Farklı Yetiştirme Sistemlerinde Amerikan Bronz Hindilerin Büyüme, Besi Performansı, Kesim ve Karkas Özellikleri
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma farklı yetiştirme koşullarında Amerikan bronz hindilerinin büyüme, besi,
kesim ve karkas özelliklerini araştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada hindilerin başlangıç ve
büyüme dönemlerinde besi performansları değerlendirilmek üzere; ekstansif, yarı entansif olmak
üzere 2 deneme ve entansif yetiştirme sistemi (kontrol) olmak üzere toplamda 3 grup
oluşturulmuştur. Büyüme ve besi performanslarının ortaya konulması maksadıyla her bir
yetiştirme sisteminden rastgele seçilen sırasıyla; 33, 46 ve 44 adet olmak üzere toplam 123 adet
hindinin 32 hafta boyunca büyütülerek, canlı ağırlıkları belirlenmiştir. Kesim ve karkas
özelliklerinin belirlenmesi için ise her bir yetiştirme sisteminin dişi ve erkeklerinden altı hindi
olmak üzere toplamda 36 adet hindi kullanılmış; kesim 32 haftalık yaşta yapılmıştır.
Hindilerin canlı ağırlık ortalamalarına 10, 12, 30 ve 32. haftalık yaşlarda yetiştirme
sistemi ve cinsiyetin etkileşiminin önemli olmadığı; ancak 14-28.haftalarda incelenen bu iki
faktörün önemli (P<0,05) bir farklılık oluşturduğu belirlenmiştir. Ayrıca çıkım ağırlığı haricindeki
tüm tartım dönemlerinde erkeklerin dişilere göre daha ağır (P<0,05) olduğu tespit edilmiştir.
Yemden yararlanma oranı değeri ekstansif yetiştirme sisteminde 4.0 olarak hesaplandı.
Yetiştirme sisteminin farklılığı hindilerde, kesim öncesi canlı ağırlık, sıcak karkas, soğuk
karkas, göğüs, but, kanat, boyun, çorbalık ağırlığını ayrıca kalp ağırlığı ve tüketilmeyen kısım
(baş+ayak+son kanat ağırlığı) ağırlığını etkilemiştir (P<0,05). Sırt, taşlık, karaciğer ve
tüketilmeyen iç organ ağırlığı yetiştirme sisteminden etkilenmemiştir.
Yetiştirme sisteminin sıcak karkas, soğuk karkas, göğüs, but, kanat, sırt, çorbalık oranları
ile tüketilmeyen iç organların karkastaki oranlarına etkisi önemli bulunmuştur (P<0,05).
Sonuç olarak; incelenen tüm parametreler değerlendirildiğinde Amerikan bronz hindilerin
meraya elverişli bir ırk olduğu söylenebilir. Çalışma gruplarının canlı ağırlık artışı ve yemden
yararlanma değerleri esas alındığında, bu ırk için kaliteli meralar sağlandığında 32 haftadan daha
uzun sürede de büyümesini devam ettirebileceği görülmüştür. Meraya dayalı ekstansif ve yarı
entansif yetiştirme sistemlerinde entansife kıyasla yem tüketimi azaltılarak doğada
değerlendirilmeyen meşe palamudu başta olmak üzere bitki ve çekirge gibi birçok böcek türünden
faydalanabileceği, ekolojik ve ekonomik bir yetiştiricilik modeli geliştirilebilir.
This study was carried out to investigate the growth, fattening, slaughter, and carcass characteristics of American bronze turkeys under different rearing conditions. In the study, to evaluate the fattening performances of the turkeys in the beginning and growth periods, A total of 3 groups were formed, extensive and semi-intensive, two trial and intensive rearing systems (control). In order to reveal the growth and fattening performances, randomly selected from each breeding system, A total of 123 turkeys, 33, 46, and 44, were grown for 32 weeks, and their live weights were determined. To determine the slaughter and carcass characteristics, a total of 36 turkeys, six males, and females of each rearing system, were used; the slaughter was done at 32 weeks of age. In the average live weight of turkeys at 10, 12, 30, and 32 weeks of age, the interaction of the rearing system and gender was not significant; however, these two factors examined at 14-28 weeks made a significant (P<0,05) difference. In addition, males were heavier than females (P<0,05) in all weighing periods except for hatching weight. The feed convertion raito (FCR) was calculated as 4.0 in extensive rearing system The different rearing system affected pre-slaughter body weight, hot carcass, cold carcass, breast, thigh, wing, neck, soup weight, heart weight, and non-consumed part (head+feet+final wing weight) weight in turkeys (P<0,05). The rearing system did not affect the back, gizzard, liver, and non-consumed visceral weight. The effect of the rearing system on the proportions of the hot carcass, cold carcass, breast, thigh, wing, back, soup, and the ratios of internal organs that were not consumed in the carcass was found to be significant (P<0,05). As a result, all the parameters examined are evaluated, it can be said that American bronze turkeys are a suitable breed for pasture. Based on the study groups' live weight gain and feed efficiency values , it has been observed that this breed can continue to grow for longer than 32 weeks when quality pastures are provided. An ecological and economical farming model can be developed in extensive and semi-intensive farming systems based on pastures. These can benefit from many insect species, such as plants and grasshoppers, especially acorns, which are not evaluated in nature by reducing feed consumption compared to intensive.
This study was carried out to investigate the growth, fattening, slaughter, and carcass characteristics of American bronze turkeys under different rearing conditions. In the study, to evaluate the fattening performances of the turkeys in the beginning and growth periods, A total of 3 groups were formed, extensive and semi-intensive, two trial and intensive rearing systems (control). In order to reveal the growth and fattening performances, randomly selected from each breeding system, A total of 123 turkeys, 33, 46, and 44, were grown for 32 weeks, and their live weights were determined. To determine the slaughter and carcass characteristics, a total of 36 turkeys, six males, and females of each rearing system, were used; the slaughter was done at 32 weeks of age. In the average live weight of turkeys at 10, 12, 30, and 32 weeks of age, the interaction of the rearing system and gender was not significant; however, these two factors examined at 14-28 weeks made a significant (P<0,05) difference. In addition, males were heavier than females (P<0,05) in all weighing periods except for hatching weight. The feed convertion raito (FCR) was calculated as 4.0 in extensive rearing system The different rearing system affected pre-slaughter body weight, hot carcass, cold carcass, breast, thigh, wing, neck, soup weight, heart weight, and non-consumed part (head+feet+final wing weight) weight in turkeys (P<0,05). The rearing system did not affect the back, gizzard, liver, and non-consumed visceral weight. The effect of the rearing system on the proportions of the hot carcass, cold carcass, breast, thigh, wing, back, soup, and the ratios of internal organs that were not consumed in the carcass was found to be significant (P<0,05). As a result, all the parameters examined are evaluated, it can be said that American bronze turkeys are a suitable breed for pasture. Based on the study groups' live weight gain and feed efficiency values , it has been observed that this breed can continue to grow for longer than 32 weeks when quality pastures are provided. An ecological and economical farming model can be developed in extensive and semi-intensive farming systems based on pastures. These can benefit from many insect species, such as plants and grasshoppers, especially acorns, which are not evaluated in nature by reducing feed consumption compared to intensive.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Amerikan bronz, Büyüme, Besi performansı, Karkas özellikleri, Yetiştirme sistemi, American bronze, Carcass characteristics, Fattening performance, Growth, Rearing system
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Arslan, E., (2022). Farklı Yetiştirme Sistemlerinde Amerikan Bronz Hindilerin Büyüme, Besi Performansı, Kesim ve Karkas Özellikleri. (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Konya.
