The Effect of High-Fructose Feeding on Hemodynamic Behavior and Infarct Size of Isolated Rat Hearts Subjected to Low-Flow Ischemia
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: This study aimed to investigate the potentially deleterious effect of in vivo high-fructose feeding of rats on ex vivo hemodynamic recovery and infarct size of isolated rat hearts subjected to low-flow ischemia and reperfusion. Methods: After feeding Sprague-Dawley male rats with a high-fructose (n=9), high-glucose (n=9), or a standard diet (n=9) for four weeks, the hearts were extirpated and perfused ex vivo with a Krebs-Henseleit solution for 15 minutes; after that, the hearts were subjected to low-flow (0.3 ml/ minute) ischemia during 30 minutes followed by 60 minutes reperfusion. Left developed ventricular pressure, maximum and minimum rate changes of left ventricular pressure, and heart rate were recorded before ischemia and after reperfusion. The Infarct area was measured at the end of the reperfusion period. Results: The relative myocardial infarct size did not differ between the three groups in isolated hearts subjected to ex vivo low-flow ischemia followed by 60 minutes of reperfusion. Post-ischemic cardiac contractile recovery appeared complete in the high-fructose and high-glucose groups at 60 minutes of reperfusion. In contrast, the left developed ventricular pressure and minimum rate change of left ventricular pressure were still depressed at the end of 60 minutes of reperfusion in the control group. Conclusion: High-fructose diet in rats appears to positively affect the recovery of left ventricular contractile function after low-flow ischemia, compared to a standard diet, without a difference in relative myocardial infarct size. Similar results were obtained in the high-glucose-fed rats.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, düşük akımlı iskemi ve reperfüzyona maruz bırakılan izole sıçan kalplerinde in vivo yüksek fruktozla beslenmenin, ex vivo hemodinamik iyileşme ve enfarktüs boyutu üzerindeki potansiyel zararlı etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Erkek Sprague-Dawley sıçanları dört hafta boyunca yüksek fruktozlu (n=9), yüksek glikozlu (n=9) veya standart bir diyetle (n=9) besledikten sonra, kalpleri çıkarıldı ve KrebsHenseleit solüsyonu ile 15 dakika ex vivo perfüze edildi. Daha sonra kalpler, 30 dakika boyunca düşük akımlı (0.3 ml/dk) iskemiye ve ardından 60 dakikalık reperfüzyona tabii tutuldu. Sol ventrikül gelişim basıncı, kasılma ve gevşeme fazındaki basınç gelişim oranları ve kalp hızı iskemi öncesi ve reperfüzyon sonrası kaydedildi. Enfarktüs alanı reperfüzyon periyodunun sonunda ölçüldü. Bulgular: İzole kalplerde ex vivo düşük akımlı iskemi ve sonrasında 60 dakikalık reperfüzyonu takiben, miyokard enfarktüsü boyutu üç grup arasında farklılık göstermedi. Hem yüksek fruktoz hem de yüksek glikoz grubunda, iskemi sonrası kardiyak kontraktil iyileşmenin 60 dakikalık reperfüzyonda tamamlanmış olduğu görüldü. Buna karşılık, kontrol grubunda sol ventrikül gelişim basıncı ve sol ventrikül minimum basınç değişim oranı, 60 dakikalık reperfüzyonun sonunda hâlen baskılanmaktaydı. Sonuç: Yüksek fruktozlu diyet standart diyetle karşılaştırıldığında, düşük akımlı iskemi sonrası sol ventrikül kontraktil fonksiyonunun iyileşmesinde olumlu etki göstermekte ancak miyokard enfarktüsü boyutunda farklılık oluşturmamaktadır. Yüksek glikozla beslenen sıçanlarda da benzer sonuçlar elde edilmiştir
Amaç: Bu çalışmanın amacı, düşük akımlı iskemi ve reperfüzyona maruz bırakılan izole sıçan kalplerinde in vivo yüksek fruktozla beslenmenin, ex vivo hemodinamik iyileşme ve enfarktüs boyutu üzerindeki potansiyel zararlı etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Erkek Sprague-Dawley sıçanları dört hafta boyunca yüksek fruktozlu (n=9), yüksek glikozlu (n=9) veya standart bir diyetle (n=9) besledikten sonra, kalpleri çıkarıldı ve KrebsHenseleit solüsyonu ile 15 dakika ex vivo perfüze edildi. Daha sonra kalpler, 30 dakika boyunca düşük akımlı (0.3 ml/dk) iskemiye ve ardından 60 dakikalık reperfüzyona tabii tutuldu. Sol ventrikül gelişim basıncı, kasılma ve gevşeme fazındaki basınç gelişim oranları ve kalp hızı iskemi öncesi ve reperfüzyon sonrası kaydedildi. Enfarktüs alanı reperfüzyon periyodunun sonunda ölçüldü. Bulgular: İzole kalplerde ex vivo düşük akımlı iskemi ve sonrasında 60 dakikalık reperfüzyonu takiben, miyokard enfarktüsü boyutu üç grup arasında farklılık göstermedi. Hem yüksek fruktoz hem de yüksek glikoz grubunda, iskemi sonrası kardiyak kontraktil iyileşmenin 60 dakikalık reperfüzyonda tamamlanmış olduğu görüldü. Buna karşılık, kontrol grubunda sol ventrikül gelişim basıncı ve sol ventrikül minimum basınç değişim oranı, 60 dakikalık reperfüzyonun sonunda hâlen baskılanmaktaydı. Sonuç: Yüksek fruktozlu diyet standart diyetle karşılaştırıldığında, düşük akımlı iskemi sonrası sol ventrikül kontraktil fonksiyonunun iyileşmesinde olumlu etki göstermekte ancak miyokard enfarktüsü boyutunda farklılık oluşturmamaktadır. Yüksek glikozla beslenen sıçanlarda da benzer sonuçlar elde edilmiştir
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Fructose, infarct size, ischemia, isolated heart, reperfusion, Enfarktüs boyutu, fruktoz, iskemi, izole kalp, reperfüzyon
Kaynak
Selçuk Genel Tıp Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
32
Sayı
3
Künye
Topçu, Ö. S., Palabıyık, O., Guksu, Z., Arslan, E., Akbaş, T. E., Süt, N., Vardar, S. A., (2022), The effect of high-fructose feeding on hemodynamic behavior and infarct size of isolated rat hearts subjected to low-flow ischemia. Genel Tıp Dergisi, 32 (3) 324-329.DOI: 10.54005/geneltip.1095947
