İntestinal iskemi-reperfüzyonun doku çinko düzeyine etkisi

Küçük Resim Yok

Tarih

1998

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: Bu çalışmada intestinal iskemi-reperfüzyon (İR) sonrası doku çinko (Zn) düzeylerinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Oniki beyaz Yeni Zelanda tavşanı sham ve iskemi-reperfüzyon gruplarına ayrıldı. İR grubunda 1 saat intestinal iskemi oluşturuldu. 1 saat reperfüzyon sonrası hayvanlar öldürülerek barsak, akciğer, karaciğer ve böbrekten doku örnekleri alındı. Sham grubuna ÎR dışında diğer cerrahi işlemler uygulandı. 2 saat sonunda bunlardan da aynı şekilde doku örnekleri alındı. Numuneler deiyonize su içinde homojenize edildi. Santrifüj sonrası süpernatanda protein ve Zn ölçüldü. Doku Zn seviyesi mcg Zn/g protein olarak hesaplandı. Verilerin analizinde Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: İR grubunda Zn seviyesi sham grubuna göre barsakta yüksek, akciğerde düşüktü. Fakat her iki grubun karaciğer ve böbrek dokusunda fark yoktu. Sonuç: intestinal İR, ilgili barsak segmentindeki hasarın yanı sıra sistemik hasara da yol açar. Akciğerdeki Zn azalması bu olay sırasında gelişen akut uzak organ yaralanmasına bağlıdır. Sarsaktaki yüksek Zn içeriği, iskemi-reperfüzyona bağlı artmış mukozal perméabilité nedeniyle olabilir. Bu konuda daha fazla bilgi elde etmek için doku Zn içeriği yanında Cu-Zn SOD aktivitesi de ölçülmelidir.
Objective: The aim of this study was to investigate the tissue zinc (Zn) content after intestinal ischemia-reperfusion (IR). Methods: Twelve white New Zelland rabbits were divided into sham and IR groups. The rabbits in the IR group underwent intestinal ischemia for one hour. After reperfusion for one hour the animals were sacrified and tissue specimens were taken from intestine, lung, liver and kidney. Rabbits in the sham group underwent same surgical operations except IR. After 2 hours tissue specimens were obtained from these rabbits in the same way. The samples were homogenized in deionized water. After centrifugation protein and Zn levels were measured in supernatant. Tissue Zn level was calculated as meg Zn/g protein. Mann-Whitney U test was used to analyze the data. Results: In IR group, Zn level was higher in intestine and lower in lung than those of sham group. But there was no difference between groups in Zn contents of the liver and kidney tissues. Conclusion: Intestinal IR that causes intestinal injury as well as various systemic damages. Lower Zn in lung tissue was due to the acute distant organ injury happened during this event. Increased mucosal permeability related to intestinal IR may lead to high Zn level in the affected gut. Tissue Cu-Zn SOD activity should be determined along with Zn content to obtain more information about this subject.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Genel ve Dahili Tıp

Kaynak

Genel Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

8

Sayı

1

Künye