Yazar "Polat, Sibel" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    İzmir'deki Geç Dönem Osmanlı camileri
    (Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2011-10-12) Polat, Sibel; Erdemir, Yaşar
    İslamiyetin sembolü olan ve farklı kültürlerin (Arap-Türk gibi) etkisiyle gelişen cami mimarisi, Osmanlı döneminde de kendine özgü karakter kazanarak gelişimini sürdürmüştür. Osmanlı'da erken ve klasik dönemlerde süslemenin önüne geçen mimari ve plan geç dönemle birlikte kabuk değiştirmeye başlamış, ancak bu değişim, geçmişi ötelemeden gerçekleşmiştir. Osmanlılar kendi üsluplarıyla batıdan aldığı farklılıkları birleştirerek mimariye yeni bir anlam ve boyut kazandırmışlardır. Daha çok tezyinatla ön plana dikkati çeken bu farklılığa İstanbul Camileri öncülük etmiş, buradan Anadolu'ya dağılmıştır. Tez konumuzu oluşturan İzmir'deki geç dönem Osmanlı camileri de hem başkent İstanbul'daki değişime yabancı kalmamış hem de ondan farklı olarak kendi üslubunu yaratmasını bilmiştir. İncelemiş olduğumuz Onaltı adet caminin bir kısmı klasik dönemde yapılmış, ancak bu camiler mimari özelliklerini koruyarak geç dönemde geçirmiş oldukları onarımlarla son şeklini almışlardır. Yapılarda geç dönem özelliğinde yapılmış, Barok, rokoko ve ampir üslupları ile eklektik üslubun birlikte yer aldığı geniş bir süsleme repertuarı bulunmaktadır. Birbirleriyle kaynaşarak oluşturulmuş bu süslemelerde baroğun hareketli ve özgür tutumu ile eklektik üslubun keskin hatları başarılı bir şekilde işlenmeye çalışılmıştır. Geç döneme özgü olan, 'S-C' kıvrımları, akant yaprakları, vazodan çıkan çiçekler, natürmortlar, istiridye kabuğu, perde motifi ve özellikle mimari tasvirlerin yer aldığı duvar resimleri ve plastik kabartmalar İzmir'deki geç dönem Osmanlı camilerinde yer alan bu geniş süsleme repertuarını gözler önüne serer. Bunların yanı sıra, yapıların cephelerindeki, üçgen alınlıklar, plaster uygulamaları, minarelerin bol silmeli ve boğumlu külah düzenlemeleri eklektik üslubun İzmir'deki geç dönem Osmanlı camilerine yansımalarını göstermesi açısından önemlidir. Camilerdeki süslemelerde alçı malzeme başta olmak üzere kalem işi, taş, mermer ve ahşap da kullanılmıştır. Bu çalışmada camiler, inşa tarihleri, plan, mimari ve süsleme özellikleri bağlamında ele alınarak ayrıntılı olarak incelenmiştir.İzmir'deki geç dönem Osmanlı camileri, birçok yapı grubunu bünyesinde barındıran farklılıklarının yanı sıra, fevkani kuruluşları ve kendine has süsleme özellikleriyle de ayrıcalıklarını ortaya koyan ve geçmişe tanıklık yaparak varlığını sürdürmeye çalışan önemli mimari eserlerdir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    A Quest for Sustainability of Cultural Heritage Sites: The Hanlar District of Bursa, Turkey
    (Selcuk University Faculty of Architecture, 2019) Polat, Sibel; Çahantimur, Arzu; Atanur, Gül; Yıldız, Hikmet Özge Tümer
    Today, many studies have been carried out to support community engagement in planning and urban design processes in Turkey. This study which tries to bring together community engagement and urban design within the framework of sustainability of cultural heritage sites is a part of a scientific research project which aims to create a participative model to develop an urban design guideline for the Hanlar District, a historical commercial district including many inns in the city centre of Bursa, in Turkey. While a series of community engagement techniques were experimented during the project process, the aim of this article is to examine the potential benefits of using educational charrettes as a kind of design charrette to establish a participatory and competitive platform including public, private, voluntary actors and local people in urban design process of heritage sites. It overviews the charrette use in developing adaptive re-use and urban design schemes for the inns and their surrounding public spaces which are not actively used in the Hanlar District which has been a UNESCO world heritage site since 2014, and then highlights the proposals that were developed in terms of the objectives of the Bursa and Cumalikizik Management Plan. Finally, this study presents the usability, suitability and practicability of educational charrettes as a community engagement way in the urban design process of the heritage sites while enabling different actors to create new visions to sustain heritage sites. However, it also emphasizes the need for a participatory and holistic urban design process for the Hanlar District of Bursa including the adaptive re-use strategies for the inns to sustain the district.