne hemde bebek için birçok olumsuz sonuç oluşturur. Prematür bebeği olan annelerde postpartum depresyon oranı daha yüksekti. Postpartum depresyon için daha fazla riske sahip olan prematür doğum yapan annelerde doğum sonrası depresyonun bu faktörler ışığında önceden tespiti, önlenmesi veya tedavi edilmesi oldukça önemlidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Relationship Between Childhood Trauma with Defense Styles in Depression Patients
    (Selçuk Üniversitesi, 2022) Uygur, Ömer Faruk; Tuman, Taha Can; Hurşitoğlu, Onur
    Objective: We aimed to investigate the relationship between childhood trauma with defense styles in depression patients. Materials and Methods: Fifty-seven patients were diagnosed with a major depressive disorder for the first time, and 51 age-sex-matched healthy volunteers participated in this study. All participants completed the socio-demographic data form, Beck Depression Inventory (BDI), Defense Style Questionnaire-40 (DSQ-40), and Childhood Trauma Questionnaire (CTQ). We compared the defensive style and childhood trauma scores between the group diagnosed with major depressive disorder and the group of healthy volunteers. In addition, we divided the depression group into two groups (with and without childhood trauma) according to the CTQ and compared defensive styles and depression scores between these groups. Results: The mean age of the patients was 30.93 ± 8.43 years, and the mean age of the control group was 30.94 ± 7.05. Mature defense style scores were statistically significantly higher in the control group than in the depression group. Immature defense style scores and all sub-dimensions except dissociation scores were statistically significantly higher in the patient group. There was a significant positive correlation between BDI and CTQ (r = 0.56; p < 0.001), BDI and immature defense styles (r = 0.52; p < 0.001), and a negative significant correlation BDI with mature defense styles (r = -0.38; p < 0.001) in depression group. The BDI score (p < 0.001) and immature defense styles (p = 0.03) were statistically significantly higher, and the mature defense styles were substantially lower (p = 0.009) in the depression group with childhood trauma. Conclusions: Our study results showed a positive relationship between childhood trauma and immature defense styles and a negative association with mature defense styles in patients with depression.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The Relationship Between Type D Personality, Bedtime Procrastination and Sleep Quality
    (Selçuk Üniversitesi, 2024 Şubat) Uygur, Hilal; Demiröz, Dudu; Uygur, Ömer Faruk; Duman, Ayşe
    ABSTRACT Background/Aims: Bedtime procrastination (BP) is an unhealthy sleep behavior, but its relationship with Type D (distress) personality has never been examined. This study aimed to investigate the relationship between Type D Personality, BP, and Sleep Quality in university students. Methods: In this cross-sectional study, we applied the sociodemographic sleep data form, Type D personality scale (DS-14), Bedtime Procrastination Scale (BPS), Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) (subjective sleep quality and daytime dysfunction subscales), Insomnia Severity Index (ISI), and Epworth Sleepiness Scale (ESS). All participants were divided into two groups: Type D personality and non-Type D personality. Sleep variables and scales were compared between these two groups. Additionally, correlation analysis was performed between the scales and the subdimensions of Type D personality. Results: We completed our study with 209 university students (66%, n = 138 female and 34%, n=71 male). The mean age was 22.17 ± 4.33, and 51.2% of the participants had Type D personality. Sleep quality was poor and insomnia was more severe in participants with Type D personality. Participants with Type D personality had more delayed bedtime. Negative affectivity was associated with poor sleep quality, more severe insomnia and BP, but social inhibition was not associated with BP. Conclusion: Clinicians should consider the negative affectivity sub-dimension of Type D personality contributing to BP behavior among university students when planning interventions to reduce BP behavior