Impact of Hemoglobin, Leucocyte and Thrombocyte Levels at Diagnosis on the Survival Outcomes of Chronic Myeloid Leukemia Patients
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2024 Şubat
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Background: Since the development of tyrosine kinase inhibitors (TKIs), the prognosis for chronic myeloid leukemia (CML) has significantly improved. Several predicted prognostic scores and indicators at diagnosis have been used to predict the prognosis of chronic phase chronic myeloid leukemia (CML-CP) during the TKI period. When CML patients are first diagnosed, hemogram parameter aberrations are rather prevalent in clinical practice although it is still unknown how those parameters affect the prognosis. This study aims to evaluate the hemogram parameters at diagnosis on the survival outcomes of CML-CP patients. Materials and Methods: One hundred thirty-seven patients who were diagnosed with CML-CP and received treatment were assessed between the years 2006 and 2020. Results: There were 65 (47.4%) males and 72 (52.6%) females with a median age of 50 (range: 18-78) years at diagnosis. Median hemoglobin level was 12.1 gr/dL (4.3-17.4), leucocyte count was 66.2 ×109 /L (7.5-520.2), and thrombocyte count was 362 ×109 /L (18-3.496) for all patients. The median progression-free survival (PFS) was 16.7 (2.0-106.4) months and the median overall survival (OS) was 63.8 (0.43-166.2) months for all patients. Conclusion: This study is valuable in terms of predicting the prognosis of CML patients with hemoglobin, leukocyte, and platelet values at the time of diagnosis. While emphasizing the importance of platelet count at the time of diagnosis, similar to the previously defined risk scores, it showed that leukocyte and hemoglobin values at the time of diagnosis did not have a statistically significant effect on OS and PFS.
Giriş ve Amaç: İmatinib ve diğer tirozin kinaz inhibitörlerinin (TKİ’ler) geliştirilmesinden bu yana, kronik miyeloid löseminin (KML) prognozu önemli ölçüde iyileşti. TKİ döneminde daha az tedavi yanıtları ve sonuçları olan kronik faz kronik miyeloid lösemi (KML-KF) bireylerini belirlemek için tanı sırasında tahmin edilen çeşitli prognostik skorlar ve göstergeler kullanıldı. KML hastalarına ilk tanı konduğunda klinik pratikte hemogram parametrelerinde anormallikler oldukça yaygındır, ancak bu parametrelerin prognozu nasıl etkilediği henüz bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı KML-KF hastalarının tanı anındaki hemoglobin, lökosit ve trombosit düzeylerinin sağkalım sonuçlarına etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2006-2020 yılları arasında KML-KF tanısı alan ve tedavi gören 137 hasta değerlendirildi. Bulgular: Tanı anındaki ortanca yaş 50 (18-78) yıl olan 84 (%45,9) erkek ve 99 (%54,1) kadın hasta değerlendirildi. Tüm hastaların ortanca hemoglobin düzeyi 12,1 gr/dL (4,3-17,4), lökosit sayısı 66,2×109/L (7,5-520,2), trombosit sayısı ise 362×109/L (18-3,496) saptandı. Medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) tüm hastalar için 16,7 ay 16,7 (2,0-106,4) ve medyan genel sağkalım (OS) 63,8 ay (0,43-166,2) idi. Sonuç: Bu çalışma KML hastalarının tanı anındaki hemoglobin, lökosit ve trombosit değerleri ile prognozunu öngörmesi açısından değerlidir. Tanı anında trombosit sayısının önemi vurgulanırken, daha önce tanımlanan risk skorlarına benzer şekilde, tanı anındaki lökosit ve hemoglobin değerlerinin OS ve PFS üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı gösterildi.
Giriş ve Amaç: İmatinib ve diğer tirozin kinaz inhibitörlerinin (TKİ’ler) geliştirilmesinden bu yana, kronik miyeloid löseminin (KML) prognozu önemli ölçüde iyileşti. TKİ döneminde daha az tedavi yanıtları ve sonuçları olan kronik faz kronik miyeloid lösemi (KML-KF) bireylerini belirlemek için tanı sırasında tahmin edilen çeşitli prognostik skorlar ve göstergeler kullanıldı. KML hastalarına ilk tanı konduğunda klinik pratikte hemogram parametrelerinde anormallikler oldukça yaygındır, ancak bu parametrelerin prognozu nasıl etkilediği henüz bilinmemektedir. Bu çalışmanın amacı KML-KF hastalarının tanı anındaki hemoglobin, lökosit ve trombosit düzeylerinin sağkalım sonuçlarına etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2006-2020 yılları arasında KML-KF tanısı alan ve tedavi gören 137 hasta değerlendirildi. Bulgular: Tanı anındaki ortanca yaş 50 (18-78) yıl olan 84 (%45,9) erkek ve 99 (%54,1) kadın hasta değerlendirildi. Tüm hastaların ortanca hemoglobin düzeyi 12,1 gr/dL (4,3-17,4), lökosit sayısı 66,2×109/L (7,5-520,2), trombosit sayısı ise 362×109/L (18-3,496) saptandı. Medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) tüm hastalar için 16,7 ay 16,7 (2,0-106,4) ve medyan genel sağkalım (OS) 63,8 ay (0,43-166,2) idi. Sonuç: Bu çalışma KML hastalarının tanı anındaki hemoglobin, lökosit ve trombosit değerleri ile prognozunu öngörmesi açısından değerlidir. Tanı anında trombosit sayısının önemi vurgulanırken, daha önce tanımlanan risk skorlarına benzer şekilde, tanı anındaki lökosit ve hemoglobin değerlerinin OS ve PFS üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olmadığı gösterildi.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Chronic myeloid leukemia, Hemoglobin, Leucocyte, Thrombocyte, Risk score, Kronik miyeloid lösemi, hemoglobin, lökosit, trombosit, risk skoru
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
34
Sayı
1
Künye
Demircioğlu, S., Çiftçiler, R., Kars, T. U., Tekinalp, A., (2024). Impact of Hemoglobin, Leucocyte and Thrombocyte Levels at Diagnosis on the Survival Outcomes of Chronic Myeloid Leukemia Patients. Selçuk Genel Tıp Dergisi, 34(1), 78-82. DOI: 10.54005/geneltip.1348459
