Arıcılık işletmelerinin yapısal özellikleri ve sorunları; Ege Bölgesi örneği

Amaç: Bu çalışmada Denizli, Muğla ve Aydın İlleri'nde arı yetiştiriciliği yapan işletmelerin yapısal özellikleri ve üretime ilişkin sorunları incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın gereci, adı geçen illerde Türkiye Arı Yetiştiricileri Merkez Birliği'ne bağlı üreticilerden anket yoluyla sağlanmıştır. Araştırmaya dahil edilen 73 adet işletme tabakalı tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Bu işletmelerin 2014-2015 faaliyet dönemine ilişkin anket bulguları özelliklerine göre ortalama, frekans ve yüzde dağılım şeklinde sunulmuştur. Bağımlı iki grup arasındaki farklılıklar ise “Wilcoxon testi” ile incelenmiştir. Bulgular: Önemli oranda ilkokul mezunu (%61,6) olan üreticilerin ortalama yaş ve yetiştiricilik tecrübesi (yıl) sırasıyla 50,08±9,25 ve 17,52±11,02 tespit edilmiştir. İhtisaslaşma oranının düşük (%20,5) olduğu işletmelerde kovan başına ortalama bal verimi 14,44±6,56 bulunmuştur. Üretimde yaşanan sorunlar arasında köy arazisine alınmama (%26,9) ve ulaşım (%17,7) ilk iki sırada yer almıştır. Üreticiler üye oldukları TAB Birlikleri'nden depolama-pazarlama ve konaklama-nakliye konularında daha fazla destek beklemektedir. Öneri: Araştırma bulguları kapsamında sürdürülebilir arı yetiştiriciliği için üretici profilinin önemli olduğu söylenebilir. Özellikle genç üreticileri bu alana yönlendirici teşvik politikaları önerilir. Ayrıca kaliteli ve verimli bal üretimi açısından arı hastalıklarıyla daha etkin mücadele yapılarak, kovan hareketliliğine gerekli sınırlamalar getirilmelidir. Mevcut destekleme politikaları yeniden gözden geçirilmelidir.

Aim: In this study, structural characteristics and production problems of the beekeeping enterprises are examined in the Denizli, Mugla and Aydin provinces. Materials and Methods: The material of the research was provided through questionnaires from Turkish Association of Beekeepocooperatives member beekeeping enterprises. In the study, 73 enterprises were determined by stratified random sampling method. Frequency, and percent distribution of these enterprises according to their survey findings for the 2014- 2015 operating period. Differences between the two dependent groups were examined by the "Wilcoxon test". Results: The average age and beekeeping experience (year) of producers with primary school graduates (61.6%) was 50,08 ± 9,25 and 17,52 ± 11,02 respectively. In the enterprises where the rate of specialization is low (20.5%), average honey yield per hive was found to be 14.44 ± 6.56. Among the problems experienced in the production, not to be taken into village land (26,9%) and transportation (17,7%) took the first two places. The producers expect more support from the TAB Associations, where they are members, for storage-marketing and accommodation-transporting. Conclusion: According to the research findings, it can be said that the producer profile is important for sustainable beekeeping In particular, young producers are encouraged to use promoting policies in this area. Moreover, in terms of quality and productive honey production, bee diseases should be more effectively fighted and necessary limitations should be given to hive mobility. Current support policies should be revised.