Yazar "Mert, Nurbanu" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda kardiyovasküler risk, fiziksel aktivite düzeyleri ve uyku kalitelerinin değerlendirilmesi
    (Selçuk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2023) Mert, Nurbanu; Marakoğlu, Kamile
    Amaç: Diyabet yönetiminde, glisemik kontrolle yakından ilişkili olan fiziksel aktivite ve uyku gibi yaşam tarzı alışkanlıklarının da dikkate alınması gerekmektedir. Bu alışkanlıkların aynı zamanda kardiyovasküler risk üzerine de etkili olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada tip 2 diyabetli hastalarda kardiyovasküler risk, fiziksel aktivite ve uyku kalitelerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Selçuk Üniversitesi Etik Kurulu'ndan 01.07.2022 tarihli 2022/343 sayılı karar numarası ile onay aldı. Çalışmanın evrenini Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Diyabet Eğitim Polikliniği'ne başvuran 240 tip 2 diyabetli hasta oluşturdu. Katılımcılara çalışma hakkında bilgi verilip, onamları alındıktan sonra katılımcılara sosyodemografik bilgi formu, UFAA ve PUKİ ölçeği yüz yüze görüşme tekniği ile uygulandı. Katılımcılara in-body cihazıyla BİA yöntemiyle vücut kompozisyon analizi yapıldı. Yapılan rutin biyokimya tetkikleri not edildi. FRS kullanılarak kardiyovasküler risk durumu belirlendi. Tüm veriler SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılarak değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların %39,2'si (n=94) erkek, %60,8'i (n=146) kadındı. Katılımcıların yaş ortalaması 56,11±9,39 idi. Katılımcıların HbA1c ortalaması %7,44 ±1,67 idi. Katılımcıların VKİ ortalaması 31,61±5,47 idi. Vücut kitle indeksi sınıflamasına göre değerlendirildiğinde katılımcıların %7,5'i normal kilolu, %36,3'ü fazla kilolu, %56,2'si obez idi. Hastaların %29,6'sı (n=71) iyi uyku kalitesine sahipken, %70,4'ü (n=169) kötü uyku kalitesine sahipti. Hastaların fiziksel aktivite durumlarına göre dağılımlarına bakıldığında; inaktif olanların sıklığı %57,5 (n=138), minimal aktif olanların sıklığı %31,7 (n=76), çok aktif olanların sıklığı ise %10,8 (n=26) idi. Kardiyovasküler risk durumlarına göre %67,9'u (n=163) düşük riskli, %22,5'i (n=54) orta riskli, %9,6'sı (n=23) yüksek riskli olarak bulundu. Glisemik kontrol durumu ile indeskler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Toplam Metabolik Eşdeğer (MET) (dk/hafta) puanı arttıkça, toplam PUKİ puanı (r=-0,172, p=0,08) anlamlı bir şekilde azalmaktaydı. FRS arttıkça toplam MET (dk/hafta) puanı (r=0,127, p=0,049) anlamlı bir şekilde artmaktaydı. Toplam PUKİ puanı ile FRS arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Diyabette metabolik kontrol, fiziksel aktivite, uyku kalitesi gibi birçok faktör birbiriyle etkileşim halindedir. Diyabetin tanı, tedavi ve takibinde birinci basamakta aile hekimlerinin rolü kapsamlı, bütüncül ve sürekliliğin sağlandığı bir yaklaşım olmalıdır.