Farklı yüzey işlemleri uygulanan zirkonya seramiğe üç farklı rezin simanın bağlanmasının incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2011
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı farklı yüzey işlemlerinin zirkonya üzerindeki etkisinin karşılaştırılması ve bu seramiğin üç farklı rezin simana (RelyX U100, Clearfil Esthetic, Panavia F) olan bağlanma dayanımının termal döngü sonrasında incelenmesidir. Yüz elli beş adet sinterlenmiş zirkonya örnek uygulanan yüzey işlemlerine göre 5 gruba ayrılmıştır: kontrol, kumlama (110 µm Al2O3), silika (30 µm silika ile modifiye edilmiş Al2O3), Er:YAG lazer (400 mJ, 10 Hz, 4W, 100 MPS, uzaklık: 1 mm), kumlama+Er:YAG lazer. Yüzey işlemleri sonrasında örneklerin yüzey pürüzlülükleri yüzey pürüzlülük cihazı ile ölçülmüştür. Her gruptan birer örnek mikroskop (AFM ve SEM) ve elemental analiz (EDS) incelemelerinde kullanılmıştır. Her gruptaki 30 örnekte kullanılan 3 farklı rezin simana bağlı olarak 3 alt gruba ayrılmıştır. Kompozit silindirler seramik yüzeylerine bu rezin simanlar kullanılarak simante edilmiştir. Simantasyondan 24 saat sonra örneklere termal döngü işlemi (6000 devir, 5-55 ºC) uygulanmış ve sonrasında örneklerin bağlanma dayanım değerleri makaslama testi ile değerlendirilmiştir (p=0,05). Örneklerin yüzey pürüzlülük değerleri Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testleri ile, bağlanma dayanım değerleri ise iki yönlü varyans analizi ve Duncan testleri ile değerlendirilmiştir. Yüzey pürüzlülük değerleri ile bağlanma dayanım değerleri arasındaki ilişki ise Spearman kolerasyon analizi ile değerlendirilmiştir (p=0,05). Tüm yüzey işlem grupları kontrol grubu ile karşılaştırıldığında pürüzlü yüzey yapısı oluştururken (p=,000), kumlama ile kumlama+lazer, silika ile lazer gruplarının ortalama yüzey pürüzlülük değerleri arasında istatistiksel olarak önemli farklılık bulunamamıştır (p>0,05). AFM ve SEM görüntüleri yüzey işlemleri sonrasında yüzey topoğrafisinde değişimler olduğunu göstermiş olup, özellikle lazer grubunda seramik yüzeyinde küçük çukurcuklar gözlenirken; kumlama, silika ve kumlama+Er:YAG lazer gruplarında ise mikroretantif alanlar gözlenmiştir. Yüzey pürüzlülük, topoğrafik analizler ve bağlanma dayanım değerleri sonuçları birlikte değerlendirildiğinde; simantasyon öncesinde kumlama, silika veya kumlama+Er:YAG lazer zirkonyada yüzey işlem metodu olarak önerilebilir. Buna karşın, Er:YAG lazer uygulaması tüm siman gruplarında en düşük bağlanma dayanım değerini gösterdiğinden, zirkonya yüzeyini pürüzlendirmede yüzey işlem metodu olarak kullanılmamalıdır. Fosfat monomer içeren simanlar (Clearfil Esthetic ve Panavia F) zirkonya seramiklerin simantasyonu için uygundur; çünkü tüm yüzey işlem gruplarında bu simanların yaşlandırma sonrası bağlanma dayanım değerleri RelyX U100'den yüksek bulunmuştur (p<0,05). Kolerasyon analizine göre yüzey pürüzlülüğü ve bağlanma dayanımı arasında anlamlı ilişki olmaması, rezin-seramik arayüzündeki bağlanma dayanımının yüzey işleminden çok siman seçimine bağlı olduğunu göstermiştir.
The purpose of this study was to compare the effect of different surface treatments on zirconia and to investigate its bond strength to three different resin cements (RelyX U100, Clearfil Esthetic Cement, Panavia F) after thermal aging. One hundred and fifty five sintered zirconia specimens were divided into 5 groups according to the surface treatments received: control, air abrasion with 110 µm Al2O3 particles, silica coating with 30 µm Al2O3 modified by silica particles, Er:YAG laser (400 mJ, 10 Hz, 4W, 100 MPS, distance:1 mm), air abrasion+Er:YAG laser. After the surface treatments, the surface roughness of the specimens was evaluated using a surface texture maesuring instrument. A specimen from each group was used for microscopic (AFM and SEM) and elemental analyses (EDS). Thirty specimens in each group were divided into 3 subgroups according to the used three different resin cements. Composite cylinders were cemented on the ceramic surfaces by using these resin cements. After 24 h bonded specimens were subjected to thermal cycling (6000 cycles, 5-55 ºC) and afterwards bond strength values of specimens were determined by shear bond strength test (p=0,05). Surface roughness data were analyzed by Kruskal Wallis and Mann-Whitney U tests, bond strength data were analyzed by using two way analysis of variance and Duncan tests. The relationship between surface roughness and shear bond strength values was determined using Spearman?s correlation analysis (p=0,05). All of the surface treatments produced rougher surfaces than control group (p=,000), however there were no significant differences between the surface roughness of air abrasion and air abrasion+laser, silica and laser groups (p>0,05). AFM and SEM images showed changes in surface topography after surface treatments, especially in laser groups with the formation of pits and in air abrasion, silica and air abrasion+laser groups with the formation of microretentive grooves. If surface roughness, topographic analyses and bond strength values are evaluated together; air abrasion, silica or air abrasion+Er:YAG laser can be recommended as a surface treatment method for zirconia before cementation. However, due to the application of Er:YAG laser revealed the lowest bond strength values in all of the cement groups, it could not be recommended as a surface treatment method for roughening the zirconia surface. Phosphate monomer based resin cements (Clearfil Esthetic and Panavia F) are suitable for the cementation of zirconia, because in all of the surface treatment groups the bond strength of these cements were higher than the RelyX U100?s (p<0.05). According to the correlation analysis no significant relationship between the surface roughness and bond strength values revealed that resin-ceramic interfacial bond strength was depended on the cement selection rather than on the surface pre-treatments.
The purpose of this study was to compare the effect of different surface treatments on zirconia and to investigate its bond strength to three different resin cements (RelyX U100, Clearfil Esthetic Cement, Panavia F) after thermal aging. One hundred and fifty five sintered zirconia specimens were divided into 5 groups according to the surface treatments received: control, air abrasion with 110 µm Al2O3 particles, silica coating with 30 µm Al2O3 modified by silica particles, Er:YAG laser (400 mJ, 10 Hz, 4W, 100 MPS, distance:1 mm), air abrasion+Er:YAG laser. After the surface treatments, the surface roughness of the specimens was evaluated using a surface texture maesuring instrument. A specimen from each group was used for microscopic (AFM and SEM) and elemental analyses (EDS). Thirty specimens in each group were divided into 3 subgroups according to the used three different resin cements. Composite cylinders were cemented on the ceramic surfaces by using these resin cements. After 24 h bonded specimens were subjected to thermal cycling (6000 cycles, 5-55 ºC) and afterwards bond strength values of specimens were determined by shear bond strength test (p=0,05). Surface roughness data were analyzed by Kruskal Wallis and Mann-Whitney U tests, bond strength data were analyzed by using two way analysis of variance and Duncan tests. The relationship between surface roughness and shear bond strength values was determined using Spearman?s correlation analysis (p=0,05). All of the surface treatments produced rougher surfaces than control group (p=,000), however there were no significant differences between the surface roughness of air abrasion and air abrasion+laser, silica and laser groups (p>0,05). AFM and SEM images showed changes in surface topography after surface treatments, especially in laser groups with the formation of pits and in air abrasion, silica and air abrasion+laser groups with the formation of microretentive grooves. If surface roughness, topographic analyses and bond strength values are evaluated together; air abrasion, silica or air abrasion+Er:YAG laser can be recommended as a surface treatment method for zirconia before cementation. However, due to the application of Er:YAG laser revealed the lowest bond strength values in all of the cement groups, it could not be recommended as a surface treatment method for roughening the zirconia surface. Phosphate monomer based resin cements (Clearfil Esthetic and Panavia F) are suitable for the cementation of zirconia, because in all of the surface treatment groups the bond strength of these cements were higher than the RelyX U100?s (p<0.05). According to the correlation analysis no significant relationship between the surface roughness and bond strength values revealed that resin-ceramic interfacial bond strength was depended on the cement selection rather than on the surface pre-treatments.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Zirkonya, Yüzey pürüzlülüğü, AFM, SEM, Bağlanma dayanımı, Zirconia, Surface roughness, Bond strength
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Subaşı, M. G. (2011). Farklı yüzey işlemleri uygulanan zirkonya seramiğe üç farklı rezin simanın bağlanmasının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
