Yazar "Güray, Enis" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 7 / 7
  • Küçük Resim
    Öğe
    En Masse Retraction of Maxillary Anterior Teeth with Anterior Headgear
    (1997) Güray, Enis; Orhan, Metin
    In the treatment of the first premolar extraction cases with certain techniques, incisor retraction is realized after canine distalization. In maximum anchorage cases, retraction of anterior segments require more posterior anchorage. This treatment concept is still valid, however, the difficult anchorage control is considered a major drawback. The purpose of this study is to introduce our technique for the "en masse" retraction of maxillary anterior teeth after first premolar extraction and discuss its effects. The technique consists of the application of extraoral traction on canines, followed by banding of maxillary anterior teeth, to form them as a mass. Advantages of our mechanics are as follows: (1) Anterior headgear may have the advantage of retracting anterior teeth with minimum strain on posterior anchorage. (2) The adjustability of the outer bow in relation to the premaxilla's center of resistance, provides effective desired movements. (3) Intrusion and torque control are achieved in the course of anterior segment retraction.
  • Küçük Resim
    Öğe
    ''En Masse'' Retraction of Maxillary Anterior Teeth with Anterior Headgear
    (MOSBY-YEAR BOOK INC, 1997) Güray, Enis; Orhan, Metin
    In the treatment of the first premolar extraction cases with certain techniques, incisor retraction is realized after canine distalization. In maximum anchorage cases, retraction of anterior segments require more posterior anchorage. This treatment concept is still valid, however, the difficult anchorage control is considered a major drawback. The purpose of this study is to introduce our technique for the ''en masse'' retraction of maxillary anterior teeth after first premolar extraction and discuss its effects, The technique consists of the application of extraoral traction on canines, followed by banding of maxillary anterior teeth, to form them as a mass. Advantages of our mechanics are as follows: (1) Anterior headgear may have the advantage of retracting anterior teeth with minimum strain on posterior anchorage, (2) The adjustability of the outer bow in relation to the premaxilla's center of resistance, provides effective desired movements. (3) Intrusion and torque control are achieved in the course of anterior segment retraction.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Evaluation of the Prevalence of Temporomandibular Joint Disorder Syndrome in Dental School Students With Psychometric Analysis
    (2002) Mutlu, Necip; Herken, Hasan; Güray, Enis; Öz, Fatih; Kalaycı, Abdullah
    Aim: Despite the increasing volume of evidence implicating psychological factors in patients with temporomandibular joint (TMJ) disorder syndrome, these aspects of management are frequently neglected. In the diagnosis and treatment of this syndrome, clinical examination must be accompanied by an evaluation of the patients' emotional condition. In our study, the prevalence of TMJ disorders of dental students and the relation between TMJ disorder syndrome and the emotional condition of the patient were evaluated. Methods: The study group consisted of 156 males and 105 females: a total of 261 students. For the psychometric analysis the Minnesota Multiphasic Personality Inventory (MMPI), Symptom Checklist 90-Revised (SCL 90-R), Beck Depression Scale (BDS), Rosenberg Self-Esteem Scale (RSS), and State Trait Anxiety Inventory I and II (STAI-I and II) tests were used. Standard clinical examination protocol was followed. Results: Psychometric measurements revealed significant psychological differences between subjects with the following TMJ disorder syndrome symptoms: hypochondria, hysteria (MMPI), somatization, and anger (SCL 90-R). In both groups, there were no significant differences between the scales of BDS, RSS and STAI-I and II. Clinical examination revealed internal derangement of 18 male and 18 female students and external derangement of 6 male and 1 female students. Conclusion: In terms of the relation to TMJ disorder syndrome, where it affects the patient's emotional condition, psychiatric support can be very useful in the evaluation and treatment of patients with these complaints.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Possible Association of Temporomandibular Joint Pain and Dysfunction with a Polymorphism the Serotonin Transporter Gene
    (MOSBY, INC, 2001) Herken, Hasan; Erdal, Emin; Mutlu, Necip; Barlas, Ömer; Çataloluk, Osman; Öz, Fatih; Güray, Enis
    The purpose of this study was to evaluate the relationship between temporomandibular joint pain and dysfunction and serotonin transporter (5-HTT) gene polymorphism. Forty-eight patients with temporomandibular joint pain and 111 healthy control subjects were examined. The results for the patients and control subjects were not significantly different (P > .05). The analysis of genotype distribution (homozygous for STin 2.10 genotypes of the variable-number tandem-repeat polymorphism) showed significant differences between the patients and control subjects (P = .003). ST 2.10 allele was more frequent in the patients with temporomandibular joint pain and dysfunction. In the control group, however, STin 2.12/12 genotype was significantly higher (P = .017). In the patients who were homozygous or heterozygous for variable-number tandem-repeat variants of 5-HTT STin 2.12 copies, the average scores of somatization and anger were significantly higher than those who were homozygous for STin 2.10 variant (P < .05). The patients who were homozygous for STin 2.10 genotype were also homozygous for "L" genotype (P = .019). However, this was not the condition in the control subjects. This study does not provide evidence to support the involvement of 5-HTT gene-linked polymorphic region in temporomandibular joint pain and dysfunction. Our findings indicated that only the presence of the homozygous STin 2.10 genotype of variable-number tandem-repeat is likely to play a substantial role in the genetic predisposition to temporomandibular joint pain and dysfunction and that the STin 2.12/12 genotype may have a protective role against temporomandibular joint pain and dysfunction.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Selcuk Type Headgear-Timer (STHT)
    (MOSBY-YEAR BOOK INC, 1997) Güray, Enis; Orhan, Metin
    The Selcuk type headgear-timer (STHT) is described and tested under laboratory conditions first and then in a controlled patient study. The timing device was compared with real time measurements for 4 months. Accuracy was determined to be absolute (100%). The STHT was determined to be independent of force variables, easy to construct, rugged, and inexpensive. In the clinical test, 10 patients were instructed to wear the extraoral appliance for 16 hours a day. After a 2-month treatment period, the timing mechanisms were introduced to the patients and a subsequent 2-month treatment period was initiated. At the end of the second period, headgear wear was increased 26%. This significant improvement in patient compliance with the STHT timing device, attached to a standard breakaway type headgear, has the likelihood of enhancing treatment results. A foolproof method of assessing actual duration of wear is now available.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türk ortodontislerinin tükenmişlik seviyesine etki eden faktörler
    (2004) Karaman, Ali İhya; Uysal, Tancan; Sarı, Zafer; Üşümez, Serdar; Sargın, Nurten; Güray, Enis
    Bu çalışmanın amacı, yaş, cinsiyet, mesleki kıdem, akademik derece ve çalışılan kurum gibi faktörlerin Türk ortodontistlerin tükenmişlik düzeyi arasındaki rollerini belirlemektir. Çalışma özel muayenehane veya üniversite hastanesinde çalışan Türk Ortodonti Derneğine kayıtlı 167 ortodontist üzerinde gerçekleştirildi. Ortodontistlerin adreslerine sosyo-demografik bilgi formları ve "Maslach Tükenmişlik Envanteri" postalandı. Elde edilen cevapların istatistiksel olarak değerlendirilmesinde ANOVA, Turkey HSD, Man whitney U ve t-testleri kullanıldı. Araştırma sonucunda cinsiyetin, tükenmişlik düzeyini etkilemediği tespit edilmiştir. Fakat çalışılan kurum, mesleki kalem ve akademik derece gibi faktörlerin tükenmişliğin bir veya daha fazla alt grubu ile ilişkili olduğu belirlenmiştir. Buna göre kişisel başarıda azalma skorları, özel çalışan ortodontistlere göre fakültede çalışanlarda önemli derecede yüksektir. Doçentler ve 0-15 yıllar arasında mesleki kıdeme sahip ortodontistler daha çok kişisel başarıda azalma skorları göstermişlerdir. Duyarsızlaşma skorları da bu gruplarda yüksek çıkmıştır. Genel olarak ortodontistlerin 40 ve daha sonraki yaşlarda maddi doyuma bağlı olarak daha düşük tükenmişlik düzeyi gösterdiği düşünülmektedir. Yerel ortodonti dernekleri gibi sivil toplum organizasyonları meslek içi çalışma grupları kurarak, genç ortodontistlerin tükenmesine neden olabilecek faktörler belirlemeli ve elimine etmeye çalışmalıdırlar. Böylece yeni mesleğe başlayan kişiler bu organizasyonlar desteğinde rehberlik hizmeti alabilirler. Ayrıca ortodonti eğitimi veren kurumlarda yeni eğitim kursları düzenlemeli ve ortodontistin bireysel olarak kendi kişiliğini tanımasına ve benlik tasarımlarının oturmasına yardımcı olmalıdır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Türk Ortodontistlerinin Sosyo-Demografik Profili ve Emeklilik
    (2003) Karaman, Ali İhya; Uysal, Tancan; Güray, Enis; Sarı, Zafer
    Türk ortodontistlerinin sosyo-demografik özelliklerini, aktivitelerini, mali durumlarını ve emekliliğe geçiş konusunda düşüncelerini ortaya koymak, belirlenen problemler doğrultusunda uyarılarda bulunmak, bir takım önlemlerin alınmasına katkıda bulunmak ve daha ileride yapılacak olan ulusal ve uluslararası aynı tür çalışmalar için bir referans oluşturmak amacıyla bu araştırma gerçekleştirildi. Türk Ortodonti Derneği'ne kayıtlı olduğu belirlenen 300 ortodontiste, hazırlanan sosyo-demografik bilgi formları Ocak 2001-Şubat 2001 tarihleri arasında ulaştırıldı. Ankette, ortodontistin demografik özelliklerini, sağlık ve sosyal güvencelerini, hasta ve çalışma bilgilerini, mali durumunu, kişisel tercihlerini ve emekliliğe geçiş konusunda düşüncelerini sorgulayan toplam 32 adet soru kullanıldı. Araştırma sonucunda 167 adet anket formu doldurulup tarafımıza ulaştırıldı. Elde edilen tüm veriler bilgisayara kodlanarak kaydedildi. Belirleyici istatistiksel değerlendirmelerin yapılması sırasında SPSS paket programı kullanıldı. Toplam cevaplama oranı % 55,66 olarak tespit edildi. Mevcut çalışma bize günümüz Türk ortodontistinin sosyo-ekonomik pro-fili ve emekliliğe geçiş düşünceleri hakkında genel bir bilgi sunmaktadır. Genel olarak Türk ortodonti camiasının genç nüfusa sahip olduğu, ortodontisilerin kendilerine eş olarak büyük oranda diş hekimlerini seçtikleri, sağlık ve sosyal güvenliklerini yeterli bulmadıkları ve dolayısıyla bir kısmının özel emekliliğe yöneldiği tespit edildi. Emekliliğe geçiş konusunda yeterli hazırlıkların yapılmadığı ve hastalık, yaralanma, ölüm gibi durumlara karşı genel olarak hiçbir önlemin alınmamış olduğu belirlendi. Sonuç olarak, belirli zaman aralıklarında tekrarlanacak benzeri projelerin, zaman içinde meydana gelen değişikliklerin gözlenmesine ve elde edilen verilen farklı ülkelerle karşılaştırılmasına olanak sağlayacağı düşünülmektedir.