The relationship of learning styles with foreign language learning motivation and self-efficacy

This study intends to find the learnings styles of EFL students, their motivation types for learning English and self-efficacy levels in learning English. What is more, the relationship of learning styles with English language learning motivation and self-efficacy is aimed to be identified. The study was conducted at Aksaray Anadolu İmam Hatip High School with 169 male students of 9th, 10th and 11th graders during Spring semester of 2022-2023 academic year and the data were analyzed quantitatively. Correlational research method was used in the study and three instruments were used for data collection: Scale of Learning Styles by Eren (2002), Aydoğan's Intrinsic and Extrinsic Motivation For English Learning Scale (2006) and English Language Skills Self-Efficacy Scale by Arslan and Sağlam (2018). The data were analyzed with (SPSS) 27.0. According to the results, although reflective style may seem dominant, mean of it is very close to the others. Therefore, the students employ the four learning styles simultaneously. They are also more intrinsically motivated towards learning English and their speaking and listening self-efficacy levels in learning English are higher than the other skills. Besides, there is no meaningful difference in the distribution of their learning styles, motivation and self-efficacy levels according to their grades. There is no meaningful difference between learning styles, motivation and self-efficacy of the groups, yet the relationship of learning styles with foreign language learning motivation and self-efficacy is seen to be weak but meaningful.

Bu çalışmada İngilizceyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin, öğrenme biçemlerini, İngilizceyi öğrenmede güdülenme çeşitlerini ve İngilizce öğreniminde öz yeterlilik seviyelerini belirlemek amaçlanmaktadır. Ayrıca, bu çalışma ile öğrenme biçemlerinin İngilizce öğreniminde güdülenme ve öz yeterlilikle olan ilişkisi ortaya koyulmak hedeflenmiştir. Çalışma, Aksaray Anadolu İmam Hatip Lisesinde 9., 10. ve 11. sınıfta öğrenim gören 169 erkek öğrenci ile 2022-2023 akademik yılının Bahar döneminde yürütülmüş ve veriler nicel olarak incelenmiştir. Çalışmada ilişkisel tarama araştırma yöntemi kullanılmış ve üç ayrı veri toplama aracı kullanılarak veri toplanmıştır: Eren (2002) tarafından geliştirilen Öğrenme Biçemleri Envanteri, Aydoğan(2006) tarafından uyarlanan İngilizce Öğreniminde İçsel ve Dışsal Güdülenme Ölçeği ve Arslan ve Sağlam (2018)'ın İngilizce Dil Becerileri Öz Yeterlilik Ölçeği. Elde edilen veri sonuçları SPSS 27.0 yardımı ile incelenmiştir. Ölçek sonuçlarına göre, düşünsel öğrenme biçemi belirgin gibi görünse de, ortalamalarının diğerleri ile çok yakın olduğu, dolayısıyla öğrencilerin bütün öğrenme biçemlerine yakın oldukları görülmüştür. Ayrıca, yabancı dil olarak İngilizce öğrenimine karşı güdülenmelerinin düşük olduğu, yine de içsel güdülenmelerinin dışsal güdülenmeye nazaran daha yüksek ortalamaya sahip olduğu, öğrencilerin güdülenme dağılımlarının sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık göstermediği bulunmuştur. İngilizce öğrenmede dört beceri öz yeterliliklerinin de düşük olduğu, ancak sıralama yapıldığında konuşma ve dinleme becerisi öz yeterlilik seviyelerinin daha yüksek olduğu ve öğrencilerin öğrenme stili, güdülenme, öz-yeterlik inancı dağılımlarının sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Sınıf seviyelerine göre öğrenme biçemlerinin güdülenme ve öz yeterlikle arasında anlamlı bir farklılık olmadığı, ancak öğrenme biçemlerinin yabancı dil öğrenimi ve öz yeterlilikle zayıf oranda ancak anlamlı bir ilişkisi olduğu saptanmıştır.