Yazar "Özbek, Oğuz" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Etnik işgücünün batı Avrupa’nın küresel kentlerindeki rolü: yeniden birleşim sürecinde (1990-1995) Berlin’deki Türk işgücü(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2004) Özbek, OğuzBu makale, üretim, mekan ve göç ilişkilerinin tanõmladõğõ kuramsal bir çerçeve içerisinde etnik işgücünün küresel kentlerdeki sektörel rolünü incelemektedir. Çalõşma, Türk işgücünün, Berlin deki kentsel-sektörel katõlõmõnõ çözümlemekte ve Batõ Avrupa küresel kentleri için genelleştirmektedir. Doğu ve Batõ Almanya nõn yeniden birleşiminin sonrasõndaki Berlin deki sektörel dönüşüm, yeni şekillenen küresel kent işlevleri ve etnik işgücünün belirginleşen iktisadi rolü, burada ana çözümleme alanlarõnõ oluşturmaktadõr. 1990 larõn başlarõnda, Berlin in işgücü piyasasõ içerisinde Türk işgücü katõlõmõ, iki alanda ele alõnmõştõr: mesleki nitelik ve iş statüsü.Öğe Kent merkezlerinin oluşumunda alansal gömülülük: Konya tarihi kent merkezi(2005) Ter, Ümmügülsüm; Özbek, OğuzKurumsala yaklaşım, sosyo-iktisadi ve sosyo-kültürel mekan oluşum süreçlerinin kavranmasında, zamansallığın ve mekansallığın önemini vurgulamaktadır. Bu bakımdan, kent merkezleri, kurumsalcılığın en önemli mekansal çözümleme alanları olarak değerlendirilebilir. Kurumsala bir çerçeve içinde bu merkezlerin gömülülüğü, zamana ve mekana bağımlı fiziki, sosyo-kültürel ve iktisadi etkenlerin karşılıklı etkileşimde bulunduğu bir yapıda oluşum gösterir. Konya tarihi kent merkezinin oluşumu, Türkiye'deki tarihi kentlere ve Konya'ya özgü belirli sosyo-mekansal kalıpların şekillendirdiği bir gelişim süreci içerisinde ele alınabilir. Bu açıdan, kurumsala teorik çerçeve içindeki bir mekansal-çözümleme, kurumsalcılığın deney alanı Konya tarihi kent merkezinin oluşum sürecinin açıklanmasında temel alınmaktadır.Öğe Organizational change in retail banking and changing spatial patterns of branch banking(Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 2005) Özbek, OğuzBu makalede, perakende bankacılılığın dışsal örgütlenme biçiminin teknolojik değişimi ve şube bankacılığının değişen mekansal kalıpları üzerinde durulmaktadır. Bu teknolojik ve mekansal değişim, en belirgin şekilde, yeni ilişki yönelimli bankacılıkta gözlemlenebilir. Perakende bankaların değişen şube ağı stratejileri, içsel kurumsal (örgütsel değişim) ve dışsal (finansal çevre ve iklim) gelişmelerin bir sonucu olarak görülebilir. Perakende bankacılığın mekansal örgütlenmesindeki değişim, belli ülkelerde finansal dışlama ve merkezileşmeye neden olmaktadır.Öğe Para coğrafyasında kurumcu bir çözümlemenin gerekliliği(Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 2003) Özbek, OğuzBu makale, para coğrafyasının bir alt disiplin olarak kuramsal gelişimine, kurumcu yaklaşımın katkıları üzerinde durmaktadır. Paranın sosyo-mekansal ilişkileri biçimlendiren ve aynı ilişkilerce biçimlenen özü, para ve finansın farklı kurumsal coğrafyalarının oluşumunda temel olan belirli bir mekan-zamana özgülük vurgusunu da içinde barındırmaktadır. Bu bağlamda, bankacılık sisteminin mekandaki farklı örgütlenme biçimlerinin çözümlenmesinde, para, mekan, güç ve teknoloji etkileşimin esas olduğu bir kavramsal çerçevenin gerekliliği, kurumcu yaklaşımın kuramsal temelleri içinde anlamlı hale gelmektedir. Türkiye’de şube bankacılığının coğrafi tercihlerini belirgin bir biçimde biçimlendiren paranın mekansal süreçleri (kamu finansal mekanın türdeşleşmesi, finansal dışlama ve finansal yoğunlaşma), bu açıdan kurumcu yaklaşımın çözümleme alanında açıklayıcı bir güç kazanmaktadır.Öğe Türkiyede'de normatif bölgeler ve İl gelişme planlaması(2012) Özbek, OğuzKalkınma amaçları için, yapılı ve doğal çevreyi düzenlenmeye dönük devlet müdahalesinin (planlama) etkinliğini sağlamada, bölgesel alanı etiketlemenin farklı yolları, planlamanın başarımı açısından farklılıklar yaratır. Bu makale, işlevsel-normatif bölgeler tartışması çerçevesinde, idari bölgelerdeki mekânsal gelişme stratejilerinin etkinliğini irdelemektedir. Türkiye 'de, 2000 'li yılların başlarında mekânsal planlamanın yeni uygulama araçlarının üretilmesi ve mekânsal planlama kademelenmesinin yeniden tanımlanmasına dönük çabalar, ulus-altı ölçeğin önemini belirginleştirmiştir. Sosyo-iktisadi kalkınma çabaları, yakın dönemli il gelişme planlarıyla normatif bir nitelik kazanmıştır. Makale, bölgesel mekânının sınıflandırılması ve etiketlenmesi ve Türkiye'de normatif planlama geleneği başlıkları altında, Türkiye 'de bölgesel mekânın tanımlama sorunu ve bölgesel uygulama araçlarının etkinliği arasındaki organik ilişkiyi çözümlenmeye çalışmaktadır.
