Yüksek riskli gebelerde algılanan stres düzeyi, eş desteği, paternal ve maternal bağlanma arasındaki ilişki
| dc.authorid | 0009-0001-7050-0137 | |
| dc.contributor.advisor | Yılmaz, Sema | |
| dc.contributor.author | Yavuz, Şilan | |
| dc.date.accessioned | 2024-11-04T11:11:36Z | |
| dc.date.available | 2024-11-04T11:11:36Z | |
| dc.date.issued | 2024 | |
| dc.department | Enstitüler, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ebelik Ana Bilim Dalı | |
| dc.description.abstract | Bu araştırma, yüksek riskli gebelerde algılanan stres düzeyi, eş desteği, paternal ve maternal bağlanma arasındaki ilişkiyi incelemek, paternal ve maternal bağlanmaya etki eden faktörleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve analitik türde yapılmıştır. Çalışma örneklemine 1 Ekim 2023 - 1 Mayıs 2024 tarihleri arasında Sakarya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin Perinatoloji Kliniği'ne yatan 284 yüksek riskli gebe ve eşleri dahil edilmiştir. Verilerin toplanmasında yüksek riskli gebeler için Gebelerin Sosyodemografik Özelliklerine İlişkin Anket Formu, Neuman Sistemler Modeline Temellenen Riskli Gebelerde Algılanan Stres Ölçeği (NSMt-RGASÖ), Gebelerde Eş Desteği Ölçeği (GEDAÖ), Prenatal Bağlanma Envanteri (PBE) ve eşleri için Eşlerin/Partnerlerin Sosyodemografik Özelliklerine İlişkin Anket Formu, Doğum Öncesi Baba Bağlanma Ölçeği (DÖBBÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde Bağımsız Örnekler T Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Kruskal Wallis, Mann Whitney U testi, Bonferroni testinden yararlanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesinde Spearman's rho korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Ölçekler ve alt boyutlarının birbirine olan etkisini incelemek amacıyla yol analizi yapılmıştır. Önem düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır. Çalışmaya dahil edilen gebelerin ve eşlerinin yaş ortalaması sırasıyla 25,9 ± 4,9 ve 28,9 ± 5,1; gestasyonel hafta ortalaması 30,5 ± 6,5 haftadır. Gebelerin NSMt-RGASÖ puan ortalaması 84,67 ± 16,16; GEDAÖ puan ortalaması 71,88 ± 9,41; PBE puan ortalaması 69,96 ± 8,46; babaların DÖBBÖ puan ortalaması 69,12 ± 6,39 olarak bulunmuştur. Aynı zamanda bu faktörler, yol analizi yapılarak toplam üç modelde çalıştırılmış ve birbirleri üzerindeki etkileri ortaya konulmuştur. Bağlanmanın niteliği alt boyutunda meydana gelecek bir birimlik artış bilişsel alt boyutta 0,272 birimlik, duygusal alt boyutta 0,189 birimlik, maddi alt boyutta 0,148 birimlik artışa neden olmaktadır (p=0,016; p=0,005; p=0,007). Duygusal alt boyuttaki bir birimlik artış sosyokültürel, gelişimsel ve spiritüel alan alt boyutunda 0,509 birimlik azalışa neden olmaktadır (p=0,010). Prenatal bağlanma arttıkça bağlanmanın niteliği ve bağlanmaya harcanan zaman alt boyutunda sırasıyla 0,177 ve 0,125 birimlik artış meydana gelmektedir (p=0,002; p=0,033). Baba bağlanmasındaki bir birimlik artış eş desteği algısında 0,338 birimlik artışa ve eş desteği algısındaki bir birimlik artış streste 0,296 birimlik düşüşe neden olmaktadır (p<0,001; p=0,004). Sonuç olarak doğum öncesi baba bağlanma düzeyi arttıkça gebelerin algıladığı eş desteği artmakta ve gebelerin algıladığı eş desteği düzeyinin artması da stres düzeyini azaltmaktadır. Gebelerin bağlanma düzeyleri, baba bağlanma düzeyini arttırmaktadır. Babaların bağlanma düzeyleri, gebelerin algıladığı eş desteği düzeyini arttırmakta ve algılanan destek düzeyi de stres düzeyini azaltmaktadır. | |
| dc.description.abstract | This descriptive and analytical study was conducted to examine the relationship between perceived stress level, partner support, paternal and maternal attachment in high-risk pregnant women and to determine the factors affecting paternal and maternal attachment. The study sample included 284 high-risk pregnant women and their partners who were admitted to the Perinatology Clinic of Sakarya Training and Research Hospital between October 1, 2023 and May 1, 2024. Questionnaire on Sociodemographic Characteristics of Pregnant Women, Perceived Stress Scale in High-Risk Pregnant Women Based on Neuman Systems Model (PSS-HRPW-NSM), Spousal Support Scale in Pregnant Women (PSSPS), Prenatal Attachment Inventory (PBI) were used for high-risk pregnant women and Questionnaire on Sociodemographic Characteristics of Spouses/Partners and Paternal Antenatal Attachment Scale (PAAS) were used for their partners. Independent Samples T Test, One-Way Analysis of Variance, Kruskal Wallis, Mann Whitney U test, Bonferroni test were used to analyze the data. Spearman's rho correlation coefficient was used to evaluate the relationship between variables. Path analysis was conducted to examine the effect of the scales and their sub-dimensions on each other. The significance level was taken as p<0.05. The mean ages of the pregnant women and their spouses included in the study were 25.9 ± 4.9 and 28.9 ± 5.1 years, respectively, and the mean gestational week was 30.5 ± 6.5 weeks. The mean PSS-HRPW-NSM score of the pregnant women was 84.67 ± 16.16; the mean PSSPS score was 71.88 ± 9.41; the mean PBI score was 69.96 ± 8.46; and the mean PAAS score of the fathers was 69.12 ± 6.39. At the same time, these factors were run in a total of three models through path analysis and their effects on each other were revealed. A one unit increase in the quality of attachment sub-dimension causes a 0.272 unit increase in the cognitive sub-dimension, a 0.189 unit increase in the emotional sub-dimension and a 0.148 unit increase in the material sub-dimension (p=0.016; p=0.005; p=0.007). A one unit increase in the emotional sub-dimension leads to a 0.509 unit decrease in the sociocultural, developmental and spiritual domain sub-dimension (p=0.010). As prenatal attachment increased, the quality of attachment and time spent on attachment sub-dimension increased by 0.177 and 0.125 units, respectively (p=0.002; p=0.033). A one-unit increase in paternal attachment leads to a 0.338-unit increase in perception of spousal support and a one-unit increase in perception of spousal support leads to a 0.296-unit decrease in stress (p<0.001; p=0.004). As a result, as the level of prenatal paternal attachment increases, the level of spousal support perceived by pregnant women increases and the increase in the level of spousal support perceived by pregnant women decreases the level of stress. Attachment levels of pregnant women increase the level of paternal attachment. Fathers' attachment levels increase the level of spousal support perceived by pregnant women and the level of perceived support decreases the level of stress. | |
| dc.description.sponsorship | Bu araştırma Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü tarafından 23202044 Proje numarası ile desteklenmiştir. | |
| dc.identifier.citation | Yavuz, Ş. (2024). Yüksek riskli gebelerde algılanan stres düzeyi, eş desteği, paternal ve maternal bağlanma arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya. | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12395/53206 | |
| dc.identifier.yoktezid | 890689 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.publisher | Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü | |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.subject | Algılanan Stres | |
| dc.subject | Ebelik | |
| dc.subject | Eş Desteği | |
| dc.subject | Paternal ve Maternal Bağlanma | |
| dc.subject | Yüksek Riskli Gebelik | |
| dc.subject | Perceived Stress | |
| dc.subject | Midwifery | |
| dc.subject | Partner Support | |
| dc.subject | Paternal and Maternal Attachment | |
| dc.subject | High Risk Pregnancy | |
| dc.title | Yüksek riskli gebelerde algılanan stres düzeyi, eş desteği, paternal ve maternal bağlanma arasındaki ilişki | |
| dc.title.alternative | The relationship between perceived stress level, spousal support, paternal and maternal attachment in high-risk pregnant women | |
| dc.type | Master Thesis |
