Yazar "Uğurlu, Hatice" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 20 / 31
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Axis I and Axis II Psychiatric Disorders in Patients With Fibromyalgia(Elsevier Science Inc, 2010) Uğuz, Faruk; Çiçek, Erdinç; Salli, Ali; Karahan, Ali Yavuz; Albayrak, İlknur; Kaya, Nazmiye; Uğurlu, HaticeObjective: To determine the current prevalence of Axis I and Axis II psychiatric disorders in patients with fibromyalgia. Method: The study sample includes 103 patients with fibromyalgia and 83 control subjects. Axis I and Axis 11 disorders were determined by structured clinical interviews. Results: The rate or any Axis I psychiatric disorder (47.6% vs. 15.7%), major depression (14.6% vs. 4.8%), specific phobia (13.6% vs. 4.8%), any Axis II disorder (31.1% vs. 13.3%), obsessive compulsive (23.3% vs. 3.6%) and avoidant (10.7% vs. 2.4%) personality disorders were significantly more common in the patient group compared to the control group. Conclusion: Our results suggest that a considerable proportion of patients with fibromyalgia also present with Axis I and Axis II psychopathologies.Öğe Brusellaya bağlı servikal spondilodiskitis(1998) Bayram, Ayten; Uğurlu, Hatice; Erdoğan, KazımAmaç: Brusellanın ciddi bir komplikasyonu olan servikal bölge tutulumunun bir olgu üzerinde tartışılması amaçlandı. Olgu sunumu: Brusellaya bağlı servikal 5-6 ve 6-7 düzeylerinde spondilodiskitisi olan 58 yaşında bir kadın hasta sunulmuştur. Sonuç: Servikal spondilit brusellanın ciddi bir komplikasyonu olduğu için tedavi ve takibi iyi bir biçimde yapılmalıdır.Öğe Diz osteoartrozunda elektroakupunktur ile fizik tedavinin analjezik etkisinin karşılaştırılması(1998) Oğuz, Hasan; Savaş, Fatih; Tekeoğlu, İbrahim; Uğurlu, HaticeAmaç: Bu çalışmada, elektroakupunktur ile fizik tedavinin diz osteoartrozu üzerine analjezik etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Diz osteoartrozu tanısı konan 40-65 yaş arasındaki 100 hasta randomize ve eşit olarak elektroakupunktur ve fizik tedavi gruplarına ayrıldı, ilk gruba haftada iki seans olmak üzere 15 seans elektroakupunktur uygulandı. İkinci gruba haftada 5 seans olmak üzere 15 seans fizik tedavi (hotpack, ultrason ve TENS) yapıldı. Spontan ağrı, presyonla ağrı ve hareketle ağrıdaki değişimler tedavi öncesi, tedavinin 5, 10 ve 15'inci seanslarında ve tedavi sonu i ve 2'inci aylarda kaydedildi. Bulgular: Ellişer hastadan oluşan iki grupta da spontan ağrı baştan itibaren azaldı, ancak bu azalma sadece akupunktur grubunda 5. ve 10. seanslarda bir önceki değerlendirmeye göre anlamlı düzeydeydi. Her iki grupta da presyonla ve hareketle ağrıda 5, 10 ve 15'inci seanslarda anlamlı azalma oldu. Tedavi bitiminden sonra akupunktur grubunda ağrı azalması devam ederken, fizik tedavi grubunda ağrı geriye dönmeye başladı. Sonuç: Diz osteoartrozunda elektroakupunktur, fizik tedaviye göre daha uzun analjezi sağlamaktadır.Öğe Effect of Different Transcutaneous Electrical Stimulation Modalities on Cervical Myofascial Pain Syndrome(TAYLOR & FRANCIS LTD, 2011) Şahin, Nilay; Albayrak, İlknur; Uğurlu, HaticeThe aim of this study is to compare the efficacies of different therapeutic transcutaneous electrical nerve stimulation [TENS] types and placebo TENS on pain syndrome in cervical myofascial pain syndrome [MPS] and to determine the superior method. Patients recruited in the study were randomized into four groups. Group 1 was treated with a conventional TENS with a frequency of 100 Hz, 40 mu s duration, low amplitude; Group 2 with an acupuncture-like TENS with a frequency of 4 Hz, 250 mu s duration, high amplitude; Group 3 with burst TENS with high [100 Hz] and low [2 Hz] frequency, 40 mu s and high amplitude. Group 4 was treated with an electrical stimulation until the patient felt it. Then the electrical current was interrupted, but the patient was told the current was proceeding and he/she did not feel it any more since he/she had gotten used to it. All groups were treated with a total of 10 therapies with 30-minute sessions three times a week. Patients were assessed with a visual analog scale and the bodily pain subscale of the Short Form Health Survey-36 scale before and after treatment. Eighty patients participated in the study. Before and after treatment, intra-groups and inter-groups evaluations of all groups showed that there was no significant progression in both scales [P > 0.05]. In conclusion, it was observed that none of the TENS types was superior to another or placebo. As a result of this outcome, it was thought that TENS alone has no role in cervical MPS therapy.Öğe The Effect of Isokinetic Exercise on Symptoms, Functional Status and Emg Activation Onset Time of the Vastus Medialis Oblique and Vastus Lateralis in Female Patients with Patellofemoral Pain Syndrome(IOS PRESS, 2010) Akkurt, Ekrem; Şallı, Ali; Özerbil, Önder Murat; Uğurlu, HaticeThe aim of this study was to evaluate VMO and VL EMG activation onset times (AOT) during isometric contractions at various degrees of knee flexion and to explore the effects of a 6-w isokinetic exercises program on pain, quality of life, muscle strength and, if observed, on the difference in AOT, in patients with patellofemoral pain syndrome (PFPS). Twenty two female patients suffering from anterior knee pain and diagnosed with PFPS were recruited. The main outcome measures consisted of AOT and maximal isometric contraction of VMO and VL muscle and Medical Outcomes Study (SF36) and VAS scores. Compared to control knees, pre-exercise measurements revealed significant delay only in VMO at knee flexion angles of 15 degrees, 30 degrees, 45 degrees. Post-exercise measurements showed improvement in the delay at 15 degrees, 30 degrees, 45 degrees and also in the other pain, health quality and muscle strength measurements. In conclusion; VMO is activated later than VL in PFPS patients while exercise results in improvements in both symptoms and delay in VMO.Öğe The Effect of Two Exercise Programs on Various Functional Outcome Measures in Patients with Osteoarthritis of the Knee: A Randomized Controlled Clinical Trial(IOS PRESS, 2010) Şallı, Ali; Şahin, Nilay; Başkent, Akın; Uğurlu, HaticeWe aimed to investigate the effects of isometric and combined concentric-eccentric (C-E) isokinetic types of exercise applied to the knee muscles in patients with knee osteoarthritis (OA) in an attempt to identify which type of exercise would be most effective in terms of pain relief, functional status, quality of life, and muscular strength. This was a controlled trial in which 71 patients were randomized into three groups. The first group was assigned to C-E, the second group to isometric isokinetic exercises, while the third, control group, was only given paracetamol. A visual analog scale for pain, Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC) and Short From-36 (SF-36) for functional status and quality of life, and the isokinetic test for muscular strength were evaluated. Significant improvements were recorded in all groups for pre and post-treatment pain, the WOMAC and the SF-36 (P < 0.001). Among the exercise groups, improvement was significantly better in the C-E, isokinetic exercise group as compared with the isometric exercise group (P < 0.001). Isokinetic exercises are recommended as a treatment modality. However, the long-term effects of these exercises on pain and osteoarthritis progression need to be investigated.Öğe EFFECTIVENESS OF BACK SCHOOL FOR TREATMENT OF PAIN AND FUNCTIONAL DISABILITY IN PATIENTS WITH CHRONIC LOW BACK PAIN: A RANDOMIZED CONTROLLED TRIAL(FOUNDATION REHABILITATION INFORMATION, 2011) Şahin, Nilay; Albayrak, İlknur; Durmuş, Bekir; Uğurlu, HaticeObjective: To evaluate the effectiveness of the addition of back school to exercise and,physical treatment modalities in relieving pain and improving the functional status of patients with chronic low back pain. Design: A randomized controlled trial. Patients: A total of 146 patients with chronic low back pain were enrolled in the study. Methods: Subjects were divided into 2 groups: the back school group received exercise, physical treatment modalities and a back school programme; and the control group received exercise and physical treatment modalities. Treatment efficacy was evaluated at the end of treatment and 3 months post-treatment, in terms of pain, measured with the Visual Analogue Scale, and functional status, measured with the Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire. Results: In both groups, Visual Analogue Scale and Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire were significantly reduced after therapy (p<0.01), but the difference between the scores at the end of treatment and 3 months post-treatment was not significant. There was a significant improvement in Visual Analogue Scale and Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire in the back school group compared with the control group at the end of therapy and 3 months post-treatment (p<0.05). Conclusion: The addition of back school was more effective than exercise and physical treatment modalities alone in the treatment of patients with chronic low back pain.Öğe The efficacy of electrical stimulation in reducing the post-stroke spasticity: a randomized controlled study(TAYLOR & FRANCIS LTD, 2012) Şahin, Nilay; Uğurlu, Hatice; Albayrak, İlknurPurpose: The purpose of this study is to evaluate the efficacy of surface electrical stimulation on the spasticity occurring in the wrist flexor muscles after a cerebrovascular event. Method: Hemiplegic patients with stage 2-3 spasticity in the wrist muscles based on the Ashworth scale were divided into two groups. Both groups were applied stretching. One group was additionally administered neuromuscular electrical stimulation (NMES) to the wrist extensors, in the form of pulsed current, 100 Hz, with a pulse duration of 0.1 msec, and a resting duration of 9 seconds, for 15 minutes to provide the maximum muscular contraction. The efficacy of the treatment was evaluated using the following: modified Ashworth scale (MAS), Fmax/Mmax ratio, Hmax/Mmax ratio, wrist extension range of motion (ROM). The daily activities were assessed by Functional Independence Measurement (FIM) and the motor recovery was evaluated by Brunnstrom motor staging. Results: Both groups revealed a significant recovery after the treatment based on the MAS, the electrophysiological evaluation results, wrist ROM, FIM and Brunnstrom motor staging. The group receiving the combined treatment showed a better recovery in terms of MAS, wrist ROM, FIM and Brunnstrom motor staging compared to the group doing the stretching alone. Conclusions: The results of this study showed that NMES given together with stretching of the wrist extensor muscles was more effective than stretching of the wrist extensor muscles alone in reducing spasticity.Öğe Elin Fleksör Tendon Yaralanmalarında Rehabilitasyon Sonuçları(1998) Küçükşen, Sami; Uğurlu, HaticeTam insidansı bilinmemekle birlikte fleksör tendon yaralanmaları oldukça sık rastlanan bir problemdir. Yaralanmayı takiben uzun süren sakatlık, fiziksel, emosyonel ve sosyoekonomik bozulmalara neden olur. Onarımdan sonra uygulanacak rehabilitasyon programı nihai sonucu belirlediğinden dikkatle ve özenle yapılmalıdır. Bu çalışmada onarım sonrası Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim dalında rehabilite edilen 28 hastadaki 52 adet fleksör tendon yaralanmasının sonuçlarının analiz edilmesi amaçlandı. Postoperatif olarak hastaların rehabilitasyonunda Washington protokolü kullanıldı. Dinamik traksiyon dört parmağa birden uygulandı. Bundan başka hastalar whirlpool, ultrason ve pasif germeden oluşan bir fizik tedavi programına alındı. Rehabilitasyon sonrası sonuçlar Strickland ve Buck-Gramcko sistemi ile değerlendirildi.Öğe Elin Fleksör Tendon Yaralanmalarının Rehabilitasyonunda Dinamik Ekstansiyon Splintinin Etkinliği(1998) Uğurlu, Hatice; Küçükşen, SamiGerek cerrahisinde gerek postoperatif rehabilitasyonunda kaydedilen ilerlemelere rağmen elin fleksör tendon yaralanmalarından sonra sonuçlar nisbeten kötü olmaya devam etmektedir. Başarısızlığın sebeplerinden biri de interfalanjiyal eklemlerde fleksiyon kontraktürlerinin gelişmesidir. Bu çalışmada, fleksör tendon onarımlarından sonra görülen ekstansiyon kayıplarını düzeltmede dinamik ekstansiyon splinti (DES)'nin etkinliği araştırıldı. Postoperatif altıncı haftada proksimal interfalanjiyal (PİF) distal interfalanjiyal (DİF) eklemlerinde 20'den fazla ekstansiyon kısıtlılığı olan sekiz hastadaki 20 parmak çalışmaya alındı. DEŞ'den önce her bir parmakta PİFDİF ekstansiyon kaybı ortalama 54.0 derece iken splintten sonra bu değer ortalama 25.0 dereceye kadar düştü. Buck-Gramcko sistemine göre fonksiyonel sonuç; splintten önce 3 parmakta (% 15) iyi, 4 parmakta (% 20) orta, 13 parmakta (% 65) kötü iken, splintten sonra 3 parmakta (% 15) mükemmel, 4 parmakta (%20) iyi, 5 parmakta (% 25) orta, 8 parmakta % (40) kötüydü.Öğe Fibromiyalji sendromlu hastalarda kas performansı(2007) Yılmaz, Halim; Uğurlu, Hatice; Sallı, AliAmaç: Fibromyalji Sendromlu(FMS) kadınlar ile sağlıklı kadınların kas performansını karşılaştırmak Hastalar ve Yöntem: Yaygın vücut ağrısı yakınması ile başvuran ve FMS tanısı alan 100 kadın hasta ve 50 sağlıklı kadın çalışmaya alındı. Tüm katılımcıların el manometresi ile dominant el kavrama kuvveti(EKK), izokinetik cihaz ile 60 ve 180º/sn açısal hızlarda maksimum diz fleksiyon ve ekstansiyon ve omuz abdüksiyon ve addüksiyon kas kuvveti, 180º/sn açısal hızda, 30 tekrarlı maksimal izokinetik diz fleksiyon ve ekstansiyonu ile dinamik kas enduransı ve verilen sabit pozisyonun korunması ile statik kas enduransı ölçümleri yapıldı. İzokinetik olarak belirlenen kas performans parametreleri hastanın vücut ağırlığına bölünerek rölatif değerler elde edildi. Hasta grubunda Görsel Ağrı Skalası (GAS) kullanılarak hissedilen genel ağrı ve statik endurans testi sonrası hissedilen bölgesel ağrı belirlendi. Bulgular: Sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında, FMS'li hastalarda bütün kas performans parametreleri anlamlı düzeyde düşüktü( EKK'da %33, izokinetik ölçümlerde %26-40, statik kas enduransında %55-71). Rölatif izokinetik kas performansı parametreleri de anlamlı düzeyde düşüktü(%22-36). Sonuç: Bu çalışmada FMS'li hastalarda kas performansında yetersizlik olduğu saptanmıştır. Yetersizlik uzun süreli statik kontraksiyon gerektiren aktivitelerde daha belirgindi. Bu bulgular FMS tedavisinde uzun süreli statik kontraksiyonları gerektiren egzersizlerin önemini vurgulamaktadır.Öğe Fibromiyalji tedavisinde hidroterapi ile amitriptilin etkinliğinin karşılaştırılması(2007) Kocabaş, Halil; Yılmaz, Gamze; Uğurlu, HaticeAmaç: Fibromyalji (FM); etyolojisi belli olmayan, yaygın vücut ağrıları, belirli anatomik bölgelerde hassasiyet ve sıklıkla psikolojik sıkıntı ile karakterize eklem dışı romatizmal bir hastalıktır. Fibromyalji için standart bir tedavi rejimi yoktur. Son yıllarda nonfarmakolojik uygulamalar tedavide önem kazanmışlardır. Hidroterapi, balneoterapi ve masaj bu uygulamalar arasındadır. Biz çalışmamızda fibromyalji sendromunun tedavisinde kullanılan hidroterapi uygulaması ile oral amitriptilin kullanımını etkinlik ve yan etki profili açısından karşılaştırdık. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya FM tanısı almış 51 kadın hasta alındı. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı. Birinci grup hastalar (n20) üç hafta boyunca 15 seans hidroterapi aldılar. İkinci grup hastalara (n31) ise sekiz hafta boyunca, 10 mg/gün amitriptilin tedavisi uygulandı. Hastalar tedavi öncesinde, tedaviden hemen sonra, 3. ay ve 6. ayda değerlendirildiler. Hastaların hassas nokta sayısı digital basınç ile ölçüldü. Ağrı yoğunluğu, sabah katılığı, deri hassasiyeti, uyku bozukluğu, yorgunluk, kas spazmı Likert skorlama sistemi ile değerlendirildi. Psikolojik durum değerlendirmesi için Hamilton Depresyon ölçeği (HDRS), fiziksel fonksiyonel kapasitelerinin değerlendirilmesi için ise Fibromiyalji Etki Sorgulaması (FES) kullanıldı. Bulgular: Amitriptilin tedavisi alan grupta ağrı, uyku bozukluğu, yorgunluk, hassas nokta sayısı, FES ve Hamilton değerlerinde tedavi sonrasında anlamlı düzelme görüldü. Bu düzelmenin hassas nokta sayısı, yorgunluk ve FES değerlerinde üç aya kadar uzadığı tespit edildi. Hidroterapi alan grupta ise deri hassasiyeti ve Hamilton hariç tüm ölçümlerde istatistiksel olarak anlamlı düzelme elde edildi. Bu düzelmenin uyku bozukluğu, sabah katılığı, yorgunluk, hassas nokta sayısı ve FES değerlerinde üç aya kadar uzadığı, 6. ayda da FES, hassas nokta sayısı ve sabah katılığı değerlerinde istatistiksel olarak devam ettiği görüldü. Her iki grup birbirleri ile karşılaştırıldığında ise ağrı düzeyi, uyku bozukluğu ve FES'in tedavi sonrasındaki ölçümlerinde, hidroterapi alan grupta istatistiksel olarak anlamlı düzelme olduğu görüldü. Sonuç: Hidroterapi uygulaması daha etkin ve uzun sürelidir. Trisiklik antidepresanların yan etkileri düşünüldüğünde, yan etkisi olmayan bir tedavi metodunun seçimi hastalar adına daha faydalı olacaktırÖğe Fiziatristlerin Antiosteoporotik İlaç Tercihleri: Çok Merkezli Tanımlayıcı Araştırma(Galenos Yayıncılık, 2012) Kutsal, Yeşim Gökçe; Özdemir, Oya; Çalışkan, Aslı; İnanıcı, Fatma; Karahan, Sevilay; Doğan, Asuman; Hizmetli, Sami; Kamanlı, Ayhan; Kuran, Banu; Öncel, Sema; Sarıkaya, Selda; Savaş, Serpil; Şenel, Kazım; Uğurlu, Hatice; Yazgan, PelinAim: The purpose of this multicenter descriptive study is to determine the preferences of physiatrists in our country for anti-osteoporotic drugs in patients with primary and secondary osteoporosis. Materials and Methods: This study was carried out in 10 provinces of Turkey. The diagnosis of osteoporosis was based on World Health Organization criteria using dual-energy x-ray absorptiometry. Patients with a spine and/or hip T-score ?-2.5 were considered as osteoporotic. 714 patients over 18 years old with primary or secondary osteoporosis were included in the study. In addition to socio-demographic characteristics and chronic use of medications and/or additional systemic diseases that cause secondary osteoporosis were questioned and antiosteoporotic drugs that are recommended by their physicians were recorded. Results: The physicians' preferred vitamin D and calcium as the prior treatment both in primary and secondary osteoporosis. The most commonly used anti-osteoporotic agent was alendronate from the biphosphonate group. It was followed by ibandronate, risedronate, strontium ranelate, calcitonin, zoledronate, raloxifene, parathyroid hormone (PTH) and hormone replacement therapy (HRT) in the primary osteoporosis and risedronate, ibandronate, calcitonin, strontium ranelate, zoledronate, PTH, HRT and raloxifene in the secondary osteoporosis, respectively. Conclusion: The physician should choose the most suitable treatment for the patient based on fracture risk, medical history, previous treatments for osteoporosis, concomitant diseases, treatment-induced risks and benefits, and the relation between financial cost and potential benefit.Öğe Hemiplejik Hastalarda Santral Ağrının Özellikleri(2010) Şahin, Nilay; Uğurlu, HaticeAmaç: Bu çalışmanın amacı serebrovasküler olay sonrası görülen santral ağrının şiddetinin fonksiyonel durum üzerine olan etkisini incelemekti. Gereç ve Yöntem: Nörolojik rehabilitasyon polikliniğimize başvuran, hemiplejik tarafta ağrı, uyuşma ve hissizlik şikayeti bulunan 45 hastanın fonksiyonel durumu ve ağrı şiddeti değerlendirildi. Hastaların anamnez, visüel ağrı skalası (VAS) ve fizik muayene ile hemiplejik taraftaki ağrısı, Fonksiyonel Bağımsızlık İndeksi (FBİ) ile günlük yaşam aktiviteleri değerlendirildi. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 59,9815,19 yıl olup, 24’ü kadın, 21’i erkek idi. VAS ile ağrı şiddeti 6,751,22 idi. Günlük yaşam aktiviteleri (FBİ ve FBİ subgrupları) ile santral ağrının arasında FBİ subgruplarından kendine bakım, transfer, sosyal aktivite ve FBİ’nin toplamında anlamlı bir ilişki tespit edildi (p0,05). Sonuç: Bu çalışmada santral ağrının hemiplejik hastada fonksiyonel durumu etkilediği, hastanın motor iyileşmesi iyi olmasına karşın fonksiyonel düzeyinin düşük olduğu saptandı. Sonuç olarak santral ağrı ciddi ağrı ve yetersizlik nedenidir, rehabilitasyon programlarını olumsuz etkilemekte ve öncelikli olarak tedavi edilmesi gerekmektedir.Öğe Hemiplejik Hastalarda Santral Ağrının Özellikleri(Galenos Yayıncılık, 2010) Şahin, Nilay; Uğurlu, HaticeObjective: The aim of this study was to investigate intensity of the central pain after a cerebrovascular episode and its effect on functional status. Materials and Methods: Forty-five patients complaining of pain, numbness, and tingling in the hemiplegic side were admitted to our stroke clinic and the functional status and intensity of pain were evaluated. The pain in the hemiplegic side was assessed by: patient history, visual analogue scale (VAS), physical examination, and activities of daily living using the Functional Independence Measure (FIM). Results: The mean age of the patients was 59.98±15.19 years-24 females and 21 males. Intensity of pain by VAS is 6.75±1.22. Significant relationship was found between central pain and some subitems of the FIM i.e.self-care, transfers, social cognitions and total FIM (p<0.05). Conclusion: In this study, it was observed that central post-stroke pain affected the patients with lower functional status, despite the better motor recovery. In conclusion, the central pain, which is a serious cause of pain and disability, has negative effects on rehabilitation and must be primarily treated.Öğe Increased bone resorption in the proximal femur in patients with hemiplegia.(LIPPINCOTT WILLIAMS & WILKINS, 2004) Levendoğlu, Funda; Uğurlu, Hatice; Gürbilek, Mehmet; Akkurt, Ekrem; Karagözoğlu, EmrahObjectives: To investigate the relationship between the proximal femoral bone mineral density and bone resorption markers, determinants of calcium metabolism and vitamin D levels in elderly stroke patients. Design: A total of 80 patients and 20 controls were enrolled in the study. Bone mineral density measurements were obtained at the proximal femur. In all subjects, 25-hydroxyvitamin D, 1,25-dihydroxyvitamin D, intact parathyroid hormone, osteocalcin, deoxypyridinoline, and ionized calcium concentrations were measured. Barthel Index and Motricity Index Leg Score were recorded all patients. Results: The serum concentrations of deoxypyridinoline, intact parathyroid hormone, and the mean serum ionized calcium levels were significantly higher in patients with stroke than that of the control subjects. The mean serum 25-hydroxyvitamin D and 1,25-dihydroxyvitamin D concentrations in patients were significantly lower than those of the control group (P < 0.05). The bone mineral density of proximal femurs of paretic limbs was decreased significantly compared with those of the control group (P < 0.05). There were significant correlations between the Z score of the hemiplegic side and the patients' Barthel Index, Motricity Index Leg Score, 25-hydroxyvitamin D, 1,25-dihydroxyvitamin D, calcium, and deoxypyridinoline. Conclusions: This study provides clear evidence that decreased mobility, vitamin D status, and bone turnover variables in patients after stroke are important factors in the greater bone loss in the paretic leg.Öğe Kronik bel ağrılı hastalarda fizik tedavinin etkinliği(2011) Şahin, Nilay; Albayrak, İlknur; Karahan, Ali Yavuz; Uğurlu, HaticeAmaç: Bu çalışmanın amacı kronik bel ağrılı hastalarda fizik tedavinin etkinliğini ağrı ve fonksiyonel durum açısından değerlendirmekti. Yöntem: Çalışmaya bel ağrısı olan 60 hasta alındı ve randomize olarak ikiye ayrıldı. Gruplardan birine fizik tedavi modaliteleri, egzersiz ve medikal tedavi (grup 1) verilirken, diğerine sadece egzersiz ve medikal tedavi (grup 2) verildi. Tedavilerin etkinliği tedavi sonrası ağrı yönünden vizüel analog skala (VAS) ve fonksiyonel durum yönünden de Oswestry Disabilite İndeksi (ODİ) ile değerlendirildi. Bulgular: Tedavi öncesi VAS grup 1’de 16.092.11, grup 2’de 6.201.50 olarak değerlendirildi. Tedavi öncesi ODİ ise grup 1’de 51.508.3, grup 2’de 52.139.18 olarak tespit edildi. Tedaviden sonra her iki grupta da VAS ve ODİ açısından anlamlı iyileşmeler elde edildi. İki grup arasında ise tedavi sonrası grup 1’de grup 2’ye göre VAS skoru ve ODİ’de anlamlı değişiklikler gözlendi. Sonuç: Kronik bel ağrısı tedavisinde medikal ve egzersiz tedavisi yanında fizik tedavi uygulamalarına da yer verilmelidir.Öğe Physical disability, psychological status, and health-related quality of life in older hemodialysis patients and age-matched controls(2006) Altıntepe, Lütfullah; Levendoğlu, Funda; Okudan, Nilsel; Güney, İbrahim; Çilli, Ali Savaş; Uğurlu, Hatice; Tonbul, Halil ZekiWe aimed at comparing the elderly adults and normal subjects with regard to their disability, psychological status, and quality of life (QOL). One hundred and twenty-five dialysis patients and 61 controls were recruited in the study. Depression and anxiety symptoms of the patients were evaluated with the Psychological Symptom Screening List (SCL 90-R). For evaluating the disability, the Rivermead mobility index (RMI) was utilized. For evaluating the QOL, we used the short form-36 (SF-36) scale. The Rivermead mobility index of the patients (9.6±3.4) was found. When compared with controls, dialysis patients had higher levels of disability (p=0.0001). Depression and anxiety symptom scores of these patients were also significantly higher than that of the controls (p<0.05). There was a correlation between the disability and depression symptom scores (r: 0.171, p=0.037). Both physical and mental capacity scores of the dialysis patients were lower than those of the controls (p<0.05 and p<0.05) QOL scores for elderly hemodialysis patients were found to be lower. Their disability was higher, making them dependable on others during their daily lives. Specific exercise programs should be developed for these patients. Even the smallest effort in this regard will result in improvements in physical functioning while bringing them significant benefits. © 2006 International Society for Hemodialysis.Öğe Primer Fibromyaljide El Kavrama Kuvvetinin İzokinetik Omuz Abduksiyon-Adduksiyon Kuvveti ile İlişkisi(2008) Sallı, Ali; Yılmaz, Halim; Kocabaş, Hilal; Uğurlu, HaticeAmaç: Primer Fibromyalji’li (FM) hastalarda el kavrama kuvveti (EKK) ve izokinetik omuz abduksiyon-adduksiyon maksimal kas kuvvetinin sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması ve EKK ile omuz kuvveti arasındaki ilişkinin araştırılması. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya primer FM tanısı almış 100 kadın hasta ve 50 sağlıklı kadın kontrol grubu olarak alındı. Hastalar muayene edilerek şikâyet süreleri, Hassas Nokta Sayıları (HNS) kaydedildi. Ağrı düzeyi için Vizüel Analog Skala (VAS) kullanıldı. Beck depresyon ölçeği (BDÖ) ve Fibromyalji etki sorgulama (FES) skoru hesaplandı. EKK ölçümü için Bar cinsinden ölçüm yapan bir el manometresi ile dominant tarafa 3 ölçüm yapıldı ve en yüksek değer kaydedildi. İzokinetik omuz abduksiyon-adduksiyon maksimal kas kuvveti ölçümü için 60 0/sn ve 180 0/sn açısal hızlarda, dominant tarafa befler maksimal konsantrik izokinetik hareket yaptırıldı. Bulgular: FM ve kontrol grupları arasında yaş ve vücut kitle indeksleri (VKİ) açısından anlamlı fark yoktu. FM grubunda ortalama EKK 0,410,10 bar, kontrol grubunda ise 0,620,13 bardı ve kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde düşüktü (p0,001). İzokinetik maksimal omuz abduksiyon-adduksiyon kuvvetleri FM grubunda anlamlı düzeyde düşüktü (p0,001). EKK ile yaş, VKİ, izokinetik omuz maksimal abduksiyon-adduksiyon kas kuvvetleri ile pozitif korelasyon varken şikayet süresi, VAS ve FES skorları ile negatif korelasyon saptandı. Sonuç: FM hastalarında üst ekstremite kas performansının tespitinde el kavrama kuvveti basit ve etkin bir yöntem olarak kullanılabilir. (Romatizma 2008; 23: 5-8)Öğe The Relationship Between Tender Point Count and Disease Severity in Patients with Primary Fibromyalgia(SPRINGER HEIDELBERG, 2012) Salli, Ali; Yılmaz, Halim; Uğurlu, HaticeObjective of this study is to asses the relationship between tender point count (TPC) and the severity of disease in patients with primary fibromyalgia (FM). One hundred and seven female patients with FM diagnosis according to ACR criteria were included to the study. Main outcome measures were fibromyalgia impact questionnaire (FIQ), Beck depression inventory (BDI), visual analog scale (VAS) and tender point assessment. Mean TPC was 14.66 +/- A 2.50 and mean VAS was 6.6 +/- A 1.2 cm. Mean total FIQ score and BDI was 62.75 +/- A 15.57 and 16.17 +/- A 7.12, respectively. TPC was correlated positively with FIQ and VAS scores. There was no correlation between TPC and age and duration of symptoms. In conclusion, TPC is a simple and noninvasive examination finding that can supply information about the disease severity and the depression in FM.
