Bal peteği yapıların mekanik davranışlarının nano parçacık takviyeli yapıştırıcı kullanılarak deneysel ve teorik olarak araştırılması
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada, dört farklı hücre genişlikleri (6,78-10,39-14,17-17,32 mm), iki farklı hücre yüksekliklerinde (10-30 mm) çekirdek ve iki farklı yapıştırıcı (saf epoksi-%1 MWCNT (Multi Wall Carbon Nanotube) takviyeli epoksi) ile alüminyum bal peteği yapıların üretimi gerçekleştirilmiştir. Üretimi gerçekleştirilen bal peteği yapıların mekanik özelliklerini belirlemek için ASTM standartlarına uygun numuneler hazırlanarak basma, darbe, üç nokta eğme ve soyma deneyleri yapılmıştır. Deney sonucu bal peteği yapıların göstermiş oldukları mukavemet değerleri ölçülmüş ve yapılarda meydana gelen hasarlar gözlemlenmiştir. Deney şartları ve elde edilen mukavemet değerleri göz önünde bulundurularak ANSYS Workbench 17 programı ile sonlu elemanlar modeli oluşturulmuştur. ANSYS programı ile oluşturulan sonlu elemanlar modelinin deney sonuçları ile paralellik gösterdiği sonucuna varılmıştır. Sonlu Elemanlar Analizi (SEA) sonuçları basma, darbe, üç nokta eğme modelleri için yaklaşık %15 fark ile deney sonuçlarına yaklaşmıştır. Çalışmamızda özgün yön olarak epoksi içerisine nano parçacık takviyesi yaparak bilinen bir yöntemin yeni bir alana uygulaması gerçekleştirilmiştir.
In this study, four different cell width (6,78-10,39-14,17-17,32 mm) at two different cell height (10-30 mm) core and two different adhesives (pure epoxy-1% MWCNT (Multi Wall Carbon Nanotube) reinforced epoxy and production of aluminum honeycomb structures. In order to determine the mechanical properties of the honeycomb structures produced, samples were prepared in accordance with ASTM standards and compression, impact, three point bending and peeling experiments were carried out. The endurance values of the honeycomb structures shown in the experiment were measured and damage to the structures was observed. ANSYS Workbench 17 program was used to create a finite element model (FEM) considering the experimental conditions and the obtained strength values. It was concluded that the finite element model created with ANSYS program is in parallel with the experimental results. The FEM results approximated the experimental results with about 15% difference for the impression, impact, three point bend models. In our work, the application of a known method to a new field has been realized by making nano particle reinforcement into epoxy as the original direction.
In this study, four different cell width (6,78-10,39-14,17-17,32 mm) at two different cell height (10-30 mm) core and two different adhesives (pure epoxy-1% MWCNT (Multi Wall Carbon Nanotube) reinforced epoxy and production of aluminum honeycomb structures. In order to determine the mechanical properties of the honeycomb structures produced, samples were prepared in accordance with ASTM standards and compression, impact, three point bending and peeling experiments were carried out. The endurance values of the honeycomb structures shown in the experiment were measured and damage to the structures was observed. ANSYS Workbench 17 program was used to create a finite element model (FEM) considering the experimental conditions and the obtained strength values. It was concluded that the finite element model created with ANSYS program is in parallel with the experimental results. The FEM results approximated the experimental results with about 15% difference for the impression, impact, three point bend models. In our work, the application of a known method to a new field has been realized by making nano particle reinforcement into epoxy as the original direction.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Teknik eğitim, Technical education, Alüminyum bal peteği, Aluminum honeycomb
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Akkuş, H. (2016). Bal peteği yapıların mekanik davranışlarının nano parçacık takviyeli yapıştırıcı kullanılarak deneysel ve teorik olarak araştırılması. Selçuk Üniversitesi, Yayımlanmış doktora tezi, Konya.
