Yazar "Tokay, Bekir" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The effect of different type of exercises on the isokinetic strength of quadriceps and hamstring muscles
    (2017) Gorucu, Alpaslan; Tokay, Bekir
    This study was conducted with the aim of investigating the effect of three different types of exercise on the isokinetic strength of quadriceps and hamstring muscles. Thirty recreational athletes aged of 23.19 years on average participated in the study. In the study, the subjects were divided into 3 groups consisting of 10 individuals (bicycle group, plyometric group, and weight group). The athletes were given 3 different exercises for 3 days and 30 minutes per week for 6 weeks. Muscular strength and endurance as was measured at a constant angular velocity of 60º/s and 180º/s and concentric quadriceps and concentric hamstring strength test were measured before and after exercises by an isokinetic dynamometer (Cybex Humac Norm-2009). The Kruskal-Wallis H test was used to determine the differences among the groups in the study, and the Mann-Whitney U test was used to determine the group that is the source of these the differences. Wilcoxon test was conducted to determine pre - test post - test differences within the groups. As a result; Weight exercises during 6 weeks provided a significant increase in parameters at NDQPT60º/s, NDQAP60º/s and NDHPT60º/s in constant angular velocity values compared to cycling exercise in the same period. In terms of other parameters, exercises done in the same time period in all three groups did not show the same significant effect on strength development
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The effects of three different type of exercises on aerobic and anaerobic power
    (NATL OLYMPIC COMMITTEE UKRAINE, KHARKOV REGIONAL BRANCH, 2017) Gorucu, Alpaslan; Tokay, Bekir; Adela, Badau
    Purpose: The study was conducted with the aim of investigating the effects of three different types of exercise: bicycling, plyometric and weight on aerobic and anaerobic power. Material: Sample size 30 students recreational athletes aged 23,19 years. The athletes were divided into 3 groups of 10 subjects (bicycle, plyometric, weight). The program for 6 weeks included: 3 different exercises planned for 30 minute/3 days/week. Body weight, vertical jump and 20-meter shuttle running tests were measured for each group. Statistical analysis was performed by SPSS21.0: arithmetic averages and standard deviations; the Kruskal-Wallis H test was used to determine the differences between the groups; the Mann-Whitney U test was used to determine the group which result in the difference among the groups; Wilcoxon's t test was used to determine pretest posttest differences within the groups. Results: As a result of the research, it was determined that the increase in the aerobic power levels of the bicycle and plyometric groups was significant (p<0.05), but the increase in the weight group was not significant (p>0.05). Conclusions: The different exercises practiced by all three groups significantly increased anaerobic power levels. When the aerobic and anaerobic power values of the three groups in each study were examined, it was found that only the increase of weight and plyometric groups was high level in favor of the weight group in terms of posttest aerobic power.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Genç Haltercilere Uygulanan Farklı Kuvvet Antrenmanlarının Koparma ve Silkme Performansları ile Bazı Hormon Düzeylerine Etkisi
    (Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2022) Tokay, Bekir; Görücü, Alpaslan
    Bu araştırmada; genç haltercilere uygulanan farklı kuvvet antrenmanlarının koparma ve silkme performansları ile bazı hormon düzeylerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya en az iki (2) yıl antrenman deneyimi olan 32 gönüllü halter sporcusu katılmıştır. Sporcular antrenman deneyimleri ve biyolojik yaş bilgileri (15-20 yaş arası), 1 RM (maksimal kaldırılabilen ağırlık) koparma ve silkme performansları ve anaerobik güç (dikey sıçrama) ölçümleri belirlendikten sonra bu veriler dikkate alınarak antrenman deneyimi ve performans ortalamalarının benzer olması amacıyla rastgele 4 gruba ayrılmıştır. Bu gruplar; Dalgasal Grup (DG: Yaş 16,88±1,45 yıl, boy uzunluğu 173,26±5,40 cm, vücut ağırlığı 72,61±13,04 kg, antrenman deneyimi 4,50±2,07 yıl), Seri Grup (SG: Yaş 16,75±1,75 yıl, boy uzunluğu 170,01±9,72 cm, vücut ağırlığı 76,87±18,62 kg, antrenman deneyimi 4,63±2,61 yıl), Maksimal Grup (MG: Yaş 16,63±1,92 yıl, boy uzunluğu 174,66±8,10 cm, vücut ağırlığı 76,07±19,04 kg, antrenman deneyimi 4,25±1,58 yıl) Kontrol Grubu (KG: yaş 17,13±1,24 yıl, boy uzunluğu 173,51±6,62 cm, vücut ağırlığı 75,70±14,75 kg, antrenman deneyimi 4,38±2,97 yıl) olarak isimlendirilmiştir. Antrenman gruplarına, rutin koparma ve silkme antrenmanlarına ek olarak, 8 haftalık antrenman periyodu boyunca, haftanın 5 günü, yaklaşık olarak 90-120 dakika (ortalama 100 dakika) süre ile 3 farklı kuvvet antrenmanı (DG, 1 RM’nin %80’i ile 5 set, 5-4-3-2-1 tekrar, SG, 1 RM’nin %80’i ile 5 set, 5 tekrar, MG, 1 RM’nin %100’ü ile 5 set, 1 tekrar) uygulanmıştır. 8 haftalık antrenman periyodu öncesinde ve sonrasında sporcuların maksimal koparma ve silkme değerleri 1 RM yöntemi kullanılarak, anaerobik güçleri ise dikey sıçrama yöntemi kullanılarak hesaplanmıştır. Antrenman periyodu başlamadan bir (1) gün önce ve antrenman periyodu bitiminden bir (1) gün sonra, sporculardan sabah 08:00-09:00 arası aç karnına, venöz (dirsek vena) kan serum örnekleri alınarak büyüme hormonu (BH), insülin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1), total testosteron (TT), insülin (İNS) ve TSH hormon düzeyleri incelenmiştir. Bu araştırmada elde edilen veriler, SPSS 21.0 for Windows paket programı ile analiz edilmiştir. Öncelikle, tanımlayıcı aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri hesaplanmıştır. Her bir grup için tüm verilerin ön test ve son test grup içi sonuçları “Bağımlı Grup T-Testi (Paried Samples T-Test)” kullanılarak hesaplanmıştır. Gruplar arası ön test ve son test farklılıklarının karşılaştırılmasında ise “Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA)” kullanılmıştır. 8 haftalık kuvvet antrenman periyodu öncesi ve sonrası grup içi koparma, silkme ve anaerobik güç performansları incelendiğinde, DG, SG ve MG’de anlamlı fark tespit edilmiş (p<0,05), KG de ise anlamlı bir fark tespit edilememiştir (p>0,05). Gruplar arası koparma, silkme ve anaerobik güç performansları incelendiğinde anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Grup içi hormonal düzeyleri incelendiğinde, DG, SG ve MG için, BH, TT, İNS ve TSH düzeylerinde anlamlı bir fark tespit edilemezken (p>0,05), KG dahil tüm gruplarda IGF-1 düzeylerinde anlamlı bir fark tespit edilmiştir (p<0,05). KG TSH düzeyinde ise azalma yönünde anlamlı fark tespit edilmiştir (p<0,05). Gruplar arası karşılaştırmalar incelendiğinde ise BH, IGF-1 TT, İNS ve TSH düzeylerinde anlamlı bir fark oluşturmadığı görülmüştür (p>0,05). Sonuç olarak, çalışmamızda uygulanan kuvvet antrenman yöntemlerinin BH, TT, İNS ve TSH hormon düzeylerine etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. IGF-1’de ise, kuvvet antrenmanlarının anlamlı bir fark oluşturduğu görülmüştür. Performans açısından yapılan değerlendirmelerde ise kuvvet antrenmanlarının koparma, silkme ve anaerobik güç performanslarını artırdığı tespit edilmiştir. İstatistiki fark bulunmamakla birlikte performans artışını diğer gruplara nazaran oransal olarak daha fazla artıran MG yüklenme yöntemi, antrenörler ve sporcular tarafından, halter antrenmanlarında koparma, silkme ve anaerobik güç performanslarını artırmaya yönelik uygulanması önerilmektedir.