Kemik içi vida destekli molar distalizasyonu
Küçük Resim Yok
Tarih
2004
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Hasta kooperasyonunu en aza indirmeyi amaçlayan ağıziçi molar distalizasyon apareylerinin gelişmesiyle birlikte son yıllarda kemik içine veya üzerine yerleştirilen implant/onplant sistemlerinden destek alınarak gerçekleştirilen diş hareketleri konusunda çalışmalar artmaktadır. Bu çalışmanın amaçları: 1) Üst çenede molar distalizasyonu için premaksiller bölgeye yerleştirilen bir kemikiçi vida yeterli ankraj sağlayabilir mi sorusuna cevap aramak, 2) Bir kemikiçi vida ve iki premolar dişten destek alınarak gerçekleştirilen üst molar distalizasyonu sonrası sagital ve vertikal boyutlar ile yumuşak dokularda meydan gelen değişikliklerle beraber kesici ve azı dişlerindeki değişikliklerin incelenmesidir. Çalışma dişsel sınıf II iskeletsel sınıf I malokluzyona sahip, çekimsiz bir tedavi planı yapılmış, yaşları 11 yaş 3 ay ile 15 yaş 6 ay arasında değişen 9 kız 2 erkek toplam 11 birey üzerinde yürütülmüştür. Üst çenede palatinal bölgede incisiv kanalın yaklaşık 0.5 mm. gerisinden, yine orta hatta maksiller sütüre denk gelmeyecek şekilde bir tarafa daha yakın olarak yerleştirilen vidadan destek alınarak birinci azıların ve varsa ikinci azıların distalizasyonu süper sınıf I azı ilişkisi elde edilene kadar sürdürülmüştür. Distalizasyon süresi ortalama 4,6 aydır. Uygulama sonucu görülen değişiklikler, distalizasyon öncesi ve sonrası alınan sefalometrik film ve üst çene alçı modelleri üzerinde incelenmiştir. Yapılan ölçümlerde üst 1. büyükazı dişlerinin sefalometrik olarak ortalama 10 ' lik bir eğilme ile 3,6 mm. distalize olduğu saptanmıştır. Model ölçümlerine göre üst 1.büyükazı dişlerinde ortalama 5 mm. distalizasyon sağlanırken aynı zamanda distopalatinal yönde bir rotasyon meydana gelmiştir. Distalizasyon sonrasında santral kesici dişler ortalama 0,7 mm. protruzyona uğramıştır. Overjet ve overbite'ta herhangi bir artış olmazken mandibular düzlem açısında bir değişiklik gözlenmemiştir. Tüm verilerin ışığında: hastaların ihtiyacına göre yeterli miktarda distalizasyon sağlanırken ankrajın korunduğu saptanmıştır.
Recently, studies on implant and/ or onplant supported molar distalization appliances to reduce patient cooperation have increased. The aims of the present study are, 1) to investigate the efficiency of intraosseos screws for anchorage in maxillary molar distalization 2) to investigate the sagital and vertical skeletal, dental and soft tissue changes following molar distalization using intraosseous screw-supported anchorage unit in the maxilla. Eleven subjects (9 girls and 2 boys; 11.3-15.6 years of age) with skeletal class I, dental class II malocclusion were participated in the present study. For molar distalization an anchorage unit was prepared by placing an intraosseous screw behind the incisive canal and a safe distance away from the midpalatal suture following the palatinal anatomy. After placement the screws were immediately loaded to distalize upper 1st molars or the 2nd molars when they were present. The average distalization time to achieve an overcorrected Class I molar relationship was 4.6 months. The skeletal and dental changes were measured on cephalograms and plaster models, obtained before and after the distalization. In cephalograms, upper 1st molars appeared to be tipped 10° and moved 3.6 mm distally on average. On plaster models, the mean distalization was 5 mm. The upper molars were rotated distopalatally. Mild protrusion (mean 0.7 mm) of the upper central incisors was also recorded. However, there was no change in overjet, overbite and mandibular plane angle measurements. In conclusion, immediately-loaded intraosseous screw-supported anchorage unit was found to be successful in achieving sufficient molar distalization without major anchorage loss.
Recently, studies on implant and/ or onplant supported molar distalization appliances to reduce patient cooperation have increased. The aims of the present study are, 1) to investigate the efficiency of intraosseos screws for anchorage in maxillary molar distalization 2) to investigate the sagital and vertical skeletal, dental and soft tissue changes following molar distalization using intraosseous screw-supported anchorage unit in the maxilla. Eleven subjects (9 girls and 2 boys; 11.3-15.6 years of age) with skeletal class I, dental class II malocclusion were participated in the present study. For molar distalization an anchorage unit was prepared by placing an intraosseous screw behind the incisive canal and a safe distance away from the midpalatal suture following the palatinal anatomy. After placement the screws were immediately loaded to distalize upper 1st molars or the 2nd molars when they were present. The average distalization time to achieve an overcorrected Class I molar relationship was 4.6 months. The skeletal and dental changes were measured on cephalograms and plaster models, obtained before and after the distalization. In cephalograms, upper 1st molars appeared to be tipped 10° and moved 3.6 mm distally on average. On plaster models, the mean distalization was 5 mm. The upper molars were rotated distopalatally. Mild protrusion (mean 0.7 mm) of the upper central incisors was also recorded. However, there was no change in overjet, overbite and mandibular plane angle measurements. In conclusion, immediately-loaded intraosseous screw-supported anchorage unit was found to be successful in achieving sufficient molar distalization without major anchorage loss.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Diş Hekimliği
Kaynak
Türk Ortodonti Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
1
