Yazar "Erbasan, Vefa" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Comparison of clinical and biochemical features between bipolar patients on mood stabilizer alone or combination treatment
    (ELSEVIER, 2019) Erbasan, Vefa; Altınbaş, Kürşat
    [Abstract not Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Comparison of inflammatory markers between patients with the first episode psychosis and bipolar mania
    (ELSEVIER FRANCE-EDITIONS SCIENTIFIQUES MEDICALES ELSEVIER, 2018) Tekdemir, Rukiye; Bozkurt, Hazan Tomar; İmre, Okan; Erbasan, Vefa; Aydın, Memduha; Altınbaş, Kürşat
    [Abstract not Available]
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Is metabolic profile of the patients with first episode mania and psychotic disorder different?
    (ELSEVIER FRANCE-EDITIONS SCIENTIFIQUES MEDICALES ELSEVIER, 2018) Bozkurt, Hazan Tomar; Tekdemir, Rukiye; Erbasan, Vefa; İmre, Okan; Aydın, Memduha; Altınbaş, Kürşat
    [Abstract not Available]
  • Küçük Resim
    Öğe
    Lityum kullanımı olan bipolar bozukluk tanılı hastalarda telomer uzunluğu, telomeraz aktivitesi ve oksidatif stres düzeyleri ile lityum tedavisine yanıt arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
    (Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2022) Erbasan, Vefa; Altınbaş, Kürşat
    Amaç: Bu çalışmada öncelikle bipolar bozuklu tanılı ötimik hastalar ile sağlıklı kontrollerin telomer uzunluğu (TU), telomeraz aktivitesi (TA), toplam antioksidan kapasite (TAS) ve toplam antioksidan kapasite (TOS) değerlerini karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmadaki diğer amacımız ise; hastaların lityum yanıt düzeyleri ile TU, TA, TAS ve TOS değerlerinin ilişkisini inceleyerek bu değişkenlerin lityum tedavi yanıtı için yordayıcılığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, yaş ve cinsiyet bakımından eşleştirilen bipolar bozukluk tanılı 70 ötimik hasta ile herhangi bir psikiyatrik hastalığı olmayan 69 sağlıklı kontrol dahil edildi. Hasta ve kontrol grubundan alınan kanlardan TU, TA, TAS ve TOS düzeyleri ölçüldü. Hastalara; Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HDDÖ), Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ) ve lityum tedavi yanıtını değerlendirmek için ALDA ölçeği uygulandı. Bulgular: Hasta grubunda TU, TA ve TAS değerlerinin sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu tespit edildi. TOS değeri ise kontrollerle karşılaştırıldığında hastalarda anlamlı düzeyde daha düşük bulundu. Lityum tedavi yanıtına göre hastalar gruplandırıldığında tüm grupların kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde daha yüksek TU ve TA değerlerine sahip oldukları, lityuma yanıt puanı arttıkça TU için bu farkın anlamlılığının arttığı saptandı. Sonuç: BB'de görülen artan oksidatif stresin azalmasında ve telomer kısalmasındaki hızlanmanın yavaşlamasında lityum tedavisinin etkili olabileceği düşünüldü. Lityum tedavi yanıtını öngörmede herhangi bir biyolojik belirteç bulmaktan hâlâ uzak olsak da tedavi grupları ile kontrol grubu arasındaki TU açısından bulunan farkın anlamlılık düzeyinin kötü yanıttan iyi yanıta ilerledikçe artması, lityum tedavi yanıtını öngörmede TU'nun bir belirteç olabileceğini düşündürmektedir. Bunun için, daha geniş örneklemli ve boyutsal tasarımdaki çalışmalarla sonuçların tekrar edilmesi gerekmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Lityuma tedavi yanıtının klinik, biyolojik ve genetik yordayıcıları
    (2018) Bozkurt, Hazan Tomar; Erbasan, Vefa; Eğilmez, Ümran; Şen, Barış; Aydın, Memduha; Altınbaş, Kürşat
    Lityum, 1800’lü yılların basında İsveçli Arfvedson tarafından kesfedilmisve 1950’li yıllarda psikiyatrialanında kullanılmaya başlanmıştır. Yetişkinlerde bipolar tedavisinde ilk sırada gelen bir duygudurumdüzenleyici ve altın standart bir tedavi ajanıdır. Ancak, klinik uygulamada bireyler arasındalityum tedavisine yanıt oranları hastaların farklı özellikleri nedeniyle oldukça değişken olup, hangihastanın lityuma iyi yanıt vereceğini öngörmek çoğunlukla zordur. Lityum tedavi yanıtını öngörmedeklinisyenler öncelikle klinik bir fenotipi tanımaya odaklanmış gibi durmaktadır. Bu yazıda lityumtedavi yanıtının yordayıcıları ile ilgili araştırmalar gözden geçirilerek; klinik, biyokimyasal, nörogörüntülemeve genetik yordayıcılar olmak üzere dört başlık altında elealınmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Suicide attempts and related factors in schizophrenia patients
    (SAUDI MED J, 2019) Aydın, Memduha; İlhan, Bilge Ç.; Tekdemir, Rukiye; Çokünlü, Yusuf; Erbasan, Vefa; Altınbaş, Kürşat
    Objectives: To investigate the relationship between suicide attempts and demographic-clinical variables and to assess the methods used in suicide attempts by comparing schizophrenia patients with and without suicide attempts. Methods: A retrospective study with a total of 223 schizophrenia patients aged 18-65 years that were admitted to the Department of Psychiatry, Selcuk University and the Beyhekim Psychiatric Clinic Konya Training and Research Hospital, Konya, Turkey, between January 2014 and January 2018 The data collection forms created by researchers were completed using hospital medical records. Results: It was determined that 40.8% of schizophrenia patients attempted suicide at least once and that 39.6% of schizophrenia patients who attempted suicide had recurrent suicide attempts. Those with suicide attempts had a significantly longer mean duration of untreated psychosis and a higher total number of hospitalizations compared to those without suicide attempts. In addition, the use of depot antipsychotic drugs was significantly lower in those with suicide attempts. There was a statistically significant difference in the presence of traumatic life events between those with and without suicide attempts. Conclusion: Suicidal behavior is an important problem in schizophrenia. Identifying risk factors and high-risk individuals will guide us in the development of preventive interventions.