Arşiv logosu
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
Arşiv logosu
  • Koleksiyonlar
  • DSpace İçeriği
  • Analiz
  • Türkçe
  • English
  • Giriş
    Yeni kullanıcı mısınız? Kayıt için tıklayın. Şifrenizi mi unuttunuz?
  1. Ana Sayfa
  2. Yazara Göre Listele

Yazar "Özel, Ali" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
  • Yükleniyor...
    Küçük Resim
    Öğe
    Alexandre Vallaury'nin yapmış olduğu İstanbul Arkeoloji Müzesi ve Osmanlı Bankası üzerine bir inceleme
    (Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2021) Özel, Ali; Demirel, Emre
    19. yüzyıl mimarlığının önemli temsilcilerinden olan Levanten mimar Alexandre Vallaury Paris'de eğitim aldıktan sonra İstanbul dönmüş ve adından söz ettirecek yapılar tasarlamayı başarmıştır. Mimarlık faaliyetlerinin yanı sıra Türkiye'deki ilk mimarlık eğitiminin verildiği Sanayi-i Nefise Mektebi'nde yirmi yılı aşkın mimarlık eğitimciliği yapmış ve Türkiye'deki mimarlık sürecine katkı sunan mimarlar yetiştimiştir. Vallaury'nin tasarlamış olduğu çok sayıda yapı arasında devlet kurum binaları da yer almaktadır. Bu yapılardan biri olan ve çalışmanın konusunu oluşturan Osmanlı Bankası ve Müze-i Hümayun bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzesi, Osman Hamdi Bey'in müze müdürü olmasının ardından Vallaury tarafından kaleme alınmıştır. Günümüzde halen kullanılan bu yapıların müellifi olan Alexandre Vallaury, az sayıda çalışmaya konu olması ve Türkiye'deki ilk müze binasının ve Osmanlı Devletinin ilk banka binasının mimarlığını yapmış olması sebebiyle araştırmaya ilgi uyandırmıştır. Vallury yapılarının iç mekân tasarımı ve ince yapı detayları bakımından bugüne kadar ele alınmamıştır. Bu çalışma ile beraber mimarın müze ve banka yapılarının iç mekân tasarımına yaklaşımı irdelenmiştir Araştırma sürecinde; devlet arşivleri, konu ile ilgili yazılmış çalışmalar, Görsel arşiv belgelerine ulaşılarak geniş bir literatür taraması yapılmıştır. Ayrıca restorasyondan sorumlu saha çalışanları ve müze idari personeli ile yapılan sözlü görüşmeler neticesinde ulaşılan bilgilere çalışmada yer verilmiştir. Çalışma kapsamında Müze, iç mekan analizi bağlamında incelenirken aynı zamanda devam eden restorasyon çalışmaları değerlendirilmiş, geçmiş restorasyon faaliyetlerinde, Venedik tüzüğüne aykırı imalatların yapıldığı tespit edilmiştir. Yapıda devam eden son restorasyon ile aslına uygun yapılan onarım müdahalelerine ilişkin bilgiler karşılaştırmalı olarak kayıt altına alınmıştır. Osmanlı Bankasında ise yine iç mekân analizi bağlamında irdelenirken, yeniden işlevelendirilen yapı içerisine ihtiyaçlar çerçevesinde ek yapılan öğelere değinilmiştir.
  • Yükleniyor...
    Küçük Resim
    Öğe
    Bazı Baklagil Yem Bitkilerinin Yeşil Gübre Olarak Toprağın Organik Maddesine ve Kendinden Sonra Gelen Yulaf Verimine Etkisinin Araştırılması
    (Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2022) Özel, Ali; Acar, Ramazan
    Bu çalışma, sulanabilir tarım alanlarında, hububat hasatından sonra kaba yem üretimi amacıyla ve yeşil gübre bitkisi en uygun baklagil yem bitkisinin belirlenmesi ve baklagillerin toprak ile kendinden sonra gelen bitkiye etkilerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Bu araştırma, Konya İli Seydişehir İlçesinde sulu şartlarda 2019 yılı Temmuz ayında Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre 4 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırma iki yıl süreyle hububat hasatından sonra ikinci ürün şartlarında yürütülmüştür. Araştırmada baklagil yeşil gübre bitkisi olarak adi fiğ, çemen, yem bezelyesi, soya fasulyesi ve tüylü fiğ kullanılmıştır. Takip eden ürün olarak kaba yem üretimi amacıyla yetiştirilen yulaf test edilmiştir. Baklagil yeşil gübre bitkilerinde bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, ham protein veriminin yanında fosfor ve potasyum içerikleri incelenmiştir. İncelenen konulardan kuru ot verimi hariç, diğer bütün konularda baklagil yeşil gübre bitkileri arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Çalışmada, iki yıllık araştırma sonuçlarına göre, en yüksek bitki boyu yem bezelyesinde (126.76 cm) kaydedilirken, en düşük bitki boyu çemenden (77.34 cm) elde edilmiştir. Yeşil ot verimi açısından en yüksek verim yem bezelyesinden (3085.50 kg/da) elde edilirken, en düşük yeşil ot verimi soya fasulyesinden (2199.38 kg/da) elde edilmiştir. Yulafta bitki boyu, yaprak/sap oranı, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, ham protein verimi incelenmiştir. Baklagillerin yeşil gübre bitkisi olarak uygulamasından sonra ham protein oranı hariç yulafta incelenen özellikler arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Baklagillerin ot amacıyla hasatından sonra yulafta incelenen tüm özellikler arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Toprakta ise pH, EC, organik madde, fosfor ve potasyum içerikleri incelenmiştir. Baklagillerin yeşil gübre bitkisi olarak uygulamasından sonra organik madde ve potasyum içeriği hariç toprakta incelenen özellikler arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Baklagillerin ot amacıyla hasatından sonra organik madde ve potasyum içeriği hariç toprakta incelenen özellikler arasında istatistiki olarak önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Araştırmada, hem kendi verimi, hem de kendinden sonra gelen bitkiye etkisi ve toprak sağlığının korunması açısından hububat hasatından sonra baklagillerin yeşil gübre bitkisi ve ot üretimi amacıyla yetiştiriciliği uygulanabilir olduğu görülmüştür. İncelenen bitkilerden ise yem bezelyesi ve adi fiğin öne çıktığı görülmektedir.
  • Yükleniyor...
    Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation of Growing Some Legume Forage Crops as Second Crop
    (Selçuk Üniversitesi, 2022) Özel, Ali; Acar, Ramazan
    Aim of the present research was evaluation of growing some legume forage crops as second crop following to cereal harvest under irrigated conditions. Field trial was realized under Seydişehir Town – Konya City / Turkey ecological conditions for 2 years during the both vegetation periods of 2019-2020 years by 4 replications according to randomized blocks design. As material; forage pea (Pisum sativum L.), soybean (Glycine max. L.), hairy vetch (Vicia villosa Roth.), common vetch (Vicia sativum L.), and fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.) were used. According to the results of the research, statistically significant differences were found for plant height and green herbage yield as mean of the years. The obtained data also showed that the highest plant height and green herbage yield were taken from forage pea and common vetch. Additionally, plant height was between 126.76-117.94 cm values for pea and common vetch, while green herbage yield was 3085.50-1 and 2788.63 kg da-1 for pea and common vetch, respectively. Consequently, legume forage crops as second crop following to the harvest of cereals may be successfully grown under irrigated conditions.

| Selçuk Üniversitesi | Kütüphane | Açık Erişim Politikası | Rehber | OAI-PMH |

Bu site Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile korunmaktadır.


Selçuk Üniversitesi Kütüphane ve Dokümantasyon Daire Başkanlığı, Konya, TÜRKİYE
İçerikte herhangi bir hata görürseniz lütfen bize bildirin

DSpace 7.6.1, Powered by İdeal DSpace

DSpace yazılımı telif hakkı © 2002-2025 LYRASIS

  • Çerez Ayarları
  • Gizlilik Politikası
  • Son Kullanıcı Sözleşmesi
  • Geri Bildirim