Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin ergenlerin sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarına etkisinin incelenmesi
dc.contributor.advisor | Arı, Ramazan | |
dc.contributor.author | Bedel, Ahmet | |
dc.date.accessioned | 2015-03-02T12:39:21Z | |
dc.date.available | 2015-03-02T12:39:21Z | |
dc.date.issued | 2011-09-29 | |
dc.department | Enstitüler, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı | en_US |
dc.description.abstract | Bu araştırmanın amacı, kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin ergenlerin kişiler arası problem çözme becerilerine, sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarına etkisini incelemektir. Araştırma, iki deneme ve kontrol gruplu ön test, son test ve izleme testi modeline dayalı deneysel bir çalışmadır. Araştırma, Konya ilinde ailelerinin yanında kalan ve yetiştirme yurdunda kalan aynı zamanda ortaöğretim kurumuna devam eden öğrencilerle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bağımlı değişkeni olan kişiler arası problem çözme becerisi Çam ve Tümkaya (2008) tarafından geliştirilen ?Kişiler Arası Problem Çözme Envanteri? ile ölçülmüştür. İkinci bağımlı değişken olan sürekli öfke ve öfke ifade tarzı Özer (1994b) tarafından Türkçe'ye uyarlaması gerçekleştirilen ?Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarz Ölçeği? ile ölçülmüştür. Araştırmada, Deneme I grubunda (ailelerinin yanında kalan) 13 öğrenci, Deneme II grubunda (yetiştirme yurdunda kalan) 8 öğrenci ve kontrol grubunda (ailelerinin yanında kalan) 15 öğrenci olmak üzere toplam 36 öğrenci yer almıştır. Deneme I ve Deneme II grubunda yer alan öğrencilere 11 oturumluk Kişiler Arası Sorun Çözme Beceri Eğitim Programı uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Son test, eğitim programının tamamlanmasından hemen sonra, izleme testi ise eğitim programının tamamlanmasından on hafta sonra yapılmıştır. Araştırmanın sonuçları aşağıda verilmiştir: Araştırmada, kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin, deneme I grubunda yer alan deneklerin probleme olumsuz yaklaşma, kendine güvensizlik, sorumluluk almama puanlarının azalmasında, diğer yandan yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşım puanlarının artmasında anlamlı düzeyde etkisinin olduğu ve bu etkinin on hafta sonra da devam ettiği sonucu elde edilmiştir. Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin deneme II grubunda yer alan deneklerin, probleme olumsuz yaklaşma, kendine güvensizlik ve sorumluluk almama puanlarına anlamlı düzeyde etkisinin olmadığı sonucu elde edilmiştir. Buna karşın, yapıcı problem çözme ve ısrarcı sebatkâr yaklaşım puanlarının artmasında anlamlı düzeyde etkisinin olduğu ve bu etkinin on hafta sonra da devam ettiği gözlenmiştir. Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin deneme I grubunda yer alan deneklerin sürekli öfke, öfke dışa puanlarının azalmasında, öfke kontrol puanlarının artmasında anlamlı düzeyde etkisinin olduğu ve bu etkinin on hafta sonra da devam ettiği sonucu elde edilmiştir. Buna karşın, öfke içe puanlarına anlamlı düzeyde etkisinin olmadığı bulunmuştur. Deneme II grubunda yer alan denekler için yapılan analizler sonucunda, kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin sürekli öfke, öfke içe, öfke dışa puanlarının azalmasında, öfke kontrol puanlarının artmasında anlamlı düzeyde etkisinin olduğu ve bu etkinin on hafta sonra da devam ettiği sonucu elde edilmiştir. | en_US |
dc.description.abstract | The purpose of this study is to examine the effect of the interpersonal problem solving skills training on the adolescents? interpersonal problem-solving skills and the level of trait anger and anger expression styles. This research is an experimental study based on two experiment and control group pre-test, post test and follow up test model. The research was conducted with high school students living with their families and living in orphanages in the province of Konya. The dependent variable of research, the interpersonal problem-solving skills, was measured by "Inventory of Interpersonal Problem-Solving? developed by Çam and Tümkaya (2008). The second dependent variable, trait anger and anger expression style, was measured by "State-Trait Anger Expression Inventory" adapted by Ozer (1994b). The study was carried out with 36 students; 13 students in experiment group I (living with their families), 8 students in experiment group II (living in the orphanages) and 15 students in control group (living with their families). The students both in experiment group I and II were implemented Interpersonal Problem Solving Skills Training Program of 11 sessions. The control group which did not receive any training. The final test, was applied immediately after the completion of the training program and follow up test was applied ten weeks after completion of the trainig program. The results of the survey are given below: In this study, the interpersonal problem-solving skills training has significantly decreasing effect on the scores of approaching problems in a negative way, lack of self-confidence, unwilling to take responsibility, on the other hand significantly increasing effect on the scores of constructive problem solving and insistent-persevering approaches to the problem of the subject in the experiment I group and that this effect continued after ten weeks that result was obtained. Interpersonal problem-solving skills training didin?t have significant effect on the scores of approaching problems in a negative way, lack of self-confidence and unwilling to take responsibility of the subject in experiment group II. However, it was observed that there was significant effect on the scores of constructive problem solving and insistent-persevering approaches to the problem and the effect continued after ten weeks too. Interpersonal problem-solving skills training has significantly decreasing effect on the scores of trait anger, anger out of the subject in the experiment group I and on the other hand significantly increasing effect on the scores of anger control. This effect continued after ten weeks that result was obtained. In contrast, anger in scores was not significantly effected. As a result of the analysis of the subjects in the second experiment group, the interpersonal problem-solving skills training has significantly decreasing effect on the scores of trait anger, anger in, anger out, and significantly increasing effect on the scores of anger control. This effect also continued after ten weeks that result was obtained. | en_US |
dc.identifier.citation | Bedel, A. (2011). Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin ergenlerin sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarına etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya. | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/1665 | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.selcuk | 20240510_oaig | en_US |
dc.subject | Sürekli Öfke ve Öfke fade Tarzı | en_US |
dc.subject | Trait Anger and Anger Expression Style | en_US |
dc.subject | Interpersonal problem-solving | en_US |
dc.subject | Kisiler arası sorun çözme | en_US |
dc.title | Kişiler arası sorun çözme beceri eğitiminin ergenlerin sürekli öfke ve öfke ifade tarzlarına etkisinin incelenmesi | en_US |
dc.title.alternative | Examining the effect of the ınterpersonal problem solving skills training on the adolescents? trait anger and anger expression styles | en_US |
dc.type | Doctoral Thesis | en_US |