Lityuma tedavi yanıtının klinik, biyolojik ve genetik yordayıcıları

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2018

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Lityum, 1800’lü yılların basında İsveçli Arfvedson tarafından kesfedilmisve 1950’li yıllarda psikiyatrialanında kullanılmaya başlanmıştır. Yetişkinlerde bipolar tedavisinde ilk sırada gelen bir duygudurumdüzenleyici ve altın standart bir tedavi ajanıdır. Ancak, klinik uygulamada bireyler arasındalityum tedavisine yanıt oranları hastaların farklı özellikleri nedeniyle oldukça değişken olup, hangihastanın lityuma iyi yanıt vereceğini öngörmek çoğunlukla zordur. Lityum tedavi yanıtını öngörmedeklinisyenler öncelikle klinik bir fenotipi tanımaya odaklanmış gibi durmaktadır. Bu yazıda lityumtedavi yanıtının yordayıcıları ile ilgili araştırmalar gözden geçirilerek; klinik, biyokimyasal, nörogörüntülemeve genetik yordayıcılar olmak üzere dört başlık altında elealınmıştır.
Lithium was discovered by the Swedish Arfvedson at the beginning of the 1800s and began to beused in psychiatry for the past 1950s. Lithium, as a mood stabilizer, is the gold standard and firstchoice treatment agent for the treatment of bipolar disorders in adults. However, it is mostlydifficult in clinical practice to predict which patient would respond to the treatment with lithiumwell due to the huge variation in patients’ characteristics. Clinicians seem to focus primarily onidentifying a clinical phenotype to foresee lithium treatment response. In this article, researches onpredictors of the lithium treatment response were reviewed and evaluated in four titles as clinical,biochemical, neuroimaging and genetic predictors.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Nörolojik Bilimler, Psikiyatri, Psikoloji

Kaynak

Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

10

Sayı

4

Künye

Bozkurt, H. T., Erbasan, V., Eğilmez, Ü., Şen, B., Aydın, M., Altınbaş, K. (2018). Lityuma Tedavi Yanıtının Klinik, Biyolojik ve Genetik Yordayıcıları.Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 10(4), 405-426.