Yazar "Atasağun, Nesrin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kösrelik-Kösrelikkızığı-Memlik (Kuzeydoğu Ankara) bölgesi jura-kretase yaşlı çökellerin sedimantolojisi
    (Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2014-06-17) Atasağun, Nesrin; Delikan, Arif
    Ankara'nın kuzeyinde Jura-Erken Kretase yaşlı kayaçlar yaklaşık olarak GB-KD yönde uzanan tektonik kontrollü bir havzada çökelmiştir. İstif içerisindeki yanal ve düşey yönde değişimler sinsedimanter tektonizmadan kaynaklanmaktadır. Çalışma alanında Jura-Alt Kretase istifi hafif metamorfik (Karakaya Kompleksi) kayaçlar üzerine açılı uyumsuzlukla yer almaktadır. İstif deltaik konglomera ve kumtaşı ardalanması ile başlar (Çoraklıktepe üyesi). Kumtaşları yanal ve düşey geçişle Sinemuriyen-Erken Pliyensbahiyen yaşlı kumlu kireçtaşlarına geçiş gösterirler (Uzundere Üyesi). Ortamın derinleşmesi ile bol fosilli kırmızı renkli krinoidal kireçtaşları ve ammonitli marnlar kumlu kireçtaşlarını uyumlu olarak örtmektedir. Bu birimleri brakiyopod kokinalı kireçtaşları ve marn ardalanmalı kayaçlar uyumlu olarak örtmektedir. Bu birimlerin üzerine bol ammonitli ve krinoidli kireçtaşları uyumlu olarak gelmektedir. Sinsedimanter tektonizma sonrası ammonitli çökeller fosilsiz çamurtaşları tarafından uyumlu olarak örtülmektedir. Bu durum Erken Pliyensbahiyen'deki sığlaşmayı işaret etmektedir. Geç Pliyensbahiyen-Erken Toarsiyen döneminde kırıntılı kayaçlar tedrici olarak alacalı renkli kırmızı kireçtaşlarına geçiş gösterirler. Bu tipik Ammonitico Rosso fasiyesi yeşil renkli çamurtaşları içerisinde kama geometri sunmaktadır (Beytepe üyesi). Bajosiyen sonrası ortamın hızla sığlaşması ile kalın çamurtaşı-kumtaşı ardalanmasından oluşan istif (Turnaçeşme üyesi) tümüyle tüm havzayı örtmektedir. Çalışma alanında Kalloviyen sonrasında gelişen blok faylanmanın bir sonucu olarak taban topoğrafyası değişmiştir. Bunun sonucunda Pelajik Karbonat Platform sedimentleri (Çakırlardere formasyonu) direk olarak temelin üzerine depolanmıştır. Bu durum sinsedimanter faylanmanın bir sonucu olarak açık denizdeki sığlıkları işaret etmektedir. Pelajik oolitli karbonatlar yanal ve düşey olarak çörtlü kireçtaşlarına geçiş göstermektedir (Soğukçam formasyonu). Geç Jura- Erken Kretase döneminde ortamın hızla derinleşmesi ile tüm istifin üzerine pelajik biyomikritler çökelmiştir.