Yazar "İlhan, Fatma" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Faktör analizi ve tarımsal araştırmalarda elde edilen verilere uygulanması üzerine bir çalışma(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2007) İlhan, Fatma; Tozluca, AbdurrahmanBu çalısma, çok degiskenli istatistik tekniklerinden biri olan faktör analizinin açıklanması ve tarımsal arastırmalarda yararlanma imkanını göstermek amacıyla yapılmıstır. Faktör analizi etraflı olarak açıklanmaya çalısılmıs ve analizin yapılması ve sonuçların yorumlanması iki örnek üzerinde gösterilmistir. Yerli koyun ırklarında yapılan kuzu besisi denemesinden elde edilen vücut ölçülerine ait veriler ile karkas degerleri ayrı ayrı analiz edilmistir. Vücut ölçüleri verilerine uygulanan faktör analizi sonuçlarında iki faktör tespit edilmistir. Vücut ölçüleri verilerine uygulanan faktör analizi sonucunda iki faktör tespit edilmis olup bu faktörlerin toplam varyansın %98'ini açıkladıgı, 1. faktörün toplam varyansın %59'unu, 2. faktörün ise % 39'unu açıkladıgı belirlenmistir. Karkas verilerine uygulanan faktör analizi sonucunda ise 3 faktör belirlenmis, toplam varyansın, 1. faktör % 39'unu, 2. faktör %27'sini ve 3. faktör ise % 28'ini açıkladıgı tespit edilmistir. Anahtar Kelimeler: Faktör analizi, kuzu besisi, vücut ölçüleri, karkas degerleriÖğe Genetic Divergence of Turkish Apis Mellifera Subspecies Based on Sequencing of ND5 Mitochondrial Segment(CALIFORNIA STATE UNIV, 2012) Özdil, Fulya; İlhan, FatmaMitochondrial DNA sequence variation can be used to infer honey bee evolutionary relationships. In this study, DNA sequence diversity in the ND5 region of the mitochondrial genome was investigated in 93 samples of Apis mellifera from 15 different populations in Turkey. Five novel haplotypes were revealed for the ND5 gene segment of Turkish honeybees. The number of variable sites found was 6 for this region while 2 were parsimony informative sites. The average pairwise genetic distances were 0.3% for ND5 gene. In this study, the NJ tree of ND5 gene segment were constructed with the published sequences of Apis mellifera haplotypes. This study expands the knowledge about the mitochondrial ND5 region in Apis mellifera and it is also the first comprehensive sequencing analysis of ND5 region in Turkish honeybees.Öğe Genetic Variation in Turkish Honeybees Apis Mellifera Anatoliaca, A. m. Caucasica, A. m. Meda (Hymenoptera: Apidae) Inferred from RFLP Analysis of Three mtDNA Regions (16S rDNA-COİ-ND5)(CZECH ACAD SCI, INST ENTOMOLOGY, 2012) Özdil, Fulya; Aytekin, İbrahim; İlhan, Fatma; Boztepe, SaimIn this study, the genetic structure of Turkish honey bee (Apis mellifera L.) populations, mainly obtained from the Central Anatolian region, were investigated at three different mitochondrial regions. A total of 165 worker bees were collected from 15 different populations in ten different locations. Portions of the mitochondrial 16S ribosomal RNA (16S rDNA), cytochrome C oxidase I (COI) and NADH dehydrogenase 5 (ND5) genes were amplified by PCR and then subjected to RFLP pattern analysis using 18 restriction enzymes (these having at least one recognition site in each region were used). Nucleotide polymorphisms were revealed using restriction enzymes Bsp1431, DraI and SspI in 16S rDNA and TaqI in the COI gene segment. The polymorphisms were subsequently confirmed by direct DNA sequencing with sequences thereafter deposited in Genbank. In this study, six novel composite genotypes (haplotypes) were found in Turkish honey bee populations. The most common haplotype, type 1, was found in 12 of the sampled populations and overall accounted for 85.5% of the samples. TCS spanning network of haplotypes revealed that type 1 was the basal haplotype. Genetic distance (D) values were found to be low (0.0-0.0112) within Turkish honey bee populations. The average haplotype diversity (h) within populations was 0.082. Molecular phylogenetic analysis revealed that Konya/Sizma, Antalya/Elmali and Konya/Selcuklu populations were the most distant from all the other Turkish honey bee populations surveyed.Öğe The Identification of Genetic Variation in Insulin-Like Growth Factors-I (IGFI) Gene Region in Some Turkish Sheep Breeds(Selçuk Üniversitesi, 2020) Tawfeeq, Mustafa; Keskin, İsmail; İlhan, FatmaInsulin-like growth factors (IGFs) areknown as peptides with important metabolic effects required for cellular growth and metabolism. IGF-I is synthesized in liver tissue under the control of growth hormone (GH) and released to blood. In the process of GH to accelerate growth, IGF-I occupies a large place. IGF-I clearly showed its important effects on the growth of animal studies. In this study, promoter region of the IGF-I gene were amplified by polymerase chain reaction (PCR) in sheep breeds (Akkaraman, Kivircik, Awassi, Sakiz, Daglıc, Morkaraman, MalyaKarayaka (15 to 20 sheep per breed)) reared in Turkey. Informative restriction fragment length polymorphisms (RFLPs) were obtained with HaeII enzyme. The digestion of IGF-I gene with HaeII produced two alleles and three genotypes. Genotype frequencies were 59%, 19%and 22% for AA, BB and AB genotypes, respectively. Allele frequencies were 0.70 for A allele and 0.30 for the B allele. This study indicates the genetic profiles of the IGF-1 gene in native Turkish sheep breeds.Öğe Polatlı tarım işletmesinde yetiştirilen siyah alaca sığırların laktasyon eğrisi özellikleri(2009) Keskin, İsmail; Çilek, Süleyman; İlhan, FatmaBu çalışma, Polatlı Tarım İşletmesinde yetiştirilen Siyah Alaca sığırların laktasyon eğrisi özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Laktasyon eğrisi parametreleri ile eğrinin tip ve şekillerinin belirlenmesinde Wood’un geliştirdiği Gamma fonksiyonu (Yt atbe-ct) kullanılmış, a, b ve c parametrelerinin aldıkları değerlere göre laktasyon eğrisi tipleri tanımlanmıştır. Tipik laktasyon eğrisinde parametrelerin hepsi pozitiftir. Parametrelerden herhangi birisinin negatif olması durumunda eğri tipik olmayan eğri, eğer b ve c parametrelerinin her ikisi de negatif ise eğri içbükey, b negatif fakat c pozitif ise laktasyon eğrisi azalan tip eğri olarak ifade edilmiştir. İncelenen toplam 2581 laktasyon kaydının 2049’unun (%79.39) tipik, 253’ünün (%9.80) içbükey ve 279’unun ise (%10.81) azalan tip eğri karakterinde olduğu tespit edilmiştir. Tipik olarak adlandırılan laktasyon eğrilerine ait parametreler, a (başlangıç süt verimi), b (yükselme katsayısı), c (düşüş katsayısı), S (persistensi), Tmax (günlük maksimum süt verimine ulaşma süresi), Ymax (günlük maksimum süt verimi) ve R2 (belirleme katsayısı) sırasıyla 27.50.18, 0.470.008, 0.1780.0023, 2.70.001, 812.1, 26.70.15, 68.00.50; içbükey için, a, b, c, Tmax, Ymax ve R2 sırasıyla 23.50.42, -0.370.016, -0.0620.0038, 744159, 16.50.42 ve 47.81.68; azalan tip eğri için ise, a, b, c, Tmax, S ve R2 sırasıyla 27.60.41, -0.130.007, 0.0510.0023, -567327, 2.90.05 ve 65.81.33 olarak tespit edilmiştir.Öğe Tüketici Tercihini Etkileyen Bazı Piliç Eti Kalite Özellikleri Üzerine Farklı Aydınlatma Programları ve Cinsiyetin Etkileri(2008) Yetişir, Ramazan; Karakaya, Mustafa; İlhan, Fatma; Yılmaz, Tahsin Mustafa; Özalp, BernaBu araştırmada, 6 haftalık yetiştirme sürecinde 4 farklı aydınlatma programı (AP) uygulanan erkek ve dişi broyler (Ross 308) göğüs ve but eti örneklerinde pH, sertlik (penetrometre değeri), derili ve derisiz olarak L*, a* ve b* renk kriterlerine ait veriler tespit edilmiştir. Deneme muamelesi AP’ları; I (1-2 gün: 20 lüks, 23 saat; 3-42 gün, 5 lüks, 23 saat), II (1-3 gün: 20 lüks, 23 saat; 4-10 gün: 5 lüks, 8 saat; 11-15 gün: 5 lüks 12 saat; 16-21 gün: 5 lüks 8 saat; 22-35 gün: 5 lüks, 18 saat; 36-42 gün: 5 lüks, 23 saat), III (1-3 gün: 20 lüks, 23 saat; 4-42 gün: 5 lüks, 16 saat) ve IV. (1-3 gün: 20 lüks, 23 saat; 4-10 gün: 20 lüks, 18 saat; 11-15 gün: 5 lüks, 8 saat; 16-21 gün: 5 lüks, 12 saat; 22-28 gün: 5 lüks, 16 saat; 29-42 gün: 5 lüks, 18 saat) olarak uygulanmıştır. Bu veriler tesadüf parsellerinde faktöriyel (2x3) deneme modeline göre analiz edilerek, ortalama değerler karşılaştırılmış ve sonuçları irdelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre; göğüs eti pH’sı üzerine AP etkisi önemli (P0.01) çıkmış ve 4. AP ilk 3’ünden daha yüksek pH değeri göstermiştir. But eti pH’sı üzerinde ise AP x cinsiyet etkisi önemli (P0.01) çıkmıştır. Göğüs ve but eti sertlik değerleri üzerine AP x cinsiyet etkisi önemli (P0.01) bulunmuştur. Derili göğüs eti L, a ve b renk kriterleri üzerine AP etkisi önemli (P0.01) bulunurken bu renk kriterlerinin derisizleri üzerine AP x cinsiyet etkisi önemli (sırasıyla P0.01, P0.05, P0.01) çıkmıştır. Derili but eti L renk kriterleri üzerinde AP (P0.01) ve cinsiyet önemli (P0.05) etki meydana getirirken, a (P0.01) ve b (P0.05) renk kriterleri üzerine AP x cinsiyet etkisi önemli çıkmıştır. Derisiz but eti L ve a renk kriterleri üzerine ise AP etkisi önemli (P0.01) bulunurken, b renk kriteri üzerine AP x cinsiyet etkisi önemli (P0.01) bulunmuştur. Bu sonuçlar göz önüne alınarak, AP ve cinsiyetin tüketici tercihinde rol oynayan ve lezzetle ilişkili olduğu bilinen piliç eti kalite kriterlerini etkilediği düşünülmektedir.Öğe Türkiye'de yetiştirilen bazı koyun ırklarında MHC (Major histocompatibility complex) gen bölgesinde genetik varyasyonun belirlenmesi(Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015-03-23) İlhan, Fatma; Keskin, İsmailKoyunlarda Major Histocompatibility Complex genleri (Ovar-MHC) diğer evcil hayvanlara oranla daha az çalışılmıştır. Ancak MHC'nin sınıf 1, sınıf 2 ve sınıf 3 bölgelerinden oluşan temel yapısı diğer memelilerle yüksek oranda benzerlik göstermektedir. Bu çalışmada Türkiye'de yetiştirilen sekiz koyun ırkının (Akkaraman, Dağlıç, İvesi, Sakız, Kıvırcık, Karayaka, Malya ve Morkaraman) Ovar- MHC sınıf 2 genlerinden DRB1 ve DRB3 gen bölgeleri, polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile çoğaltılmıştır. PCR ürünleri DRB1 gen bölgesinde 5 restriksiyon enzimi (NciI, SacI, SacII Hin1I ve DdeI) ile ve DRB3 gen bölgesinde ise 2 restriksiyon enzimi (NdeII ve BsaI) ile kesilmiştir. DRB1 gen bölgesinin NciI, SacI, SacII, Hin1I enzimleri ile kesimi sonucu 3 genotip ve iki allel belirlenmiştir. DRB3 gen bölgesinde NciI, SacI, SacII ve Hin1I enzimleri ile kesim sonucu yaygın bulunan allel frekansları sırasıyla 0.69,0.65,0.91 ve 0.57 bulunmuştur. DRB1 gen bölgesinin DdeI restriksiyon enzimi ile kesimi sonucunda 4 genotip ve 3 allel belirlenmiş ve allel frekansları 0.62, 0.28 ve 0.10 olarak hesaplanmıştır DRB3 gen bölgesinin NdeII restriksiyon enzimi ile kesimi sonucunda 3 genotip ve 2 allel; BsaI restriksiyon enzimi ile kesimi sonucunda 2 genotip ve 2 allel belirlenmiştir. Her iki enzim için yaygın bulunan allel frekansları ise sırasıyla 0.72 ve 0.96 olarak tespit edilmiştir. Bu tez çalışmasında Türkiye'deki yerli koyun ırklarının MHC DRB1 ve DRB3 genlerinin ekzon 2 bölgesindeki genetik profili ortaya konmuş ve yerli koyun ırkları MHC genleri bakımından sınıflandırılmıştır.
