Yazar "Ece, İlhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 27
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Clinical outcomes of single incision laparoscopic surgery and conventional laparoscopic transabdominal preperitoneal inguinal hernia repair(MEDKNOW PUBLICATIONS & MEDIA PVT LTD, 2017) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Yormaz, Serdar; Şahin, MustafaBackground: Laparoscopic surgery has been a frequently performed method for inguinal hernia repair. Studies have demonstrated that the laparoscopic transabdominal preperitoneal (TAPP) approach is an appropriate choice for inguinal hernia repair. Single-incision laparoscopic surgery (SILS) was developed to improve the cosmetic effects of conventional laparoscopy. The aim of this study was to evaluate the safety and feasibility of SILS-TAPP compared with TAPP technique. Materials and Methods: A total of 148 patients who underwent TAPP or SILS-TAPP in our surgery clinic between December 2012 and January 2015 were enrolled. Data including patient demographics, hernia characteristics, operative time, intraoperative and postoperative complications, length of hospital stay and recurrence rate were retrospectively collected. Results: In total, 60 SILS-TAPP and 88 TAPP procedures were performed in the study period. The two groups were similar in terms of gender, type of hernia, and American Society of Anesthesiologists (ASA) classification score. The patients in the SILS-TAPP group were younger when compared the TAPP group. Port site hernia (PSH) rate was significantly high in the SILS-TAPP group, and all PSHs were recorded in patients with severe comorbidities. The mean operative time has no significant difference in two groups. All SILS procedures were completed successfully without conversion to conventional laparoscopy or open repair. No intraoperative complication was recorded. There was no recurrence during the mean follow-up period of 15.2 3.8 months. Conclusion: SILS TAPP for inguinal hernia repair seems to be a feasible, safe method, and is comparable with TAPP technique. However, randomized trials are required to evaluate long-term clinical outcomes.Öğe COMPARISION OF VACUUM-ASISTED CLOSURE AND INTRALESIONAL EPIDERMAL GROWTH FACTOR IN THE TREATMENT OF DIABETIC FOOT WOUNDS PATIENTS(CARBONE EDITORE, 2018) Çolak, Bayram; Kirazlı, Halil; Ece, İlhan; Yormaz, Serdar; Şahin, MustafaIntroduction: Diabetes mellitus (DM) is a common public health problem all over the world with serious complications. The mortality rate is 40% within 5 years in patients with major amputation due to diabetic foot wounds (DFW). Therefore, a nonsurgical but effective treatment method is needed for the treatment of DFW. In this study, we aimed to compare the results of intralesional epidermal growth factor (EGF) injection and negative pressure wound therapy (NPWT) for the treatment of DFW. Materials and methods: The medical records of patients who were treated for DFW with EGF or NPWT between February 2017 and December 2017 were retrospectively reviewed. Patients demographics, wound characteristics, allergic reactions and treatment responses were evaluated. Results: Amongst 42 patients, 20 patients were treated with the injection of EGF and 22 patients treated with NPWT. The duration of diabetes was higher in EGF group when compared to the NPWT group without a statistically significance (EGF: 20,7 years, NPWT: 16,9 years). According to the Wagner-Meggitt classification, the grade of the wounds was comparable in both groups. A complete response were obtained in 17 (85%) patients and 50% wound closure was achieved in the other patients in EGF group. In the NPWT group complete response rate was 45.4%. No major amputation was performed in any patient. In NPWT group, 13 (59%) of wouds were closed with split-thickness skin graft, only 3 patients (15%) of the EGF group were required a skin graft. The main advers affect of the EGF injection was an elevated fasting blood glucose level. In both groups, A decreased HbA1c levels were found after the wound treatment. Conclusion: Both administration of intralesional EGF and NPWT are safe, effective and non-surgical methods for the treatment of DFW. NPWT is seems to be a more effective treatment modality for infected wounds.Öğe Comparison of electrocautery and plasmablade on ischemia and seroma formation after modified radical mastectomy for locally advanced breast cancer(PAGEPRESS PUBL, 2017) Alptekin, Hüsnü; Yılmaz, Hüseyin; Öztürk, Bahadır; Ece, İlhan; Kafalı, Mehmet Ertuğrul; Acar, FahrettinThe aim of this study was to compare postoperative drainage volumes and IMA levels in patients who underwent modified radical mastectomy (MRM) with using PlasmaBlade (PB) or electrocautery (EC). A total of 36 patients who underwent MRM with PB or EC in our clinic between August 2012 to February 2013 were enrolled. Number of removed and positive lymph nodes, duration of drainage and total drainage volume was recorded. Seroma formation after drain removal and number of aspirations were also recorded. Serum ischemia modified albumine (IMA) levels were analysed before surgery, 1 hour and 24 hour after surgery. In total, 36 patients were treated with MRM in the study period. Of the 36 patients, 16 underwent MRM with PB, and 20 underwent MRM with EC. The patients demographics were similar in both groups. The mean drainage volume and seroma formation were significantly higher in the PB group when compared with EC group (P<0.05). Number of aspirations due to the seroma were also high in PB group. The total aspiration volume of seroma was not different in both groups. IMA levels 24 hours after surgery in the PB group was significantly higher than EC group. There was no statistical significance between the groups for IMA levels at 1st hour. PB is a monopolar energy device and is associated with increased levels of ischemia. This situation resulted with an increased volume of total axillary drainage and elevated risk of seroma formation.Öğe Comparison of mid-term clinical outcomes of laparoscopic partial cystectomy versus conventional partial cystectomy for the treatment of hepatic hydatid cyst(MEDKNOW PUBLICATIONS & MEDIA PVT LTD, 2017) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Yormaz, Serdar; Çolak, Bayram; Acar, Fahrettin; Alptekin, Hüsnü; Şahin, MustafaBackground: The aim of this study was to compare the mid-term outcomes of open and laparoscopic partial cystectomy (LPC). Methods: The medical records of patients who underwent conventional partial cystectomy (CPC) and LPC for liver hydatid cyst from May 2010 to February 2015 were retrospectively reviewed. Operative time, blood loss, length of hospital stay, post-operative morbidity, mortality and mid-term follow-up outcomes were evaluated. Results: Amongst 130 patients, 38 patients were underwent LPC and 92 underwent CPC. Blood loss and post-operative complications were similar in both groups. The mean operative time in the LPC and the CPC groups was, respectively, 95.4 +/- 13.1 and 63.5 +/- 15.6 min, which showed a significant difference between the both groups. The mean length of hospital stay in CPC group was significantly longer when compared the LPC group. The mean diameter of cyst in LPC group was 6.1 +/- 1.1 cm and 7.8 +/- 2.1 cm in CPC group with a significant difference. The overall complication rates were 13.1% in LPC group and 17.3% in CPC group without significant difference. The most common complication was biliary leakage and surgical site infection. Conclusion: LPC for the surgical treatment of liver hydatid cyst appears to be safe and effective method with low morbidity rates in selected patients.Öğe Comparison of two different circular-stapler techniques for creation of gastrojejunostomy anastomosis in bariatric Roux-en Y gastric bypass(E-CENTURY PUBLISHING CORP, 2015) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Yormaz, Serdar; Çolak, Bayram; Şahin, MustafaBackground: Circular-stapled anastomosis with trans-oral anvil insertion is one of the most commonly used methods for the creation of the gastrojejunostomy in laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass (LRYGB). We present a retrospective analysis of laparoscopic gastric bypass by comparing 2 techniques of circular-stapled gastrojejunostomy; Orvil (TM) and hand-made Orvil. Methods: Patients who were subjected to LRYGB without any concomitant procedures were observed over a 13-months period at the "Obesity clinic of a University". A total of 94 patients with morbid obesity were subjected to LRYGB. Gastrojejunostomy with circular-stapler and Orvil (TM) (CS-O) was performed to 58 patients and 36 patients underwent through the surgery with circular-stapler and hand-made Orvil (CS-HMO). Demographics, clinic, intraoperative data, postoperative complications, and the length of hospital stay were evaluated. Results: Ninety-four patients with mean age of 37.2 years and average body mass index of 58.1 kg/m(2) underwent laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass. Laparoscopic surgeries of all patients were successful and major intraoperative complications were not reported. Demographic data and complication rates were similar in both groups. The operative time in group CS-HMO was significantly higher (P=0.03) when compared to group CS-O. There was no anastomotic leak in both groups. Conclusion: The use of hand-made Orvil is a technically feasible and safe method for performing the gastrojejunostomy. This technique can be successfully used in case of difficulties for obtaining the Orvil (TM) or reducing the operational costs.Öğe Does digestive symptoms require esophago gastroscopy prior to bariatric procedure? Assessment of 6 years' experience(EDIZIONI LUIGI POZZI, 2018) Yormaz, Serdar; Yılmaz, Kafalı; Alptekin, Hüsnü; Ece, İlhan; Acar, Fahrettin; Çolak, Bayram; Kafalı, Mehmet ErtuğrulAIM: Performance of routine preoperative esophagogastroduodenal endoscopy (EGE) in patients undergoing bariatric surgery is still a controversial subject. The purpose of our study was to evaluate the benefits of performing preoperative EGE in a cohort of bariatric patients. MATERIAL AND METHODS: The present retrospective study was performed between March 2010 and June 2016 We divided the study participants into two groups: group A comprised subjects without disturbing upper digestive signs, while group B comprised patients with disturbing upper digestive signs. Logistic regression analysis was used to identify the predictors that might be associated with abnormal outcomes. RESULTS: Our study included 232 patients (who had undergone sleeve gastrectomy, gastric bypass, ileal interposition, or transit bipartition). The average age was 41.4 +/- 10.3 years, and the average body mass index (BMI) was 43.6 +/- 5.1 kg/m(2). Of all the observed gastroscopic abnormalities, the prevalence for gastritis (17.3%), followed by esophagitis (10.2%), hiatus hernia (9.4%), and bulbitis (8.7%). In multivariate regression analysis, the Gastrointestinal Symptom Rating Scale (GSRS) score and upper gastric symptoms were found to be the only independent predictive markers (OR = 2.822, 95% CI: 1.674-3.456 and OR =2.735, 95% CL 1.827-3.946, respectively). We identified a positive correlation between abnormal EGE findings and postoperative complications. CONCLUSION: Preoperative EGE had a high rate of detection for the possible abnormalities prior to bariatric surgery. Upper gastric symptoms are significant predictive factors of postoperative complications. Performing preoperative EGE for symptomatic patients could help reduce the morbidity and mortality rates in these patients.Öğe The effect of single incision laparoscopic cholecystectomy on systemic oxidative stress: a prospective clinical trial(KOREAN SURGICAL SOCIETY, 2017) Ece, İlhan; Ozturki, Bahadır; Yılmaz, Hüseyin; Yormaz, Serdar; Şahin, MustafaPurpose: Single incision laparoscopic cholecystectomy (SILC) has become a more frequently performed method for benign gallbladder diseases all over the world. The effects of SILC technique on oxidative stress have not been well documented. The aim of this study was to evaluate the effect of laparoscopic cholecystectomy techniques on systemic oxidative stress by using ischemia modified albumin (IMA). Methods: In total, 70 patients who had been diagnosed with benign gallbladder pathology were enrolled for this prospective study. Twenty-one patients underwent SILC and 49 patients underwent laparoscopic cholecystectomy (LC). All operations were performed under a standard anesthesia protocol. Serum IMA levels were analysed before operation, 45 minutes and 24 hours after operation. Results: Demographics and preoperative characteristics of the patients were similiar in each group. The mean duration of operation was 37.5 +/- 12.5 and 44.6 +/- 14.3 minutes in LC and SILC group, respectively. In both groups, there was no statistically significant difference in hospital stay, operative time, or conversion to open surgery. Operative technique did not effect the 45th minute and 24th hour IMA levels. However, prolonged operative time (>30 minutes) caused an early increase in the level of IMA. Twenty-fourth hour IMA levels were not different. Conclusion: SILO is an effective and safe surgical prosedure for benign gallbladder diseases. Independent of the surgical technique for cholecystectomy, the prolonged operative time could increase the tissue ischemia.Öğe The effects of bariatric surgical procedures on the improvement of metabolic syndrome in morbidly obese patients: Comparison of laparoscopic sleeve gastrectomy versus laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass(AVES, 2017) Kafalı, Mehmet Ertuğrul; Şahin, Mustafa; Ece, İlhan; Acar, Fahrettin; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Ateş, LeylaObjective: The objective of this study was to evaluate patients who underwent laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass and laparoscopic sleeve gastrectomy in terms of weight loss, metabolic parameters, and postoperative complications. Material and Methods: Data on patients who underwent laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass and laparoscopic sleeve gastrectomy with a diagnosis of morbid obesity between January 2012 and June 2014 were retrospectively evaluated. Patients were compared in terms of age, sex, body mass index, duration of operation, American Society of Anesthesiologists score, perioperative complications, length of hospital stay, and long term follow-up results. Results: During the study period, 91 patients (45 laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass and 46 laparoscopic sleeve gastrectomy) underwent bariatric surgery. There was no difference between the two groups in terms of preoperative patient characteristics. Both groups showed statistically significant weight loss and improvement in co-morbidities when compared with the preoperative period. Weight loss and improvement in metabolic parameters were similar in both groups. The duration of operation and hospital stay was longer in the laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass group. Furthermore, the rate of total complications was significantly lower in the laparoscopic sleeve gastrectomy group. Conclusion: Laparoscopic sleeve gastrectomy is a safe and effective method with a significantly lower complication rate and length of hospital stay than laparoscopic Roux-en-Y gastric bypass, with similar improvement rates in metabolic syndrome.Öğe The effects of chrysin in an experimental model of acute pancreatitis(Edizioni Luigi Pozzi, 2020) Alptekin, Hüsnü; Çalışır, Akın; Öztürk, Bahadır; Uğurlu, Ceyhan; Yormaz, Serdar; Ece, İlhanPURPOSE: This experimental study was conducted to evaluate the possible effects of orally administered chrysin on acute pancreatitis. MATERIAL AND METHOD: Twenty four rats were procured. The animals were randomly divided into four groups. In Group I, only vehicle solution (5% dimethylsulfoksid) was administered, and in Group II, chrysin dissolved in the vehicle solution was administered for six days. In Group III and Group IV cerulein was administered to induce acute pancreatitis. In Group III, only vehicle solution was administered, and in Group IV, chrysin dissolved in the vehicle solution was administered orally for six days. Blood samples were analyzed and the pancreatic tissue specimens were evaluated for histopathological examination. RESULTS: Group III and Group IV, exhibited markedly higher levels of serum WBC, amylase, and lipase, compared with Groups I and II. In the pancreatitis induced groups, CRP and TOS values were found to be significantly higher. In Group II and Group IV, TAS values were significantly higher. The highest calculated OSI values were observed in Group III. Group IV OSI values were significantly lower than those in Group III and even in Group I. Noticeable histopathological changes were identified in the pancreatitis induced Groups III and IV. Compared with Group III, the extent and severity of pancreatic injuries were markedly lower in Group IV. CONCLUSION: Chrysin application reduced oxidative stress and histopathological parameters. The present study shows that chrysin can be used to treat pancreatic diseases. © 2020, Edizioni Luigi Pozzi. All rights reserved.Öğe Gallbladder paraganglioma(AVES, 2015) Ece, İlhan; Alptekin, Hüsnü; Çelik, Zeliha Esin; Şahin, MustafaGallbladder paraganglioma is a very rare tumor, and only a few cases have been reported. Most of these cases were asymptomatic and found incidentally during operation. Our case involved a 57-year-old female patient complaining of intermittent right upper quadrant pain. Preoperative imaging demonstrated a mass in the neck of the gallbladder. Laparoscopic cholecystectomy was performed, and a frozen section of the gallbladder demonstrated a benign mass. The postoperative pathologic examination reported gallbladder paraganglioma and chronic cholecystitis. Immunohistochemically, the chief cells and sustentacular cells showed diffuse positivity with vimentin, synaptophysin, and S-100.Öğe Göz içi basınç artışı karın içi basıncını yansıtır mı?(Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2010) Ece, İlhan; Vatansev, CelalettinKarın içi basınç 12 mmHg'yı aştığında intraabdominal hipertansiyondan bahsedilir ve karın içi organlar etkilenmeye başlar. Abdominal kompratman sendromun da ise 20 mmHg üzerinde karın içi basınç ve organ hasarı mevcuttur. İntraabdominal basınç karın içine yerleştirilen port vasıtasıyla doğrudan ölçülebildiği gibi transvezikal, transgastrik yöntemle dolaylı olarak ölçülebilmektedir. Çalışmamızda; diğer dolaylı ölçüm metodlarına alternatif olarak daha az invazif ve kolay bir yöntem olan göz içi basıncını ölçerek karın içi basınç hakkında fikir sahibi olmayı amaçladık. Yöntem: Çalışmaya 18-55 yaş arası daha önce okuler patolojisi olmayan, vücut kitle indeksleri birbirine yakın ve ASA skoru I-II olan 40 hasta dahil edildi. Etik kurul onayı alındıktan sonra hastalara yapılacak işlemler hakkında bilgi verilip yazılı onamları alındı. Hastalar 10'ar kişilik 4 gruba ayrıldı. Kontrol grubu abdominal operasyon uygulanmayan hastalardan seçildi. Diğer 3 grup laparoskopik operasyon için CO2 ensüflasyonu yapılacak hastalardan oluşturuldu. 1. grup (Kontrol grubu) hastalara abdominal operasyon uygulanmadı. 2. gruba 9 mmHg basınçla laparoskopik ameliyat yapıldı. 3. ve 4. gruba sırasıyla 12 ve 15 mmHg basınçla laparoskopik ameliyat ugulandı. Premedikasyon sonrası ilk okuler basınç ölçümü anestezi indüksiyonu öncesinde Perkins Hand Held Applanation Tonometre cihazı ile operasyon masasında yapıldı. Anesteziye bağlı değişiklikleri ortadan kaldırmak için tüm hastalarda standart bir anestezi protokolü izlendi. Entübasyonun göz içi basınç artışına neden olan etkisini değerlendirebilmek için ikinci intraokuler basınç ölçümü entübasyondan sonra yapıldı. Son ölçüm uyanmanın göz içi basıncını artırma ihtimalini ortadan kaldırmak için hasta uyanmadan yapıldı. İstatistiksel analizde Tekrarlı Ölçümlerde Varyans Analizi ve çoklu karşılaştırmada Posthoc Tukey testi kullanıldı. Ölçümler arası farkı saptamak için bağımlı gruplarda Bon-Ferroni düzeltmeli T testi uygulandı. P< 0.05 olan değerler anlamlılık düzeyi olarak kabul edildi. Bulgular: Tüm gruplarda 1.ve 2. ölçüm arasında entübasyondan kaynaklanan anlamlı fark olduğu saptandı. Bazal değer olan 1. ölçüm ve son değer olan 3. ölçüm arasında sadece 2. ve 4. grupta fark bulundu. Gruplar karşılaştırıldığında ise 1. ve 2. grubun benzer 3. 4. grubun benzer sonuçlara sahip olduğu görüldü. Sonuç: Karın içi basıncı 12 mmHg'nin üzerinde olan gruplarda göz içi basıncı da artmıştır. Artmış karın içi basıncının takibinde göz içi basınç ölçümü güvenilir alternatif bir metod olarak kullanılabilir.Öğe Laparoskopik sleeve gastrektomi de pulmoner tromboemboli riskinin padua skoru ile değerlendirilmesi: retrospektif bir çalışma(2019) Yormaz, Serdar; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Acar, Fahrettin; Ece, İlhan; Çolak, Bayram; Yormaz, Burcu; Kafali, Mehmet Ertuğrul; Şahin, MustafaAmaç: Pulmoner tromboemboli bariatrik cerrahide postoperatif dönemde yeterli önlem alınmazsa morbidite ve mortalitenin yüksek olduğu ve bu nedenle hızlı tanı ve tedavi gerektiren bir kompikasyondur. Toplumdaki morbid obezite oranı arttıkça pulmoner tromboemboli’ningelişme potansiyeli daha da artış göstermektedir. Çalışmamızın amacı pulmoner tromboemboli tanısı konularak tedavi edilen olgularınklinik, laboratuvar ve radyolojik sonuçlarınıretrospektif olarak değerlendirmekti.Gereç ve Yöntem: Bariatrik cerrahi kliniğimizde Mart 2014 ile Ocak 2016 tarihleri arasında morbid obezite nedeniyle laparoskopik sleevegastrektomi geçiren hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Olguların klinik, radyolojik, laboratuar, demografik özellikleri ilePadua skorları değerlendirildi. Hastaların postoperatif dönemdeki verileri ve komplikasyonları istatistiksel olarak değerlendirildi. Postoperatif pulmoner tromboemboli riskini etkileyebilecek faktörler tek değişkenli regresyon analizi ile değerlendirildi.Bulgular: Hastaların 146’sı (%55) kadın ,124’u (%45) erkekti. Ortalama yaş 44.7 4.3 (22-72) olarak belirlendi. Ayrıca ortalama operasyon sonrası hastanede kalış süresi 5.7 2.3(2-25) gündü. Hastalardan çok-yüksek-riskli(VHR) ve yüksek-riskli (HR) gruplara postoperatifdönemde pnömotik cihazı uygulanırken, orta-riskli(MR) ve düşük-riskli (LR) gruplara varis çorabı uygulandı. Uygulanan koruyucu işlemlere rağmen 3 hastada derin ven trombozu ve 2 hastada pulmoner tromboemboli görüldü (p0.05), herhangi bir mortalite saptanmadı.Hastalardaki postoperatif dönemde görülen gerileme ve postoperatif pulmoner tromboemboli riskini etkileyebilecek faktörler (vücut kitleindeksi, geçirilmiş venöz emboli öyküsü, immobilite ve komplikasyonlar ) istatistiksel olarak anlamlı olarak saptandı (p0.05).Sonuç: Bariatrik cerrahide pulmoner tromboemboli profilaksisi için öncelikle önerilen ilaç daima düşük molekül ağırlıklı heparindir. Hastalara bu koruyucu tedaviye ek olarak pnömotik cihaz ve/veya varis çorabı uygulaması gerekmektedir. Bariatrik cerrahide olası komplikasyonları önlemede pnömotik cihaz varis çorabı uygulamasına göre daha efektiftir.Öğe Laparoskopik Sleeve Gastrektomi Sonrası Stapler Hattı Kaçaklarının Genişleyebilen Metalik Stentler ile Tedavisi(2016) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Acar, Fahrettin; Yormaz, Serdar; Çolak, Bayram; Şahin, MustafaLaparoskopik sleeve gastrektomi (LSG) kilo kaybı ve obezite ilişkili hastalıkların tedavisinde etkili bir bariatrik yöntemdir. LSG'nin en önemli komplikasyonu stapler hattı kaçakları- dır (SHK). Dörtyüz yirmi iki LSG olgusu içeren bu çalışmada SHK oranı ve tedavi yönetimi tartışılacaktır. Gereç ve Yöntemler: Dörtyüz yirmi iki hastaya Ocak 2010- Haziran 2015 tarihleri arasında LSG uygulandı. Bir üniversite hastanesi obezite cerrahisi kliniğinde LSG sonrası kaçak teş- hisi konulan hastalar retrospektif olarak incelendi. Mide rezeksiyonu pilordan 4-6 cm mesafeden 60 mm stapler yardımı ile yapıldı. Mide tüpü 36F buji ile kalibre edildi. Stapler hattı rutin olarak devamlı dikişlerle kuvvetlendirildi. SHK gelişen hastalar genişleyebilen stentler ile tedavi edildi. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 41.8 (29-55) yıl ve kadın/erkek oranı 7/5 idi. Ortalama beden kitle indeksi 44.1 kg/m2 olan hastalardan birisinde gastrik band ameliyatı hikayesi vardı. Stapler hattı kaçak oranı 12/422 (%2.8) idi. Tüm olgularda kaçak alanı gastroözofajiyal bileşke komşulu- ğunda idi. SHK endoskopik genişleyebilen stent uygulaması ile tedavi edildi. Tüm hastalarda parenteral beslenme ve antibiyotikleri içeren medikal destek sağlandı. Tüm olgularda stent yerleştirilmesi başarılı bir tedavi sağladı. Sonuç: Laparoskopik sleeve gastrektomide SHK en sık görülen komplikasyon olup tüm komplikasyonların yarısını oluşturur. Genişleyebilen stent uygulaması, antibiyotik ve parenteral beslenme ile birleştirildiğinde etkili sonuçlar elde edilebilir ve durumu stabil hastalarda ilk tedavi basamağı olmalıdır.Öğe Laparoskopik sleeve gastrektomi ve laparoskopik roux n y gastrik bypass prosedürlerinin reflü semptom indeksi ile karşılaştırılmalı değerlendirilmesi: Retrospektif bir çalışma(2018) Yormaz, Serdar; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Ece, İlhan; Çolak, Bayram; Acar, Fahrettin; Kafalı, M. Ertuğrul; Şahin, Enes; Şahin, MustafaAmaç: Çalışmamızda laparoskopik sleeve gastrektomi velaparoskopik Roux-en-Y gastrik bypass geçiren morbidobezlerin postoperatif dönemdeki reflüyle ilgili s onuçlarınıdeğerlendirmeyi amaçladık.Materyal ve Metod: Bariatrik cerrahi kliniğimizde Ocak2013 ile Mart 2016 tarihleri arasında morbid obezitenedeniyle laparoskopik sleeve gastrektomi ve laparoskopikRoux-en-Ygastrik bypass uygulanan 112 hasta retrospektifolarak incelendi. Hasta gruplarının demografik bulguları,reflü semptom indeksi, global belirti skorları, hastanede kalışsüreleri değerlendirildi. Çalışma grubumuzdaki hastalarınvücut kitle indeksi, yaş ve eşlik eden komorbiditeleraçısından benzerlikleri mevcuttu.Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların ortalama yaşı37.125.51 (yaş aralığı 23–57), ortalama vücut kitle indeksi46.34.7 kg/m2 (aralığı 40–57) idi. Ortalama ameliyat süresilaparoskopik Roux-en-Ygastrik bypass da 87.916.1 dakikalaparoskopik sleeve gastrektomi de 72.512.7 dakika (42–102 dakika aralığı) idi. Postoperatif dönemde ortalamahastanede kalış süresi ise laparoskopik sleeve gastrektomi de4.2 gün, laparoskopik Roux -en-Ygastrik bypass da 7.3 günolarak bulundu. Ameliyat sonrası dönemde 4 hastadakomplikasyon gözlenirken, hiçbir mortalite saptanmadı.Operasyonların hepsi laparoskopik olarak sonlandırıldı.Multivaryant regresyon analizi kullanılarak yaş, cinsiyet vevücut kitle indeksi bağımsız risk faktörleri olarak tanımlandı.İstatistiksel olarak anlamlı sonuçlar p0.05 olarak kabuledildi.Sonuç: Bariatrik cerrahide uygulanan gastrik bypassprosedürünün sleeve gastrektomiye oranla morbiditesiyüksek olmasına rağmen reflü semptomlarını azaltıcıetkilerinin ve hastalık şiddetindeki gerilemenin daha iyiolduğunun sonucuna ulaştıkÖğe Laparoskopik sleeve gastrektomide stapler hattında uygulanan barbed sütur ve fibrin adhezivlerin etkisinin kıyaslanması: retrospektif çalışma(2018) Yormaz, Serdar; Ece, İlhan; Çolak, Bayram; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Acar, Fahrettin; Kafalı, M. ErtugrulAmaç: Araştırmamızda morbid obezite nedeniyle laparoskopik sleeve gastrektomi uygulanan ve stapler hattına destek süturu konan veya fibrin adheziv kullanılan hastaların sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Bariatrik cerrahi kliniğimizde morbid obezite nedeniyle laparoskopik sleeve gastrektomi uygulanan ve stapler hattına sütur konan ve adheziv konan 86 hasta retrospektif olarak incelendi. Hasta profilinin demografik bulguları, operasyon süreleri, komplikasyon tipleri, oranları, hastanede kalış süreleri değerlendirildi. Çalışma grubumuzdaki hastalar vücut kitle indeksi, yaş, cinsiyet ve sayı açısından benzerlik olduğu için randomize olarak kabul edildiler.Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların ortalama yaşı 37.125.51 yıl (yaş aralığı 23–57), ortalama beden kitle indeksi 46.34.7 kg/m2 (aralığı 41–59) idi. Ortalama ameliyat süresi 87.916.1 dakika olarak hesaplandı. Operasyonun ortalama süresi 72.5 12.7 dakika (25–102 dakika aralığı) idi. Postoperatif dönemde ortalama hastanede kalış süresi ise 5.231.22 gün (3–8 gün aralığı) olarak bulundu. Ameliyat sonrası 4 hastada komplikasyon gelişirken, herhangi bir hastada majör komplikasyon veya mortalite görülmedi. Operasyonların hepsi laparoskopik olarak sonlandırıldı.Sonuç: Bariatrik cerrahide staplerle uygulanan obezite cerrahisinde stapler hattının özellikle barbed sütur ile desteklenmesi operasyonun güvenilirliğini artırıp komplikasyon oranını azaltmaktadır.Öğe Metabolik cerrahide ekstraksiyon metodlarının kıyaslanması: endo bag faydalı mı?(2018) Yormaz, Serdar; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Acar, Fahrettin; Ece, İlhan; Çolak, Bayram; Kafalı, M. ErtugrulAmaç: Morbid obezite günümüzde global bir sorun haline gelmiştir bunu aşmak içinde farklı cerrahi yöntemler uygulanmaktadır. Araştırmamızda morbid obezite amacıyla laparoskopik sleeve gastrektomi (LSG) uygulaması sonrasında doku çıkarma yöntemlerinden endo bag ile yara koruyucu halka yöntemlerini kıyaslamayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde ocak 2015 ile kasım 2016 tarihleri arasında morbid obezite nedeniyle laparoskopik sleeve gastrektomi uygulanan ve dokunun trokar yerinden çıkarıldığı 80 erkek, 40 kadın totalde 120 hasta kayıtlara bakılarak retrospektif olarak değerlendirildi. Opere olan hastaların demografik bulguları, operasyon süreleri, postoperatif sonuçları, hastanede kalış süreleri ve yara yeri enfeksiyonları karşılaştırıldı.Bulgular: Operasyonların ortalama süresi 72,121,4 dakika (34–97 dk) aralığı idi. Endobag uygulanan hastalarda ortalama operasyon süresi 68.26.4 iken yara koruyucu halka yönteminde bu süre 77.1 5.8 dk olup, aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi. Postoperatif dönemde ortalama hastanede kalış süresi ise 5,761,17 gün (5.21.3, 6.30.8) olarak bulundu. Her iki grubun yara yeri enfeksiyonu oranları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı.Sonuç: Bariatrik cerrahide gastrik piyesin intrabdominal bölgeden endo bag yöntemiyle çıkarılmasının yara koruyucu halka yöntemine oranla daha az enfeksiyon ve komplikasyona sebep olması nedeniyle daha efektif olacağı çalışmamızda tespit edilmiştir.Öğe Mide kanseri tedavisinde açık ve laparoskopik distal subtotal gastrektominin kısa dönem onkolojik sonuçları(2018) Ece, İlhan; Acar, Fahrettin; Yılmaz, Hüseyin; Çolak, Bayram; Yormaz, Serdar; Şahin, MustafaAmaç: Bu çalışmada lokal ileri evre mide kanseri için uygulanan laparoskopik ve açık distal subtotal gastrektomi olgularında kısa dönem onkolojik sonuçların karşılaştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Lokal ileri evre mide kanseri tanısı ile Eylül 2014- Eylül 2015 tarihleri arasında distal subtotal gastrektomi uygulanan toplam 22 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda bilgisayarlı tomografi ile uzak metastaz taraması yapıldı ve ameliyat öncesi dönemde patolojik olarak mide kanseri tanısı doğrulandı. Açık teknikle distal subtotal gastrektomi (DSG) ve D2 lenfadenektomi yapılan hastalar laparoskopik distal subtotal gastrektomi (LDSG) ve D2 lenfadenektomi yapılan hastalar ile yaş, cinsiyet, tümör boyutu, çıkarılan lenf nodu sayısı ve cerrahinin erken dönem sonuçları açısından karşılaştırıldı.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 53,810.2 yıl, vücut kitle indeksi 26.13.9 kg/m2 idi. Her iki grupta hasta özellikleri açısından fark yoktu. Ame-liyat süresi LDSG grubunda anlamlı oranda yüksek olmasına rağmen kanama miktarı daha azdı. Cerrahi olarak çıkarılan tümörlerin boyutları ve diseke edilen lenf nodu sayısında fark yoktu. Ayrıca erken postoperatif komplikasyon oranı her iki grupta benzerdi.Sonuç: LDSG açık teknik ile benzer komplikasyon oranına sahip, eşit sayıda lenf nodu diseksiyonu sağlayan güvenli bir yöntemdir. Ayrıca LDSG daha az kanamaya neden olarak onkolojik sonuçlarda iyileşme sağlayabilir.Öğe Midterm Clinical Outcomes of Antrum Resection Margin at Laparoscopic Sleeve Gastrectomy for Morbid Obesity(SPRINGER, 2017) Yormaz, Serdar; Yılmaz, Hüseyin; Ece, İlhan; Yılmaz, Farise; Şahin, MustafaBackground Laparoscopic sleeve gastrectomy (LSG) is one of the most frequently performed procedures in obesity surgery. The benefits of minimally invasive surgery include rapid recovery. We evaluated the clinical outcomes of different resection margin lengths from the pylorus in LSG. Methods This retrospective study included 152 patients who underwent LSG from January 2011 to October 2014. The antrum was resected 2 cm from the pylorus in 84 patients (group A) and 6 cm from the pylorus in 68 patients (group B). The patients ' demographics, staple line distance, complications, sex, age, body mass index loss, length of hospital stay, and comorbidities were retrospectively reviewed. Results The patients comprised 104 women (68.4 %) and 48 men (32.6 %) with a mean age of 41.2 years (range, 28-53 years). The percent total and excess weight loss were statistically significant in both groups at 6 and 12 months postoperatively. Weight loss was significantly greater in group A than that in B at 6 and 12 months, but the difference at 24 months was not statistically significant. The results of pH monitoring showed significantly lower scores in group A than those in B at 6 and 12 months, but no difference at 24 months. Conclusion LSG is an effective procedure with good short-term outcomes. Both procedures described herein are equally effective with respect to the patient ' s return to daily activities. Increasing the distance from the resection line to the pylorus is associated with better weight loss but slightly increased symptoms of gastroesophageal reflux disease without a significant difference in complications.Öğe Migration of mesh into gastric lumen: A rare complication of vertical banded gastroplasty(AVES, 2016) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Şahin, MustafaThe problem of revision of failed vertical banded gastroplasty (VBG) has become a common situation in bariatric surgery. Sleeve gastrectomy (SG) has been recently used to revise failed restrictive procedures. This study presents a patient that is treated with Roux-n-Y gastric bypass because of mesh migration after SG for revision of failed VBG.Öğe Minimally invasive management of anastomotic leak after bariatric Roux-en-Y gastric bypass(MEDKNOW PUBLICATIONS & MEDIA PVT LTD, 2015) Ece, İlhan; Yılmaz, Hüseyin; Alptekin, Hüsnü; Acar, Fahrettin; Yormaz, Serdar; Şahin, MustafaThe aim of this retrospective study was to examine the anastomotic erosion due to drain and success of fibrin sealant in its management. Between 2013 and 2014, 102 patients underwent LRYGB and gastrojejunal anastomotic leak occurred due to drain erosion in 2 of them. The diagnosis was established with saliva drainage and was confirmed by upper gastrointestinal series. The absence of hemodynamic instability was directed us to conservative treatment. During the endoscopy, dehiscence was assessed and fibrin sealant was applied. The leaks healed progressively in a few days, and the drains removed within 6 days. Seven and 9 days later, the patients were discharged without any problem. Anastomotic leaks after bariatric surgery can cause severe morbidity, cost, and effects quality of life. Hemodynamically stable and drained patients are candidates for conservative methods. Endoscopic injection of fibrin sealant has been successful in closing gastric leaks.
