Language teachers' perceptions on the integration of literature into EFL teaching

This study explores the attitudes and perceptions of English as a Foreign Language (EFL) instructors in Italy and Turkey towards integrating literature into language teaching. The research investigates the perceived benefits and challenges associated with incorporating literary texts in EFL curricula, aiming to uncover both shared perspectives and distinct contextual differences between the two countries. A descriptive-comparative quantitative approach was employed, utilizing a questionnaire developed by Ögeyik (2007) with 88 EFL instructors from various state universities evenly split between Italy and Turkey. The findings reveal a strong consensus among Turkish and Italian EFL instructors on the benefits of integrating literature into language teaching. They view literary texts as multifaceted tools that enhance language learning by improving cultural competence and vocabulary development. High agreement on literature's role in extending cultural competence and vocabulary enhancement underscores its potential to expose learners to diverse cultural perspectives and complex linguistic structures. Both Turkish and Italian instructors perceive a significant connection between analyzing literature and fostering creative thought, endorsing the notion that literature makes language learning more enjoyable and meaningful. Despite overall positive attitudes, challenges such as difficult vocabulary and comprehension of implicit texts are noted. Comparative analysis highlights slight differences between attitudes towards literature integration. Turkish instructors find literary vocabulary more challenging, whereas Italian instructors emphasize difficulties in comprehending implicit texts and conducting literary analysis. Overall, the study underscores the universal endorsement among Turkish and Italian EFL instructors for integrating diverse literary genres into language instruction, with notable enthusiasm for short stories and novels. The research contributes valuable insights into effective EFL teaching practices, emphasizing literature's potential to foster language proficiency and cross-cultural understanding. Moreover, it underscores the importance of context-specific considerations in curriculum development and teacher training to optimize the integration of literature into EFL education.

Bu çalışma, İtalya ve Türkiye'deki İngilizceyi Yabancı Dil olarak öğreten (EFL) eğitmenlerinin, edebiyatı dil öğretimine entegre etmeye yönelik tutum ve algılarını araştırmaktadır. Araştırma, EFL müfredatına edebi metinlerin dahil edilmesinin algılanan faydalarını ve zorluklarını inceleyerek, iki ülke arasındaki ortak bakış açılarını ve farklı bağlamsal farklılıkları ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Ögeyik (2007) tarafından geliştirilen bir anket kullanılarak tanımlayıcı-karşılaştırmalı nicel bir yaklaşım benimsenmiş olup, bu ankete İtalya ve Türkiye'den çeşitli devlet üniversitelerinden eşit şekilde dağıtılmış 88 EFL öğretmeni katılmıştır. Bulgular, Türk ve İtalyan EFL öğretmenleri arasında dil öğretimine edebiyatın entegrasyonunun faydaları konusunda güçlü bir fikir birliği olduğunu ortaya koymaktadır. Edebi metinlerin dil öğrenimini kültürel yeterlilik ve kelime dağarcığı gelişimi yoluyla iyileştiren çok yönlü araçlar olarak görüldüğünü belirtmektedirler. Kültürel yeterliliği artırma ve kelime dağarcığını geliştirme konusundaki yüksek uzlaşı, öğrencilere çeşitli kültürel bakış açılarına ve karmaşık dil yapılarına maruz kalmalarını sağlayaran edebiyatın potansiyelini vurgular. Hem Türk hem de İtalyan öğretmenler, edebiyatın analiz edilmesi ve yaratıcı düşünmenin teşvik edilmesi arasında önemli bir bağlantı olduğunu kabul etmektedirler; bu da edebiyatın dil öğrenimini daha keyifli ve anlamlı hale getirdiği fikrini destekler. Genel olarak olumlu tutumlara rağmen, zorluklar arasında karmaşık kelime yapıları ve örtük metinlerin anlaşılması yer almaktadır. Karşılaştırmalı analiz, edebiyat entegrasyonuna yönelik tutumlar arasında hafif farklılıklar olduğunu ortaya koymaktadır. Türk öğretmenler, edebi kelimeleri daha zor bulurken, İtalyan öğretmenler örtük metinleri anlama ve edebi analiz yapma konusunda zorlukları vurgulamaktadırlar. Sonuç olarak, bu çalışma Türk ve İtalyan EFL öğretmenlerinin dil öğretimine çeşitli edebi türlerin entegrasyonunu destekleyen evrensel bir onayını vurgulamakta olup, özellikle kısa hikayeler ve romanlara karşı büyük bir ilgi göstermektedir. Araştırma, etkili EFL öğretim uygulamalarına yönelik değerli içgörüler sunmakta, edebiyatın dil yeterliliğini ve kültürlerarası anlayışı geliştirmedeki potansiyelini vurgulamaktadır. Ayrıca, müfredat geliştirme ve öğretmen eğitiminde bağlamsal özelliklerin dikkate alınmasının, edebiyatın EFL eğitimine entegrasyonunu optimize etmek için önemli olduğunu vurgular.