Yazar "Malkoç, Sıddık" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 11 / 11
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Cytotoxic Effects of Orthodontic Composites(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2010) Malkoç, Sıddık; Çörekçi, Bayram; Ülker, Hayriye Esra; Yalçın, Muhammet; Şengün, AbdulkadirObjectives: To evaluate the cytotoxic effects of five different light-cured orthodontic bonding composites. Materials and Methods: The orthodontic composites Heliosit Orthodontic (Ivoclar), Transbond XT (3M Unitek), Bisco ORTHO (Bisco), Light Bond (Reliance), and Quick Cure (Reliance) were prepared, and the samples were extracted in 3 mL of BME (Basal Medium Eagle) with 10% newborn calf serum for 24 hours. The L929 cells were plated (25,000 cells/mL) in a 96-well dish and maintained in a humidified incubator for 24 hours at 37 degrees C, 5% CO(2), and 95% air. After 24 hours of incubation of the cells, the incubation medium was replaced by the immersed medium in which the samples were stored. Then, L929 cells were incubated in contact with eluates for 24 hours. The cell mitochondrial activity was evaluated by the methyl tetrazolium (MTT) test. Twelve wells were used for each specimen, and the MTT tests were applied two times. The data were statistically analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey HSD tests. Results: Results with L929 fibroblasts demonstrated that except for Transbond XT, freshly prepared composite materials did not reduce vital cell numbers (P>.05) compared with the control group. Our data demonstrate that Transbond XT showed significant cytotoxicity compared with the control group. Conclusion: Results indicate that tested orthodontic bonding composites are suitable for clinical application, but that further studies using different test methods are needed for Transbond XT. (Angle Orthod. 2010;80:759-764.)Öğe Cytotoxic Effects of Resin-modified Orthodontic Band Adhesives Are They Safe?(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2010) Malkoç, Sıddık; Çörekçi, Bayram; Botsalı, Hayriye Esra; Yalçın, Muhammet; Şengün, AbdülkadirObjective: To evaluate the cytotoxic effects of three different resin-modified orthodontic band adhesives. Materials and Methods: Three resin-modified orthodontic band adhesives (Bisco Ortho Band Paste LC (TM), Multi-Cure Glass lonomer Band Cement (TM), and Transbond Plus Light Cure Band Adhesive (TM)) were prepared and the samples were extracted in 3 mL of Basal Medium Eagle with 10% newborn calf serum for 24 hours. The L929 cells were plated (25,000 cells/mL) in wells of 96-well dishes and maintained in a humidified incubator for 24 hours at 37 degrees C, 5% CO(2), and 95% air. After 24-hour incubation of the cells, the incubation medium was replaced by the immersed medium in which the samples were stored. Then L929 cells were incubated in contact with eluates for 24 hours. The cell mitochondrial activity was evaluated by the methyltetrazolium test. Twelve wells were used for each specimen, and methyltetrazolium tests were applied two times. The data were statistically analyzed using one-way analysis of variance and Tukey Honestly Significantly Different tests. Results: Results with L929 fibroblasts demonstrated that all freshly prepared resin-modified orthodontic band adhesive materials reduced vital cell numbers (P > .05), in comparison to the control group. Our data demonstrate that all materials showed significant cytotoxicity compared to the control group. Conclusions: The results indicate that all materials showed significant cytotoxicity compared to the control group, and further studies using different test methods are needed for all resin-modified orthodontic band adhesives. (Angle Orthod. 2010;80:890-895.)Öğe Effects of Mandibular Symphyseal Distraction Osteogenesis on Mandibular Structures(Mosby-Elsevier, 2006) Malkoç, Sıddık; İşeri, Haluk; Karaman, Ali İhya; Mutlu, Necip; Küçükkolbaşı, HasanIntroduction: The purpose of this study was to evaluate the effects of mandibular symphyseal distraction osteogenesis on dental and mandibular skeletal structures with a tooth- and bone- borne distraction device. Methods: The sample comprised 20 patients, ranging in age from 15.8 to 23.3 years (mean, 20.1 +/- 2.3 years) at the start of treatment. The distraction device was activated 1 mm per day. The device was usually maintained in position about 90 days after surgery. Records were obtained at the start of treatment, at the end of distraction (11.4 +/- 2.2 days after surgery), and at follow-up periods (24.1 +/- 4.2 months after surgery). The records included posteroanterior cephalograms and study casts. The data were analyzed statistically by using the repeated measure analysis of variance and paired t test. Results: Posteroanterior cephalometric analysis demonstrated no significant changes in bigonial widths and ramal angles at the end of distraction period. On the other hand, bimolar widths were significantly increased, whereas bicondylar widths were markedly decreased. The dental cast analysis indicated that the maximum amount of increase was found between the mandibular canines, and the widening effect gradually decreased from the mandibular canines to the second molars. The follow-up data confirmed that the treatment results were stable. Conclusions: The long-term findings indicate that mandibular symphyseal distraction osteogenesis is an efficient nonextraction treatment alternative for mandibular dental crowding to increase mandibular skeletal and dental arch widths.Öğe Effects of Staining Solutions on the Discoloration of Orthodontic Adhesives: An İn-Vitro Study(Mosby-Elsevier, 2010) Çörekçi, Bayram; Irgın, Celal; Malkoç, Sıddık; Öztürk, BoraIntroduction: Our aim was to evaluate the effects of staining solutions on the discoloration of orthodontic adhesives. Methods: Six orthodontic adhesives were investigated (Transbond XT [3M Unitek, Monrovia, Calif, USA], Heliosit Orthodontic [Ivoclar Vivadent, Liectenstein], Light Bond [Reliance Orthodontic Products, Itasca, IL, USA], Bisco Ortho [Bisco, Schamburg, IL, USA], Quick Cure [Reliance Orthodontic Products, Itasca, IL, USA], and Filtek Supreme XT [3M ESPE, St Paul, Minn, USA]), and 5 beverages (tea, cola, coffee, red wine, and yogurt). Sixty specimens were prepared. Five specimens from each group were stored in each of the 5 staining solutions. The 5 remaining specimens from each group served as the controls and were stored in distilled water. The specimens were immersed in staining solutions and water at 37 degrees C +/- 1 degrees C for 5 days. The test period was 25 days. Before and after the test period, color measurements were carried out with a spectrophotometer, and color changes (Delta E*) were calculated. Statistical differences were evaluated by using analysis of variance (ANOVA) and the Tukey HSD tests. Results: Adhesive materials, staining agents, and their interactions were found to play statistically significant roles (P <0.001) in color changes. Among the adhesive materials, the Light Bond water control group consistently showed the lowest Delta E* value for all materials, and the Filtek Supreme XT group showed the highest Delta E* value for all materials. After the in-vitro experimental process for staining solutions and water, unsatisfactory color stability was observed for the conventional adhesive systems except for Light Bond, Transbond XT, and Bisco Ortho water control group (Delta E* >3.7), respectively. Conclusions: In esthetically critical areas, discoloration of adhesive materials for fixed orthodontics can cause patient dissatisfaction. Orthodontic composites will discolor from staining beverages during their lifespan.Öğe Görsel analog skala kullanılarak dişeti estetiğinin değerlendirilmesi(Selçuk Üniversitesi, 2016) Çelik, Özge; Karataş, Orhan Hakkı; Malkoç, SıddıkAmaç: Fonksiyonel okluzyona eşlik eden çekici, hoş bir gülümseme başlıca ortodontik tedavi amacıdır. Bu çalışmanın amacı halktan insanlar (hasta velileri) tarafından gülümseme estetiğinde dişeti görünüm miktarının etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya İnönü Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı’na başvuran 50 birey (25 erkek, 25 kadın; ortalama yaş 39) katılmıştır. 11 görüntü sırayla en azdan en çoğa doğru dişeti görünümünün miktarına göre ayarlandı. Görsel Analog Skala (VAS) kullanılarak her gülüşün subjektif estetik değeri belirlendi. Estetik skor minimum 0 ve maksimum 100 olacak şekilde, 0 ve 100 arasında ayarlandı. Yapılan Kolmogorov-Smirnov testinde fotograflardan alınan puanların normal dağılıma uymadığı görüldü (P<0,05). İstatistiksel analizlerde VAS skorları arasındaki farkı belirlemek için Kruskal-Wallis testi yapıldı. Fark yaratan grubu belirlemek için post hoc test olarak Bonferroni düzeltmeli Mann Whitney U testi yapıldı. Kadınlar ve erkekler arasındaki farkı belirlemede Mann Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: İstatiksel analiz, görsel analog skala skorlarının dişeti görünüm miktarından önemli şekilde etkilendiğini göstermektedir (P<0,001). Ancak skorlamayı yapan kadınlar ve erkekler arasında estetik skorları arasında fark yoktur (P>0,05). En çok beğenilen görüntü 0 mm’lik dişeti görünümü olan resimdir (P<0,001). Sonuç: Estetik skorlamada görsel analog skala kullanılmak ile basit, hızlı ve tekrarlanabilir sonuç elde edilebildiğinden tavsiye edilmektedir. Halktan bireyler 0 mm’lik dişeti görünümünü en çekici olarak nitelendirmektedirler.Öğe The incidence of canine transmigration and tooth impaction in a Turkish subpopulation(OXFORD UNIV PRESS, 2010) Aktan, Ali Murat; Kara, Sami; Akgünlü, Faruk; Malkoç, SıddıkThe purpose of this study was to determine the incidence of transmigrated maxillary and mandibular canine teeth and also of the other impacted teeth in a Turkish subpopulation. Five thousand consecutive panoramic radiographs taken of patients who attended the Department of Oral Diagnosis and Radiology, Selcuk University, for routine examination between 2005 and 2007 were examined to identify incidences of transmigrated and impacted teeth. Demographic information of all patients was also recorded. Transmigrations were categorized according to the classification of Mupparapu. The effect of age, gender, and sidedness (left or right side) on the recorded abnormality was evaluated using a t-test. The incidence of transmigrated upper and lower canine teeth was found to be 0.34 per cent [17 patients, 12 females/5 males, with a mean age of 34 years (range 16-76 years)] and 0.14 per cent [7 patients, 4 females/3 males, with a mean age of 37.1 years (range 17-62 years)]. The incidence of tooth impaction was 2.94 per cent [147 patients, 101 females/46 males, with a mean age of 29.7 years (range 15-80 years)]. The most frequently impacted tooth was the upper canine followed by the lower canine, lower second premolar, and upper second premolar. No incidence of maxillary first molar impaction was found. Gender and sidedness did not show a statistical significance on the recorded abnormality (P = 0.22 and P = 0.48, respectively). However, in the 15-29 year age group, this was statistically different (P < 0.05). The incidence of transmigration of impacted mandibular canine teeth was greater than other teeth. With the increased use of panoramic radiographs, it is inevitable that diagnosis of such anomalies will increase.Öğe İnsan mandibulasında sonlu elemanlar metodu kullanılarak gerilme analizi yapılması(Selçuk Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, 2004) İlgün, Abdülkerim; Korkmaz, Hasan Hüsnü; Malkoç, Sıddık; Başçiftçi, Faruk AyhanBu çalışmada, sonlu elemanlar metodunun biyomekanikte kullanıldığı bir durum için, modelin hazırlanmasının temel aşamaları ve elde edilen sonuçların geçerliliğinin tartışılması amaçlanmıştır. Bir insan mandibulasının sonlu elemanlar programında gerilme analizini yapmak için bilgisayar modeli hazırlanmıştır. Bu amaçla 22 yaşındaki bir erkek mandibulasının bilgisayarlı tomografisi (CT) alınmış, elde edilen görüntüler bilgisayar ortamına aktarılmış ve mandibulanın 3 boyutlu sonlu elemanlar modeli hazırlanmıştır. Çalışmada modelin hazırlanmasında izlenen adımlar detaylı olarak verilmiştir. Sonlu elemanlar metodu (FEM) ile analizde, mandibulanın kabuk ve tuğla-solid elemanlar kullanılarak elde edilen modelleri ile yapılan gerilme karşılaştırması da verilmiştir. Bu modeller değerlendirildiğinde solid ve kabuk elemanlarla yapılan modellerin yaklaşık aynı mekanik davranışı yansıttığı belirlenmiştir. Kabuk elemanlarla hazırlanan modelin kolay elde ediliyor olması nedeniyle daha kullanışlı olduğu görülmüştür.Öğe Ksilitol tabletlerinin yapay çürük lezyonlarının in situ rernineralizasyonu üzerine etkisi(2009) Ramoğlu, Sabri İlhan; Malkoç, Sıddık; Sarı, Zafer; Şengün, AbdülkadirBu çalışmanın amacı ksilitol içeren tabletlerin yapay çürük lezyonlarımn remineralizasyonu üzerine etkisinin in situ olarak değerlendirilmesidir.Çift taraflı üst birinci premolar diş çekimi yapılarak sabit tedavi uygulanan 11 hasla (yaşları 12 ile 15 arasında) çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm bireyler mine bloklarının (4X4X3 mm.) yerleştirilmesi için U bölgesine akri-lik rezin ilave edilmiş transpalatal ark kullanmıştır. Her hastanın kendi çekilmiş dişinden kontrol ve deney grupları için 3 adet mine bloğu elde edilmiştir. Yapay çürük lezyonları düşük pH'lı solüsyonla hazırlanmıştır. Bu çalışma 14 günlük 2 basamaktan oluşmaktadır: tablet kullanılmadan ve ksilitol tablet kullanılarak (yemeklerden sonra, günde 5 defa). Her basamaktan sonra, mine yüzey mikrosertlik deneyi Vickers Sertlik rest Cihazı ile yapılmıştır. Mine üzerine yüklemeler 300 gr ile 15 sn süreyle yapılmıştır. İstatistiksel analiz için. Friedman testi kullanılmıştır. Kontrol, tablet kullanmayan ve ksilitol grupları için mikrosertlik değerleri sırasıyla 197;5(127,3), 185,2(106,7), 193,2(103,4) kgf/mm2 dir. Mikrosertlik değerleri, kontrol ve deney gruplarının remineralizasyon miktarları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığını göstermiştir (p0.,05). Sonuçlar ksilitol tabletlerin in sitv olarak yapay çürük lezyonların remineralizasyonu üzerine etkisinin olmadığını ama en azından non-karyojenik olduğunu göstermiştir. (Türk Ortodonti Dergisi 2009-22:102-109)Öğe Management of Alveolar Clefts Using Dento-osseous Transport Distraction Osteogenesis(E H ANGLE EDUCATION RESEARCH FOUNDATION, INC, 2003) Dolanmaz, Doğan; Karaman, Ali İhya; Durmuş, Ercan; Malkoç, SıddıkThis article evaluates the usage of distraction osteogenesis (DO) in the treatment of cleft alveoli. The procedure was carried out on eight alveolar clefts of five patients between the ages of 17 and 25 years. Three patients had bilateral alveolar clefts (BAC) and two patients had unilateral alveolar clefts (UAC). DO was carried out bilateral to the palatal segments for the BAC patients and unilateral to the lesser segment for the UAC patients. A custom-made tooth-borne distractor was used. The average amount of distraction was eight mm (range, 5-11.5 mm). The average amount of distal movement of the anchorage teeth was 0.8 mm (range, 0-2 mm). The average amount of inclination changes of the transport segments and anchorage teeth was 7.6degrees (range, 2-17.5degrees) and 3.3degrees (range, 0-9degrees), respectively. Two important problems were observed attributable to the method. First, the transport segment was docked in a more superior position at the end of distraction process. This undesirable movement Also changed the inclination of the teeth in the transport segment and increased tooth tipping. Removing the device in the second week of the consolidation period and retracting the segment to its ideal position orthodontically solved these problems. Second, the bony defect on the nasal side of the alveolar cleft could not be completely closed. This method for repairing small or large alveolar clefts is a simple, cost-effective, and useful treatment option. However, repairing the alveolar cleft without grafts seems to be impossible when using a tooth-borne device.Öğe Mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisinin dentofasiyal yapılar üzerine etkileri(Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2002-12-16) Malkoç, Sıddık; İşeri, HalukTransversal yön anomalileri, dar bazal iskelet ve dentoalveolar yapılar ile birlikte, dişsel çapraşıklığın da bulunduğu yaygın klinik problemlerdir. Transversal mandibuler yetmezlikler, süt dişlenme döneminde lip bumperlar, fonksiyonel apareyler veya ortodontik genişletme aygıtları ile tedavi edilebilmektedir. Fakat yetişkin hastalarda mandibuler dental ark genişletmesi kalıcı olmayabilir ve anomalinin orjinal durumuna dönme eğilimi söz konusudur. Mandibuler transversal yetmezliğe bağlı çapraşıklığın düzeltilmesi için geleneksel yöntemler diş çekimi, dişlerin ara yüzeylerinden madde aşındırılması ve kesici diş protrüzyonu tedavileridir. 93 Distraksiyon osteogenezisi, kademeli olarak uygulanan kuvvetlerle ayrılan kemik segmentlerinin yüzeyleri arasında yeni kemik formasyonunun meydana geldiği biyolojik bir olaydır. Bu çekim sonucunda oluşan gerilim, distraksiyon vektörüne paralel olarak yeni kemik formasyonunu uyarmaktadır. Bu işlem, kraniofasiyal iskeletsel bozuklukların düzeltilmesinde popüler bir tedavi seçeneği olarak son yıllarda kullanılmaya başlanmış ve Guerrero 1990 yılında, mandibular tranversal yetmezliklerin düzeltilmesinde hızlı alt çene genişletme yöntemini tanıtmıştır. Bu çalışmanın amacı, diş ve kemik destekli distraksiyon apareyi kullanarak yapılan mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisinin, dentofasiyal yapılar ve mandibuler kondil üzerindeki etkilerini değerlendirmektir. Çalışma grubunu tedavi başında yaşlan 15.3 ve 24.9 yıl arasında değişen ve ortalama kronolojik yaşı 20.1 yıl olan olan 20 hasta oluşturmaktadır. Oniki hastada mandibulaya, Björk (1968) tarafından tarif edildiği şekilde 6 adet metalik implant yerleştirilmiştir. Distraksiyon için diş ve kemik destekli distraksiyon aygıtı kullanılmıştır. Yedi günlük latent dönemden sonra, distraksiyon aygıtı sabah ve akşam olmak üzere günde iki defa ve toplam olarak 1 mm açılacak şekilde aktive edilmiştir. Aktivasyon döneminden sonra aygıt yeni oluşan kemiğin olgunlaşması için yaklaşık olarak 90 gün ağızda tutulmuştur. Distraksiyon tamamlanmasını hemen takiben, alt ön dişler braketlenmiş ve distraksiyon bölgesine diş hareketi başlatılmıştır. Konsolidasyon dönemi sonunda alt ark çapraşıklığı çözülmüş ve dişler sıralanmıştır. Yine bu dönemde hızlı üst çene genişletmesi işlemide bütün hastalarda tamamlanmıştır. 94 Kayıtlar tedavi başı, distraksiyon sonu (10.75±2.21 gün) ve konsolidasyon sonu (94.95±7.47 gün) dönemlerde elde edilen postero-anterior, submcntoverteks, lateral safalometrik filmler ve çalışma modellerinden oluşmaktadır. Veriler istatistiksel olarak tekrarlayan ölçümlerde varyans analizi ve eşleştirilmiş t testi kullanılarak analiz edilmiştir. Ayrıca implant ölçümleri için Friedman ki-kare testi ve Wilcoxon eşleştirilmiş t testi kullanılmıştır. Postero-anterior sefalometrik analiz, gonial ve antigonial noktalar arası mesafelerde, ramal açı, ramal implantlar arası mesafe ve implant açısında belirgin bir değişiklikler olmadığını ortaya koymaktadır. Bununla beraber, kondiller arası mesafede azalma tespit edilmiş, ayrıca molarlar arası mesafe ile simfizial ve molar implantlar arası mesafelerde belirgin artışlar olduğu saptanmıştır. Submentoverteks sefalometrik analiz sonucunda, interkondiler açıda önemli derecede artış ve kondiller arası mesafede belirgin azalma olduğu bulunmuştur. Model analizi, genişletme etkisinin alt kanin dişlerden molar dişlere doğru giderek azaldığını ortaya koymuştur. Lateral sefalometrik değerlendirme, dikey iskeletsel boyutlarda önemli miktarda artış ve alt kesici dişlerde belirgin derecede protrüzyon meydana geldiğini göstermektedir. Dişsel çapraşıklık, ortodontik tedavi ile dişlerin distraksiyon boşluğuna hareketiyle çözülmüştür. Sonuç olarak elde edilen kısa dönem bulgular, mandibuler orta hat distraksiyon osteogenezisi yönteminin transversal iskeletsel yetmezliği bulunan orta ya da şiddetli çapraşıklığa sahip sınıf I ve II vakalarda, kısa sürede sonuçlanabilen etkin bir çekimsiz tedavi imkanı sunduğunu ortaya koymaktadır. Ancak, bu işlemin uzun dönem sonuçları takip edilerek değerlendirilmelidir.Öğe Real-time cell analysis of the cytotoxicity of the components of orthodontic acrylic materials on gingival fibroblasts(MOSBY-ELSEVIER, 2011) Öztürk, Fırat; Malkoç, Sıddık; Ersöz, Mustafa; Hakkı, Sema S.; Bozkurt, Buket S.Introduction: The aim of this study was to evaluate the cytotoxicity of 3 orthodontic acrylic materials and 2 manipulation methods. Methods: The orthodontic acrylic materials Orthocryl EQ (Dentaurum, Ispringen, Germany), Orthoplast (Vertex Dental, Zeist, The Netherlands), and O-80 (Imicryl, Konya, Turkey) were prepared with 2 polymerization methods (doughing and spray on). Totally, 60 cylinders (5 x 2 mm), fabricated by using a different acrylic and method, were divided into 6 groups. Gingival fibroblasts were isolated from gingival connective tissue of systemically healthy subjects. Materials were incubated in Dulbecco's modified eagle's medium culture medium (Biological Industries, Beit Haemek, Israel) for 72 hours according to ISO 10993-5 standards (surface area to volume ratio of the specimen to cell-culture medium: 3 cm(2)/mL). Gingival fibroblasts were maintained with Dulbecco's modified eagle medium containing 10% fetal bovine serum. A real-time cell analyzer (RT-CES, xCELLigence; Roche Applied Science, Mannheim, Germany, and ACEA Biosciences, San Diego, Calif) was used to evaluate cell survival. After seeding 200 mu L of the cell suspensions into the wells (20,000 cells/well) of the E-plate 96, gingival fibroblasts were treated with bioactive components released by the acrylic materials (1/1 and 1/2 dilutions) and monitored every 15 minutes for 121 hours. For the proliferation experiments, the statistical analyses used were 1-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey-Kramer multiple comparisons tests. Results: There was no significant difference between the cell indexes of the control and study groups for the 1/1 and 1/2 dilutions at 21 and 32 hours. When evaluated at 68 hours, all 1/2 dilutions of acrylic materials showed statistically insignificant differences (P >0.05) except for Orthoplast (P <0.05). But all acrylic materials were different from the control group in the 1/1 dilutions (P <0.001). At 121 hours, all test groups were significantly different from the untreated control group (P <0.001). Conclusions: The results indicate that the long cycle increased the cytotoxicity of the tested materials, and there was no significant difference between the spray-on and doughing methods on cytotoxicity. (Am J Orthod Dentofacial Orthop 2011; 140:e243-e249)
