Yazar "Ülker, Hayriye Esra" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Cytotoxic Effects of Orthodontic Composites(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2010) Malkoç, Sıddık; Çörekçi, Bayram; Ülker, Hayriye Esra; Yalçın, Muhammet; Şengün, AbdulkadirObjectives: To evaluate the cytotoxic effects of five different light-cured orthodontic bonding composites. Materials and Methods: The orthodontic composites Heliosit Orthodontic (Ivoclar), Transbond XT (3M Unitek), Bisco ORTHO (Bisco), Light Bond (Reliance), and Quick Cure (Reliance) were prepared, and the samples were extracted in 3 mL of BME (Basal Medium Eagle) with 10% newborn calf serum for 24 hours. The L929 cells were plated (25,000 cells/mL) in a 96-well dish and maintained in a humidified incubator for 24 hours at 37 degrees C, 5% CO(2), and 95% air. After 24 hours of incubation of the cells, the incubation medium was replaced by the immersed medium in which the samples were stored. Then, L929 cells were incubated in contact with eluates for 24 hours. The cell mitochondrial activity was evaluated by the methyl tetrazolium (MTT) test. Twelve wells were used for each specimen, and the MTT tests were applied two times. The data were statistically analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey HSD tests. Results: Results with L929 fibroblasts demonstrated that except for Transbond XT, freshly prepared composite materials did not reduce vital cell numbers (P>.05) compared with the control group. Our data demonstrate that Transbond XT showed significant cytotoxicity compared with the control group. Conclusion: Results indicate that tested orthodontic bonding composites are suitable for clinical application, but that further studies using different test methods are needed for Transbond XT. (Angle Orthod. 2010;80:759-764.)Öğe Dentin bariyer testi ile diş hekimliğinde kullanılan kompozit rezin simanların sitotoksisitesinin değerlendirilmesi(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2009) Ülker, Hayriye Esra; Şengün, AbdulkadirKompozit rezin simanlar kompozit ve seramik inlay, onlay simantasyonu, kron ve köprü simantasyonu, gibi geniş bir kullanım alanına sahiptir. Sıklıkla direk olarak prepare edilmiş dentin üzerine uygulandıkları için kompozit rezin simanların biyouyumluluğu çok önemlidir. Bu çalışmanın amacı, beş farklı kompozit rezin simanın sığır ve insan pulpa hücrelerinin canlılıkları üzerine etkilerinin ve oluşturdukları reaktif oksijen ürünlerinin direk kontak testleri ile ve günümüzde in vivo durumu en iyi şekilde taklit ettiği literatürde bildirilen dentin bariyer testleri ile değerlendirilmesidir. Klonal SV 40 large T-antijeni ile transfekte edilmiş sığır ve insan pulpa hücreleri 96 yuvacıklı hücre kültür kaplarına alındı ve 24 saat 37°C'de inkübe edildi. Rely X Unicem Clicker, MaxCem, Panavia F 2.0, BisCem ve Bistite II DC Kompozit rezin simanlar üretici firmanın talimatları doğrultusunda standart teflon halkalar içinde hazırlandı ve polimerize edildi. Örnekler 24 saat serum içeren kültür ortamında saklandı. Kristal viyole testi için, sığır ve insan pulpa hücreleri 24 saat materyal ekstraktı içeren kültür ortamına maruz bırakıldı ve hücre canlılığı kristal viyole boyası ile değerlendirildi. Kompozit rezin simanların monolayer hücre kültürlerinde reaktif oksijen ürünleri üretimi tespiti için materyal ekstraktı içeren kültür ortamına 1 saat maruz bırakılan insan ve sığır pulpa hücrelerinin reaktif oksijen ürünleri üretimi flow sitometre (FAC'S) cihazı ile değerlendirildi. KRS'lerin sitotoksisitesi, dentin bariyer düzeneğinde üç boyutlu hücre kültürleri kullanılarak değerlendirildi. Yapay hücre kültürü perfüzyon odaları dentin diski ile iki odaya ayrıldı. Paslanmaz çelik bir taşıyıcı içinde üç boyutlu hücre kültürleri dentine temas edecek şekilde yerleştirilerek pulpa odası kısmı oluşturdu. Dentin diskinin kavite kısmına ise materyaller uygulandı ve polimerize edildi. Daha sonra, pulpal kısımda hücre kültürlerinin kültür ortamı ile perfüzyonları (2ml/dk) sağlandı, 24 saat sonra hücre canlılığı MTT testi ile değerlendirildi. Mann-Whitney U testi ile istatistiksel değerlendirmeler yapıldı. Kristal viyole testinde, bütün kompozit rezin simanların sığır pulpa hücreleri üzerine sitotoksik olduğu, ancak insan pulpa hücreleri üzerine sadece Maxcem ve Panavia F 2.0 KRS'lerin sitotoksik olduğu tespit edildi. Ayrıca hem insan hem de sığır pulpa hücreleri üzerinde bütün kompozit rezin simanların reaktif oksijen ürünleri üretimini önemli derecede artırdığı saptandı ve dentin bariyer testinde Maxcem kompozit rezin siman en yüksek hücre canlılığı ile kontrol grubuna benzer cevap gösterdi diğer tüm test edilen materyaller üç boyutlu hücre kültürleri üzerine sitotoksik olduğu belirlendi. Sonuç olarak bu çalışmada test edilen kompozit rezin simanların farklı deneylerde sitotoksik etkileri görüldü. Kullanılan kompozit rezin simanların diş hekimliğindeki önemi ve yeri gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmada kullanılan kompozit rezin simanların sitotoksik potansiyelleri klinik kullanıma ışık tutabilir. Bazı kompozit rezin simanlar dentin kalınlığının yetersiz veya pulpa ile yakın temasta olduğu durumlarda biyolojik olarak aktif monomerler pulpa hücrelerinin metabolizmalarını bozabilir. Bu nedenle rezin simanların biyouyumluluğunun artırılması için çeşitli tedbirlerin alınması gerekmektedir.Öğe İki farklı rezin modifiye cam iyonomer simanın bölgesel toksisitesinin değerlendirilmesi(Selçuk Üniversitesi, 2020) Kölüş, Türkay; Ülker, Hayriye EsraAmaç: Bu çalışmanın amacı iki farklı rezin modifiye cam iyonomer simanın bölgesel toksisitesini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Fuji II LC Capsule (GC) ve Vitrebond (3M ESPE) örnekleri üreticilerinin talimatlarına göre standart teflon disklerde hazırlandı. Örnekler, örnek/solüsyon hacmi 91,6mm2 /ml olacak şekilde 24 saat kültür ortamında bekletildi. L929 hücreleri 96 kuyucuklu hücre kültür kaplarına alındı ve 24 saat 37C°'de %10 FBS ve %1 penisilin/streptomisin içeren DMEM (Dulbecco's Modified Eagle's Medium) kültür ortamında bekletildi. Elde edilen materyallerin seyreltilmemiş ekstraktı ve 1/2, 1/4, 1/8, 1/16, 1/32 oranında seyreltilmiş olan ekstraktları hücrelere uygulandı. Hücre canlılığı 24. saatin sonunda XTT (2,3- Bis(2-metoksi-4-nitro-5-sulfofenil)-2H-tetrazolyum) testi ile belirlendi. Kontrol grubunun canlılığı %100 olacak şekilde kabul edildi ve tüm grupların canlılık yüzdesi buna göre belirlendi (n=27). İstatistiksel değerlendirmeler için one way ANOVA ve post hoc Tukey's HSD testleri kullanıldı. Her bir materyalin L929 hücrelerinin canlılıklarına ve proliferasyonlarına nasıl etki ettiği gerçek zamanlı hücre analizi yöntemi ile 15 dakikada bir empedans ölçümü alınarak izlendi. Elde edilen verilerin analizi RTCA Software 2.0 programı ile gerçekleştirildi, istatistiksel olarak hiyerarşik kümeleme analizi yapıldı. Bulgular: XTT deneyi sonucunda Fuji II LC’nin seyreltilmemiş konsantrasyonu, Vitrebond’un ise seyreltilmemiş, 1/2 ve 1/4 oranında seyreltilmiş konsantrasyonlarının L929 fibroblast hücreleri üzerine sitotoksik etkileri olduğu izlendi (p<0,05). Gerçek zamanlı hücre analiz deneyi sonuçlarına göre Fuji II LC Capsule’ün seyreltilmemiş konsantrasyon grubunda, Vitrebond’un ise seyreltilmemiş, 1/2, 1/4 ve 1/8 konsantrasyon gruplarında hücre canlılığının 144. saat sonunda tamamen kaybolduğu görülmüştür. Sonuç: Rezin modifiye cam iyonomer simanların biyolojik olarak aktif içerikleri pulpa hücrelerinin metabolizmasını değiştirebilecek sitotoksik potansiyele sahip olabilir. Bu nedenle özellikle derin kavitelerde materyal seçimine dikkat edilmelidir.Öğe Kendinden bağlanabilen farklı adeziv rezin simanların sitotoksisitelerinin in vitro olarak değerlendirilmesi(2018) Demir, Necla; Kahvecioğlu, Firdevs; Ülker, Hayriye Esra; Günaydın, NurayAMAÇ: Bu çalışmanın amacı, klinikte kullanılan kendinden bağlanabilen üç farklı adeziv rezin simanın sitotoksisitesinin değerlendirilmesidir.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda üretici firmanın önerileri dikkate alınarak silindirik şekilli (2x5 mm) adeziv rezin siman test örnekleri hazırlandı: ICEM (Heraeus Kulzer, Hanau, Almanya), Nova Resin (Imicryl, Konya, Turkey) ve Clearfil SA Cement (Kuraray, Okuyama, Japonya). Sığır pulpasından elde edilmiş hücreler (Clonal SV40) 96-kuyucuklu hücre kültürü plakları içerisine yerleştirildi ve %20 fetal sığır serumu, %5 penisilin/streptomisin, %1 genetisin içeren MEM Alpha içerisinde (Gibco Invitrogen) %5 CO2 ortamında, 37 C'de 24 saat enkübe edildi. Test örnekleri hazırlanan besi ortamı içerisinde 24 saat bekletildi ve ekstraktlar hücreler üzerine uygulandı. İçerisinde test materyali ekstrakte edilmemiş besi ortamına maruz bırakılan hücreler negatif kontrol grubu kabul edildi. Hücre canlılığı 24 saat muamele sonunda enzim aktivitesi ile değerlendirildi. Veriler one-way ANOVA ile analiz edildi.BULGULAR: ICEM, Clearfil SA ve Nova Resin siman gruplarının canlılık yüzdeleri ile negatif kontrol grubunun hücre canlılık oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p0.05). Aynı zamanda rezin siman grupları birbiri ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak gruplar arasında yine anlamlı fark bulunmadı (p0.05).SONUÇ: Bu in vitro çalışmada iki-boyutlu sığır dental pulpa hücreleri üzerinde test edilen kendinden bağlanabilen adeziv rezin simanların önemli derecede sitotoksik etki göstermedikleri tespit edildiÖğe Kendinden bağlanabilen yeni bir akışkan kompozitin sitotoksisitesinin dentin bariyer testi ile değerlendirilmesi(2013) Ülker, Hayriye Esra; Ülker, Mustafa; Özcan, ErhanAMAÇ: Bu çalışmanın amacı kendinden bağlanabilen yenibir akışkan kompozitin (Vertise Flow) sitotoksisitesini,sığır dental pulpasından elde edilmiş hücrelerin üç-boyutlukültürlerinin kullanıldığı bir dentin bariyer test düzeneği iledeğerlendirmektir.GEREÇ VEYÖNTEM: Yapay hücre kültürü perfüzyon odaları500 µm kalınlığındaki dentin diskleri ile iki kompartımanaayrıldı. Alt kompartımanda, üç-boyutlu hücre kültürleri dentine temas edecek şekilde yerleştirilerek pulpa odası kısmıoluşturuldu. Üst kompartımanda ise test materyalleri,dentin diskinin kavite kısmı üzerine üretici firmanın önerdiği şekilde uygulandı. Negatif ve pozitif kontrol materyalleri sırası ile President ve Vitrebond idi. Daha sonra, pulpalkısımdaki hücre kültürlerinin kültür ortamı ile perfüzyonlarısağlandı. Yirmi dört saat sonra hücre canlılığı MTT testi iledeğerlendirildi. Veriler Kruskal Wallis ve Mann Whitney Utestleri kullanılarak istatistiksel olarak analiz edildi.BULGULAR: Vertise Flow ve Vitrebond (pozitif kontrol) gruplarının hücre canlılık oranları arasındaki fark istatistikselolarak anlamlı idi (p0.05). Ancak, Vertise Flow ile President (negatif kontrol) gruplarının hücre canlılık oranlarıarasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p0.05)SONUÇ: Vertise Flow, sığır dental pulpasından elde edilmişhücrelerin canlılığı üzerine negatif kontrol grubuna benzerbir etki gösterdi. Kalan dentin tabakası kalınlığının en az0.5 mm olması durumunda, Vertise Flow'dan salınmasımuhtemel biyololojik olarak aktif bileşenlerin pulpa hücrelerini etkilemeyebileceği düşünülmektedir.ANAHTARKELİMELER: Dental adezivler; dentin bariyer testi;diş pulpası; kendinden bağlanabilen akışkan kompozit;sitotoksisiteKAYNAKGÖSTERMEKİÇİN: Ülker HE, Ülker M, Özcan E.Kendinden bağlanabilen yeni bir akışkan kompozitinsitotoksisitesinin dentin bariyer testi ile değerlendirilmesi.Acta Odontol Turc 2013;30(3):140-4Öğe Residual HEMA and TEGDMA Release and Cytotoxicity Evaluation of Resin-Modified Glass Ionomer Cement and Compomers Cured with Different Light Sources(HINDAWI LTD, 2014) Botsalı, Murat Selim; Kuşgöz, Adem; Altıntaş, Subutay Han; Ülker, Hayriye Esra; Tanrıver, Mehmet; Kılıç, Serdar; Başak, FeridunThe purpose of this study was first to evaluate the elution of 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) and triethylene glycol dimethacrylate (TEGDMA) monomers from resin-modified glass ionomer cement (RMGIC) and compomers cured with halogen and light-emitting diode (LED) light-curing units (LCUs). The effect of cured materials on the viability of L929 fibroblast cells was also evaluated. One RMGIC (Ketac N100) and two compomers (Dyract Extra and Twinkystar) were tested. Materials were prepared in teflon disks and light-cured with LED or halogen LCUs. The residual monomers of resin materials in solution were identified using high-performance liquid chromatography. The fibroblast cells' viability was analyzed using MTT assay. The type of LCU did not have a significant effect on the elution of HEMA and TEGDMA. A greater amount of HEMA than TEGMDA was eluted. The amount of TEGDMA eluted from Twinkystar was greater than Dyract Extra (P < 0.05) when cured with a halogen LCU. All material-LCU combinations decreased the fibroblast cells' viability more than the control group (P < 0.01), except for Dyract Extra cured with a halogen LCU (P > 0.05). Curing with the LED LCU decreased the cells' viability more than curing with the halogen LCU for compomers. For Ketac N100, the halogen LCU decreased the cells' viability more than the LED LCU.
