Modernliğe Geçiş Sürecinde Bir Yüksek Din Öğretim Kurumu Olarak İlâhiyatın Neliğine Dair
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Selçuk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İslâm dinine ait bilginin sonraki nesillere aktarımına, Müslüman toplumunun daha ilk zamanlarından başlayan bilinçli bir çabası olmuştu. Kısa süre içinde kaynak metinler, bunların yorumuna dair yöntem ve bunları yorumlayan disiplinler oluştu. Uzun yüzyıllar boyunca İslâm dinini içeriklendiren temel disiplinlerin eğitim ve öğretimi, gelişkin bir medrese kurumu tarafından yapıldı. Bu kurumu işletenler ve İslâm dinine ait değerleri hayata aktaranlar ulemâ oldu. Ulemâ, ayrıca toplumsal yapıda da yönetim ile halk arasında anahtar bir konum işgal ediyordu. Modernliğin giderek egemen olduğu bir dünyada ise dinin sahip olduğu konum değişti ve onu öğrenmek, öğretmek ve uygulamakla yükümlü ulemâ da artık toplumsal yapı içinde görünmez oldu. Modernlik sürecindeki toplumsal değişime koşut olarak, din eğitim ve öğretimi ile dinî kurumlar, yeni duruma göre biçimlendi ve öncekinden farklı amaçlarla yetindi. Bu dönemde yüksek din öğretimiyle görevli ilâhiyat kurumunun içeriği de bu son duruma göre belirlendi.
There was a conscious effort of the Muslim community, which started from the very early days, to transfer the knowledge of the Islamic religion to the next generations. In a short time, there emerged source texts, methods for their interpretation and disciplines that interpret them. The education and training of the basic disciplines that constitute the content of the religion of Islam were carried out by an advanced madrasah institution for many centuries. Those who run those institutions and transfer the Islamic values into life was ulama. The ulama also undertook a key position in the social structure between the government and the people. In the world, where modernity has been increasingly dominant, the position of religion has changed and the ulama responsible for learning, teaching and applying it, are no longer visible in the social structure. Parallel to the social change in the process of modernity, religious education and training and institutions have been shaped according to the new situation and were contended with different purposes from earlier times. During this period, the content of the Ilahiyat as a higher religious education institution has been determined according to this last situation.
There was a conscious effort of the Muslim community, which started from the very early days, to transfer the knowledge of the Islamic religion to the next generations. In a short time, there emerged source texts, methods for their interpretation and disciplines that interpret them. The education and training of the basic disciplines that constitute the content of the religion of Islam were carried out by an advanced madrasah institution for many centuries. Those who run those institutions and transfer the Islamic values into life was ulama. The ulama also undertook a key position in the social structure between the government and the people. In the world, where modernity has been increasingly dominant, the position of religion has changed and the ulama responsible for learning, teaching and applying it, are no longer visible in the social structure. Parallel to the social change in the process of modernity, religious education and training and institutions have been shaped according to the new situation and were contended with different purposes from earlier times. During this period, the content of the Ilahiyat as a higher religious education institution has been determined according to this last situation.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Temel islam bilimleri, İlâhiyat, Medrese, Ulemâ, Modernite, Basic islamic sciences, Teology, Madrasah, Ulama, Modernity
Kaynak
Tevilat Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
1
Sayı
1
Künye
Paçacı, M. (2020). Modernliğe geçiş sürecinde bir yüksek din öğretim kurumu olarak ilâhiyatın neliğine dair. Tevilat, 1, (1), 139-154. doi: https://doi.org/10.5281/zenodo.4414828
